Έστειλαν φάκελο με σφαίρα στο γραφείο του Τρ. Αλεξιάδη

Μια σφαίρα και ένα απειλητικό σημείωμα μέσα σε φάκελο έφθασε το μεσημέρι της Δευτέρας μέσω αλληλογραφίας, στο γραφείο του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.

Ο φάκελος παραδόθηκε στην Κρατική Ασφάλεια, όπου και θα εξεταστεί για την ύπαρξη αποτυπωμάτων και γενετικού υλικού.

"H στοχοποίηση και οι απειλές δεν φοβίζουν, προσθέτουν δύναμη στους αγώνες μας", δήλωσε ο Τρύφων Αλεξιάδης, με αφορμή την επιστολή με τη σφαίρα που έστειλαν δήθεν «επαναστάτες» στο γραφείο του.

Ολόκληρη η δήλωση:

"1.Όσο και αν προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από ταμπέλες και σύμβολα, είναι σαφής η φασιστοειδής ρίζα των ψυχασθενών, που προσπαθούν να τρομοκρατήσουν, με μαφιόζικη φρασεολογία και απειλές. 

2.Η ενέργεια αυτή μόνο δύναμη και κουράγιο προσθέτει στον αναγκαίο αγώνα και στη σύγκρουση με τα συμφέροντα της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου, της διαφθοράς και της διαπλοκής. Όσο και αν κρύβονται, είναι ξεκάθαρο ποιοι κινούν τα νήματα. 

3.Προειδοποιώ τους επίδοξους «τιμωρούς» μου. 

Δεν φοβήθηκα ποτέ στη ζωή μου, τη σύγκρουση και τον αγώνα με ό,τι σάπιο και διεφθαρμένο μας οδήγησε εδώ. 

Να είναι σίγουροι, ότι μόνο γέλια προκαλεί η δήθεν «επαναστατική» φρασεολογία τους. 

Ο φόβος που θέλουν να επιβάλουν, θα μετατραπεί σύντομα σε εφιάλτη τους, γιατί θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη, με μόνο εφόδιο τις χειροπέδες τους". 

Από τήν  Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Το μήνυμα του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940

Μήνυμα του Υπουργού Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων Νίκου Φίλη για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.

"Η 28η Οκτωβρίου είναι εθνική επέτειος με βαρυσήμαντο φορτίο για τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Είναι πρωτίστως η ημέρα του ηρωικού «Όχι» που αντέταξε ο ελληνικός λαός στο ιταμό τελεσίγραφο του ιταλικού φασισμού. Είναι ακόμα η επέτειος που συμπυκνώνει στο σύνολό της τη στάση εθνικής ανάτασης, αγωνιστικότητας και αξιοπρέπειας με την οποία αντιμετώπισε ο ελληνικός λαός στη συνέχεια την επίθεση του γερμανικού ναζισμού και την τριπλή κατοχή της χώρας. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υπήρξε το έπος της Εθνικής Αντίστασης, που επιτάχυνε τις εξελίξεις και συνέβαλε αποφασιστικά στην έλευση της χαρμόσυνης ημέρας της απελευθέρωσης.

«Ποτέ ξανά», ήταν το μήνυμα που δονούσε σύσσωμη την ανθρωπότητα μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Ήταν τότε ακόμα νωπές οι μνήμες από τις εκατόμβες των νεκρών, από τα εκατομμύρια των αναπήρων, από τους θαλάμους των αερίων, από την πρωτόγνωρη φρίκη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.

«Ποτέ ξανά» στις επεκτατικές βλέψεις και τις αχαλίνωτες κερδοσκοπικές επιδιώξεις των ισχυρών του κόσμου, σε βάρος της ζωής και της ευημερίας εκατομμυρίων πολιτών.

«Ποτέ ξανά» στην παραφροσύνη του φασισμού και του ρατσισμού, που ηττήθηκε ολοσχερώς σε όλα τα πεδία της σύγκρουσης, αλλά με φοβερό τίμημα σε ανθρώπινες ζωές και ηθική κατάπτωση.

«Ποτέ ξανά» στην καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που αποτελούν πολύτιμο καταστάλαγμα της ανθρώπινης σοφίας σε παγκόσμια κλίμακα.

Μια τέτοια μέρα προσφέρεται στη σημερινή συγκυρία ιδιαίτερα για περίσκεψη και προβληματισμό. Αξίζει να σκεφθούμε πώς αντιμετώπισαν εκείνη την εξαιρετικά δύσκολη ιστορική περίσταση οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που τους έλαχε ο κλήρος να ζήσουν αυτά τα γεγονότα. Τι αποθέματα θάρρους, ψυχικής δύναμης, επιμονής και αυτοθυσίας χρειάστηκε να αντλήσουν για να οργανώσουν την αντίστασή τους. Πόσο χρειάστηκαν την ομοψυχία, την ενότητα και την αλληλεγγύη, για να ορθώσουν το ανάστημά τους στα στρατεύματα της κατοχής και στους ελάχιστους ντόπιους συνεργάτες τους.

Το αντάρτικο, ο παράνομος τύπος και οι οργανώσεις αντίστασης και αλληλεγγύης έγιναν η καρδιά μιας Ελλάδας που αγωνίστηκε για τις αξίες της ισότητας, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης, μιας Ελλάδας που σφράγισε με αγωνιστικότητα, με αίμα και με στοχασμό όχι μόνο τον πανευρωπαϊκό και οικουμενικό αγώνα των λαών εναντίον του ναζισμού αλλά και τις μεταπολεμικές -κι ανολοκλήρωτες ακόμη- αξιώσεις για ειρήνη, δικαιοσύνη, δημοκρατία και κοινωνική αλληλεγγύη.

Αν θέλουμε να τιμήσουμε το αίμα που έχυσαν οι στρατιώτες μας στο ελληνοιταλικό και ελληνογερμανικό μέτωπο και αργότερα οι αντάρτες και οι αντάρτισσες στα ελληνικά βουνά και οι νέοι και οι νέες της αντίστασης στα σκοπευτήρια που έστηναν οι Ναζί σε πόλεις και χωριά, αν θέλουμε να τιμήσουμε την αυταπάρνηση όσων διακινδύνευσαν τη ζωή τους κρύβοντας διωκόμενους Εβραίους, αν εμπνεόμαστε από τα ιδανικά αυτών των προγόνων μας, τότε οφείλουμε να αντιστεκόμαστε στον νεοναζιστικό λόγο που ακούγεται όλο και συχνότερα σήμερα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Γιατί δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία της άγνοιας. Ο λόγος του ακραίου εθνικισμού, του μίσους και του ρατσισμού έχει πλέον αποδειχθεί ιστορικά ότι οδηγεί στον χαμό, ότι σέρνει το ανθρώπινο γένος σε βαρβαρότητα αδιανόητη. Η ιστορία δεν πρέπει να επαναληφθεί. Έχουμε λοιπόν χρέος να φράξουμε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο, για να μην πάνε χαμένες οι αμέτρητες θυσίες, για να τιμηθούν τα αμέτρητα θύματα."

Από το Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Για να μην μπαίνουν τα παιδιά σε σακούλες σκουπιδιών

Όταν ένα παιδί χωράει σε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών, όλα τα υπόλοιπα περισσεύουν. Είναι μια εικόνα που δεν χωράει σε καμιά λογική. Είναι μια εικόνα που δεν χωράει στη συνείδηση όποιου θέλει να λέγεται άνθρωπος. Όσες συσκέψεις και να κάνουν οι ηγέτες της Ε.Ε., όσα σχέδια και να εκπονήσουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο για τη δήθεν αντιμετώπιση της κρίσης, όλα θα καταλήξουν στα σκουπίδια της ιστορίας μπροστά στις εικόνες της ντροπής που καταγράφονται καθημερινά στα νησιά του Αν. Αιγαίου. Με ανθρώπινες ψυχές να πνίγονται όχι μόνο στα κύματα αλλά και στις λάσπες της Λέσβου, τα παζάρια ορισμένων Ευρωπαίων ηγετών αποδεικνύουν την απόσταση που χωρίζει τα κέντρα των αποφάσεων από το πεδίο της εξαθλίωσης και του θανάτου.

Την ώρα που η Ε.Ε. ασχολείται αποκλειστικά με την περιφρούρηση των εξωτερικών της συνόρων και παζαρεύει κυνικά το δικαίωμα να ανοιγοκλείνουν κατά το δοκούν κάποια «εσωτερικά» σύνορα, η αξία της ανθρώπινης ζωής θα υποτιμάται και θα κατρακυλάει στα χαμηλότερα επίπεδα των ευρωπαϊκών δεικτών ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Με τη δημιουργία βαλκανικών «γκέτο» επιχειρεί ο σκληρός πυρήνας της Ε.Ε. να κρατήσει μακριά από την καρδιά της Ευρώπης τους παρείσακτους και τα παιδιά τους, ενώ οι φασίστες παρελαύνουν στις γερμανικές μεγαλουπόλεις ουρλιάζοντας στους πρόσφυγες «γυρίστε πίσω στις χώρες σας».

Οι ευρωπαϊκές μεγαλοστομίες ναυαγούν καθημερινά στα λασπόνερα της Μόριας και του Καρά Τεπέ της Λέσβου και ξυλιάζουν στα τρύπια αντίσκηνα της Ειδομένης. Με τον χειμώνα προ των πυλών και την κακοκαιρία να υψώνει απαγορευτικά τείχη στο Αιγαίο καθιστώντας το πέρασμά του ισοδύναμο με έναν βέβαιο πνιγμό, η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει τη θέση της απέναντι στον φράχτη του Έβρου.

