Ο κυρ-Παναγιώτης, δεν ανήκει στη γενιά του Διαδικτύου. Δεν έμαθε να μοιράζεται τις χαρές και τις λύπες του στο Ίντερνετ. Δεν είναι από αυτούς που κοινοποιούν τα προβλήματα και τα παράπονά τους μέσω blogs και sites.
Δεν απαντά σε φίλους και εχθρούς με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μάλλον δεν θα πήρε το μάτι του το δακρύβρεχτο σεντόνι μιας κυρίας που έφτυσε αίμα ώστε να τα φέρει βόλτα με τη βουλευτική της αποζημίωση τους προηγούμενους μήνες. Ο κυρ-Παναγιώτης ένα ταξί πήρε.
Ένα ταξί για μια διαδρομή ώς το Γαλάτσι. Και κανενός το μάτι δεν θα τον έπαιρνε αν δεν ακολουθούσε η διήγηση του ταξιτζή στο facebook από αυτή την ξεχωριστή διαδρομή. Και από τη διήγηση του ταξιτζή μάθαμε πόσα παίρνει ο κυρ-Παναγιώτης ως συνταξιούχος αλλά και πόσα είναι πρόθυμος να μοιραστεί με τους ανέστιους του κόσμου ετούτου.
Δεν ζήτησε καθηγήτριες αγγλικών και γερμανικών στο σπίτι ο κυρ-Παναγιώτης. Ζήτησε να μάθει τη γλώσσα της συμπόνοιας και της ανθρωπιάς σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίσμα που κάποτε φιλοξένησε την εθνική μας ολυμπιακή αλαζονεία. Γι' αυτό πήρε ένα ταξί και κατηφόρισε ώς το Γαλάτσι ο κυρ-Παναγιώτης.
Για να αφήσει σε τέσσερις άγνωστες γυναίκες και μανάδες τα 400 ευρώ από τη σύνταξη της συζύγου του. Και όπως ο ίδιος αποκάλυψε στον οδηγό του ταξί, αυτός με την γυναίκα του θα βγάλουν τον μήνα με τα 600 ευρώ της δικής του σύνταξης.
Δύο παράλληλες ιστορίες. Ο κυρ-Παναγιώτης και η πρώην βουλευτής. Δύο πρόσωπα που ζουν και κινούνται σε παράλληλους κόσμους και αντιλαμβάνονται δύο παράλληλες πραγματικότητες.
Παράλληλες ανάγκες και παράλληλες προτεραιότητες. Και το μόνο σημείο που οι ζωές τους τέμνονται είναι στη δημοσιοποίηση του αξιακού σύμπαντος των δύο πρωταγωνιστών. Εκεί όπου μια άμεση και μια έμμεση εξιστόρηση συναντιούνται μπροστά τα μάτια και τα αυτιά της κοινής γνώμης.
Από τη μια η κυρία των 5.500 ευρώ με τις ανάγκες τις γκαρνταρόμπας της και από την άλλη ο ηλικιωμένος κύριος που στις ανάγκες των προσφύγων είδε τον ξεριζωμό των γονιών του από τη Σμύρνη.
Η μία ένιωσε την ανάγκη να μοιραστεί το εκκαθαριστικό της μισθοδοσίας της με την κοινή γνώμη. Ο κυρ-Παναγιώτης το πολύ πολύ να τα βάζει με τις κυβερνήσεις στο καφενείο της γειτονιάς του και να κουνάει θυμωμένος το εκκαθαριστικό της ανέχειας στους φίλους του.
Η πρώην βουλευτής ήθελε κάτι να πει. Ο κυρ-Παναγιώτης ήθελε κάτι να κάνει. Από την αυτοαναφορικότητα ως τη σεμνότητα μια κούρσα ως το Γαλάτσι δρόμος. Όσο απέχει ένας μισθός των 5.500 από μια σύνταξη των 600 + 400 ευρώ.
Λαϊκισμός; Ίσως. Πραγματικότητα; Σίγουρα.
Tού Πέτρου Κατσάκου από την Αυγή
