Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ

Ασφαλώς αποτελεί ένα καλό νέο η αναθεώρηση προς τα πάνω των προβλέψεων για την οικονομική μεγέθυνση των ετών 2015 και 2016. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού. Επομένως παρά τα σενάρια ολοκληρωτικής καταστροφής, δεν υπήρξε ύφεση το 2015 αφού το ΑΕΠ έμεινε αμετάβλητο στα 175 δισ. ευρώ.

Είναι επίσης θετικό ότι από αύριο οι θεσμοί «ελευθερώνουν» τα υπεσχημένα 2 δισ. ευρώ προς την ελληνική οικονομία και επιπλέον τα περίπου 10 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το σχέδιο επομένως της «αριστερής παρένθεσης» φαίνεται ότι απέτυχε, καθώς το «πειραματόζωο» ξεγλίστρησε προσώρας από τις εκβιαστικές συμπληγάδες.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (η οποία προφανώς κοστίζει πολύ ακριβά στον ελληνικό λαό) απομακρύνει οριστικά τον κίνδυνο ενός bail in, «κουρέματος» δηλαδή των καταθέσεων.

Σε λίγους μήνες περιμένουμε να επιστρέψουν καταθέσεις που βρίσκονται «κάτω από τα στρώματα» και έστω να επαναπατριστεί ένα μέρος των εκατοντάδων δισ. ευρώ των Ελλήλων που βρίσκονται στο εξωτερικό. Ετσι θα ομαλοποιηθεί η τραπεζική λειτουργία και θα αρθούν τα capital controls.

Με τους συνυπεύθυνους, βεβαίως, για τη φούσκα και τη χρεοκοπία της χώρας τραπεζίτες να παραμένουν αλώβητοι στα πόστα τους... ονειρευόμενοι ίσως νέες νεοφιλελεύθερες και οικουμενικές κυβερνήσεις.

Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον να τα βάλει με τη διαπλοκή και τη «μαύρη οικονομία», να σταθεροποιήσει (συμμαζεύοντας τα δημόσια οικονομικά και κυρίως την παραοικονομία) και να ενισχύσει (με κίνητρα) την παραγωγική οικονομία.

Με λίγα λόγια, να βάλει μπρος το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμά του.

Είναι χρήσιμο επ’ αυτού το παράδειγμα με τα ισοδύναμα φορολογικά μέτρα των περίπου 400 εκατομμυρίων ευρώ που δεν θα επιβαρύνουν τελικά την ιδιωτική εκπαίδευση, αλλά όλους μας, μέσω του ελάχιστου ΕΦΚ στην κατανάλωση κρασιού (15 λεπτά στη φιάλη) και του 5λεπτου ανά στήλη στον τζόγο του ΟΠΑΠ.

Ανάλογο παράδειγμα είναι και η συνέχιση, έστω και χαλαρότερη, της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Τα επόμενα βήματα θα πρέπει να είναι οι τομές στη δημόσια διοίκηση, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στην εκπαίδευση, την υγεία, τη Δικαιοσύνη...

Παντού. Ειδικά, η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η ενίσχυση των ελέγχων στους χώρους εργασίας είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Το ίδιο και η απονομή της δικαιοσύνης που πάσχει σοβαρά, καθώς, με τις εξωφρενικές καθυστερήσεις λόγω και του άπειρου αριθμού υποθέσεων και των αναβολών στα δικαστήρια, έχουμε οδηγηθεί στην αρνησιδικία.

Το κόστος μόνο από την τραγωδία στην απονομή της δικαιοσύνης και την απουσία αξιοπρεπών συνθηκών και αμοιβών εργασίας είναι τεράστιο. Κάθε μέτρο που θα βελτιώνει τα πράγματα για τους αδύναμους θα είναι μια μικρή, αλλά αληθινή, επανάσταση. 

Τού Δημήτρη Τρίμη από τήν Εφημερίδα τών Συντακτών 

Διαβάστε περισσότερα

Το πρόβλημα είναι η σιωπή

Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, πρώην υπουργός της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς, που ποτέ δεν τον συμπάθησαν οι αριστεροί, αναζητεί τη δημοσιότητα η έλλειψη της οποίας φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επώδυνη σε όσους την απώλεσαν.

Ένας καθηγητής πανεπιστημίου, που κατά το Σύνταγμα επιτελεί κοινωνικό λειτούργημα, φαίνεται να λειτουργεί ως το μακρύ χέρι των λεγόμενων υπηρεσιών.

Τέλος, ένας καθηγητής εγκληματολογίας προσπαθεί να κατασκευάσει ενόχους και να σπείρει τον φόβο ώστε να αποτραπεί η εμπλοκή των πολιτών στην υπεράσπιση και διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι ο κ. Πανούσης. Έχουμε δει πολλές τέτοιες «ακατανόητες» συμπεριφορές. Το πρόβλημα είναι αλλού. Είναι η απίστευτη σιωπή που συνόδευσε την απόφαση του Πανούση να απαξιώσει με έναν τόσο προκλητικό τρόπο έναν στέλεχος της Αριστεράς, έναν πολίτη που πασχίζει να υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ναι, το πρόβλημα είναι η σιωπή, η σιωπή όχι από τους «κολλητούς» του Λάμπρου, όχι από τις συλλογικότητες και τα κόμματα που πήραν ξεκάθαρη θέση υπέρ του, αλλά η σιωπή από τους πανεπιστημιακούς. Γιατί τέτοια σιωπή; Προκρίνουν μήπως και οι ίδιοι ένα τέτοιο πρότυπο για τη δημόσια λειτουργία ενός καθηγητή πανεπιστημίου;

Ή ισχύει -το πιθανότερο- «άσε, ρε, που θα χάνω την ώρα μου και θα ασχοληθώ με τον Πανούση». Αυτός, όμως, ο ωχαδελφισμός καλλιεργεί πάντοτε το πρόσφορο έδαφος για τους λογής Πανούσηδες. Ο ωχαδελφισμός από έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό ομοτέχνων, που δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν ούτε και να χάσουν, φαίνεται να είναι ο καλύτερος σύμμαχος για τέτοιες συμπεριφορές.

Άλλη μία έκφραση της κρίσης αξιών που ζούμε και στα πανεπιστήμια.

Η σιωπή, λοιπόν, πολλών -ανησυχητικά πολλών- συντηρεί τη φλυαρία, την επιπολαιότητα και την αυθαιρεσία και, τελικά, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για διασυρμούς. Από αυτή τη σιωπή εκπορεύεται η περιφρόνηση για τη δημοκρατία.

Και ο Λάμπρου; Δωρικός όπως τον γνωρίζουμε τόσα χρόνια. Ένας Δαυίδ μπροστά σε έναν υποτιθέμενο Γολιάθ. Με το συνηθισμένο ύφος του και την κοφτερή ματιά που δεν επιτρέπει πολλά - πολλά, γιατί υπάρχουν τόσα πολλά που πρέπει να γίνουν.

Κι ας μην το ξεχνάμε. Στην επιμονή του Πάνου οφείλουμε πολλοί από εμάς την αλλαγή της νοοτροπίας μας για όλους όσους θεωρούσαμε «περιθωριακούς». Όσους ανεχόμασταν κατ' οικονομία, όλους για τους οποίους δείχναμε μία «συμπάθεια» για λόγους πολιτικής ορθότητας. Η επιμονή, λοιπόν, του Πάνου -και άλλων πολλών βέβαια, αλλά τώρα συζητάμε για τον Πάνο- ήταν που μας άλλαξε. Η επιμονή για όσα έκανε και η επιμονή του να μην τα «ανταλλάξει». Και με τέτοιους ανθρώπους θέλει να έχεις μεγάλο μπόι για να βάζεις μαζί τους. Αλλιώς χάνεσαι στη σκιά τους. Γι' αυτό και ανεξάρτητα από σιωπές και ωχαδελφισμούς, καλό είναι να αναλογιστούμε πόσα πολλά οφείλουμε στον Πάνο. 

Του Κώστα Γαβρόγλου από τήν Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Το κρασί

Το κρασί λοιπόν. Πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι δύσθυμος, όχι τόσο με τον φόρο ή το τελικό λογιστικό ψαλίδισμά του, όσο με την επιμονή να θεσπιστεί. Όπως είπε κάποιος βουλευτής, φόρος - ζόμπι που έρχεται και ξανάρχεται. Είμαι και έκπληκτος. Το κρασί δεν είναι απλώς ένα μπουκάλι στο σούπερ μάρκετ, αλλά η γη, η αγροτική διανοητικότητα, η τύχη, η διαίσθηση του αμπελουργού και ο κόπος, που συνθέτουν ένα προϊόν υψηλής πολιτιστικής αξίας.

Ναι, τα χέρια αρκετών που έχουν μόνο αστικές παραστάσεις, που κατανοούν τη φύση μέσα από τα ντοκιμαντέρ, διαλέγουν το σαμιώτικο μοσχάτο ή το καμπερνέ, είτε τυχαία είτε οι πιο «υποψιασμένοι», συμβουλευόμενοι τα τεστ περιοδικών οινογνωσίας. Οι περισσότεροι δεν γεύονται, πίνουν υστερικά με τη φίλη τους ή «ψαρωμένα» με τη μαμά τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι κάτω από το τυπωμένο χαρτί της ετικέτας κρύβεται μια σπουδαία συνθλιπτική ζύμωση, μια τάξη εργασιών και προσωπικοτήτων.

Αυτά τα άνεργα χέρια, τα εκβιαστικής μαλθακότητας ασπρόχερα του άβγαλτου δεν καταλαβαίνουν ότι ο αμπελουργός είναι ένας προικισμένος διανοούμενος αγρότης, που κλαδεύει εύστοχα, θειαφώνει έγκαιρα σε μια δροσερή ηλιοφάνεια, λιπαίνει σκόρπια (για να μην κάψει), σκάβει πριν βγουν τα «μάτια», προσέχει, παρατηρεί, αγροικά. Κόβει με ήπια σιγουριά τους βλαστούς, έρχεται σιγά - σιγά στο φως ο καρπός ερωτικός και μεθυσμένος. Ναι, το σταφύλι πρέπει να το αγαπήσεις για να πιεις, να ζαλιστείς, να διαβάσεις μεσημέρι στ' αμπέλι την «κυρά των αμπελιών». Να θυμηθείς τους δικούς σου - χαμένους πίσω στην αριστερή μνήμη.

Πόσο περιττό είναι το ποίημα του Ρίτσου γραμμένο στα χρόνια του Εμφυλίου και εκδομένο το 1963, στον πρώτο δίσκο όπου το απαγγέλλει με μουσική υπόκρουση του Άκη Λυμούρη. Χαμένος δίσκος, ποίηση και αριστερή κράσ, γι' αυτούς που δεν αγαπούν. Πόσο δυσανάγνωστο. «Γιατί λέει αλλιώς αυτό που μπορεί να ειπωθεί κανονικά» μου έλεγε ο Αγγλοσάξωνας εξάδελφος. Ακατανόητη εκφραστική πολυτέλεια. Όσο ακατανόητη γευστική και δημιουργική πολυτέλεια είναι και το κρασί.

Το εργώδες που κρύβεται στη στίλβη του μοσχάτου, το μυώδες που κρύβεται στη οινική χαρά. Είμαι πολύ προβληματισμένος με επιλογές, με ιεραρχήσεις ακατανόητες στα μάτια μου. Αλλά πιο πολύ είμαι με την αυτανταγωνιστική σχέση με τα παραγωγικά σπλάχνα μας που αστόχαστα αναπτύσσουμε. Δύσκολο διάβημα. Η ελληνική αστυφιλία ήταν πολιτική. Δεν θεμελιώθηκε στην εκβιομηχάνιση, ούτε στις προωθημένες χρηματιστηριακές υπηρεσίες που τη στέφουν. Βασίστηκε στην ιδιοτελή επιλογή ομάδων εξουσίας που δεν πολέμησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά που, όμως, ήθελαν την κάρπωση του μεταπολεμικού αναπτυξιακού αγαθού. Όλο για λογαριασμό τους. Και βιαιοπράγησαν στον μισό ελληνικό πληθυσμό για να πετύχουν την αρπαγή. Η εκβιασμένη και αναφομοίωτη αστική συνείδηση, πέρα από το ό,τι δεν βασιζόταν στην αστική τάξη (αφού στην πατρίδα μας αυτό που υπάρχει είναι μια χοντροκομμένη απομίμησή της), υπήρξε βαθιά ανίκανη και μικρόνοη. Ανάπτυξη, παραγωγική χειραφέτηση δεν υπήρξε. Μια μικροαστική ξιπασιά και μια λαϊκή οίηση κατατρώγουν την ευφυΐα και την εργασία.

Είναι λάθος η μικρόνοια και η λογιστική να εμποτίσουν τα πολιτιστικά εργαλεία με τα οποία θα ανασυγκροτηθούμε παραγωγικά, αλλά θα ανακτήσουμε την εργασιακή κουλτούρα που απωλέσαμε. Είναι λάθος να προσαρμόσουμε το κέντρο της συλλογικής μας απελπισίας στα μεταχειρισμένα υλικά μιας τάχα μου ανάπτυξης, χάνοντας την αγάπη που φυτρώνει αραιά στον τόπο μας. 

Του Δημήτρη Σεβαστάκη από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Οι μαυρογυαλούροι της Ν.Δ. και ο λαγός στο νήμα

Άδοξα έληξε η "Πανουσιάδα". Αντί για τρομερές αποκαλύψεις λάβαμε τουλάχιστον τρεις ηχηρές αρνήσεις, ήδη, από την αρχή της εκπομπής. Το panousisgate εξελίχθηκε σε φιάσκο και το σόου έλαβε τέλος από τα καμαρίνια. Οι μαυρογυαλούροι της Ν.Δ. ξέχασαν τις αστικές αβρότητες και ακόνισαν μαχαίρια αθλούμενοι στο προσφιλές αγώνισμα της παροχολογίας. Viral οι διαδηλωτές ή μόνο οι Κρήτες αγρότες;

Η ωραία ενωτική ατμόσφαιρα της Ν.Δ. δεν άντεξε να υποθάλπτεται και βγήκε στο φως λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Ο Άδωνις προσκάλεσε σε μονομαχία τον Τζιτζικώστα, αλλά τους τράβηξε το αυτί γρήγορα ο Μπαλτάκος, που ήθελε να γλιτώσει αυτό τον διχασμό, και ο Αποστόλης, ως φρόνιμο παιδί, αρνήθηκε να συμμετάσχει.

Γ. Πανούσης: «Ο Πανούσης δεν είπε ποτέ για ΣΥΡΙΖΑ», «τίποτα ποτέ για τον κ. Λάμπρου» «Εγώ χαρτιά δεν έχω», «η 'Εφ.Συν.' έχει συμβόλαιο θανάτου με μένα». Δήλωσε και «Τσιπρικός», επιμένοντας να τον πάρει ο Τσίπρας, τηλέφωνο. Μανία καταδίωξης ή έλλειψη τρυφερότητας στα παιδικά του χρόνια;

Ν. Χατζηνικολάου: «Μα καλά, τι ήρθατε να κάνετε εδώ;» βγήκε από τα ρούχα του αδημονώντας ο δημοσιογράφος για τις πολυαναμενόμενες αποκαλύψεις που δεν έγιναν.

Γ. Πανούσης: «Να σχολιάσουμε τις πολιτικές προεκτάσεις». Άφωνοι οι τηλεπαρουσιαστές, άναυδοι οι τηλεθεατές.