Με σχεδόν βέβαιη τη μεταφορά των προσφυγικών ροών στα χερσαία σύνορα της χώρας με την Τουρκία σε λίγες εβδομάδες, ο καιρός είναι αυτός που θα απενεργοποιήσει τα τόσο πολυσυζητημένα hot spots των νησιών του Αιγαίου. Μιας και εκ των πραγμάτων είναι βέβαιο πως πολύ σύντομα οι πρόσφυγες θα αλλάξουν πορεία αναζητώντας δίοδο στην Ευρώπη μέσω του Έβρου, είναι επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία υποδομών που θα αναλάβουν το έργο της υποδοχής και ταυτοποίησης των προσφύγων στη νέα πύλη εισόδου και όποιος δεν το βλέπει αυτό σήμερα θα υποχρεωθεί να το δει στην πιο άγρια μορφή του σε λίγες εβδομάδες. Υποχρέωση της Ελλάδας είναι να διασφαλίσει την ασφαλή διέλευση των προσφύγων από τον Έβρο, διεκδικώντας ευρωπαϊκούς πόρους ανθρωπιάς και όχι περιφρούρησης και απώθησης. Όσο αναγκαία είναι η κατάργηση του συγκεκριμένου φράχτη, άλλο τόσο απαραίτητη είναι η ένταξη της διαδρομής από τον Έβρο ώς την Ειδομένη σε έναν οδικό χάρτη προστασίας των προσφύγων.

Με οδηγό τον χειμώνα και τα απαγορευτικά μποφόρ του Αιγαίου, πολύ σύντομα οι προσφυγικές ροές θα αλλάξουν διαδρομή και αυτό οφείλουν να το γνωρίζουν άπαντες και ειδικά αυτοί που θα κληθούν να διαχειριστούν το ανθρώπινο αλλά και το πολιτικό κόστος για τη συνεχιζόμενη ύπαρξη μιας δαπανηρής κατασκευής στα ελληνοτουρκικά σύνορα που όλοι κάποτε καταδικάσαμε.

Από τήν Αυγή Online


 

Διαβάστε περισσότερα

Δύσκολες υποσχέσεις

"Πολύ αργά βήματα, στη σωστή κατεύθυνση". Μ' αυτά τα λόγια χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της μίνι συνόδου κορυφής με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, την Κυριακή, για τη διαχείριση του μείζονος προβλήματος της εποχής μας, του προσφυγικού. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται αισιόδοξος - και σ' αυτή τη φάση η αισιοδοξία είναι απαραίτητη. Αλλά δεν αρκεί.

Κι αυτό, διότι ενώ τα βήματα είναι αργά, οι προσφυγικές ροές είναι καταιγιστικές και οι φοβικές -και εγωιστικές- αντιδράσεις πολλών ευρωπαϊκών κοινωνιών και πολιτικών ηγεσιών έντονες και ταχύτατες.

Μέχρι στιγμής, και παρά τις όποιες αστοχίες και παραλείψεις από πλευράς του ελληνικού κράτους, στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ή στην Ειδομένη η ελληνική κοινωνία και οι ομάδες εθελοντών και αλληλέγγυες εμφανίστηκαν και αφάνταστα αποτελεσματικές- καλύπτοντας συχνά τις τεράστιες αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης. Σκηνές ντροπής ή απύθμενης απελπισίας, όπως στα σύνορα της Ουγγαρίας ή της Σλοβενίας με την Κροατία, στην Ελλάδα δεν είδαμε. Στο να μη τις δούμε βοήθησε και η... πολιτική ατμόσφαιρα αλληλεγγύης που αποπνέει αυτή η κυβέρνηση. Με Σαμαρά και "λαθρομετανάστες" θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.

Όμως, τώρα που μπαίνει ο χειμώνας και έχει δυσκολέψει πολύ η βαλκανική διαδρομή -και αντικειμενικά, λόγω λάσπης και κρύου, και πολιτικά, λόγω της αυξανόμενης τάσης να κλείσουν τα σύνορα χώρες - τράνζιτ- δεν αρκεί η ατμόσφαιρα αλληλεγγύης. Απαιτείται και γρήγορη υλοποίηση των υποσχέσεων που έδωσαν όλοι, και η Ελλάδα και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και η Κομισιόν.

Πρώτα απ' όλα θα πρέπει η προβληματική μας δημόσια διοίκηση, υπό την πίεση των αρμοδίων στην κυβέρνηση, που έδωσαν την υπόσχεση, να φροντίσει γρήγορα για την προσωρινή διαμονή των προσφύγων. Θα πρέπει γρήγορα η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκταμιεύσει τους απαραίτητους πόρους και θα πρέπει γρήγορα η κυβέρνηση να έχει ετοιμαστεί να τους απορροφήσει. Η υλοποίηση της υπόσχεσης είναι δύσκολη αλλά... μετριέται εύκολα. Σημαίνει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, σε χρόνο - ρεκόρ, για τουλάχιστον 20.000 πρόσφυγες.

Θα πρέπει, επίσης, η Ε.Ε. να τηρήσει την υπόσχεση βοήθειας στις χώρες των Βαλκανίων - κι αυτές με τη σειρά τους να μην κάνουν κόλπα στα σύνορά τους. Και, κυρίως, θα πρέπει οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί να κρατήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά.

Εάν όλες αυτές οι υποσχέσεις τηρηθούν -έστω και με εκπτώσεις-, κάτι θα έχει απομείνει από τις ευρωπαϊκές αρχές μας...

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής Online


 

Διαβάστε περισσότερα