«Δεν θα μειώσουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά θα δοθούν κίνητρα για τη χρήση κάρτας» δήλωσε ο αν. υπουργός Οικονομικών, Τρ. Αλεξιάδης στον ΑΝΤ1. Ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει απόφαση για δέσμευση ποσών, ή για capital control σε μισθούς και συντάξεις.
Εξετάζονται όμως οι τρόποι που θα δοθούν κίνητρα σε σχέση με τα φορολογικά π.χ. το κτίσιμο του αφορολόγητου μέσω πλαστικού χρήματος,
αλλά και σε σχέση με την πίστωση, δηλαδή αν κάποιος παίρνει 1.000 ευρώ μισθό να μπορεί να καταναλώνει περισσότερο. «Θέλουμε να επεκτείνουμε τη χρήση πλαστικού χρήματος με κίνητρα προς τον πολίτη και τις επιχειρήσεις. Δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Μόνο οφέλη
θα υπάρξουν» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Με υποχρεωτικά και προαιρετικά μέτρα θα συνδεθεί η επέκταση της χρήσης καρτών. η σύνδεση της έναρξης
επιχείρησης από το 2016 με την εγκατάσταση μηχανήματος κάρτας, διευκρινίζοντας ότι για συγκεκριμένους κλάδους θα είναι υποχρεωτικό. Ο αν. υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι με τον τρόπο αυτό θα έχουμε περισσότερα και πιο γρήγορα φορολογικά έσοδα και θα μπορέσουμε να
κάνουμε καλύτερη κοινωνική πολιτική. Προανήγγειλε ωστόσο δικαιότερο ΕΝΦΙΑ από το 2016. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην Αυγή Online
Από την «ελπίδα» και την «ρήξη» του Γενάρη στο τρίτο Μνημόνιο της
πρώτης, στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αριστερής κυβέρνησης.
Κι από το 62%
του «Όχι» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου στην πολιτική κυριαρχία του
μετα-μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ σε μια κοινωνία ευρωρεαλισμού: Το νέο σύνθετο
πολιτικό τοπίο, η ρευστότητα, οι ζυμώσεις και οι μετατοπίσεις στην
Αριστερά και την κεντροαριστερά, αποτυπώνει και τις μεγάλες προκλήσεις
στον πιο σκληρό ίσως, και κομβικό, ιστορικό σταθμό για την ελληνική
κοινωνία αλλά και για την εγχώρια και ευρωπαϊκή ριζοσπαστική Αριστερά.
Αυτές τις προκλήσεις επιχειρεί να αποτυπώσει και να αναλύσει το tvxs.gr σε μια, εν ψυχρώ πια, μετεκλογική συζήτηση με
τον αναπληρωτή καθηγητή Συγκριτικής Πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής
Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου και διδάκτορα του Πανεπιστημίου
Paris II, Γεράσιμο Μοσχονά.
Την επιτάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης αναπληρωτών, ούτως ώστε να φτάσουν τις 14.000 μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή, εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Νίκος Φίλης, μετά τη συνάντηση που είχε με τα προεδρεία της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ στο κτίριο του υπουργείου, έξω από το οποίο, οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών πραγματοποιούσαν προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα κενά στη σχολική εκπαίδευση. Στις δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους, ο κ. Φίλης έκανε λόγο για "κληρονομιά αδιοριστίας", που έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες κενά - και δεσμεύτηκε για προσλήψεις για την σχολική χρονιά 2016-17. "Τα κενά κλείνουν μέρα με τη μέρα, με προτεραιότητα την πρωτοβάθμια και την ειδική αγωγή", δήλωσε ο υπουργός. Ο κ. Φίλης χαρακτήρισε επίσης "εξαιρετική" τη συνεργασία που είχε με τα προεδρεία της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, και επανέλαβε τη δέσμευσή του για "διαρκή διάλογο" μαζί τους, αλλά και μαζί με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. "Όταν υπάρχει διάλογος, λύνονται τα προβλήματα", είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Παιδείας, και πρόσθεσε ότι ο εθνικός διάλογος για την παιδεία έχει ατζέντα και χρονοδιάγραμμα, ώστε τον Απρίλιο να παρουσιαστούν οι βάσεις "μιας πραγματικής αναγέννησης της εκπαίδευσης".
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, σύμφωνα με πληροφορίες αναπτύχθηκαν περισσότερο τα ζητήματα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία έχουν προτεραιότητα για την ηγεσία του υπουργείου και για το λόγο αυτό, θα υπάρξει νέα συνάντηση του κ. Φίλη με την ΟΛΜΕ το πρωί της ερχόμενης Δευτέρας, έτσι ώστε να γίνει αναλυτικότερος διάλογος σε σχέση με την κατάσταση στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση - κατάσταση η οποία, σύμφωνα με την πρόεδρο της ΟΛΜΕ Ελένη Ζωγραφάκη, παρουσιάζει αρκετές ιδιομορφίες σε σχέση με την πρωτοβάθμια.
Υπενθυμίζεται ότι οι πιστώσεις τις οποίες θα εξασφαλίσει το υπουργείο συνολικά για την κάλυψη εκπαιδευτικών κενών την τρέχουσα σχολική περίοδο, αφορούν 19.500 προσλήψεις. Έτσι, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου, από την ερχόμενη εβδομάδα θα απομένουν 5.500 κενά να πληρωθούν.
Αυτήν την ώρα, έξω απ' το υπουργείο πραγματοποιούν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα εκπαιδευτικά κενά, φορείς ενώσεων γονέων, αντιπροσωπεία των οποίων συναντάται με τον υπουργό. Από Left.gr , Αυγή Online
Στις 16 Οκτωβρίου 1968, οι Αμερικανοί Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος και ο Αυστραλός Πήτερ Νόρμαν ανεβαίνουν στο βάθρο για την απονομή των μεταλλίων στα 200 μέτρα. Είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Μεξικού.
Είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1968. Μιας χρονιάς που ο πλανήτης
συγκλονίζεται από σειρά γεγονότων. Ο αγώνας των έγχρωμων Αμερικανών για
τα πολιτικά δικαιώματα βρίσκεται σε κορύφωση, με τον πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να έχει δολοφονηθεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς. Τον επόμενο μήνα το Παρίσι μαζί με όλη την Ευρώπη συγκλονίζεται από τον γαλλικό Μάη. Στην άλλη άκρη του κόσμου μαίνεται ο πόλεμος του Βιετνάμ.
Δέκα μέρες πριν την τελετή έναρξης των Αγώνων, στις 2 Οκτωβρίου, εκατοντάδες φοιτητές εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, για να διαφυλαχθεί η ασφάλεια των Αγώνων. Οι διοργανωτές, αλλά και οι
ΗΠΑ, ανησυχούσαν για την ομαλή διεξαγωγή των Αγώνων, την οποία απειλούσαν οι φοιτητές. Η «σφαγή στο Τλατελόλκο», όπως έχει μείνει στην Ιστορία, συγκαλύφτηκε. Τα ΜΜΕ την επόμενη μέρα αλλά και για βδομάδες έκαναν λόγο για 25 νεκρούς φοιτητές. Η ανεπίσημη εκδοχή μιλά για 3.000! Κανείς, όπως και με την περυσινή σφαγή φοιτητών στο Μεξικό, δεν ξέρει πόσοι τελικά σκοτώθηκαν.
Μέσα στο στάδιο, τα ρεκόρ διαδέχονται το ένα το άλλο. Πολλοί το αποδίδουν στο υψόμετρο. Στην κούρσα των 200 μέτρων, ο νικητής δεν είναι έκπληξη. Έκπληξη είναι ο χρόνος του. Ο Σμιθ είναι ο πρώτος άνθρωπος που έσπασε το φράγμα των 20 δευτερολέπτων στα 200 μέτρα και τερμάτισε με χρόνο 19,82’’. Ακολουθεί ο Αυστραλός Νόρμαν και μετά ο επίσης Αμερικανός Τζον Κάρλος.
Ήδη από την έναρξη της τελετής απονομής φαίνεται ότι …κάτι διαφορετικό συμβαίνει. Οι Σμιθ και Κάρλος μπαίνουν στο στάδιο με μαύρες κάλτσες χωρίς παπούτσια στο στάδιο, για να δείξουν όπως ανέφερε τότε το ρεπορτάζ του BBC, την φτώχεια στην ρατσιστική Αμερική. Ο Smith φορούσε ένα μαύρο φουλάρι για να εκφράσει την μαύρη περηφάνεια. Σήκωσε τη δεξιά γαντοφορεμένη στα μαύρα γροθιά του για να δείξει την μαύρη δύναμη στην Αμερική και ο Carlos την αριστερή για να δείξει την μαύρη ενότητα.
Τα περίφημα αυτά δερμάτινα γάντια και ο συγκεκριμένος χαιρετισμός, ο οποίος είχε αυτή τη μορφή επειδή ο Κάρλος απλώς γιατί ξέχασε τα γάντια του και μοιράστηκαν τα γάντια τού Σμιθ, ήταν το σύμβολο των Μαύρων Πανθήρων. Να σημειώσουμε ότι εκείνη τη χρονιά υπήρξε μία πρωτοβουλία από έναν καθηγητή Κοινωνιολογίας, φίλο τού Σμιθ, τον Χάρι Έντουαρντς, ώστε όλοι οι μαύροι αθλητές να μποϊκοτάρουν τους Αγώνες, θεωρώντας ότι δεν θα έπρεπε να επιτρέπουν να τους μεταχειρίζονται ως «άλογα κούρσας». Ήταν δική του η ιδέα για την Ολυμπιακή Καμπάνια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Το σχέδιο αυτό συζητιόταν πολλούς μήνες, και στη συζήτηση πρόλαβε να συμμετάσχει και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, πριν τον δολοφονήσουν τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς. Για πολύ καιρό η Ολυμπιακή Επιτροπή έτρεμε για το αν θα τινάσσονταν στον αέρα οι Αγώνες. Ανάμεσα στους δύο μαύρους, ο λευκός Αυστραλός Πήτερ Νόρμαν.
Ο πιο γρήγορος αθλητής στα 200 μέτρα, ακόμη και σήμερα, για την Αυστραλία. Γνώστης της πρόθεσης των δύο συναθλητών του να προχωρήσουν στη συγκεκριμένη κίνηση, ο Νόρμαν δεν διαχωρίζει τη θέση του.
Βαθιά αντιρατσιστής ο ίδιος, ενάντια στην White Australian Policy της πατρίδας του, φορά στο πέτο του την κονκάρδα της Ολυμπιακής Καμπάνιας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που φορούσαν στο στήθος και οι Σμιθ και Κάρλος. Η συνέχεια είναι ιστορία. Λίγο πολύ γνωστή. Οι Σμιθ και Κάρλος αποβλήθηκαν από το Ολυμπιακό Χωριό, επέστρεψαν κακήν κακώς στις ΗΠΑ, τους αφαιρέθηκαν τα μετάλλια, τους απαγορεύτηκε η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δήλωσε ότι η πράξη τους ήταν κατάφωρη παραβίαση των κανονισμών των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι ίδιοι οι αθλητές, κάτοχοι αρκετών ρεκόρ με την αμερικανική ομάδα, δήλωναν τότε ότι για τον κόσμο όταν κερδίζουν ένα μετάλλιο είναι Αμερικανοί, ενώ όταν κάνουν κάτι «κακό» είναι βρωμο-νέγροι. Προσπάθησαν να παραμείνουν στον αθλητισμό μέσα από το αμερικανικό ποδόσφαιρο, κατέληξαν προπονητές σε μικρές ομάδες, οι οικογένειές τους δέχτηκαν απειλές για τη ζωή τους και χρειάστηκε ουσιαστικά η δεκαετία του ’90 για να αρχίσει η αποκατάστασή τους. Με το κίνημα για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών και γενικότερα για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ να βρίσκεται σε άνοδο, ακτιβιστές και αφροαμερικανοί, πάντως, τους δέχτηκαν ως ήρωες. Αντίθετα, ο Νόρμαν, στην βαθιά ρατσιστική τότε Αυστραλία, περιθωριοποιήθηκε, εξοστρακίστηκε και ουσιαστικά πέθανε ως παρίας, χωρίς ποτέ, εν ζωή, να αναγνωριστεί η στάση του. Μόλις το 2012, το όνομά του περιλήφθηκε στην λίστα με τους καλύτερους αθλητές της χώρας του και το κοινοβούλιο της χώρας, μετά από αγώνα ορισμένων βουλευτών και οργανώσεων επί χρόνια, κατέληξε σε
απόφαση επίσημης συγνώμης. Έξι χρόνια νωρίτερα, οι Σμιθ και Κάρλος είχαν σηκώσει στους ώμους τους το φέρετρο του συναθλητή τους, σε μια ύστατη ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης της δικής του συμβολής, η οποία του στοίχισε όλη του την καριέρα, στον αγώνα κατά του ρατσισμού στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Ο Σμιθ, κληθείς να σχολιάσει πολλά χρόνια μετά ότι ο χαιρετισμός αυτός χαρακτηρίστηκε «χαιρετισμός της μαύρης δύναμης», απάντησε ότι για τον ίδιο ήταν απλώς «χαιρετισμός στα αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα».
-------------------------------------------
Αγαλμα για τους Σμιθ και Κάρλος στο San Jose University (Καλιφόρνια), από όπου ξεκίνησαν την αθλητική πορεία τους.
-------------------------------------------
Το trailer της ταινίας Salute, που είναι αφιερωμένη κυρίως στον Πίτερ Νόρμαν
Θετικό ήταν το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου εννεαμήνου του 2015 σύμφωνα με το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» που καταγράφει με ηλεκτρονικό τρόπο τις ροές μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Το Σεπτέμβρη μεμονωμένα, ωστόσο, καταγράφεται μείωση της μισθωτής απασχόλησης, καθώς προκύπτει αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων – αποχωρήσεων κατά 13.003 θέσεις εργασίας.
Συγκεκριμένα για την περίοδο Ιανουάριος – Σεπτέμβριος 2015, οι αναγγελίες προσλήψεων ανήλθαν στο 1.341.392 θέσεις εργασίας και οι αποχωρήσεις έφτασαν τις 1.168.371, εκ των οποίων οι 635.694 ήταν αποτέλεσμα καταγγελιών συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεων συμβάσεων ορισμένου χρόνου και οι 532.677 οικειοθελείς αποχωρήσεις.
Έτσι, το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου εννιαμήνου του έτους 2015 είναι θετικό και διαμορφώνεται στις 173.021 νέες θέσεις εργασίας, αποτελώντας την δεύτερη υψηλότερη επίδοση πρώτου εννιαμήνου έτους από το 2001 μέχρι σήμερα.
Το Σεπτέμβριο του 2015 καταγράφεται μείωση της μισθωτής απασχόλησης, καθώς προκύπτει αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων – αποχωρήσεων κατά 13.003 θέσεις εργασίας. Οι αναγγελίες πρόσληψης ανήλθαν σε 175.954, ενώ οι αποχωρήσεις σε 188.957. Από τις 188.957 συνολικά αποχωρήσεις, οι 89.056 προήλθαν από οικειοθελείς αποχωρήσεις και οι 99.901 από καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
Ο
Βουλευτής Βοιωτίας, Νίκος Θηβαίος,
ορίστηκε μέλος της Διαρκούς Επιτροπής
Μορφωτικών Υποθέσεων, η οποία είναι
αρμόδια επί θεμάτων του Υπουργείου
Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Οι 54 βουλευτές που την απαρτίζουν
καλούνται να επεξεργάζονται Σχέδια
Νόμου για θέματα Παιδείας και να
συμμετέχουν στην επιλογή των προσώπων
που στελεχώνουν τους εποπτευόμενους
από το Υπουργείο οργανισμούς.
Διγλωσσία και υποκρισία! Αυτές είναι οι δυο λέξεις κλειδιά στην
αντιπολιτευτική κριτική της εισήγησης Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του
ΣΥΡΙΖΑ. Και τις χρησιμοποιούν τόσο η Ν.Δ., όσο και το ΠΑΣΟΚ στις
σχετικές ανακοινώσεις τους, βάζοντας σε υποψίες ακόμα και τον
ανυποψίαστο: Βρε μπας και λόγω συμπεθεριού έχουν τον ίδιο γραφέα; Ή,
ακόμα χειρότερο, μπας και αντιγράφει ο ένας τον άλλον για να κάνει
οικονομίες και να μην βρεθεί εκτός κοινής γραμμής;
Ποιος ξέρει. Πάντως το ταυτόσημο βγάζει μάτι. Για επερχόμενη
φορο-καταιγίδα, περικοπές, συρρικνώσεις, τέρατα και σημεία μιλούν και οι
δυο. Κοινή σκληρή πολεμική, με κοινές εκφράσεις, για την κυβέρνηση. Και
ακόμα σκληρότερη κοινή πρόβλεψη για το μαύρο μέλλον μας. Η Ν.Δ. και το
ΠΑΣΟΚ, εν ολίγοις, μετά από την προεκλογική περίοδο που αναγκάστηκαν να
κρύψουν τον έρωτά τους, επανέρχονται σε εναγκαλισμούς. Τους ενώνει και
τους δονεί του Αλέξη η φωνή.
Προσέξτε όμως το καινούργιο: Αφού παραδόθηκαν στις ηδονές της άκαμπτης
δεξιάς πολιτικής, στην κραιπάλη των Μνημονίων, στα ρίγη του έρωτα για
τις απολύσεις και τις περικοπές, τώρα ασκούν αντιπολίτευση από αριστερά!
Μάλιστα! Και η υποκρισία που καταλογίζουν στον Τσίπρα είναι ότι μιλάει
αριστερά, αλλά πράττει δεξιά! Ενώ οι ίδιοι, με τη μαχητική τους στάση,
το φιλολαϊκό τους ρεπερτόριο, τις ταξικές τους διεισδύσεις, κλίνουν επ'
αριστερά!
Εντάξει, ας μην αρχίσουμε τον εξάψαλμο πάλι για το τι αίσχη έκαναν τόσα
χρόνια, τι έκαναν προχθές που οι άλλοι διαπραγματεύονταν κι αυτοί τους
μάλωναν που δεν υπέγραφαν ό,τι τους έβαζαν μπροστά ή τι έκαναν χθες στο
δημοψήφισμα. Ας σταθούμε στο έρμο τους το σήμερα: Πιστεύουν ότι μπορούν
να πείσουν έστω και έναν άνθρωπο ότι είναι ταξικοί αγωνιστές να πούμε,
αφοσιωμένοι στη λαϊκή υπόθεση; Και ότι θα ανακάμψουν με τέτοια
στρατηγική;
Μπορεί και να το πιστεύουν, θα πεις. Η πίστη εξάλλου είναι γνωστό ότι
μετακινεί βουνά. Να φθαρεί ο Τσίπρας με τα ζόρικα του Μνημονίου και να
επανέλθουν ο Μεϊμαράκης, ο Βενιζέλος, ο Άδωνις, ο Βορίδης. Και η Φώφη,
ανυπερθέτως. Ε, εδώ σηκώνεις τα χέρια και καταφεύγεις στη λαϊκή σοφία.
Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι. Ή, παραφρασμένο για τις
ανάγκες της συγκυρίας: Εκεί που μας χρωστούσανε μας παίρνουν και για
βόδια...
