Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Π. Ρήγας: "Οι βουλευτές γνωρίζουν τι σημαίνει η επιλογή που κάναμε"


«Όλοι θα κριθούμε από τις επιλογές μας και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις». Το μήνυμα αυτό στέλνει ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Ρήγας με αφορμή τις περιπτώσεις Σακελλαρίδη - Παναγούλη (που δεν τις θεωρεί ίδιες, πρέπει να διευκρινιστεί). Την ίδια ώρα ο Στάθης Παναγούλης ανέβαζε τόνους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

«Οι βουλευτές μας», εξήγησε αναλυτικότερα ο Πάνος Ρήγας μιλώντας στην τηλεόραση του «Σκάι», «θα πρέπει όχι μόνο να δεχθούν, αλλά και να τιμήσουν το γεγονός πως γνωρίζαμε ακριβώς τι σήμαινε η επιλογή που κάναμε, όπως το γνώριζε και ο ελληνικός λαός. Τους έχω εμπιστοσύνη και είμαι αισιόδοξος...».


Κρατάει την έδρα ο Στ. Παναγούλης 

Όσον αφορά τις δυο προχθεσινές απώλειες, για τον μεν Γ. Σακελλαρίδη υπογράμμισε πως «με τη στάση του τίμησε τις αξίες της συλλογικότητας και τις αξίες της Αριστεράς, αφού παρέδωσε την έδρα του στο συλλογικό υποκείμενο το οποίο υπηρετεί». Κάτι το οποίο δεν έπραξε προφανώς ο Στ. Παναγούλης, ο οποίος κρατά την έδρα. «Τέτοιες επιλογές δεν δικαιολογούνται», σχολίασε ο Π. Ρήγας, ενώ στάθηκε στην πρώτη δήλωση του τέως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση. Ωστόσο, ο ο Στ. Παναγούλης μετέβαλε τη θέση του στη δεύτερη, χθες, δήλωσή του λέγοντας: «Είναι αυτονόητο ότι θα στηρίξω νομοθετήματα (αν υπάρξουν) από την παρούσα κυβέρνηση στην κατεύθυνση των συμφερόντων του λαού μας».

Εξάλλου ο Στ. Παναγούλης, μετά τους αρχικώς μετριοπαθείς τόνους, χθες υιοθέτησε υψηλότερους κάνοντας λόγο για «αντιδημοκρατικό και αντίθετο με την επιταγή του Συντάγματος» τρόπο διαγραφής του. Ακόμη εξαπολύει προσωπική επίθεση κατά του πρωθυπουργού με τον ισχυρισμό ότι: «Προσωπικά δεν έκανα τίποτε άλλο, παρά να υπερασπιστώ το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο κ. Τσίπρας το πέταξε στο καλάθι των αχρήστων, διαγράφοντάς το δυστυχώς με τις πράξεις του».

Όταν όμως παραιτούνταν στις 11 Οκτωβρίου από την Κ.Ε. διαμαρτυρόμενος για το ότι βρέθηκε χαμηλότερα στη σειρά κατάταξης του ψηφοδελτίου, ο Στ. Παναγούλης ασκούσε κριτική κατά των βουλευτών εκείνων που «έριξαν την κυβέρνηση ψηφίζοντας συνειδητά 'παρών'», για να αναρωτηθεί εν κατακλείδι: «Έτσι επιβραβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ τους αγωνιστές και τη στάση αποτροπής χρεοκοπίας της χώρας;».

Στην απορία εξάλλου του βουλευτή «αν λειτουργούν τα κομματικά όργανα στον ΣΥΡΙΖΑ» ο Π. Ρήγας διευκρίνισε ότι δεν διεγράφη από το κόμμα, αφού «το κόμμα έχει άλλες διαδικασίες».

Οι δύο απώλειες, όπως ήταν αναμενόμενο, τέθηκαν στον χθεσινό δημόσιο διάλογο, με τον Δημήτρη Παπαδημούλη να αναγνωρίζει ότι ο περιορισμός της κυβερνητικής πλειοψηφίας στους 153 είναι «φυσικά κάτι που μας προβληματίζει και το παίρνουμε υπόψη μας», αλλά «η κυβέρνηση Τσίπρα θα τα βγάλει πέρα».

Η κυβερνητική πλειοψηφία έχει συρρικνωθεί, αναγνώρισε ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Κώστας Ζαχαριάδης στην τηλεόραση του «Σκάι», πλην όμως (η πλειοψηφία) «έχει τη συνοχή και την αποφασιστικότητα που επιτάσσουν οι καιροί». 

 Από τήν Αυγή



Οι αναμετρήσεις που έρχονται

Σύσσωμη η αντιπολίτευση και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν πρόκειται να αφήσουν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ύστερα και από τα πρώτα σημάδια φθοράς που έφερε στη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛΛ. η προχθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή για τα νέα προαπαιτούμενα της επώδυνης συμφωνίας της 12ης Ιουλίου.

Η επόμενη αναμέτρηση με τις αντοχές της κοινωνίας, επομένως και με τους ψηφοφόρους και τους κομματικούς οργανισμούς και τα επιτελεία των συγκυβερνώντων, βρίσκεται κοντά.

Οι κινητοποιήσεις με αφορμή τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για την επιβίωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης θα συνεχιστούν, καθώς συνταξιούχοι, εργαζόμενοι και άνεργοι είναι –πολύ ή λίγο δικαιολογημένα– δύσπιστοι και γνωρίζουν πολύ καλά ότι τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της αναγκαίας διάσωσης του χρεοκοπημένου συστήματος θα επιβαρύνει τους ίδιους.

Το ίδιο θα συμβεί και με τους αγρότες, με τους νέους τρόπους φορολόγησής τους και τις ασφαλιστικές εισφορές τους.

Εκείνο που μένει στα λαϊκά και τα μεσαία στρώματα είναι να σταθμίσουν το νέο κόστος: αν, δηλαδή, θα είναι βαρύ μόνο γι’ αυτούς, ενώ οι έχοντες και οι κατέχοντες θα παραμένουν στο απυρόβλητο, και η κατανομή των όποιων βαρών στους ασθενέστερους θα είναι ή όχι και αυτή άδικη, υπέρ κάποιων συντεχνιών, όπως γινόταν έως τώρα.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της εποχής της χρεοκοπίας, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα θα έχει ωστόσο έναν επιπλέον πονοκέφαλο: η δυσφορία και η κινητοποίηση κοινωνικών ομάδων ή κλάδων για τα μέτρα αυτή τη φορά θα υιοθετούνται και θα προβάλλονται, συνοδευόμενες με ψέματα και υπερβολές για «αρμαγεδδώνα», από τις «αντιμνημονιακές» πλέον οθόνες μας.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της διαπλοκής θα γίνουν οι καλύτεροι προπαγανδιστές εκδηλώσεων διαμαρτυρίας τύπου... «κατσαρόλας». Θυμάται κανείς την περίοδο ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., όπου κάθε διαμαρτυρία ήταν αδικαιολόγητη, υποκινούμενη, καταστροφική για την οικονομία και την εθνική προσπάθεια;

Τώρα δεν θα είναι έτσι τα πράγματα. Συνεπώς, η κυβέρνηση πρέπει όσο γίνεται πιο γρήγορα να περάσει στην αντεπίθεση με άμεσα μέτρα που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών. 




Αντισταθείτε στον τρόμο απ' όπου και εάν προέρχεται

Συντάκτης: Τάσος Τσακίρογλου

Ο φόβος της τρομοκρατίας έχει θρονιαστεί για τα καλά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με τους πολίτες σε κατάσταση σοκ να σκέφτονται να βγουν από το σπίτι τους και να επιτελέσουν τις καθημερικές λειτουργίες τους. Σ' αυτό το επίπεδο ο ISIS έχει πετύχει το στόχο του, αφού μετέφερε το παιχνίδι «εντός έδρας», δηλαδή μέσα στο «σπίτι μας».

Παντού παραμονεύει το φάντασμα του ζωσμένου με εκρηκτικά τζιχαντιστή που απειλεί να ανατιναχτεί «μετά των αλλοφύλων», κερδίζοντας ένα φανταστικό παράδεισο σύμφωνα με μια στρεβλή ανάγνωση της δικής του θρησκείας. Φυσικά, ο φόβος είναι μεγαλύτερος όταν δεν έχει πρόσωπο, όταν είναι αδιόρατος και κινείται στις σκιές. Τότε είναι που ξυπνά μέσα μας τους δικούς μας φόβους, στους οποίους δίνει σάρκα και οστά. Έτσι ο συλλογικός γίνεται και προσωπικός φόβος.

Υπάρχει όμως και μια παράπλευρη απώλεια για τους πολίτες. Είναι αυτή της στρατιωτικοποίησης της καθημερινότητας πολλών χωρών. Η ιδέα ότι ο στρατός μπορεί να περιπολεί στους δρόμους σε καιρό ειρήνης με τα όπλα σε κοινή θέα εμπεδώνεται ως ανάγκη εξαιτίας της απρόσωπης απειλής. Τώρα η «επιτηρούμενη δημοκρατία» δεν αφορά μόνο την παρακολούθηση των τηλεπικοινωνιών και της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, αλλά και την αντιμετώπιση του καθενός ως εν δυνάμει τρομοκράτη.

Αυτή η διπλή υπονόμευση της δημοκρατίας από τον φόβο και τους κάθε είδους «προστάτες» αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη απειλή. Οι «υπεύθυνοι» πολιτικοί, οι δράστες των βομβαρδισμών, των επεμβάσεων σε ξένες χώρες, της πολιτικής του διαίρει και βασίλευε εμφανίζονται σήμερα ως προστάτες της δημοκρατίας. Οι βιαστές εμφανίζονται ως δικαστές. Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.

Οι φανατικοί ισλαμιστές δολοφόνοι είναι ίσως το κατοπτρικό είδωλο των «δικών μας» ηγετών, το τέρας του δόκτορος Φρανκενστάιν που απειλεί πλέον τον δημιουργό του. Οι πολίτες δεν πρέπει να υποκύψουν ούτε στους μεν ούτε στους δε. Ούτε στον τρόμο των δολοφονιών αθώων, ούτε στον τρόμο που διαχειρίζονται όσοι προκάλεσαν τις δολοφονίες αυτές και είναι κατά ένα τρόπο οι ηθικοί αυτουργοί τους.

Ο εχθρός είναι στη δική μας χώρα, πολύ πριν φθάσουν οι τζιχαντιστές. Είναι όσοι μετέτρεψαν τη δημοκρατία σε κενό περιεχομένου κέλυφος, μέσα στο οποίο κρύβονται οι χειρότεροι εχθροί της.

Είναι ανάγκη να αντισταθούμε στον τρόμο των τζιχαντιστών, συνεχίζοντας τη ζωή μας. Είναι όμως μεγαλύτερη ανάγκη να απαιτήσουμε από τους «δικούς μας» ηγέτες να σταματήσουν την πολιτική της νεοαποικιοκρατίας και του πολέμου που θα γεννά νέο φόβο και νέες τζιχάντ.

Σκεφτείτε το!



Ύφεση 0%


Εικόνα εντυπωσιακά καλύτερη και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις για την οικονομία αποτυπώνουν τα στοιχεία που καταγράφονται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2016, ο οποίος κατατέθηκε στη Βουλή. Σύμφωνα και με τα τελευταία στοιχεία, θεωρείται ότι το 2015 θα βγει χωρίς ύφεση (0% από 2,3% που προέβλεπε το προσχέδιο προϋπολογισμού τον Οκτώβριο), ενώ η εκτίμηση για την ύφεση το 2016 αναθεωρείται σε 0,7%, από 1,3% στο προσχέδιο.

Το μεγαλύτερο ΑΕΠ, κατά 4 δισ. περίπου, συνιστά μια διαφορετική βάση εκκίνησης της οικονομίας και κατά πάσα πιθανότητα φέρνει αρκετά νωρίτερα και από το δεύτερο εξάμηνο του επόμενου έτους τη στιγμή της ανάπτυξης. Επίσης μειώνει την ανάγκη λήψης δημοσιονομικών μέτρων κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τις θετικές εξελίξεις αποτυπώνουν άλλα δύο στοιχεία: Η ουσιαστική ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και η πτώση του spread του δεκαετούς ομολόγου κάτω του 7%.



* Εγγύτερα η χρονική στιγμή της ανάπτυξης μετά την αναθεώρηση της εκτίμησης για ύφεση 2,3% το 2015

* Με επιτυχία έκλεισαν και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες τα βιβλία προσφορών για την ανακεφαλαιοποίηση 

Από τήν Αυγή 


 

Άμοιρε, Αμυρά!

Βαριές κουβέντες είπε προχθές στη Βουλή ο Γιώργος Αμυράς. Ξεκίνησε με την κυβέρνηση, που «έφερε τον μαρξισμό σε κάθε ελληνική οικογένεια και απαλλοτριώνει την ιδιοκτησία μέσω των τραπεζών». Για να βουτήξει εν συνεχεία στα βάθη της δεκαετίας του '50: «Είσαι γελοίος και δειλός, αυτό είσαι, με άλλα λόγια είσαι ένας Έλληνας κομμουνιστής» είπε στον Καραθανασόπουλο του ΚΚΕ. Τον είπε και τραμπούκο από πάνω. Ενώ παράπλευρη απώλεια ήταν και ο Θεωνάς του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο περιποιήθηκε ως... πρώην κομμουνιστή!

Να σας πω, στην αρχή, όπως και καθένας που επιμένει να είναι κομμουνιστής, έστω μη πιστοποιημένος, θύμωσα: βρε, τι έκρυβε τόσα χρόνια ο άνθρωπος μέσα του. Ποδηλάτης, περιβαλλοντικός, προοδευτικός, ποτάμιος, ανοιχτός στο νέο και το πολύ νέο, φίλος του τυφλοπόντικα Βρασίδα και του γερακιού Φώτη, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δώσει το "παρών" για τον πολιτισμό και τον καλλωπισμό της πρωτεύουσας, και να κάνει τέτοια ασχήμια; Να ορίζει τον Έλληνα κομμουνιστή γενικώς και διαχρονικά ως γελοίο και δειλό;

Ύστερα όμως το καλοσκέφτηκα. Καλά, το γελοίος δεν είναι τόσο φοβερό, φοριέται πολύ. Αλλά γιατί να αποκαλεί τους κομμουνιστές δειλούς; Αν ανατρέξει κανείς στις έγκυρες πηγές της Χρυσής Αυγής, θα τον δικαιώσει. Στα πόδια το έβαζαν πάντα. Προπολεμικά, στον πόλεμο, στην αντίσταση, στον εμφύλιο, στην παρανομία. Άρα, ιστορικά έχει επιχειρήματα ο Αμυράς. Αλλά και ηθικά έχει το δικαίωμα. Γιατί ο ίδιος υπήρξε γενναίος σε όλη του τη ζωή. Στις μάχες με την αντίδραση, με τους πιστωτές, με τους ναζί, με τους νεοναζί.

Κάτι ξέρει ο λαός που λέει: Άμοιρε, Αμυρά, τι έχεις τραβήξει! Τραύματα από τις συγκρούσεις μαζί με ποδηλάτες και κωπηλάτες. Διώξεις για τη δημοκρατία, για τα σπίτια του κοσμάκη, για την ισότητα, για την αδελφότητα. Κι αν εκατοντάδες κομμουνιστές έλιωναν κάποτε ως δειλοί εξόριστοι στη Φολέγανδρο, ποιος τώρα που μιλάμε ζει κάθε καλοκαίρι δυο μήνες εκεί και μάλιστα σε μια σπηλιά; Ο Αμυράς, όπως ξέρετε όσοι διαβάζετε "Lifo". Που πάει να πει ότι τα έχει, πώς το λένε. Και τη γενναιότητα, και το ήθος να επικρίνει τους δειλούς.

Ας ηρεμήσουμε όλοι συνεπώς. Αφήστε τα εμπαθή «δεν μας χέζεις, ρε Αμυρά» και τέτοια. Μην κολλάτε στο τι είπε. Σκεφτείτε απλώς ποιος το είπε... 

Από την Αυγή 


 

Ευχάριστες εκπλήξεις στην οικονομία

Το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού για το 2016 έκρυβε εκπλήξεις. Το καλύτερο και ίσως το πλέον εντυπωσιακό νέο αφορά την ύφεση για το 2015, που εκτιμήθηκε πως θα είναι μηδενική! Μάλιστα, στο προσχέδιο του 2015 η αρχική εκτίμηση ήταν για ύφεση 4%, που στη συνέχεια τροποποιήθηκε δύο φορές, μία για 2,3% και τη δεύτερη φορά για 1,3%. Τι στο καλό συμβαίνει και κάθε μέρα που περνάει οι αριθμοί για την ελληνική οικονομία παρουσιάζουν τόσο σημαντική βελτίωση, σε βαθμό που να υποχρεώνουν διεθνείς οργανισμούς και χρηματοπιστωτικούς οίκους σε εκτιμήσεις ότι από τα μέσα του 2016 η Ελλάδα θα περάσει σταδιακά στην ανάπτυξη; Πού οφείλονται αυτές οι αντοχές και πού κρυβόταν ο δυναμισμός εν μέσω capital controls και διαδοχικών πολιτικών αναμετρήσεων; Και να θυμίσουμε πως σήμερα οι προϋπολογισμοί δεν συντάσσονται μονομερώς από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά ελέγχονται για την αξιοπιστία τους και από τους θεσμούς.

Μέρος της απάντησης βρίσκεται στην ανθρώπινη κοινωνική ανάγκη της παραγωγικής δημιουργίας. Δημιουργίας που χρειάζεται καλό πολιτικό περιβάλλον και δημοκρατία στο επιχειρείν. Οι τρεις διαδοχικές εκλογικές νίκες του Αλέξη Τσίπρα, που εντυπωσίασαν μέχρι και τον πρόεδρο Ομπάμα, έπεισαν όλους τους παράγοντες, τόσο της εγχώριας όσο και της παγκόσμιας οικονομίας, ότι στην Ελλάδα θα έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση και σοβαρές προσπάθειες ανασυγκρότησης όλων των τομέων δραστηριότητας. Μια κυβέρνηση που μπορεί να θέσει νέους κανόνες ισοτιμίας και δικαιοσύνης, ώστε όλοι να συναγωνιστούν στο ίδιο γήπεδο με τίμιο διαιτητή.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι προσπάθειες της αντιπολίτευσης, και ειδικά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, να πιέσουν την κυβέρνηση, να την οδηγήσουν σε αποτυχίες ώστε να υποχρεωθεί να ζητήσει τη συμμετοχή τους στο νέο κυβερνητικό σχήμα μοιάζουν εκτός τόπου, χρόνου και αναγκών. Αν μάλιστα οι επιθέσεις συνεχιστούν και κλιμακωθούν για να μην αλλάξει τίποτα σε βάρος των διαπλεκόμενων χορηγών τους, κακό του κεφαλιού τους. Είναι άλλο πράγμα η συναίνεση και οι συγκλίσεις για εθνικούς λόγους και άλλο πράγμα ο εσωτερικός έλεγχος και ο διαρκής εκβιασμός με συνεχή παραλυτικά βέτο. Όσοι δεν αντιλαμβάνονται τη νέα κατάσταση, την επαφή Τσίπρα - κοινωνίας και παρερμηνεύουν την ψήφο των πολιτών στις 20 Σεπτεμβρίου θα απομονωθούν χωρίς να το καταλάβουν. Οι καιροί άλλαξαν, οι Έλληνες κουράστηκαν από τη φαυλότητα του δικομματισμού και θέλουν να δουλέψουν για να προκόψουν. 

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής