'' Μια συμφωνία ΤΕΡΑΣ και ένας ΕΦΙΑΛΤΗΣ προ των πυλών ''‏

Με απόλυτη μυστικότητα και αδιαφάνεια, ερήμην και εν αγνοία, όχι μόνο των πολιτών της Ευρώπης αλλά και αυτών τούτων των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων τους, συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις και οι εμπορικές συνομιλίες Η.Π.Α - Ε.Ε, με αντικείμενο την Τ.Τ.Ι.Ρ. Την συμφωνία δηλ. για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ Η.Π.Α και Ε.Ε, που θα ανατρέψει εκ βάθρων όσα μέχρι τώρα έχουμε κατακτήσει ή μας απομένουν ως δικαιώματα και στοιχειώδεις δημοκρατικοί θεσμοί.
  Ως και η καθημερινότητα 800.000.000 Ευρωπαίων πολιτών θα υποστεί ένα ανεπανόρθωτο σοκ, αφού η συμφωνία θα επηρεάσει και θα καθορίσει όλους σχεδόν τους τομείς της δημόσιας αλλά και της προσωπικής μας ζωής. Ήτοι το τραπέζι, τη διατροφή μας, τις προδιαγραφές της παραγωγής, το περιβάλλον, την κοινωνική πρόνοια, την «ταυτότητα» των προϊόντων μας, τις εργασιακές σχέσεις, την υγεία την παιδεία, τη δικαιοσύνη, τον πολιτισμό.                                                                                           Όλα τα ανωτέρω θα τελούν υπό την ουσιαστική εξουσία των μεγάλων πολυεθνικών που θα αποκτήσουν προνόμια και ελευθερία κινήσεων αποικιακού χαρακτήρα. Το τέλος της όποιας εθνικής ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας θα είναι και τυπικά γεγονός.  
   Και όλ' αυτά ''για το καλό μας'', όπως υποστηρίζουν οι υπέρμαχοι της συμφωνίας, που δεν είναι άλλοι από τα νεοφιλελεύθερα ''ζόμπι'' και από τους θιασώτες και εκφραστές του πιο αρπαχτικού και αδηφάγου καπιταλισμού, στο όνομα της ελευθερίας του εμπορίου, του ανταγωνισμού, της ανάπτυξης και των καταναλωτικών δήθεν επιλογών.
  Παρά τη μυστικοπάθεια στις συνομιλίες, και με βάση τις ως τώρα διαρροές, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και οι πολίτες αφυπνίζονται και κινητοποιούνται μέσα από φορείς και συλλογικότητες που αντιτίθενται στον επερχόμενο εφιάλτη. Στη χώρα μας, το τεράστιο αυτό θέμα, μόνο ευκαιριακά και περιθωριακά αναδεικνύεται, αφού κρίση και μνημόνια κυριαρχούν, όχι μόνο στη δημόσια σφαίρα αλλά και στην καθημερινή ζωή.  Σε μια κινητοποίηση, όπου και παραβρέθηκα, το Σάββατο 11/10 στο Σύνταγμα
(αρχή της Ερμού) με πρωτοβουλία από 50 φορείς και συλλόγους, συμμετείχαν περίπου 200-250 άτομα ενώ την ίδια στιγμή στη Γερμανία μαζεύτηκε 250.000 κόσμος.                                                                    
     Τα άλλοθι είναι πολλά αλλά οι μελλοντικοί κίνδυνοι τεράστιοι. Τουλάχιστον η Δημόσια Τηλεόραση και η Αριστερά σε όλες τις εκφάνσεις της, οι φορείς και οι συλλογικότητες ευαίσθητων και ενεργών πολιτών και η κυβέρνηση οφείλουν να αναδείξουν το ζήτημα, να πάρουν θέση και να ενισχύσουν τις αντιστάσεις της κοινωνίας των πολιτών, πριν να είναι πολύ αργά. Πριν δηλαδή ο επερχόμενος εφιάλτης μετατραπεί σε εφιαλτική πραγματικότητα.

Δημήτρης Αλεξάνδρου

Διαβάστε περισσότερα

Καίρια ερωτήματα

Τα ερωτήματα που γεννά η υπόθεση Γιάννη Πανούση είναι πολλά. Ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη όσο βρισκόταν στον θώκο της εξουσίας προτίμησε να σιωπήσει για όλα εκείνα που καταγγέλλει σήμερα.