Β. Χιώτης: «Η γενική εικόνα που έχετε είναι ότι οι τζιχαντιστές υπήρχαν και υπάρχουν στην Ελλάδα;» «Έχετε εικόνα ότι και στις φυλακές υπήρξαν κάποια στιγμή τζιχαντιστές; Γιατί μου καταγγέλθηκε συγκεκριμένα ότι έχουμε εδώ. Μετά θα αποφυλακιστούν και άντε βρεσ' τους» Επίκαιροι οι τζιχαντιστές έλαβαν μια θέση στο 1.000.001 σικουέλ «οι τρομοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ έρχονται» (Star, Δευτέρα).

Επιτέλους, μια συγκέντρωση που ανέδειξε ήρωες. Βαρεθήκαμε τόσα χρόνια τους γνωστούς - αγνώστους, κουκουλοφόρους, αντιεξουσιαστές. Θερμές επιδοκιμασίες στον ΣΚΑΪ έλαβε ο ηρωικός καρατέγκας, αγρότης που χτύπησε τον ΜΑΤα και διέφυγε με παρκούρ!

Επίδοξες Άναμπελ έκαναν viral τις φωτογραφίες διαδηλωτή της Λεβεντομάνας από το Σύνταγμα. Η "Lifo" περιχαρής για το «μοντέλο» αγρότη που ανακάλυψε μελετά ριμέικ στο «στάσου... μύγδαλα». Θα έσπαγε ταμεία και ο κόσμος θα είχε κάτι επιπλέον να προσφέρει στα ΜΑΤ.

Γ. Μπαλάφας: «Κι εγώ ήθελα να είμαι 1,95 και κούκλος σαν τον Πολ Νιούμαν». Άδικη ζωή, όπως και το ν/σ για τους πλειστηριασμούς αφήνει ακάλυπτες τις βίλες των ανθρώπων (Παρασκευή, ΣΚΑΪ).

Β. Κεγκέρογλου: «Ό,τι φόρο και να βάλουν δεν θα χαλάσουν τη σχέση που έχει ο Έλληνας με το κρασί». «Άνοιξε κι άλλη μπουκάλα» τραγουδά η χώρα αντιστεκόμενη. Μα ούτε ένας να μη σκεφτεί τους Α.Α. για να αποφύγει τη φοροεπιδρομή; (Παρασκευή, Mega).

Γ. Αμυράς: «Δεν νομίζω ότι κοτζάμ 'Βηματοδότης' θα έβγαινε να γράψει χωρίς στοιχεία κάτι τέτοιο». Αδιαμφισβήτητης εγκυρότητας το ΔΟΛιο συγκρότημα, το αποδεικνύει σταθερά ειδικά τους επτά τελευταίους μήνες. Κουράγιο, στις 14/12 λήγει η προθεσμία που έλαβε να απολογηθεί στον εισαγγελέα, ο Στ. Ψυχάρης για τα δάνεια (Τετάρτη, ΑΝΤ1).

Κάποιοι αγωνιστές της ΛΑΕ προπηλακίζονται στις συγκεντρώσεις, ενώ άλλοι επιλέγουν τον ένδοξο αγώνα της κουτάλας τρέχοντας από εκπομπές μαγειρικής στο πάνελ του κομιστή. Κάποιοι άλλοι πάλι δίνουν τις μάχες τους στα πληκτρολόγια με τα σύγχρονα όπλα της νέας τεχνολογίας, fb και twitter. Σκληρή η εξωκοινοβουλευτική ζωή, πρέπει διαρκώς να αιτιολογείς την πολιτική ύπαρξη με κάθε μέσο. 

Της Κατερίνας Μπρέγιαννη από τήν Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Στον κόσμο!

Η αλήθεια είναι πάντοτε επαναστατική, έγραψε ένας μεγάλος. Ενίοτε όμως το συνηθίζει να είναι και ανησυχητική. Αν βέβαια δεν χρησιμοποιούμε το δάχτυλο για να κρυφτούμε πίσω του. Και η αλήθεια τη στιγμή αυτή που μιλάμε είναι ότι την έχουν στριμώξει την κυβέρνηση. Αν επρόκειτο για πυγμαχία, θα λέγαμε ότι είναι στριμωγμένη στα σχοινιά και δέχεται απανωτά χτυπήματα. Αμυνόμενη -όχι πάντα με σωστό τρόπο- αλλά δερόμενη.

Από ποιον; Η απάντηση είναι: Απ' όλους. Από την παντοδύναμη διαπλοκή πρώτα - πρώτα, η οποία δημιουργεί συστηματικά, με τα μεγάλα μαγαζιά της προπαγάνδας που ελέγχει, ατμόσφαιρα φόβου στην κοινωνία. Και εικόνα φθοράς, σκανδάλων, ήττας για την κυβέρνηση. Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα κανάλια τούς οδήγησε να απασφαλίσουν. Είναι χειρότεροι και από το δημοψήφισμα. Θέλουν, απλούστατα, την κυβέρνηση τελειωμένη. Κι έχουν την αλήθεια χεσμένη.

Σ' αυτή την τεχνητή ομίχλη κινείται η αντιπολίτευση. Εντός και εκτός Βουλής. Μαρξισμός, σοσιαλισμός, φασισμός, νεοφιλελευθερισμός, τσαρλατανισμός: όλοι δέρνουν. Καθένας για τον σκοπό του, φυσικά. Μην φάμε όμως το δίκιο των δικών μας. Διαφορετικοί σκοποί, αλλά επιχειρήματα, ακόμα και συνθήματα, κοινά, αγορασμένα από αριστερά πανέρια. Για τα σπίτια του κοσμάκη. Για την αγροτιά, για τη φοροκαταιγίδα, για τις συντάξεις. Για τον Αρμαγεδδώνα.

Δεν διστάζουν οι σκληροί δεξιοί να αγοράζουν από σκληρούς αριστερούς: Δεν τα λέμε εμείς, οι πρώην δικοί σας τα λένε. Και τι κάνουν οι ακουσίως χρησιμοποιούμενοι ως κρέας για τα κανόνια της ολιγαρχίας; Το κορόιδο κάνουν, αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Κανένας δεν καταδέχεται να απαντήσει στο απλό: Γιατί, ρε παιδιά, έχουν λυσσάξει με την κυβέρνηση ο ΔΟΛ, οι βαρόνοι, οι ολιγάρχες, οι ρουφιάνοι, οι ναζί μπράβοι, αφού τους βολεύει τόσο;

Τέλος πάντων. Και ποιος είναι ο στόχος; Να φθαρεί, να διαλυθεί, να φύγει η κυβέρνηση. Κι αν εξ αριστερών ονειρεύονται ότι αυτό θα ριζοσπαστικοποιήσει την κοινωνία -χρειάζεται σχόλιο;- οι κωλοπετσωμένοι του χρήματος, των ΜΜΕ και της εξουσίας δεν το κρύβουν: Να φύγει η κυβέρνηση, και ο Τσίπρας αν γίνεται, για να έρθει μια ωραία οικουμενική παρτούζα του ΣΥΡΙΖΑ με τους άλλους. Ξέρετε με ποιους.

Αυτή είναι η κατάσταση. Κι όσο οι ψυλλιασμένοι κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους -ή των υπουργείων, ή και του Μαξίμου- τόσο θα χειροτερεύει. Αλλά ως αριστεροί ξέρουμε τι να κάνουμε. Να το κάνουμε λοιπόν. Να βγούμε στον κόσμο, εκεί είναι η δύναμή μας. Με όπλο την αλήθεια: Τι θέλουμε εμείς, τι αυτοί. Τι και γιατί κάνουμε εμείς, τι και γιατί θέλουν να κάνουν αυτοί. Στον κόσμο! Με τον Τσίπρα πρώτο. Παραέμεινε κλεισμένος στο Μαξίμου... 

Τού Θανάση Καρτερού, από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Πρ. Παυλόπουλος: Η ιστορία θα είναι αμείλικτη αν δεν διδαχθούμε από τη μάχη του Γοργοποτάμου

Ενωτικός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον σύντομο χαιρετισμό του στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στον χώρο της γέφυρας Γοργοποτάμου, για τον Πανελλήνιο εορτασμό της Ενωμένης Εθνικής Αντίστασης.

Ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος παρέστη στην εκδήλωση για πρώτη φορά, τόνισε ότι «ιδίως υπό την σημερινή, εθνικώς κρίσιμη, εσωτερική και διεθνή συγκυρία, η Ιστορία θα είναι αμείλικτη αν δεν διδαχθούμε όσα πρέπει από την εμβληματική μάχη του Γοργοποτάμου , επικό επίτευγμα της Ενωμένης Εθνικής Αντίστασης, αλλά κι εκείνα που, δυστυχώς όμως, επακολούθησαν μετά την ηρωική Απελευθέρωση από την ναζιστική και φασιστική κατοχή:

Με αρραγή ενότητα οφείλουμε, πιστοί στα μεγάλα και ανεξίτηλα ιδανικά του Έθνους, να επιδιώξουμε τους στόχους, οι οποίοι θα οδηγήσουν με ασφάλεια την Ελλάδα μας και τον Λαό μας στον δρόμο της δημιουργίας και του μέλλοντος που μας αρμόζει κατά τον ιστορικό προορισμό μας».

Ο Πρ. Παυλόπουλος κατέθεσε στεφάνι και στη συνέχεια μετέβη στο δημαρχείο Λαμίας όπου έγινε τελετή ανακήρυξής του σε Επίτιμο Δημότη Λαμίας.

Από την πλευρά του ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς αναφέρθηκε στην κοινή προσπάθεια που χρειάζεται για να διαβούμε, όπως είπε, τον ανηφορικό δρόμο.

Ο δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης χαρακτήρισε την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας ως ένα μήνυμα εθνικής ενότητας για τα κρίσιμα θέματα της χώρας.

Ο περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Κωνσταντίνος Μπακογιάννης χαρακτήρισε το πολιτικό σύστημα, κάποιες φορές, κατώτερο των περιστάσεων. Ζήτησε ενότητα των πολιτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση των κρίσιμων θεμάτων της χώρας

Από τό Left.gr 

Διαβάστε περισσότερα

Το κρασί απέκτησε... αποτύπωμα!

Πόσες φορές δεν πήραμε Αγιωργίτικο Νεμέας και καταλήξαμε να πίνουμε ένα νοθευμένο παρόμοιο κρασί; Τα ελληνικά κρασιά μας, τέσσερα ΠΟΠ (Προιόν Ονομασίας Προέλευσης) στο σύνολο, ερχόμενα αντιμέτωπα με τον διεθνή και εγχώριο ανταγωνισμό, τα τελευταία χρόνια μετατρέπονται σε φτηνά είδη μαζικής κατανάλωσης. Τα παραδοσιακά μας προϊόντα χάνουν τον χαρακτήρα τους και την ποιότητά τους και πωλούνται σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ μισοτιμής, αλλά και με... μισή ποιότητα. 

Υπάρχει λύση;

Μια νέα μέθοδο ταυτοποίησης των ελληνικών κρασιών ΠΟΠ έρχεται να προτείνει στην αγορά η Μονάδα Σταθερών Ισοτόπων του Ινστιτούτου Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος". Μια μέθοδο που συμβαδίζει με τη νέα προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ασφαλή τρόφιμα «από το τραπέζι στο αγρόκτημα» (fork to farm). Η προσεκτική παρακολούθηση των κρασιών από το αγρόκτημα έως ότου φτάσουν στον καταναλωτή και αντίστροφα είναι το νέο στοίχημα για την ταυτοποίηση των ελληνικών οίνων, που μέχρι σήμερα γινόταν με... δελτία Τύπου και δελτία αποστολής.

Με κανονισμό που υιοθετήθηκε το 2008, η Κομισιόν καθορίζει τους γενικούς κανόνες εφαρμογής των βέλτιστων Οινολογικών Πρακτικών και Επεξεργασιών, καθιερώνοντας τον λεγόμενο «Κοινοτικό Οινολογικό Κώδικα». "Πρόκειται για τη «βίβλο» των Οινολογικών Πρακτικών, στην οποία αναφέρονται προδιαγραφές ποιότητας και κριτήρια καθαρότητας προϊόντων ή επεξεργασιών" τονίζει στην "Αυγή" η δρ. Ελισσάβετ Ντότσικα, διευθύντρια ερευνών στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας του ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", που παρουσίασε τη νέα μέθοδο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη διεθνή έκθεση τουρισμού Philoxenia.

Η νέα μέθοδος στηρίζεται στη δημιουργία ισοτοπικών δεικτών σήμανσης για τον έλεγχο της ποιότητας και της απόδειξης της εντοπιότητας των κρασιών μας. Με τα σταθερά ισότοπα του νερού (Ο, D) μπορούμε να ανιχνεύσουμε τον τόπο προέλευσης των σταφυλιών. "Είναι τα μόνα που μπορούν να πιστοποιήσουν την ακρίβεια της αναγραφής για τη γεωγραφική προέλευση του κρασιού" τονίζει η δρ. Ντότσικα.

Σε συνδυασμό με τα ραδιογενή ισότοπα (Sr, Nd και Pb) του κρασιού και τα σταθερά ισότοπα του άνθρακα (C) -που επιτρέπουν την ταυτοποίηση της αλκοόλης και τον έλεγχο της νόθευσης με σάκχαρα- μπορεί σε μέγιστο βαθμό να εξασφαλιστεί ο ακριβής προσδιορισμός μιας συγκεκριμένης περιοχής και να περιοριστεί η νοθεία. 

Από τήν Αυγή

 

Διαβάστε περισσότερα

Αναβλήθηκαν οι εκλογές στη Νέα Δημοκρατία

Αναβολή της εκλογικής διαδικασίας για τον ανάδειξη νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία αποφάσισε η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή (ΚΕΦΕ) του κόμματος, λόγω των τεχνικών προβλημάτων που εμπόδιζαν την έναρξη της διαδικασίας.

«Με βάση τις διαβεβαιώσεις της νομικής υπηρεσίας του κόμματος, η εταιρία που είχε αναλάβει το τεχνικό μέρος της διεξαγωγής των εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου στη Νέα Δημοκρατία δεν τήρησε τις συμβατικές υποχρεώσεις της. Ως εκ τούτου, καθίσταται αδύνατη τεχνικά η διεξαγωγή της διαδικασίας των εκλογών για σήμερα, η οποία και αναβάλλεται», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΚΕΦΕ.

Για φιάσκο για το οποίο υπάρχουν υπεύθυνοι με ονοματεπώνυμο, μίλησε ο Άδωνις Γεωργιάδης, τονίζοντας πως «η σημερινή εικόνα δεν τιμά τη Νέα Δημοκρατία». «Το σημερινό φιάσκο έχει υπευθύνους που πρέπει να αναζητηθούν και να παραιτηθούν» επισήμανε.

Από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε την παραίτηση του γραμματέα του κόμματος και προέδρου της ΚΕΦΕ Ανδρέα Παπαμιμίκου και πρότεινε να αναλάβει προσωρινή πρόεδρος του κόμματος η Μαριέττα Γιαννάκου. Επίσης, ζήτησε να ορίσει η κ. Γιαννάκου κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο που δεν θα είναι υποψήφιος για την προεδρία και να διασφαλιστεί η διαδικασία για την εκλογή προέδρου της ΝΔ.

Την αναβολή των εκλογών ζήτησε νωρίς το πρωί της Κυριακής ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, προειδοποιώντας ότι αν δεν γίνει δεκτή η εισήγησή του δεν θα είναι υποψήφιος.

Τα τεχνικά προβλήματα που οδήγησαν στην αναβολή των εκλογών ήταν γνωστά εδώ και ημέρες. Όπως καταγγέλλεται, η εταιρεία που ανέλαβε τη διαδικασία δεν κατάφερε να περάσει το λειτουργικό σύστημα στους φορητούς υπολογιστές, ενώ απουσίαζαν ακόμα και χειριστές των μηχανημάτων.

Το πρωί της Κυριακής σε ορισμένα εκλογικά σημεία ξεκίνησε η διαδικασία χειρόγραφα. Ωστόσο, μεταξύ των υποψηφίων και της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής υπήρχε συμφωνία να διακοπεί η ψηφοφορία και να μη συνεχιστεί χειρόγραφα, όπως το 2009, σε περίπτωση που διακοπεί η λειτουργία του μηχανογραφικού ελέγχου των ψηφοφόρων, λόγω φόβων για αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. 

Από τήν Αυγή 

Διαβάστε περισσότερα

"Ν.Δ.: Πώς να αυτοκαταστραφείτε... όπως - όπως"

Στις 4 Σεπτεμβρίου, λίγο πριν από τις εκλογές, η Ν.Δ. μέσω του Χρ. Σταϊκούρα διατυμπάνιζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "στοίχισε" στην Ελλάδα 66 δισ. ευρώ, αφού φέτος θα έχουμε ύφεση έως και 4%, η πραγματική οικονομία έχει καταρρεύσει και ότι, ως αποτέλεσμα όλων αυτών, έχει αυξηθεί το κόστος δανεισμού.

Δύο μήνες μετά, τίποτε από αυτά δεν ισχύει. Αυτό που προκύπτει από τις τελευταίες οικονομικές ειδήσεις είναι ακριβώς το... αντίθετο!

Όπως αποδεικνύεται από τον προϋπολογισμό που κατέθεσε η κυβέρνηση, με στοιχεία που έχουν επικαιροποιηθεί από την Κομισιόν και τους θεσμούς, το 2015 όχι μόνο δεν θα έχουμε ύφεση 4%, αλλά δεν θα υπάρχει καθόλου ύφεση.

Επιπροσθέτως, από πουθενά δεν προκύπτει ότι η πραγματική οικονομία κατέρρευσε, ενώ οι τράπεζες την Παρασκευή βρήκαν όλα τα απαραίτητα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Τέλος, ως αποτέλεσμα όλων αυτών, τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων πέφτουν σε χαμηλό έτους.

Η Ν.Δ., δυστυχώς, δεν μένει πίσω μόνο στις προβλέψεις, αλλά και στην πολιτική πρακτική! Βυθισμένη από το καλοκαίρι στη χειρότερη περίοδο εσωστρέφειας, που φθάνει σε σημείο εμφύλιας σύρραξης, κάνει από κοινού με τους μιντιοκράτες, αντιπολίτευση γενικευμένου μίσους και λάσπης με μοναδικό όραμα που θα μπορούσε να συνοψιστεί στο σύνθημα "Ρίξτε τον Τσίπρα όπως - όπως".

Από το "όπως - όπως συμφωνία τώρα" του Ιουλίου φτάσαμε στις "όπως - όπως" προβλέψεις Σταϊκούρα, στη λογική να τρομάξουμε τον κόσμο και στη συνέχεια στις "όπως - όπως υποθέσεις σοκ" για τον Σταθάκη, τον Φλαμπουράρη και τον Φίλη έως την Πανουσιάδα.

Τα ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Τόσο κοντά όσο κοντόφθαλμη και μικροπολιτική είναι η στάση της Ν.Δ.

Η τακτική τού "ό,τι να 'ναι" δεν συνιστά πολιτική στάση και κυρίως δεν είναι υπεύθυνη στάση.

Στη συνέντευξη του Χρήστου Σταϊκούρα ο τίτλος που έπαιζε παντού ήταν: "Σταϊκούρας: Πώς κατέστρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ την οικονομία".

Δυστυχώς για τη Ν.Δ., ο τίτλος που θα μπορούσε να αποδίδει τη συνολική στάση της τους τελευταίους μήνες είναι "Ν.Δ.: Πώς να αυτοκαταστραφείτε όπως - όπως".

Σήμερα οι νεοδημοκράτες προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν νέο αρχηγό.

Μακάρι αυτό να σηματοδοτήσει τη στροφή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πραγματική ανάγκη της κοινωνίας για εθνική συνεννόηση. Τουλάχιστον στα βασικά θέματα που απασχολούν τους πολίτες. 

Από τήν Αυγή 

* Τό άρθρο γράφτηκε καί δημοσιεύτηκε ΠΡΙΝ τό φιάσκο τής αναβολής τών εκλογών γιά ανάδειξη Προέδρου τής Νέας Δημοκρατίας ...

Διαβάστε περισσότερα

"Χάνοντας τη ρίζα και την παράδοση, γινόμαστε εύκολος στόχος"

"Βιώνω τη μουσική σε όλη την ένταση και το μεγαλείο της και βλέπω τον πλούτο που έχουμε στην Ελλάδα και τον πυρήνα που υπάρχει στην Κρήτη. Κυρίως, όμως, παρατηρώ τον ευτελή τρόπο που ασχολούμαστε με αυτόν τον πλούτο και πόσο πεταμένο τον έχουμε στα σκουπίδια και κλεισμένο στο συρτάρι". Αυτά μας έλεγε τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Γιώργος Ξυλούρης, που έφυγε αδόκητα από τη ζωή στα 55 του χρόνια, σε τροχαίο δυστύχημα το απόγευμα της Πέμπτης. Η αφορμή της συζήτησης ήταν ο συναυλιακός άθλος του από κοινού με τον ραδιοφωνικό σταθμό "Στο Κόκκινο", όπου αντάμωσαν οι περισσότεροι και καλύτεροι δεξιοτέχνες και παραδοσιακοί μουσικοί όλων των ιδιωμάτων και σχολών της Κρήτης.

Παθιασμένος, ασυγκράτητος, και διαρκώς γοητευμένος από την ωραιότητα και τη δύναμη της μουσικής παράδοσης που ήξερε καλά, παρακολουθούσε με αγωνία και λαχτάρα τη σύγχρονη εξέλιξή της, προβάλλοντας και δίνοντας φωνή από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές σε όλους τους νέους καλλιτέχνες αλλά και τιμώντας πάντα τους παλιότερους. "Χάνοντας τη ρίζα και την παράδοση, γινόμαστε εύκολος στόχος", υπογράμμιζε.

Βαθύς γνώστης και λάτρης της μουσικής του τόπου του αλλά και του κόσμου, με ρίζα και καταγωγή από τη φημισμένη μουσική οικογένεια των Ξυλούρηδων, γιος του Νίκου και της Ουρανίας και αδελφός της Ρηνιώς, υπήρξε για χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός και από τους πρωτεργάτες του ραδιοφωνικού σταθμού "Στο Κόκκινο", όπου κάθε Σάββατο και Κυριακή παρουσίαζε την εκπομπή "Αόρατος Θίασος". Μαζί με τη μητέρα του διατηρούσε το ιστορικό δισκοπωλείο «Νίκος Ξυλούρης» στην οδό Πανεπιστημίου και εργαζόταν στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων στην Πλάκα όπου χαιρόταν να ξεναγεί και να ενημερώνει τους επισκέπτες.

Από τήν Αυγή


 

Διαβάστε περισσότερα

Ένα μικρό σημείωμα για τον Γιώργη

Είναι από τις στιγμές που σε κάνουν να σιγομουρμουρίζεις τα μοιρολόγια των Ανωγείων. Ο Γιώργος Ξυλούρης αποτελούσε έναν σημαντικό κόμβο τόσο για την κρητική μουσική, όσο και για την ευρύτερη μεσογειακή κουλτούρα. Ο ξαφνικός του θάνατος, αφήνει στη μέση ένα έργο ζωής που συνδέεται με την διελκυστίνδα της παράδοσης από το παρελθόν στο μέλλον. Δίχως βέβαια να αφήνει το παρόν εκτός, αφού ο ευγενής Γιώργης πάσχιζε με όλες του τις δυνάμεις να συστήσει τους νέους Κρήτες μουσικούς στο σημερινό κοινό. Τόσο μέσα από συναυλίες, όσο και από την συχνότητα του «105.5 στο Κόκκινο», στο μετερίζι πάντα του «Αόρατου Θιάσου»

Κάποτε τον είχα ρωτήσει γιατί «Αόρατος Θίασος» Γιώργη; Και μ’εκείνο το γλυκό χαμόγελο μου απάντησε πως η μουσική είναι μια αόρατη κληρονομιά, που περπατά μέσα στο χρόνο. Και αυτό είναι απολύτως σωστό για όλα τα είδη της τέχνης. Είναι εκείνος ο σύνδεσμος που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Σκιαγραφείται μόνο μέσα από την καλλιτεχνική δράση. Μέσα από το αισθητικό αποτέλεσμα. Ένα από τα βασικά ζητήματα που απασχολούσε τον Ξυλούρη ήταν το φέρον σώμα της μουσικής. Όχι μόνο ο ήχος δηλαδή, αλλά και η γλώσσα και το πρόσωπο που την κουβαλά μέσα του. Διότι τέχνη δεν είναι η εκτέλεση μόνο, είναι και η καθημερινή συντροφιά της, όπως έλεγε.

Ο Γιώργης είχε την ικανότητα να σε ταξιδεύει. Με την ευρυμάθεια του, ενέτασσε την κρητική μουσική στις μεσογειακές της συγγένειες από το Γιβραλτάρ και τη Βασκία, έως το Μαρόκο και την Κάτω Ιταλία έως και την Μέση Ανατολή. Mare nostrum. Έδινε μέγιστη προσοχή στις κοινότητες των μουσικών. Στους τρόπους που εξελίσσουν την παράδοση μέσα από την ποίηση και τις νέες τεχνικές στο παίξιμο. Τις αλληλεπιδράσεις μέσα από την συνομιλία της μουσικής, αλλά και των γλωσσικών ιδιωμάτων. Αγαπούσε ιδιαίτερα τους κατασκευαστές λαϊκών οργάνων και άκουγε τις συμβουλές και τα μυστικά τους.

Ένας άνθρωπος καθαρός με αγάπη αφειδώλευτη για τον τόπο και τη μουσική του. Συνήθως περιτρυγισμένος από μουσικούς, να συζητούν τα κρίματα και τα πάθη της τέχνης τους. Ο Γιώργης Ξυλούρης, δεν είχε μόνο το όνομα αλλά και τη χάρη της οικογένειας του, «καταδικασμένης» εις το διηνεκές να μεταδίδει τα χρώματα και τα αρώματα της Κρήτης και των στοιχειών που την περιβάλλουν. Είναι πάντα εδώ, κοντά μας να τον ακούμε και να μαθαίνουμε τα θαύματα και τα ανάμματα μιας τεράστιας κληρονομιάς.

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα