Με μια μικρή αναφορά στο 2010, ο Γ. Κυρίτσης άφησε άφωνους το πρωί τους δημοσιογράφους στο Mega καθώς θύμισε ποια ήταν η άποψη των καναλιών για τους εκπαιδευτικούς τότε, όταν η τρόικα, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ζητούσαν απολύσεις και λιγότερο δημόσιο αποκαλύπτοντας το προσχηματικό τους ενδιαφέρον τους για την εκπαίδευση.
«Το 2010 λέγατε διαρκώς στα κανάλια για το μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών που υπάρχουν στην Ελλάδα, το πρόβλημα είναι ότι δουλεύουν λίγες ώρες, είναι τεμπέληδες και κανείς δεν σκέφτηκε να πει ότι όσο πληθυσμό έχει μία μέτρια βελγική πόλη με δύο σχολεία έχουν 60 ή 70 νησιά στο Αιγαίο που χρειάζονται σχολεία, αλλά τότε έπρεπε να γίνουν απολύσεις.»
Αναφερόμενος στο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση τόνισε ότι ο υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης «έχει δίκιο από κάθε άποψη" αν και θα έπρεπε να είναι πιο προσεχτικός στη διατύπωση γιατί από κάποιον κόσμο αυτά τα χρήματα θα λείψουν. Όπως πρόσθεσε όμως, όποιος κάνει αυτή την επιλογή καλείται να επωμιστεί και το αντίστοιχο οικονομικό βάρος.
Ο Γ. Κυρίτσης πρόσθεσε επίσης ότι είναι λάθος να μιλάμε για «επιτροπή σοφών» αντί για επιτροπή τεχνοκρατών γιατί έτσι είναι σαν να αποδεχόμαστε τα συμπεράσματά τους ως θέσφατα, ενώ δεν πρόκειται για μια επιτροπή διαλόγου ούτε συμμετέχουν φορείς.
«Δεν έγινε χθες, το ασφαλιστικό, παρόλο που έσκασε στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Το ασφαλιστικό έχει μία ιστορία, τι γινόταν με τα αποθεματικά των ταμείων ήδη από το 50, πως ο Σημίτης τα έβαλε στο Χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα της Ν.Δ., ή το PSI του κ. Βενιζέλου;» υπενθύμισε προσθέτοντας ότι «όλα αυτά δημιούργησαν το καθεστώς ασφυξίας στα ταμεία και αυτό το γνωρίζει ο κόσμος. Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα προχωρήσει στον επαναϋπολογισμό των συντάξεων ώστε να μην θιγούν οι χαμηλές συντάξεις.»
Περισσότερα στήν Αυγή Online
"Έχουμε εκπλαγεί", ήταν η πρώτη αντίδραση του εκπροσώπου του Γερούν Ντάισελμπλουμ -με την ιδιότητά του ως υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας- όταν έμαθε ότι το Ολλανδικό Δημόσιο έχει λαμβάνειν 20 με 30 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον φόρους από την αλυσίδα καφέ Starbucks, μόνο για το 2012. Ευχάριστη έκπληξη, θα έλεγε κανείς, αφού μπαίνουν αναπάντεχα λεφτά στα δημόσια ταμεία μιας χώρας.
Όμως, τα Starbucks λειτουργούσαν νομότυπα και με την πλήρη κάλυψη της ολλανδικής κυβέρνησης, μέχρι τη στιγμή που η νέα σιδηρά κυρία των Βρυξελλών, η επίτροπος για θέματα Ανταγωνισμού Μαργκαρέτε Βεστάγκερ, αποφάνθηκε ότι τόσο η αμερικανική αλυσίδα καφέ όσο και η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία Fiat επωφελούνται από παράνομες φορολογικές συμφωνίες με τις κυβερνήσεις της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου αντίστοιχα. Συνεπώς, η χαρά για τα επιπλέον εκατομμύρια φόρους που καλούνται να πληρώσουν οι δύο πολυεθνικές εταιρείες στον δημόσιο κορβανά, σκιάζεται με το παραπάνω από τον φόβο της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου ότι θα αναγκαστούν μια ώρα αρχύτερα να πάψουν να είναι φορολογικοί "παράδεισοι".
Ας δούμε όμως τι ακριβώς συνέβαινε με τις δύο πολυεθνικές - που είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Τα μεν Starbucks, που έχουν την ευρωπαϊκή έδρα τους στην Ολλανδία, είχαν στήσει μια φάμπρικα, να αγοράζουν πανάκριβα από μια "αδελφή" εταιρεία με έδρα τη Βρετανία τα δικαιώματα χρήσης της τεχνογνωσίας στο καβούρντισμα του καφέ κι από μια άλλη "αδελφή" εταιρεία με έδρα την Ελβετία τους πράσινους κόκκους καφέ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τα κόστη για κάθε καφενείο Starbucks στην Ευρώπη να εκτινάσσονται στα ύψη, άρα το καθαρό κέρδος που φορολογείται να μειώνεται εντυπωσιακά.
Ο δε όμιλος Fiat είχε στήσει στο Λουξεμβούργο εταιρεία που παρέχει χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες εντός του ομίλου και σε όλες τις θυγατρικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Η εταιρεία αυτή πρακτικά λειτουργεί σαν τράπεζα και θα έπρεπε να φορολογείται σαν τράπεζα, αλλά η Fiat με την αγαστή συνεργασία του Λουξεμβούργου έκανε μια εξαιρετικά πολύπλοκη φορολογική συμφωνία, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται από ένα κλάσμα του φόρου που πληρώνουν αντίστοιχα πιστωτικά ιδρύματα.
Μετά από μακρόχρονες έρευνες η Κομισιόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι φορολογικές αρχές της Ολλανδίας και του Λουξεμβούργου έκλεισαν συμφωνίες με τα εταιρικά κατασκευάσματα των δύο ομίλων που παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο. Και αφενός καλεί τα Starbucks και τη Fiat να πληρώσουν τις φορολογικές "εκπτώσεις" που παρανόμως εξασφάλισαν, αφετέρου κατηγορεί την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο για παράνομη βοήθεια σε φοροαποφυγή.
Εννοείται ότι οι δύο χώρες μπορούν να προσφύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια ενάντια στην απόφαση της Κομισιόν. Πλην όμως, στην Ευρώπη της κρίσης και του άγριου φορολογικού ανταγωνισμού, που κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει, τουλάχιστον εντός της Ευρωζώνης, θα είναι και πολιτικά δύσκολο να προσφύγουν και ενδεχομένως δύσκολο εάν προσφύγουν να δικαιωθούν. Ειδικά για το ολλανδικό υπουργείο Οικονομικών, επικεφαλής του οποίου είναι ο πρόεδρος του Eurogroup Ντάισελμπλουμ, η προσφυγή θα είναι τζιζ καίει...
Από τήν Αυγή Online
Ο νέος καταμερισμός χρεώσεων που προέκυψε από την συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
Ο καταμερισμός χρεώσεων:
- Γολέμης Χάρης: Πρόγραμμα – Θεωρία – Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς»
- Ηλιόπουλος Νάσος: Εργατική Πολιτική – Υγεία – Παιδεία
- Καραγεώργος Πέτρος: Συντονιστής Οργανωτικού
- Κοτσακάς Αντώνης: Τοπική Αυτοδιοίκηση
- Λάμπρου Πάνος: Δικαιοσύνη – Δημόσια Διοίκηση – Δικαιώματα
- Μπουρνούς Γιάννης: Ευρωπαϊκή Πολιτική – Διεθνείς Σχέσεις-Εξωτερική Πολιτική – Ελληνισμός Διασποράς
- Παυλίδης Νίκος: Σώματα Ασφαλείας – Άμυνα – Β. Ελλάδα
- Σαρρής Μανώλης: Αλληλεγγύη – Οργανωτικό
- Σβίγκου Ράνια: Γραφείο Τύπου -Επικοινωνία– ΜΜΕ – Φεμινιστική Πολιτική
- Σκορίνης Νίκος: Ενέργεια – Βιομηχανία – Περιβάλλον – Υποδομές – Δίκτυα μεταφοράς – Ναυτιλία – Τουρισμός – ΕΒΕ – Αγροτική Πολιτική
- Υδραίος Μιχάλης: Πολιτισμός – Αθλητισμός
- Φραγκάκη Μαρίκα: Οικονομική πολιτική
Επιτροπή Θέσεων:
Οι άνθρωποι ζουν στη «σκλαβιά» των ΑΤΜ, η Χρυσή Αυγή είναι ετοιμοπόλεμη, οι άνθρωποι κάνουν ηλιοθεραπεία περιτριγυρισμένοι από πρόσφυγες και η Άνγκελα Μέρκελ με την περικεφαλαία των Βίκινγκ (με τα κέρατα) βγάζει βόλτα τα σκυλιά της, που δεν είναι άλλα, από τους Eλληνες πολιτικούς.
«Ένας Έλληνας καλλιτέχνης ‘αφηγείται’ ξανά την κρίση στην Ευρώπη με τα Playmobil. Και η εταιρεία θέλει να σταματήσει» γράφει το αφιέρωμα του Guardian.
Όλα άρχισαν το 2013, ενώ ο Νίκος Παπαδόπουλος έπαιζε με με τον μεγαλύτερο γιο του, τον Γιάννη - Μάριο. «Επειδή κάνουμε ότι πηγαίνουμε για ύπνο παίζοντας με τα Playmobil, μου ήρθε η ιδέα να αναπαραστήσω σκηνές, όχι μόνο από την οικογενειακή ζωή, αλλά από όλη την κοινωνία».
Κάπως έτσι ο 36χρονος σεναριογράφος από τη Θεσσαλονίκη, πήρε την απόφαση. Ξόδεψε περί τα 900 ευρώ σε Playmobil και άρχισε να στήνει δεκάδες κατασκευές - «σκηνές» στο στούντιο του.
Βεβαίως, ο τρόπος με τον οποίον προσέγγισε το θέμα του, προκειμένου να εκφράσει την πολιτική διάσταση των γεγονότων, ήταν σατιρικός.
Στη συνέχεια, έβγαλε φωτογραφίες και τις ανάρτησε στη σελίδα που διατηρεί και η οποία φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Plasticonilism».
Η πρώτη δημιουργία ήταν με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και απεικονίζει μία γυναίκα με μαυρισμένα μάτια.
Ύστερα, στράφηκε στην προσφυγική κρίση, αλλά και στον ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη.
Η γερμανική Playmobil έκλεισε την πρώτη ηλεκτρονική σελίδα του «στη λογική της παραβίασης εμπορικών σημάτων και την πολιτική χρήση των προϊόντων της» και μόλις ο Νίκος Παπαδόπουλος άνοιξε νέα σελίδα, έλαβε την προειδοποίηση ότι θα συμβεί το ίδιο εάν δεν αφαιρέσει το πολιτικό περιεχόμενο.
Μετά από διαπραγματεύσεις, τόσο το fansite όσο και το blog του, φιλοξενεί σήμερα μια δήλωση ότι οι εικόνες του δεν ανήκουν, δεν χορηγείται ή έχει εξουσιοδότηση από την Playmobil.
«Έχω το δικαίωμα να χρησιμοποιώ το παιχνίδι που έχω αγοράσει με οποιοδήποτε τρόπο μου αρέσει, χωρίς λογοκρισία» λέει ο Παπαδόπουλος. «Διαφορετικά είναι σαν ο εφευρέτης της πένας να σου απαγορεύει να γράφεις» εξηγεί.
Ο Παπαδόπουλος συνεχίζει να παίζει με τον γιο του, θεωρώντας πλέον, ότι δεν πρόκειται για ένα απλό παιχνίδι, αλλά για ένα δυνατό εργαλείο. «Οι φιγούρες Playmobil συμβολίζουν κάτι αγνό και αθώο. Έβαλα αυτό το αθώο παιχνίδι σε μια σκληρή σκηνή, θέλοντας να υπενθυμίσω εκείνο το συναίσθημα που είχαμε ως παιδιά, το αίσθημα που έχουμε χάσει τελείως. Τα παιδιά μου δεν το έχουν χάσει - και ελπίζω ότι, όταν έρθει η ώρα να κατανοήσουν την πραγματικότητα, η πραγματικότητα θα έχει γίνει πιο ανθρώπινη».
Από τό Left.gr
Φθηνή επικοινωνιακή επίθεση εξαπέλυσε στον Νίκο Φίλη κοινοπραξία συμφερόντων που αρνείται την επόπτευση των ιδιωτικών σχολείων και των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών από το υπ. Παιδείας επικαλούμενη «τρομακτικές» επιβαρύνσεις των λαϊκών εισοδημάτων της τάξης των 60-80 ευρώ τον μήνα για ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια και αυξήσεις των 10-20 ευρώ στα φροντιστήρια.
Η φορολόγηση έγινε με κριτήρια κοινωνικής ευαισθησίας, εξηγεί ο υπουργός Παιδείας, επισημαίνοντας την απαλλαγή από ΦΠΑ βρεφονηπιακών σταθμών και νηπιαγωγείων. «Συμβολικού τύπου» χαρακτηρίζεται από το υπουργείο η φορολόγηση στα φροντιστήρια. Πίνακες με τις αυξήσεις και ρεπορτάζ με ιδιοκτήτες φροντιστηρίων να δηλώνουν πρόθυμοι να απορροφήσουν τον μισό φόρο και γονείς να κάνουν λόγο για ανεκτή επιβάρυνση.
Από τήν Αυγή Online
«Δεν μπορώ να σε προσλάβω γιατί είσαι μαύρη και θα έχουν πρόβλημα οι πελάτες». Αυτό και άλλα παρόμοια περιστατικά ακούστηκαν, κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας εκδήλωσης του προγράμματος REACT της Praksis, μιας δράσης που κινείται στον τομέα των διακρίσεων και στόχο έχει την ανάδειξη της πραγματικής διάστασης του προβλήματος στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Συγκλονιστικές ήταν οι μαρτυρίες των ανθρώπων που μοιράστηκαν με το κοινό καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν μετανάστες, άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας, γυναίκες, οροθετικοί κ.ά. σε τομείς όπως η υγεία και η εργασία, με τους τελευταίους να είναι και οι κατεξοχήν χώροι όπου εντοπίζονται ρατσιστικές συμπεριφορές.
Η Μαριάννα Πελέκη, από το πρόγραμμα Employability της Praksis, έκανε λόγο για μετανάστες που απορρίπτονται λόγω χρώματος, για γυναίκες που εξαναγκάζονται σε παραίτηση λόγω εγκυμοσύνης, καθώς και για οικιακές βοηθούς που παρενοχλούνται σεξουαλικά.
«Νιγηριανή γυναίκα, που ζει έντεκα χρόνια στην Ελλάδα, με καλή γνώση της γλώσσας, έκανε τηλεφωνική συνέντευξη για τη θέση βοηθητικού προσωπικού σε εστιατόριο της Αθήνας. Κάποια στιγμή φάνηκε να έρχεται σε δύσκολη θέση και μου έδωσε το τηλέφωνο.
Ο συνομιλητής τη ρώτησε πόσο μαύρη είναι! Μου είπε ότι αποφάσισε να μην προσλάβει “ανθρώπους - κατράμι”, γιατί οι εργαζόμενοι στο εστιατόριο είναι ορατοί και ο ίδιος μπορεί να μην είναι ρατσιστής αλλά δεν μπορεί να αλλάξει τα μυαλά των ανθρώπων».
Η Μ. Πελέκη αναφέρθηκε επίσης στην περίπτωση Ελληνίδας βρεφονηπιαγωγού, η οποία την ίδια περίοδο που βρήκε δουλειά σε έναν ιδιωτικό σταθμό έμεινε έγκυος, γεγονός που ο εργοδότης θεώρησε προσχεδιασμένη ενέργεια, με αποτέλεσμα να δυσχεράνει τις συνθήκες εργασίας της και να την εξαναγκάσει σε παραίτηση, καθώς και στην περίπτωση μίας ακόμη μετανάστριας εργαζόμενης που απορρίφθηκε από εποχική εργασία σε κατασκήνωση καθώς θα έπρεπε να μοιραστεί τον ίδιο χώρο με μια λευκή εργαζόμενη και «δεν θα ταίριαζαν οι μυρωδιές τους».
«Μουσουλμάνα πρόσφυγας νοσηλεύτηκε για δύο μήνες σε δημόσιο νοσοκομείο. Μία νοσοκόμα την έβριζε και την ταλαιπωρούσε σωματικά» διηγείται η Αντισαλέμ Αμπέμπε, από την Ενωση Αφρικανών Γυναικών, που μετέφερε την εμπειρία της τόσο από εργασιακούς χώρους όσο και από τον χώρο της υγείας. «Δεν αρκεί μόνο η καταγραφή των περιστατικών. Πρέπει να γίνει κάτι σε επίπεδο κοινωνίας».
Παρόμοιες διακρίσεις αντιμετωπίζουν και τα τρανς άτομα στην υγεία, την εργασία και την πρόνοια.
«Πολλοί εργαζόμενοι είναι αγενείς και προκατειλημμένοι. Ενα ακόμη πρόβλημα είναι ο μεγάλος αριθμός ανασφάλιστων τρανς καθώς είναι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα να ωθούνται στη σεξουαλική εργασία για να βγάλουν τα προς το ζην», ανέφερε η Μαρίνα Γαλανού, πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, ενώ ο Μαχμούτ Αμπντελρασούλ, από τη ΜΚΟ Almasar, είπε ότι η ρίζα των διακρίσεων είναι ο ίδιος ο λόγος μίσους. «Οταν ο λόγος γίνει πράξη, θα είναι ήδη αργά».
Οι χρηματοδότες
Χαιρετισμό απηύθυναν ο πρόεδρος της οργάνωσης, Τζανέτος Αντύπας, ο πρέσβης της Νορβηγίας, καθότι το πρόγραμμα -που αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Φεβρουάριο του 2016- χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία, στο πλαίσιο του προγράμματος «Είμαστε όλοι πολίτες», που εντάσσεται στον χρηματοδοτικό μηχανισμό του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, η εκπρόσωπος του Ιδρύματος Μποδοσάκη, που είναι ο διαχειριστής των επιχορηγήσεων, όπως και ο πρόεδρος της ΜΚΟ Civis Plus, Δημήτρης Αντωνιάδης.
Στο διάστημα της τετράμηνης δράσης του προγράμματος, 632 περιπτώσεις έχουν υποστηριχθεί νομικά, έχουν πραγματοποιηθεί 704 συνεδρίες ψυχοκοινωνικής στήριξης, έχουν ολοκληρωθεί τρεις δράσεις νομικής αρωγής, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί 71 τηλεφωνικές ενημερώσεις.
Για την καταγγελία περιστατικών διακρίσεων λειτουργούν δύο τηλεφωνικές γραμμές, καθώς και τρία Γραφεία Ενημέρωσης στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα.
Από τήν Αυγή Online
Για περισσότερες πληροφορίες: ReactGr
Το Μεσόβουνο της Κοζάνης, Εορδαία, ήταν ένα χωριό Ποντίων προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής που υπέστη με ιδιαίτερη μανία τη βία των Ναζί κατακτητών κατά την περίοδο της Κατοχής. Το πρώτο Ολοκαύτωμα του Μεσόβουνου έγινε στις 23 Οκτωβρίου 1941. Το χωριό πυρπολήθηκε και εκτελέστηκαν 142 άτομα (σύμφωνα με τις γερμανικές πηγές), ενώ οι κάτοικοι ανεβάζουν τον αριθμό σε 165. Το δεύτερο Ολοκαύτωμα έγινε στις 24 Απριλίου 1944. Το χωριό θρήνησε και πάλι 150 θύματα και την εκ νέου πυρπόληση των κατοικιών που είχαν ξαναχτίσει οι κάτοικοι μετά την επιστροφή τους στο πυρπολημένο χωριό το 1942.
Οι 1.171 κάτοικοι του Μεσόβουνου προέρχονταν από χωριά της περιοχής της Νικόπολης του μικρασιατικού Πόντου, τα οποία είχαν υποστεί μεγάλες διώξεις από τους Νεότουρκους κατά την περίοδο 1915-1918 και αντέδρασαν επανδρώνοντας τις αντάρτικες ελληνικές ομάδες που δρούσαν στην περιοχή. Εκπατρίστηκαν οριστικά μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, απ' όπου είχαν αποχωρήσει για την Τουρκία οι μουσουλμάνοι της περιοχής.
Η ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος
Ένα από τα χαρακτηριστικά του Μεσοπολέμου στις προσφυγικές περιοχές της Μακεδονίας ήταν η ανάπτυξη ενός σημαντικού αριστερού κινήματος, που είχε ως βασικό πληθυσμιακό έρεισμα τους Έλληνες πρόσφυγες από το Καρς (ρωσικός Καύκασος έως τον Μάρτιο του '17). Η διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης ενισχύθηκε και εντάθηκε εξαιτίας της δράσης των Ποντίων κούτβηδων (Χαϊτάς, Ευτυχιάδης κ.ά.) που είχαν αποσταλεί από την Κομιντέρν. Σύμφωνα με τον μελετητή της περιοχής Ανδρ. Αθανασιάδη, το κίνημα στην Εορδαία ξεκίνησε από τον Φίλιππο Παπαδόπουλο, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Χονδροματίδης (παππούς του γνωστού… ερευνητή). Η παρουσία του αδελφού του Παρτσαλίδη (ως κατοίκου στην Πτολεμαΐδα) βοήθησε στη δημιουργία νέων πυρήνων. Ο Δ. Παρτσαλίδης μάλιστα θα κατέλθει ως υποψήφιος κατά τις εκλογές του 1932 (κατά πάσα πιθανότητα).
Στην περιοχή υπήρχε και ισχυρό αγροτικό κίνημα γύρω από τον Αγαθάγγελο Παραστατίδη. Επίσης υπήρχε και ομάδα αρχειομαρξιστών στην Πτολεμαΐδα (4-5 άτομα) υπό τον Μπαρμπανικόλα Τριανταφυλλίδη.
Το Μεσόβουνο οργανώθηκε από την υπαχτιδική Ποντοκώμης, με υπεύθυνο καθοδήγησης τον Βασίλη Τσουκαλίδη και τοπικό υπεύθυνο τον δάσκαλο Χατζητάσκο από τους Πύργους.
Η κυριαρχία των προσφύγων στο κίνημα (αγροτικό, κομμουνιστικό, αρχειομαρξιστικό) κατά τον Μεσοπόλεμο ήταν χαρακτηριστική.
Στην Κατοχή
Το Μεσόβουνο ήταν μεταξύ των πρώτων χωριών της Ελλάδας που πήραν τα όπλα κατά των κατακτητών. Την πρωτοβουλία για οργάνωση της αντίστασης είχαν πέντε Μεσοβουνιώτες κομμουνιστές, που είχαν δραπετεύσει από τους τόπους της εξορίας τους (Ανάφη) και είχαν επιστρέψει στο χωριό. Είναι γνωστό ότι στελεχική βάση που δημιούργησε τις πρώτες εστίες αντίστασης στην Ελλάδα υπήρξαν τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, που είτε είχαν επιστρέψει από τις εξορίες όπου τους είχε στείλει η δικτατορία Μεταξά είτε βρίσκονταν στην παρανομία την προηγούμενη περίοδο, καθώς και μαχητές του Ελληνοϊταλικού πολέμου και απότακτοι βενιζελικοί αξιωματικοί του κινήματος του '35.
Με απόφαση του Γραφείου Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ δημιουργήθηκαν οι πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις: «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στην περιοχή της Νιγρίτας, στη δυτική πλευρά του ποταμού Στρυμόνα, και «Αθανάσιος Διάκος», στην περιοχή του Κιλκίς. Στην Ανατολική Μακεδονία, στην ανατολική πλευρά του Στρυμόνα που βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή, είχε δημιουργηθεί η «Φιλική Εταιρεία» και άρχιζε η συγκρότηση ένοπλων ομάδων με την ονομασία «Ιεροί Λόχοι». Στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία δημιουργήθηκε η «Ελευθερία».
Από τις αρχές του καλοκαιριού του '41 ξεκίνησαν τα σαμποτάζ στη Θεσσαλονίκη. Στο τέλος του καλοκαιριού του '41 οι πρώτες αντάρτικες αριστερές ομάδες θα εμφανιστούν στα μακεδονικά βουνά, οργανώνοντας ενέδρες και επιθέσεις. Η πολιτική αυτή βρισκόταν σε απόλυτη συμφωνία με τη συμμαχική γραμμή, εφ' όσον Βρετανοί αξιωματούχοι καλούσαν μέσω του BBC σε ανάπτυξη κάθε μορφής αντίστασης.
Το επαναστατικό αυτό ρεύμα θα εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Σ' αυτό ανήκει η οργάνωση αντάρτικων ομάδων, όπως στο Μεσόβουνο, αλλά και η πρώιμη εξέγερση της 28ης Σεπτεμβρίου του 1914 στη Δράμα και στο Δοξάτο κατά των Βουλγάρων, που θα κατασταλεί με δραματικό και ιδιαιτέρως αιματηρό τρόπο από τις κατοχικές δυνάμεις. Παρ' όλη την τραγική κατάληξη, η σημασία της θα έχει μεγάλη ηθική αξία, εφ' όσον υπήρξε η πρώτη εξέγερση στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Το Ολοκαύτωμα του 1941
Οι Γερμανοί είχαν δηλώσει από τον Μάιο του '41 ότι κάθε φόνος Γερμανού θα προκαλούσε τη δολοφονία 10 Ελλήνων. Ήδη από τον Ιούνιο του '41 είχαν δείξει την πολιτική καμένης γης που θα ακολουθούσαν με την καταστροφή του χωριού της Κανδάνου στην Κρήτη. Η γραμμή αυτή έλαβε τη μορφή επίσημης διαταγής του Ανώτατου Αρχηγείου της Βέρμαχτ (OKW) τον Σεπτέμβριο του '41: «Να εκτελούνται για κάθε φόνο Γερμανού στρατιώτη 50-100 κάτοικοι -κατά προτίμηση κομμουνιστές- και 10 για κάθε τραυματισμό...». Η επίσημη αυτή γραμμή πρωτοεφαρμόστηκε στην περιοχή Κιλκίς (Κρούσια) και Νιγρίτας, με την καταστροφή περί των 10 χωριών στις 17 Οκτωβρίου 1941 και με την εκτέλεση εκατοντάδων ανδρών από 15 έως 60 χρόνων.
Στο Μεσόβουνο, όπως γράφτηκε πριν, υπήρχε ήδη ένας μικρός κομμουνιστικός πυρήνας 5 ατόμων, οι οποίοι είχαν υποστεί τις πολιτικές διώξεις από την εποχή που θεσπίστηκε το «ιδιώνυμο αδίκημα» (1929) και ποινικοποιήθηκε η κομμουνιστική ιδεολογία. Είχαν συλληφθεί κατ' αρχάς στις αρχές της δεκαετίας του '30 επειδή συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες των κατοίκων για ένα θέμα που σχετιζόταν με το από πού θα περνά ο εθνικός δρόμος. Η Αστυνομία «τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί» τους πέντε Μεσοβουνιώτες και τους έστειλε εξορία στην Ανάφη.
Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα δραπέτευσαν από την εξορία και επέστρεψαν στο χωριό, όπου, μαζί με κατοίκους που είχαν πολεμήσει στο ελληνοϊταλικό μέτωπο, οργάνωσαν την πρώτη αντιστασιακή ομάδα που εντάχθηκε στην ένοπλη αντάρτικη οργάνωση «Ελευθερία», που είχε ήδη συγκροτήσει το μακεδονικό γραφείο του ΚΚΕ. Μια πράξη μαζικής αντίστασης ήταν η άρνηση όλων των κατοίκων να παραδώσουν τη σοδειά τους στις αρχές Κατοχής.
Η εκπόνηση ενός σχεδίου καταστολής της αντίστασης φαίνεται να έγινε μετά την εκτέλεση του διορισμένου από τις κατοχικές αρχές προέδρου του χωριού. Πρωτεργάτες του σχεδίου αυτού θεωρούνται οι δωσιλογικές αρχές της Κοζάνης (ο νομάρχης Κ. Γεωργαντάς και η Χωροφυλακή), οι οποίες υποκίνησαν τις κατοχικές ναζιστικές αρχές να διαπράξουν το έγκλημα, όπως και έγινε, μιας και υπήρχε ήδη η διαταγή του Ανώτατου Αρχηγείου της Βέρμαχτ.
Το Ολοκαύτωμα του 1944
Οι κάτοικοι, που επέστρεψαν το 1942, έχτισαν και πάλι κάποιες στοιχειώδεις κατοικίες. Όμως στις 22 Απριλίου του 1944 το χωριό περικυκλώνεται και πάλι από τις κατοχικές δυνάμεις, συνεπικουρούμενες και από Έλληνες δωσίλογους. Όπως φαίνεται, οι κατοχικές δυνάμεις αποτελούνταν από άνδρες των SS και της Βέρμαχτ, καθώς και μουσουλμάνους εθελοντές (Τάταροι και Τουρκμένιοι) που υπηρετούσαν στον ναζιστικό στρατό.
Οι Έλληνες συνεργάτες των ναζί ήταν ένοπλοι του λεγόμενου Εθελοντικού Σώματος του Γεωργίου Πούλου και «Έλληνες εθνικιστές» από τους γύρω οικισμούς. Ο Πούλος είχε ήδη ενταχθεί με το σώμα του στο δεύτερο σύνταγμα Bradenburg και είχε αναλάβει τις επιχειρήσεις στην περιοχή Γιαννιτσών και Πτολεμαΐδας, όπου δρούσε η 10η Μεραρχία του ΕΛΑΣ υπό τον καπετάν Κικίτσα.
Στις 24 Απριλίου το χωριό καταστρέφεται και πάλι, 150 άτομα εκτελούνται επί τόπου και άλλοι 100 μεταφέρονται στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης της Πτολεμαΐδας.
Μετά την απελευθέρωση προτάθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους για το Ολοκαύτωμα του Μεσόβουνου να δικαστούν από τα δικαστήρια δωσιλόγων οι φιλοκατοχικές αρχές της Κοζάνης, ο νομάρχης Κ. Γεωργαντάς, ο εισαγγελέας και οι υπεύθυνοι της Ελληνικής Χωροφυλακής.
Από τήν Αυγή Online
Οι καλές ειδήσεις δεν είναι ειδήσεις, είναι το πρώτο μάθημα που παίρνει κανείς στη δημοσιογραφία. Αλλά και οι κακές ειδήσεις πρέπει να είναι ειδήσεις, να απεικονίζουν την πραγματικότητα - δεν είναι... ανάγκη να τις εφευρίσκει κανείς, ειδικά σε μια εποχή που έλλειμμα κακών ειδήσεων δεν υπάρχει.
Το κλίμα που φτιάχνεται για "κόκκινες κάρτες" από τους θεσμούς, σε μια... επίσκεψη, που κανείς δεν ισχυρίζεται ότι είναι εύκολη, μάλλον απέχει από την πραγματικότητα, ειδικά εάν την κοιτάξει κανείς με τα γυαλιά των Βρυξελλών. Έσπευσε χθες ο επίτροπος Βάλντις Ντομπρόβσκις, ο οποίος δεν φημίζεται ούτε για τη διπλωματία του ούτε για τη... λατρεία του για την ελληνική κυβέρνηση, τη νυν και την προηγούμενη, να απαντήσει με περισσή άνεση στους δημοσιογράφους ότι "τα πράγματα έχουν πάρει λίγο - πολύ τον δρόμο τους" κι ότι θα εκταμιευτεί η δόση των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας.
Εάν υποθέσουμε ότι ο Λετονός επίτροπος δεν είπε μια κουβέντα για να περνάει η ώρα, τότε οι... καθ' έξιν ανησυχούντες έχουν καλύτερα πράγματα να ασχοληθούν.
Το μεγάλο ζόρι είναι τα επόμενα βήματα για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης, το επόμενο πακέτο προαπαιτούμενων και κυρίως η ταχύτητα που απαιτείται για να κλείσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πριν υποδεχτούμε το... σωτήριο έτος 2016 και τεθούν σε ισχύ οι κανόνες της τραπεζικής ένωσης.
Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης φαίνεται να έχει εμπεδώσει πλήρως αυτόν τον κίνδυνο του χρόνου και να δίνει πλέον μάχες για να τις κερδίσει. Κι αυτή τη φορά έχει έναν ισχυρό σύμμαχο, την κοινή αποδοχή ότι η ύφεση το 2015 θα είναι τελικά αισθητά μικρότερη από την αρχική πρόβλεψη των θεσμών.
Αφού παγίως οι δανειστές διαπραγματεύονται με "αριθμούς", αυτό το πάνω από 1% του ΑΕΠ που τελικά δεν χάθηκε μπορεί να λειτουργήσει ως ένα μεγάλο "ισοδύναμο". Αρκεί να επικεντρωθεί η διαπραγμάτευση στα... θεμελιώδη και να μη χαθεί σε λεπτομέρειες. Άλλωστε αυτή τη φορά η κυβέρνηση είναι που θέλει να κλείσει γρήγορα την αξιολόγηση. Και οι δανειστές φαίνεται να κινούνται "λίγο - πολύ", όπως είπε κι ο Ντομπρόβσκις, στο ίδιο μήκος κύματος.
Τό κύριο άρθρο τής Αυγής Online