Γιατί άραγε; Δεν τα θεωρούσε τότε σοβαρά, όπως τα παρουσιάζει τώρα;

Στη διάρκεια της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων του έγινε κοινωνός -και όπως φαίνεται κάτοχος- ενός υλικού παρακολούθησης προσώπων, όπως ο Πάνος Λάμπρου, στέλεχος μεγάλου και τώρα κυβερνητικού κόμματος.

Το υλικό αυτό δεν έφτασε ποτέ στη Δικαιοσύνη επί υπουργίας του.

Το πήγε όμως τώρα ο ίδιος ως απλός πολίτης, τη στιγμή που δεν κατέχει κανένα αξίωμα.

Πώς ένας πολιτικός και κρατικός παράγοντας, όταν χάνει το αξίωμά του, μπορεί να παίρνει μαζί του υλικό της υπηρεσίας της οποίας προΐστατο στο παρελθόν;

Πώς ένας απλός πολίτης -ανεξαρτήτως των προηγούμενων αξιωμάτων του- μπορεί να κατέχει υλικό παρακολούθησης πολιτών από κρατικές υπηρεσίες;

Αυτό δεν συνιστά αδίκημα για το οποίο θα πρέπει να κινηθεί η Δικαιοσύνη;

Το υλικό της παρακολούθησης του Πάνου Λάμπρου μεταδόθηκε από συστημικά μέσα ενημέρωσης με πρωταγωνιστή το Mega.

Πώς έφτασε στα ΜΜΕ το υλικό αυτό; Το έδωσε ο κ. Πανούσης;

Διέρρευσε από τη Δικαιοσύνη στην οποία το κατέθεσε ο πρώην υπουργός; Το κατέχουν και άλλοι; Ποιοι άραγε;

Σε ένα σοβαρό κράτος όπου τηρείται η νομιμότητα θα έπρεπε να είχαν κινητοποιηθεί όλοι οι αρμόδιοι φορείς για να σταματήσουν τον διασυρμό ενός ανθρώπου που δεν του έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία, για να ανακαλυφθούν οι πηγές της συγκεκριμένης διαρροής και για να αποδοθούν ευθύνες σε όσους από επιπολαιότητα ή σκοπιμότητα αναπαρήγαγαν το υλικό του διασυρμού.

Το πολιτικό ερώτημα της υπόθεσης αφορά αυτή καθεαυτή την παρακολούθηση του Π. Λάμπρου και όποιων άλλων.

Ποιος έδωσε εντολή να γίνει η παρακολούθηση;

Στη βάση ποιας νομιμότητας συνέβη αυτό και ποια είναι η εμπλοκή του κ. Πανούση ως πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη;

Σε ένα κράτος δικαίου, η νομιμότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας.

Οι αρμόδιοι -και ο Γ. Πανούσης με την προηγούμενη ιδιότητά του- οφείλουν να δώσουν άμεσα εξηγήσεις. 

Από τήν Εφημερίδα τών συντακτών 

 

Διαβάστε περισσότερα

Το τελευταίο πολιτικό είδωλο

Ο Χέλμουτ Σμιτ, κάποτε καγκελάριος της Γερμανίας και τελευταίος πολιτικός διανοούμενος της χώρας "των ποιητών και διανοητών", όπως αυτοκαθορίζεται, έλεγε ότι δεν φοβάται "να αλλάξει οριστικά τη διεύθυνσή του". Χθες την άλλαξε. Πέθανε στα 96 του, πλήρης ημερών, πλήρης εμπειριών. Και πέθανε σεβαστός, σχεδόν αγαπημένος, για όλα εκείνα για τα οποία ήταν έως και μισητός όταν είχε στα χέρια του την εξουσία.

Για τον Χέλμουτ Σμιτ ισχύει το "καλά, εσύ πέθανες αργά". Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια αφότου παρέδωσε την καγκελαρία στον Χέλμουτ Κολ -και μάλιστα χωρίς να χάσει τις εκλογές, αλλά εξαιτίας της απώλειας του κυβερνητικού του εταίρου. Αυτά τα χρόνια ο Σμιτ εξελίχθηκε στη φωνή της συνείδησης της γερμανικής πολιτικής, ο παλιομοδίτικος πραγματισμός του έφτασε να μοιάζει οραματικός, αν και συνήθιζε να λέει ότι "όποιος έχει οράματα πρέπει να πάει στον γιατρό". Διαυγής και παρεμβατικός μέχρι τέλους, ο Σμιτ δεν δίσταζε με τα άρθρα του στην εφημερίδα "Zeit" -της οποίας ήταν επί 32 χρόνια εκδότης-, με τα βιβλία του και με τις δηλώσεις του να δίνει το στίγμα του για όλα τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης.

Από την αναγκαιότητα να κλείσουν τα πυρηνικά εργοστάσια μέχρι το πώς πρέπει να εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ("το ζητούμενο είναι η εμβάθυνση"), πώς να χειριστεί το θέμα της Ουκρανίας - ("την πιέζουμε να διαλέξει μεταξύ Ανατολής και Δύσης, οι Βρυξέλλες δεν ξέρουν τι τους γίνεται") τι λάθη κάνει με την Ελλάδα ("ανεπιθύμητο το Grexit, ελαφρώστε το χρέος, κάντε επενδύσεις").

Ήταν ο τελευταίος των πολιτικών που έζησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως φαντάρος στο ανατολικό και το δυτικό μέτωπο. Ποτέ δεν του κόλλησε η ρετσινιά του Ναζί, αφού ούτε στον πόλεμο κρατούσε το στόμα του κλειστό. Μετά την απελευθέρωσή του από τη βρετανική αιχμαλωσία το 1946 μπήκε στο SPD, σπούδασε οικονομικά και το 1953 εξελέγη πρώτη φορά στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Βόννης.

Πρώτη φορά έκανε όνομα ως "μάνατζερ της κρίσης" το 1963 στη μεγάλη και πολύνεκρη πλημμύρα του Αμβούργου -και έκτοτε το κράτησε. Όταν περίπου αναπάντεχα διαδέχθηκε στην καγκελαρία τον Βίλι Μπραντ το 1974 έπρεπε να διαχειριστεί την πρώτη μεγάλη κρίση του πετρελαίου, με την ύφεση και ανεργία που έφερε, αλλά και το ματωμένο γερμανικό "φθινόπωρο" της Φράξιας Κόκκινος Στρατός, με γνώμονα ότι "το κράτος δεν εκβιάζεται".

Αγαπητός καγκελάριος δεν ήταν ο Σμιτ για τους Γερμανούς. Ειδικά η σύγκριση του ψυχρού πραγματιστή από το Αμβούργο με τον οραματιστή "καγκελάριο της καρδιάς" Βίλι Μπραντ ήταν πάντοτε εις βάρος του. Αλλά και μέσα στο κόμμα του ο Σμιτ δεν ήταν αγαπητός, κυρίως για την επιμονή του να επιτρέψει στο ΝΑΤΟ να εγκαταστήσει πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές στη Δυτική Ευρώπη, κόντρα στη θέληση των πολιτών.

Ωστόσο, η έγκαιρη αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική -το 1987 έφυγε και από βουλευτής- και η επιμονή του στις αρχές του, που με την πάροδο του χρόνου φάνταζαν πιο... οραματικές όσο το σοσιαλδημοκρατικό περιβάλλον γινόταν πιο δεξιό και διαχειριστικό, τον ανέβαζαν χρόνο με τον χρόνο πιο ψηλά στο βάθρο ενός πολιτικού ειδώλου. Και οι καταδιωκόμενοι καπνιστές τον είχαν ως... θεό. Παρά τα γλυκερά τσιγάρα μεντόλ που κάπνιζε μέχρι να κλείσει χθες τα μάτια του.

Από τήν Αυγή online 

 

Διαβάστε περισσότερα

Μηνυτήρια αναφορά καταθέτουν Παρασκευόπουλος-Τόσκας για το θέμα Πανούση

Στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προσήλθαν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι κυβερνητικά στελέχη προκειμένου να καταθέσουν μηνυτήρια αναφορά για το θέμα Πανούση - ειδικότερα πώς διαβαθμισμένα έγγραφα του κράτους κυκλοφορούν στα... κανάλια.

Ειδικότερα στην Εισαγγελία μετέβησαν οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Παρασκευόπουλος και Νίκος Τόσκας και ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Μ. Καλογήρου.

Υπενθυμίζεται ότι χθες ο διευθυντής Ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Mega είπε στην κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη ότι ο Γιάννης Πανούσης είναι υπεύθυνος για τη διαρροή των εγγράφων. Κρίσιμα ερωτήματα για τον πρώην υπουργό διατυπώνει σήμερα η ΑΥΓΗ στην έντυπη έκδοσή της. 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Η Ο. Γεροβασίλη καταγγέλλει το Mega για "φίμωση" - "Η συνέχεια σε άλλες αίθουσες όπου τον έλεγχο δεν έχει το Mega"

Για «φίμωση» καταγγέλλει το Mega η Όλγα Γεροβασίλη, γιατί όπως τονίζει στην ανακοίνωση που εξέδωσε οι υπεύθυνοι του καναλιού αρνήθηκαν στην κυβερνητική εκπρόσωπο να παρέμβει κατά την διάρκεια του δελτίου όπου παρουσιάστηκαν "ως γεγονότα υποτιθέμενοι διάλογοι, τους οποίους σύμφωνα με τον διευθυντή ειδήσεων έδωσε ο κ. Πανούσης". Όπως υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή της η κυβερνητικός εκπρόσωπος "η συνέχεια σε άλλες αίθουσες όπου τον έλεγχο δεν έχει το Mega, αλλά μόνο εκείνοι που σύμφωνα με τον Νόμο έχουν την εξουσία να αποφασίζουν".

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

Στη διάρκεια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Mega παρουσιάστηκαν ως γεγονότα υποτιθέμενοι διάλογοι, τους οποίους σύμφωνα με τον διευθυντή ειδήσεων έδωσε ο κ. Πανούσης.

Το Mega αρνήθηκε να δώσει το λόγο στην κυβερνητική εκπρόσωπο, Όλγα Γεροβασίλη, προκειμένου να παρέμβει στο δελτίο ειδήσεων για να διατυπώσει την άποψη της κυβέρνησης, με την προκλητική απάντηση «γιατί να σας βγάλουμε στο δελτίο, για να βγάλετε λόγο;»

Η συνέχεια σε άλλες αίθουσες όπου τον έλεγχο δεν έχει το Mega, αλλά μόνο εκείνοι που σύμφωνα με τον Νόμο έχουν την εξουσία να αποφασίζουν. 

Από τήν Αυγή 

Διαβάστε περισσότερα

Panousis noir

Υπήρξε για λίγους μήνες υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας, εν ολίγοις. Πόστο στο οποίο διέπρεψε. Και αφού τον έφυγαν από αυτό, συνέγραψε σε χρόνο μηδέν μυθιστόρημα, που η υπόθεσή του περιστρέφεται γύρω από την τρομοκρατία. Και στο οποίο αποκαλύπτει τις σχέσεις ανάμεσα σε τρομοκράτες, διεφθαρμένους αστυνομικούς και στελέχη του κόμματος το οποίο τον ανέδειξε και τον στήριξε ως υπουργό. Έτσι δήλωσε τουλάχιστον.

Ψευδώνυμα στο βιβλίο, αληθινά ονόματα κατατεθειμένα από τον συγγραφέα σε συμβολαιογράφο, απειλές για τη ζωή του, σκότη εν γένει αστυνομικά και συνωμοτικά, κάνουν το όλον πολύ μαύρο. Panousis noir με τα όλα του. Έτσι που και μόνο από αυτό καταλαβαίνει κανείς πόσο σοβαρός πολιτικός, μετρημένος υπουργός, σεμνός διανοητής και κυρίως απηνής εραστής της αλήθειας και εξίσου απηνής διώκτης της τρομοκρατίας είναι ο δημιουργός της εύλογης αναστάτωσης.

Αλλά δεν είμαστε χώρα, κύριε. Με τι ασχολούνται όλοι, ενώ μπροστά τους εκτυλίσσεται το δράμα ενός ανθρώπου ο οποίος διακινδυνεύει τη ζωή του εν ονόματι του αντιτρομοκρατικού αγώνα; Με το αν θα παρέμβει ο εισαγγελέας ή αν θα έπρεπε όλα τα φοβερά να έχουν ειπωθεί όταν ο συγγραφέας ήταν υπουργός και όχι εκ των υστέρων. Ενώ, ακόμα χειρότερα, καλλιεργείται και η υποψία μήπως ο ντόρος έχει να κάνει με τον ναρκισσισμό και τη διαφήμιση μάλλον, παρά με τη διερεύνηση της αλήθειας.

Και δεν ασχολείται κανείς με το βασικό: Πόσο μεγάλη απώλεια ήταν η έξωση του συγγραφέα από το υπουργικό πόστο. Πόση έλλειψη θάρρους δείχνει αυτή η ενέργεια. Διότι για πρώτη φορά, με πρωτοβουλία μάλιστα ενός αριστερού κόμματος, είχαμε την υλοποίηση ενός από τα συνθήματα του γαλλικού Μάη: Η φαντασία στην εξουσία! Και δεν το αντέξαμε δυστυχώς. Την ξωπετάξαμε τη φαντασία. Και τη στείλαμε να βολοδέρνει σε συμβολαιογράφους και εκδότες.

Πολλοί δεν θα συμφωνήσουν, αλλά νομίζω ότι αυτό πρέπει να κρατήσουμε από την όλη υπόθεση. Τόλμησαν κατ' αρχήν οι αρμόδιοι να αναδείξουν έναν εκπρόσωπο της φαντασίας στην εξουσία, αλλά δεν μπόρεσαν εν συνεχεία να αντισταθούν στις πιέσεις τρομοκρατών, πολιτικών φίλων των τρομοκρατών και αστυνομικών συνεργών των τρομοκρατών. Και τον εξόρισαν τον άνθρωπο στη Σιβηρία της λογοτεχνίας, ακριβώς τη στιγμή που θα διέπρεπε στη δίωξη της τρομοκρατίας.

Κρίμα και πάλι κρίμα... 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Τελειώνουν οι δικαιολογίες...

Αφού μέχρι και ο Σόιμπλε δηλώνει πως πρέπει να δοθούν στην Ελλάδα τα 10 δισ. ευρώ για να κλείσει το κεφαλαιώδους, για την πραγματική οικονομία, θέμα της εξομάλυνσης, δηλαδή της ομαλοποίησης της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, οι εκκρεμότητες θα κλείσουν εντός της επόμενης εβδομάδας, όπως δήλωσε και ο πρωθυπουργός χθες στο υπουργικό συμβούλιο. Ο Αλ. Τσίπρας, αναφερόμενος στο Eurogroup της Δευτέρας, επισήμανε ότι το αποτέλεσμα καταδεικνύει πως, η κυβέρνηση με σκληρή διαπραγμάτευση μπορεί να πετύχει στόχους. Και μετά; Μετά, τέρμα οι υπαρκτές δικαιολογίες των εκκρεμοτήτων με τους θεσμούς που παρέλυαν την παραγωγή κυβερνητικού έργου. Τώρα ουσιαστικά αρχίζει η πραγματική διακυβέρνηση και επ' αυτής θα κριθούν όλοι.

Ο πρωθυπουργός ήταν απολύτως σαφής ως προς αυτό. Ζήτησε από όλους τους υπουργούς να καταθέσουν μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας σχέδιο δράσης και χρονοδιάγραμμα στη βάση των προγραμματικών δηλώσεών τους. Μάλιστα ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε τομείς όπως η δημόσια διοίκηση, η διαφθορά, η καταπολέμηση της μαύρης εργασίας, η πρωτοβάθμια φροντίδα της Υγείας, το φορολογικό σύστημα και ο εθνικός διάλογος για την Παιδεία. Στους έξι πρώτους μήνες, όπως έχει δεσμευτεί από τις προγραμματικές δηλώσεις του ο πρωθυπουργός, θα γίνει η πρώτη αξιολόγηση για το έργο των υπουργών.

Το υπουργικό χαρτοφυλάκιο δεν είναι απλώς μια τιμητική θέση. Είναι, στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, θέση εθνικής σημασίας, αφού από το παραγόμενο έργο του υπουργού, των συνεργατών του και όλου του προσωπικού θα κριθεί το μέλλον της χώρας. Η δυνατότητά δηλαδή να βγει η πατρίδα μας σώα και δυνατή από τη μέγγενη των Μνημονίων. Δικαιολογίες για ευθύνες των υφισταμένων προσώπων κάθε υπουργείου δεν μπορεί να γίνουν δεκτές. Οι υπουργοί είχαν όλη την ελευθερία να επιλέξουν για συνεργάτες τούς καλύτερους κατά τη γνώμη τους. Αν αστόχησαν και αν, για τους λόγους αυτούς, δεν γίνεται η δουλειά, τότε ο πρωθυπουργός έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να βρει αυτούς που μπορούν να τα καταφέρουν.

Σε αυτή τη βάση πρέπει να τεθούν όλα τα θέματα. Πρέπει να είναι καθαρό σε όλους πως το έργο τους παρακολουθείται και αξιολογείται. Επιείκειες δεν σηκώνει η σημερινή κατάσταση. Όλοι πρέπει να κρίνονται αυστηρά, διότι το κόστος των αδυναμιών ή των αστοχιών πληρώνεται από τους πολίτες. Αυτές πρέπει να είναι οι αρχές της αριστερής διακυβέρνησης και πρέπει να προστατευτούν με τον πλέον στιβαρό τρόπο. Αυτή είναι η δουλειά του πρωθυπουργού. 

Από την Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα