26η Οκτωβρίου

Τούτες τις μέρες, εκτός από τον γιορτασμό της 28ης Οκτωβρίου γιορτάζουμε και την επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου 1912. Γιορτασμό, που όπως και μια σειρά άλλους, καθώς και την καθιέρωση παρελάσεων κατά την διάρκειά τους, επέβαλε η Δικτατορία της 4ης Αυγούστου αμέσως με την εγκαθίδρυσή της, κατά τα πρότυπα του ναζιστικού γερμανικού της προτύπου.

Για τον δεύτερο γιορτασμό της επετείου, τον Οκτώβριο του 1937, ανέβηκε στην συμπρωτεύουσα και ο βασιλιάς Γεώργιος. Στο επίσημο πρόγραμμα υπήρχε και υποδοχή του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, που γιόρταζε επίσης τα 10 χρόνια λειτουργίας. Ο Πρύτανης, καθηγητής της Κοινωνιολογίας -ο πρώτος στην Ελλάδα καθηγητής σε αυτό το αντικείμενο- Αβροτέλης Ελευθερόπουλος, αφού συνόδευσε τον Βασιλιά στην κατάμεστη Αίθουσα Τελετών, ανεβαίνει στο βήμα και ρωτά τον άνακτα: «Μεγαλειότατε, έχω εις χείρας μου δύο λόγους. Έναν του κυρίου Κυρίμη [πρόκειται για τον τότε γενικό Διοικητή της Μακεδονίας που την παραμονή της υποδοχής είχε ζητήσει και λογοκρίνει την ομιλία του Πρύτανη] και έναν δικό μου. Ποίον θέλετε να σας αναγνώσω;» Ο Γεώργιος -παλιός ακροατής του Ελευθερόπουλου σε διαλέξεις του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, όπου ήταν καθηγητής από το 1915 μέχρι το 1929, οπότε διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπως επίσης ακροατές του υπήρξαν κατά καιρούς και οι Λένιν, Τρότσκι και Πλεχάνωφ- μετά μια σχετική αμηχανία απαντά : «Μα φυσικά τον δικό σας».

Το επίδικο στοιχείο στην ομιλία του Πρύτανη ήταν η θετική αναφορά στον ρόλο του Ελευθερίου Βενιζέλου. Αναφορά που ο Γεώργιος μετά το τέλος τής τελετής θεώρησε επίσης ιδιαίτερα θετική, όχι όμως και το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, που άλλωστε είχε ήδη στο στόχαστρο τον Ελευθερόπουλο, ήδη από την πανηγυρική ομιλία του όταν ανέλαβε τα καθήκοντα του Πρύτανη και καταφέρθηκε ανοιχτά εναντίον των δικτατορικών καθεστώτων που είχαν ως πρότυπο εκείνα του Μουσολίνι και του Χίτλερ, οπότε αμέσως μετά προχώρησε στην σύλληψη και παύση του από πρύτανη !

Το γεγονός, καθώς και οι πληροφορίες ότι κρατήθηκε όλη τη νύχτα στην Ασφάλεια σε ένα δωμάτιο όρθιος, ξεσήκωσε τους φοιτητές του Πανεπιστημίου. Άλλωστε ο Ελευθερόπουλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους φοιτητές, είχε συμπαρασταθεί ενεργά στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους τα προηγούμενα χρόνια. Η τότε φοιτήτρια Μαρία Αγριγιαννάκη, αργότερα Καραγιώργη, θυμάται και καταγράφει ότι στα μαθήματά του γινόταν κοσμοσυρροή «Στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου πηγαίναμε όλοι, ανεξάρτητα από τη Σχολή που ήμασταν. Και χίλιοι φοιτητές να ήταν μέσα, όταν εκείνος έμπαινε δεν ακουγόταν ούτε ανάσα. Ήξεραν όλοι οι φοιτητές πως δεν ήθελε ούτε χειροκροτήματα, ούτε άλλου είδους εκδηλώσεις και όλοι σέβονταν αυτή του την επιθυμία. Προχωρούσε στο βήμα σταθερός, ήρεμος, σοβαρός με τη μαύρη ρεντικότα του και τη λευκή χαίτη των μαλλιών του που κατέβαιναν ως τους ώμους του, έτσι που η ίδια του η εμφάνιση και η σιλουέτα του σου επέβαλλαν σεβασμό».

Η πληροφορία ότι κρατείται στην ασφάλεια κυκλοφόρησε αμέσως. Με πρωτοβουλία μάλιστα της παράνομης οργάνωσης των φοιτητών της Κομμουνιστικής Νεολαίας, πραγματοποιήθηκε «πεταχτή» -έτσι την χαρακτηρίζει ο Λιναρδάτος- συγκέντρωση στο προαύλιο της Φιλοσοφικής, ενώ οι χώροι του Πανεπιστημίου γέμισαν αντιδικτατορικές προκηρύξεις. Ένας φοιτητής καταφέρθηκε εναντίον της φασιστικής δικτατορίας και αξίωσε την αποκατάσταση των ακαδημαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών και την επαναφορά του Πρύτανη. Οι συγκεντρωμένοι απαντούν με συνθήματα: «Θέλουμε τον Πρύτανή μας» «Κάτω η τρομοκρατία», «Κάτω η Δικτατορία». Οι Επετζήδες -όπως ονόμαζαν οι φοιτητές τα μέλη της ‘Εθνικής Παμφοιτητικής Ενώσεως' που εκτελούσαν χρέη Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο- θυμάται η Καραγιώργη, τα έχασαν. Ώσπου να ειδοποιηθεί η ίδια η Ασφάλεια και να φτάσει, οι φοιτητές είχαν σκορπίσει. Επακολούθησαν συλλήψεις, κυρίως γνωστών αριστερών, και από τους άλλους όσους επεσήμαναν οι ΕΠΕτζήδες,

Η παύση του Πρύτανη -η μοναδική παύση και σύλληψη πρύτανη στην όλη ιστορία των ελληνικών πανεπιστημίων-, όπως και η αυθόρμητη αντιδικτατορική εκδήλωση των φοιτητών, είχαν γενικότερη απήχηση στη Θεσσαλονίκη.

Από τήν Αυγή Online

 

Διαβάστε περισσότερα

Πράξη η δέσμευση του πρωθυπουργού για την παραλιακή ζώνη Δραπετσώνας

Πράξη γίνεται η δέσμευση του πρωθυπουργού για τη μη τσιμεντοποίηση του πρώην εργοστασίου Λιπασμάτων του Μποδοσάκη στη Δραπετσώνα, αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι.

Με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, έχει ήδη εξαιρεθεί η παραλιακή ζώνη των πρώην Λιπασμάτων της Δραπετσώνας από τη σύμβαση παραχώρησης του Δημοσίου στον ΟΛΠ, ενώ με το σημερινό νομοσχέδιο, προωθείται στη Βουλή η νομοθετική ρύθμιση για την ανάπλαση της περιοχής.

Αυτή η ανάπλαση, αντιστοιχεί στις πραγματικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες των κατοίκων, διαμορφώνοντας ένα «πράσινο μέτωπο» στην πρώην βιομηχανική ακτή του Πειραιά.

Στο σημερινό νομοσχέδιο «Για την ενεργειακή απόδοση, την τροποποίηση των Οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ΕΕ και την κατάργηση των Οδηγιών 2004/8/ΕΚ και 2006/32/ΕΚ», περιλαμβάνεται και νομοθετική ρύθμιση για την περιοχή των πρώην Λιπασμάτων Δραπετσώνας (άρθρο 28).

Στην προεκλογική ομιλία του στο Κερατσίνι, στις 13 Σεπτέμβρη, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είχε δεσμευτεί:

«Έχει ολοκληρωθεί η δημόσια διαβούλευση και είναι έτοιμο προς κατάθεση στη Βουλή το σχέδιο νόμου με τη ρύθμιση ενάντια στην τσιμεντοποίηση στο πρώην εργοστάσιο Λιπασμάτων του Μποδοσάκη στη Δραπετσώνα. Για να έχουν οι κάτοικοι της περιοχής ανάσα πρασίνου, αναψυχής και άθλησης. Για να ανοίξει το μέτωπο της πόλης προς τη θάλασσα. Μια ρύθμιση που, επιπλέον, δίνει τη νομική βάση στο δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας να καταθέσει σχέδιο για τη συνολική ανάπλαση του θαλάσσιου μετώπου της πόλης. Σας εγγυώμαι προσωπικά: θα είναι από τα πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησής μας στις 21 Σεπτέμβρη. Το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα θα έχουν ζωή, όποια και όσα συμφέροντα κι αν έχουν συνασπιστεί απέναντί μας».

Η συγκεκριμένη ρύθμιση:

α) Αποδίδει το θαλάσσιο μέτωπο 640 στρεμμάτων στους κατοίκους της περιοχής 

    και όλου του δυτικού Πειραιά και αποκαθιστά την ελεύθερη πρόσβασή τους 

    στη θάλασσα.

β) Ακυρώνει τη δυνατότητα που προέβλεπε ο νόμος 4277/14 της συγκυβέρνησης 

    Σαμαρά-Βενιζέλου για το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας-Αττικής, να εγκατα-

    σταθούν στην περιοχή βιομηχανικές, μεταποιητικές και άλλες χρήσεις που θα 

    αλλοίωναν και θα επιβάρυναν το φυσικό περιβάλλον και το ιδιαίτερο κάλλος 

    του θαλάσσιου μετώπου της Δραπετσώνας.

γ) Περιορίζει σημαντικά τη συνολική επιφάνεια δόμησης, με χαμηλό συντελεστή 

    δόμησης, εξασφαλίζοντας παράλληλα αδόμητους χώρους για κοινόχρηστες 

    χρήσεις και χρήσεις αναψυχής.

δ) Εξασφαλίζει την αποτελεσματική προσπέλαση σε μέσα σταθερής τροχιάς για τη 

    σύνδεση του Πειραιά με το δήμο Κερατσινίου- Δραπετσώνας.

ε) Με τις χρήσεις πρασίνου, αναψυχής, εκπαίδευσης, υγείας, αθλητισμού και πολιτι-

    σμού, η νομοθετική ρύθμιση συνιστά στρατηγική παρέμβαση για την ποιοτική 

    αναβάθμιση του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και όλου του δυτικού Πειραιά.

 

Η κυβέρνηση συνεχίζει τον αγώνα της για να αντιστρέψει την υποβάθμιση των δήμων και των γειτονιών της Β' Πειραιά και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων τους. Στο πλαίσιο αυτό, προγραμματίζει το επόμενο διάστημα ευρεία επί τόπου σύσκεψη, με τη συμμετοχή του Πρωθυπουργού, των αρμόδιων υπουργών και των αυτοδιοικητικών φορέων, για να συναποφασιστούν οι επόμενες ενέργειες, ώστε να αντιμετωπιστεί η υψηλή ανεργία, να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες χρηματοδότησης έργων απασχόλησης και υποδομής από ευρωπαϊκά και άλλα κονδύλια στους δήμους της περιοχής και ν' αλλάξει σελίδα η Β' Πειραιά.

Από τήν Αυγή Online 

 

Διαβάστε περισσότερα

Μοσκοβισί: Υπάρχουν "σκληρές αποφάσεις" αλλά είναι προϋπόθεση

 Υπάρχουν «σκληρές αποφάσεις» οι οποίες πρέπει να ληφθούν «ως το τέλος της χρονιάς» από την κυβέρνηση της Ελλάδας, τόνισε ο Πιερ Μοσκοβισί σε συνέντευξη του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Πρόσθεσε ότι αυτές οι αποφάσεις αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να συνεχίσει να λαμβάνει κεφάλαια από τους διεθνείς πιστωτές της.

«Υπάρχουν προκλήσεις, υπάρχουν σκληρές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν ως το τέλος της χρονιάς», τόνισε ο Ευρωπαίος Επίτροπος, που αναμένεται στην Αθήνα την Τρίτη και την Τετάρτη.

«Από τον Ιούλιο εργαζόμαστε μέσα σε ένα κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας αναμφίβολα χωρίς προηγούμενο ανάμεσα σε μια ελληνική κυβέρνηση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς από την έναρξη της ελληνικής κρίσης χρέους", σημείωσε.

«Αυτό δεν σημαίνει πως όλα είναι εύκολα, υπάρχουν περίπλοκα ζητήματα, υπάρχουν προκλήσεις, αλλά διαπιστώνω μια αμοιβαία βούληση να εργαστούμε μαζί», πρόσθεσε ο Μοσκοβισί.

Ο επίτροπος επέμεινε ότι πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή τα μέτρα που ζητούν οι πιστωτές πριν εκταμιευθεί το ποσό των 2 δισεκ. ευρώ που αναμένει η ελληνική κυβέρνηση.

«Το προαπαιτούμενο είναι να ληφθούν τα μέτρα», πρόσθεσε ο Πιερ Μοσκοβισί, επισημαίνοντας ότι η επόμενη εβδομάδα θα είναι σημαντική διότι θα δοθούν «διευκρινήσεις ως προς αυτό» από την Αθήνα. 

Από τήν  Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Αλ.Τσίπρας σε Στάινμαϊερ: Ανθρωπιστικό καθήκον η αντιμετώπιση των δραματικών εικόνων στο Αιγαίο

Το προσφυγικό, η οικονομική κρίση, το Κυπριακό και οι διμερείς σχέσεις βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης που είχαν στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φράνκ - Βάλτερ Σταϊνμάιερ.

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης που διήρκεσε μία ώρα περίπου, ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το ΑΜΠΕ, εξέθεσε στον Β. Σταϊνμάϊερ τις δραματικές διαστάσεις του προσφυγικού ζητήματος, σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα που υπερβαίνει τις δυνατότητες μιας χώρας στη διαχείρισή του.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στις δραματικές εικόνες που έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο στα νερά του Αιγαίου και τόνισε ότι η αντιμετώπισή του αποτελεί ανθρωπιστικό καθήκον. Αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η συνεννόηση με την Τουρκία, ώστε να μεταφερθεί εκεί το βάρος της διαχείρισης, ανέφερε, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο πρωθυπουργός και ενημέρωσε τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας για την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου στις Βρυξέλλες, αναφορικά με τα hot spots και το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου.

«Η Ελλάδα σηκώνει το βάρος του ανθρωπιστικού προσώπου της Ευρώπης», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, τονίζοντας όμως ότι απαιτείται στήριξη από την Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση σημειώνοντας πως οι αποφάσεις του Ιουλίου είναι δύσκολες αλλά η κυβέρνηση υλοποιεί όσα έχει συμφωνήσει.

«Με πολλά από αυτά δεν συμφωνούμε. Θέλουμε όμως ειλικρινή σχέση με τους εταίρους», είπε ο πρωθυπουργός και υπογράμμισε πως υπάρχουν ανοιχτά θέματα στη συμφωνία, παραπέμποντας με τον τρόπο αυτό στο ζήτημα των κόκκινων δανείων και της προστασίας της πρώτης κατοικίας και σε άλλα εκκρεμή ζητήματα για τα οποία η κυβέρνηση διαπραγματεύεται.

Ο πρωθυπουργός επισήμανε πως «υπάρχει κοινό συμφέρον να πετύχει το πρόγραμμα. Πρέπει όμως να διασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα και όρος για αυτό είναι η κοινωνική συνοχή».

Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν επίσης οι περιφερειακές κρίσεις, το Κυπριακό, διάφορα διμερή θέματα αλλά και ζητήματα σχέσεων ΕΕ - Τουρκίας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε την ελληνική θέση ότι η χώρα μας είναι υπέρ της ενίσχυσης των σχέσεων ΕΕ- Τουρκίας, χωρίς όμως εκπτώσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να παίξει εποικοδομητικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση, ανέφερε ο πρωθυπουργός.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας αναφέρθηκε στην ανάγκη ενίσχυσης των διμερών σχέσεων, ιδιαίτερα στους τομείς των εξαγωγών και του εμπορίου.

Ο Σταϊνμαϊερ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο προσφυγικό, ως το μεγάλο ζήτημα της περιόδου σημειώνοντας ότι το ζήτημα των προσφυγικών ροών αφορά την Ευρώπη στο σύνολό της, ενώ συμφώνησε ότι πρέπει να ενισχυθεί η φύλαξη των συνόρων της Τουρκίας. 

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Στη Βουλή αύριο ο Αλ. Τσίπρας για την Ώρα του Πρωθυπουργού

Αύριο, Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 10:00, ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θα βρεθεί στη Βουλή για την Ώρα του Πρωθυπουργού προκειμένου να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, κ.Γιώργου Κουμουτσάκου, σχετικά με την προσφυγική / μεταναστευτική πολιτική της χώρας. 

Από τό Left.gr 

 

Διαβάστε περισσότερα

Ναυάγια χωρίς σύνορα: 39 αγνοούμενοι στα ανοιχτά του Μαρόκου

Οι ισπανικές υπηρεσίες διάσωσης ανακοίνωσαν ότι διέσωσαν δεκαπέντε μετανάστες που είχαν επιβιβαστεί σε ένα μικρό πλεούμενο με προορισμό την Ισπανία που ναυάγησε, ενώ ακόμη 39 άνθρωποι αγνοούνται.

Μια μη κυβερνητική οργάνωση ενημέρωσε χθες Τετάρτη πως ένα πλεούμενο αναχώρησε τις πρώτες πρωινές ώρες από το Μαρόκο με προορισμό τις ισπανικές ακτές, σύμφωνα με μια ανακοίνωση των ισπανικών υπηρεσιών διάσωσης.

Το ναυάγιο εντοπίστηκε το μεσημέρι, περίπου 39 ναυτικά μίλια (72 χλμ.) ανοικτά των αρχών του Μαρόκου, από ένα αεροσκάφος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Frontex).

Δεκατρείς άνδρες και δύο γυναίκες διασώθηκαν, καθώς είχαν γαντζωθεί στα συντρίμμια του πλεούμενου. Κατά τις μαρτυρίες τους, στο πλεούμενο επέβαιναν 54 άνθρωποι, κάτι που σημαίνει ότι οι αγνοούμενοι είναι 39. Οι ομάδες διάσωσης προσπαθούν να τους εντοπίσουν έχοντας κινητοποιήσει ελικόπτερα κι ένα πλοίο.

Η πλειονότητα των προσπαθειών εισόδου προσφύγων και μεταναστών στην Ισπανία γίνεται διά θαλάσσης, ενώ αρκετοί ακολουθούν τη χερσαία οδό, στους ισπανικούς θύλακες Θέουτα και Μελίγια στο Μαρόκο.

Το 2014 οι ισπανικές αρχές διέσωσαν 3.500 μετανάστες που επέβαιναν σε πλεούμενα. Ο αριθμός αυτός σηματοδότησε μια αύξησή τους κατά 55% από το 2013. 

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση διαπλοκής και διαφθοράς στα ΜΜΕ

Στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή αποδίδεται η εκτίμηση ότι την Ελλάδα κυβερνούν «ένας γνωστός εκδότης και δύο κυρίες, μία εκδότρια και η τότε βασίλισσα». Αυτά περί τα τέλη της δεκαετίας του πενήντα ή τις αρχές της δεκαετίας του εξήντα. Η συγκεκριμένη αναφορά αποτυπώνει τη δύναμη και την ισχυρή επιρροή των μέσων μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ) στην πολιτική ζωή του τόπου, στο πολιτικό σύστημα και τους φορείς του.

Με μία διαφορά σε σχέση με σήμερα. Οι εκδότες των έντυπων ΜΜΕ εκείνης της εποχής, τότε που δεν υπήρχε τηλεόραση, προέρχονταν από τον χώρο της δημοσιογραφίας και ασχολούνταν αποκλειστικά με την έκδοση εφημερίδων. Δεν ήταν, όπως σήμερα, επιχειρηματίες οι οποίοι ασκούν κατά κύριο λόγο παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητες και μάλιστα συνδεόμενες με το Δημόσιο. Και βέβαια χρησιμοποιούν την κατοχή έντυπων ή ηλεκτρονικών ΜΜΕ, προκειμένου, μέσω της ασκούμενης επιρροής στην κοινή γνώμη, να προωθήσουν δικά τους επιχειρηματικά συμφέροντα.

Τότε οι εφημερίδες μονοπωλούσαν την ενημέρωση.

Έκτοτε «έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι». Έχει αλλάξει και το ευρύτερο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον. Υπό το καθεστώς της νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας, η οικονομική εξουσία επιβάλλεται στην πολιτική εξουσία που τείνει να γίνει θεραπαινίδα της οικονομικής ολιγαρχίας. Η δε διαπλοκή μεταξύ οικονομικής και πολιτικής εξουσίας και η εκ της διαπλοκής προερχόμενη μεγάλη διαφθορά αποτελούν έκφανση αυτής της επιβολής. 

Η τηλεόραση έχει καταστεί κυρίαρχη στον χώρο των ΜΜΕ. Η επιρροή που ασκεί είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ασκούσαν και ασκούν τα έντυπα ΜΜΕ, αφού έχει εγκατασταθεί επί 24ώρου βάσεως στο σπίτι και του τελευταίου πολίτη. Εκτός των έντυπων ΜΜΕ, και η τηλεόραση περιήλθε σε ελάχιστα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αυτά, μέσω της τηλεόρασης, θεωρώντας την ενημέρωση, τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία εμπορεύματα και όχι κοινωνικά αγαθά και προς εξυπηρέτηση των ιδίων συμφερόντων, χειραγωγούν προκλητικά την κοινή γνώμη, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα και δρουν ανεξέλεγκτα, παραβιάζοντας τη νομιμότητα, την ισοπολιτεία, την ισονομία, την ισηγορία και αναγορεύοντας εαυτά σε απόλυτους κυρίαρχους. Είναι προφανές ότι τίθεται ζήτημα δημοκρατίας στον τόπο μας.

Ενδεικτικά, η επί δεκαετίες κατοχή τηλεοπτικών συχνοτήτων χωρίς (οριστική) άδεια, η έλλειψη θεσμικού πλαισίου, η αδιαφανής δανειοδότηση από τις τράπεζες, η εκ μέρους των καναλαρχών μη καταβολή φόρων, η προσπάθεια να νομιμοποιηθεί το υφιστάμενο status quo κατά τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή εποχή της τηλεόρασης, η, μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ, «επιβολή» της Digea ως μοναδικού παρόχου δικτύου, αλλά και οι εκ μέρους των συστημικών ΜΜΕ συνεχείς μονομερείς-προπαγανδιστικού χαρακτήρα, αντιδημοκρατικές και αντιδεοντολογικές πολιτικές παρεμβάσεις, με τελευταία τον προκλητικό τρόπο κάλυψης του περιστατικού για την αποπεμφθείσα, λόγω άσκησης ποινικής δίωξης για παράβαση καθήκοντος (αυθαίρετη χορήγηση παράτασης της προθεσμίας, από 20 ημέρες σε ένα χρόνο, για την καταβολή του τέλους επί των διαφημιστικών εσόδων), γενική γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Σ' αυτό το τοξικό περιβάλλον, το ήδη ψηφισθέν νομοσχέδιο αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της διαπλοκής και της εξ αυτής μεγάλης διαφθοράς.

1) Ρυθμίζει τα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών συχνοτήτων που επί χρόνια περέμενε ζήτημα ανέγγιχτο, αφού οι μεν προηγούμενες κυβερνήσεις δεν προχωρούσαν σε διαφανή και οριστική αδειοδότηση, οι δε καναλάρχες βολεύονταν με αυτό το καθεστώς της παρανομίας και της αέναης δήθεν προσωρινότητας. «Το ένα χέρι ένιβε το άλλο και τα δύο το πρόσωπο».

2) Καθιερώνει ως νέο πάροχο δικτύου για τις ψηφιακές συχνότητες εταιρεία συνδεδεμένη με την ΕΡΤ, που θα λειτουργεί παράλληλα προς την Digea. Αλήθεια, η αξιωματική αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ που κόπτονται υπέρ του ανταγωνισμού, γιατί επέβαλαν με αδιαφανείς διαδικασίες και εξακολουθούν να στηρίζουν ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, την Digea; Η οποία μάλιστα ελέγχεται από τα ίδια συμφέροντα που ελέγχουν τους μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς, δηλαδή παρέχει υπηρεσίες στον εαυτό της! Είναι προφανής, αυταπόδεικτη η σχέση διαπλοκής.

Πάντως από τη συζήτηση στη Βουλή προέκυψε ότι η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και μερικά το Ποτάμι λειτουργούν υποκριτικά και εφευρίσκουν προσχήματα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν το τρίγωνο της διαπλοκής που περιλαμβάνει τα κυρίαρχα ΜΜΕ, τις τράπεζες και το πολιτικό προσωπικό που τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στηρίζουν, δηλαδή τους ίδιους.

Ιδίως οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ αναφέρθηκαν γενικά στην ανάγκη εξυγίανσης του τηλεοπτικού τοπίου, σταμάτησαν εκεί. Και συνέχισαν με αναφορές και επιχειρηματολογία που αποκαλύπτουν την πραγματική πολιτική βούληση και αποτυπώνουν την πολιτική στόχευση του κόμματός τους.

Είπαν, μεταξύ άλλων:

Κατά την αδειοδότηση των τηλεοπτικών συχνοτήτων, να ληφθούν υπόψη η παλαιότητα και η εμπειρία! Δηλαδή οι συχνότητες να δοθούν στους ίδιους καναλάρχες!

Αφού υπάρχουν πολλές-απεριόριστες συχνότητες, να δοθούν όλες, δηλαδή δεν χρειάζεται ρύθμιση!

Η δε εκ μέρους τους συνεχής επίκληση των κανόνων της αγοράς που (δήθεν) ρυθμίζουν αποτελεσματικά τα πάντα σε σχέση με το τηλεοπτικό τοπίο αναδεικνύει τον νεοφιλελεύθερο πυρήνα της φιλοσοφίας της Ν.Δ. Η ενημέρωση, ο πολιτισμός, η ψυχαγωγία αποτελούν γι΄ αυτήν εμπορεύματα και όχι κοινωνικά αγαθά. Συνακόλουθα και σε αυτόν τον τομέα, όπως και σε όλους τους άλλους, π.χ. την εκπαίδευση, την υγεία, η αγορά πρέπει να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρεί την ενημέρωση, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία εμπορεύματα, αλλά κοινωνικά αγαθά, που, προβαλλόμενα μέσα από τις τηλεοπτικές συχνότητες, διαμορφώνουν συνειδήσεις και το ήθος του λαού μας. Γι' αυτό και θα τα προστατεύσει, όπως και το Σύνταγμα επιτάσσει.

Σ΄ αυτό το πλαίσιο, οι ρυθμίσεις τού ήδη ψηφισθέντος νομοσχεδίου αποσκοπούν στην αποκατάσταση της νομιμότητας σε σχέση με τη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, στη διασφάλιση της πολυφωνίας και του πλουραλισμού, στη δραστηριοποίηση οικονομικά υγιών επιχειρήσεων στον χώρο, ώστε να μην εξαρτώνται από τα «δανεικά και αγύριστα» των τραπεζών, στην ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού και στην εκπομπή ποιοτικών προγραμμάτων.

Συνακόλουθα αποτελούν σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της θεσμικής ανασυγκρότησης της χώρας, που μαζί με την κοινωνικά δίκαιη παραγωγική ανασυγκρότηση έχουν εξαγγελθεί και θα υλοποιηθούν βήμα-βήμα από την κυβέρνηση.

Τού Γιώργου Η. Παπαηλιού από τήν Αυγή Online

* Ο Γιώργος Η. Παπαηλιού είναι δικηγόρος - διδάκτορας Νομικής, βουλευτής Αρκαδίας

Διαβάστε περισσότερα

Ώρα για ειρηνική λύση στο συριακό πρόβλημα

 Νέα διεθνής διπλωματική κινητικότητα σημειώνεται για τον τερματισμό της πολυαίμακτης τραγωδίας του συριακού λαού, που ξεκίνησε το 2011 ως εμφύλιος πόλεμος, με την άμεση ή έμμεση εμπλοκή μεγάλων αλλά και περιφερειακών δυνάμεων (Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Ιράν, Κατάρ). Τραγωδία, που έχει υπερβεί κατά πολύ τα εθνικά σύνορα της Συρίας, με σοβαρότατες διεθνείς επιπτώσεις, λόγω και της δυσεπίλυτης προσφυγικής κρίσης, από την οποία δοκιμάζεται η ίδια η συνοχή της Ε.Ε.

Εξ αρχής οι αριστερές δυνάμεις και τα αντιπολεμικά κινήματα είχαν ταχθεί υπέρ της πολιτικής λύσης του Συριακού, μέσω μιας διαδικασίας ειρήνης υπό τον ΟΗΕ, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων πλευρών στον εμφύλιο, συμπεριλαμβανομένου και του καθεστώτος Άσαντ, το οποίο εκπροσωπεί σημαντική μερίδα του λαού της Συρίας. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα αυταρχικό καθεστώς, που έχει βαρύτατες ευθύνες για την έναρξη και την κλιμάκωση του πολέμου, αλλά, για να πετύχει μια διαδικασία ειρήνης, απαιτεί τη συμμετοχή τουλάχιστον του κόμματος Μπάαθ. Εννοείται ότι ένα σχέδιο ειρήνης για τη Συρία πρέπει να προβλέπει την εθνική συμφιλίωση και τη δυνατότητα επιλογής από τον συριακό λαό του τρόπου που θέλει να κυβερνηθεί, μέσω πολυκομματικών εκλογών.

Ας μη ξεχνούμε ότι αφετηρία του πολέμου στη Συρία αποτέλεσε η βίαιη καταστολή από το καθεστώς ενός τριήμερου ειρηνικών διαδηλώσεων (22, 23 και 24 Απριλίου 2011), με αποτέλεσμα μέσα στο τριήμερο να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον τετρακόσιοι διαδηλωτές. Να σημειωθεί ωστόσο, ότι, παρά τις αρχικές διακηρύξεις των ειρηνικών διαδηλωτών, στην ηγεσία της συριακής αντιπολίτευσης κυριάρχησαν οι δυνάμεις που επιζητούσαν τη διεθνή στρατιωτική επέμβαση, ώστε να τους προσφερθεί η εξουσία. Οι φιλειρηνικές και γνήσια δημοκρατικές δυνάμεις, κυρίως από τον χώρο των Κούρδων, δυστυχώς δεν μπόρεσαν να ασκήσουν καθοριστική επιρροή στις εξελίξεις.

Η κρίση θα μπορούσε να είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν ετοιμαζόταν διεθνής στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, με πρωτοβουλία του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, των προέδρων της Γαλλίας και των ΗΠΑ συναινούντων. Ευτυχώς η πρόταση Κάμερον απορρίφθηκε από το βρετανικό κοινοβούλιο, παρότι το Συντηρητικό Κόμμα διέθετε άνετη πλειοψηφία. Η θετική αυτή εξέλιξη ήταν αποτέλεσμα της πίεσης μιας κοινής γνώμης που είχε αποδεδειγμένα παραπλανηθεί από την κυβέρνηση Μπλερ το 2003, όταν οι ΗΠΑ και η Βρετανία εισέβαλαν στο Ιράκ με πρόσχημα τα πυρηνικά του Σαντάμ. Εισβολή που αποδείχθηκε φιάσκο για την τότε «συμμαχία των προθύμων». Σε αυτήν πρέπει να αναζητηθεί μία από τις βασικές αιτίες για την ανάδυση και ανάπτυξη του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο ότι η Δύση έχει αντλήσει τα αναγκαία διδάγματα.

Η Ευρώπη, λοιπόν, και ειδικότερα οι μεγάλες δυνάμεις της ηπείρου μας έχουν ευθύνες για τις τραγικές εξελίξεις στη Μ. Ανατολή. Θα έλεγα ότι η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) της Ε.Ε. αποτυγχάνει διαρκώς, διότι σαφέστατα δεν είναι ανεξάρτητη από την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Της δε «μοναδικής υπερδύναμης» η μεσανατολική πολιτική υπήρξε καταστροφική, με αποτέλεσμα ο διεθνής ρόλος των ΗΠΑ να αμφισβητηθεί έντονα, ιδιαίτερα μετά τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Σε ό,τι αφορά το Συριακό, η πολιτική των ΗΠΑ, παρά τις διακηρύξεις του προέδρου Ομπάμα, προσδιορίστηκε από την αντι-ρωσική και αντι-ιρανική ψύχωση των «γερακιών» του Πενταγώνου, το οποίο έπαιξε και το χαρτί της καθεστωτικής αλλαγής (regime change) στη Συρία, χωρίς αποτέλεσμα για την υπερδύναμη, αλλά με τραγικά αποτελέσματα για τη Συρία και την ευρύτερη περιοχή μας.

Στο μεταξύ, στη Μ. Ανατολή έχουν συντελεστεί σημαντικές αλλαγές. Σημαντική μερίδα των πολέμιων του καθεστώτος Άσαντ συντάχθηκε με το Ισλαμικό Κράτος, ενώ το Ιράν έγινε σύμμαχος των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη διεθνή εκστρατεία για την εξουδετέρωση των τζιχαντιστών. Έτσι εξηγείται εν μέρει και το αμερικανικό ενδιαφέρον για την άρση των κυρώσεων της Δύσης σε βάρος του Ιράν, με αποτέλεσμα την υπογραφή της ιστορικής συμφωνίας για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της μεγάλης αυτής χώρας της Μ. Ανατολής.

Ο ρόλος της Ελλάδας

Η χώρα μας υφίσταται τις συνέπειες της συριακής κρίσης, λόγω και της διόγκωσης των προσφυγικών ροών, που κατευθύνονται στο Αιγαίο μέσω Τουρκίας. Μπροστά και στην αδυναμία η απροθυμία της Ε.Ε. να συμπαρασταθεί αποτελεσματικά στην Ελλάδα, η κυβέρνηση οφείλει να εκπονήσει ένα δικό της πολυδιάστατο σχέδιο δράσης για το προσφυγικό - μεταναστευτικό, αναδεικνύοντας τις αιτίες του προβλήματος, που δεν είναι άλλες από τους πολέμους στη Μ. Ανατολή, με βασική ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων που προανέφερα, χωρίς να εξαιρούνται τα αυταρχικά και αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα. 

Τού Πάνου Τριγάζη από τήν  Αυγή Online

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε περισσότερα

Ποιους αφορούν τα νέα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης

Τον τρόπο με τον οποίον θα υπολογίζονται οι συντάξεις για όσους θεμελίωσαν δικαίωμα πριν και μετά το 2015, ξεκαθαρίζει εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, η οποία υπογράφεται από τον υφυπουργό Εργασίας, Αναστάσιο Πετρόπουλο.

Συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι οι ασφαλισμένοι που θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015, όπως και ασφαλισμένοι που θεμελίωναν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015, θα συνταξιοδοτούνται με το νόμο Λοβέρδου (3863/2010), δηλαδή με αναλογική και βασική σύνταξη καθώς και μέρος της σύνταξης υπολογισμένη με το παλαιό σύστημα.

Στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι με το νόμο 4337/2015 (μέτρα για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων) προστίθεται μία ακόμα κατηγορία. Πρόκειται για τους ασφαλισμένους που θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

Επομένως, με την τροποποίηση που εισάγεται με το ν.4337/2015, οι ρυθμίσεις του ν.3863/2010 θα αφορούν στους ασφαλισμένους που θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015 ή στους ασφαλισμένους που θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδό¬τησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

Παρακάτω αναλύονται οι συγκεκριμένες διατάξεις που τροποποιούνται και, ειδικότερα, οι διατάξεις που αφορούν στο ποσό της αναλογικής σύνταξης, στο ποσό της κύριας σύνταξης, στους ασφαλισμένους για πρώτη φορά από 1.1.2011 και εφεξής και στους ασφαλισμένους πριν την 1.1.2011.

Αναλογική σύνταξη

• Η αναλογική σύνταξη αντιστοιχεί στο ποσό που αναλογεί στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών για τα έτη ασφάλισης, από 1.1.2011 και εφεξής. (για τα έτη προ 1.1.2011 ισχύει το παλιό σύστημα).
• Προ της τροποποίησης, που εισάγεται με το ν. 4337/2015, η αναλογική σύνταξη αφορούσε μόνον όσους ασφαλισμένους θεμελίωσαν δικαίωμα σύν¬ταξης από 1.1.2015.
• Με το ν. 4337/2015 προστίθεται η εξής κατηγορία ασφαλισμένων: όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

Βασική σύνταξη

• Προ της τροποποίησης, που εισάγεται με το ν. 4337/2015, η βασική σύνταξη αφορούσε μόνον όσους ασφαλισμένους θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015.
• Με το ν. 4337/2015 προστίθεται η εξής κατηγορία ασφαλισμένων: όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

Ασφαλισμένοι για πρώτη φορά από 1.1.2011 και εφεξής

• Οι εν λόγω ασφαλισμένοι δικαιούνται αναλογικού ποσού σύνταξης με βάση το συνολικό χρόνο ασφάλισής τους.
• Προ της τροποποίησης, που εισάγεται με το ν. 4337/2015, η αναλογική σύνταξη αφορούσε μόνον όσους ασφαλισμένους θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015.
• Με το ν. 4337/2015 προστίθεται η εξής κατηγορία ασφαλισμένων: όσοι θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

Ασφαλισμένοι πριν την 1.1.2011

• Οι εν λόγω ασφαλισμένοι εισπράττουν:

          (α) τμήμα σύνταξης για τα έτη προ 1.1.2011 βάσει του παλιού συστήματος

          (β) τμήμα σύνταξης για τα έτη μετά την 1.1.2011 βάσει του καινούργιου
               συστήματος.

• Προ της τροποποίησης, που εισάγεται με το ν. 4337/2015, ο ως άνω διττός υπολογισμός αφορούσε μόνον τους ασφαλισμένους των οποίων η συνταξιοδότηση άρχιζε από 1.1.2015. 
• Με το ν. 4337/2015 τροποποιείται η διάταξη και πλέον καλύπτει: όσους ασφαλισμένους θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015 ή όσους θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης μέχρι 31.12.2014, αλλά η συνταξιοδότησή τους αρχίζει από 1.9.2015.

 Αναδημοσίευση από τό in.gr

Διαβάστε περισσότερα

Τα κάστανα και η φωτιά

Έχουμε τα κόκκινα δάνεια.

Έχουμε το γκρίζο με τις συντάξεις.

Έχουμε το θανάσιμο μαύρο με τους πρόσφυγες.

Έχουμε το ροδαλό με τον Ντομπρόβσκις.

Και, σαν να μην έφταναν αυτά, κι άλλα τόσα, έχουμε και τον κίτρινο πυρετό της αντι-αριστερής προπαγάνδας. Που φορτώνει σε κυβέρνηση μερικών μηνών τις έγχρωμες αμαρτίες γενεών και γενεών δικομματισμού. Και καλεί σε λιντσάρισμα εκείνων που με τα προαπαιτούμενα ετοιμάζονται να επιβάλουν νέα μέτρα.

Δύσκολα πράγματα. Κι ασυνήθιστα για μας, που αλλιώς τόσα χρόνια είχαμε μάθει. Κι αν ρωτήσεις, οι περισσότεροι συριζαίοι -μη σας πω κι ο Τσίπρας- θα σου πουν ότι θα προτιμούσαν κάτι τέτοιες ώρες να είναι στην αντιπολίτευση. Δουλειά που την ξέρουν καλά και στην οποία έχουμε όλοι όχι απλώς πτυχίο, αλλά και master, που λέει ο λόγος. Μας πάει από κάθε άποψη και δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί τους τελευταίους μήνες την προτίμησαν από τα χαΐρια της διακυβέρνησης.

Έλα όμως που οι Έλληνες στις εκλογές αποφάσισαν αλλιώς. Και μην πείτε "μόνοι σας το ζητήσατε". Διότι δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που να έχει τον εαυτό του για το εικονοστάσι -με εξαίρεση ίσως ένα. Κι έτσι η πλειοψηφία, που μέσες άκρες ήξερε τι παίζει με το νέο Μνημόνιο, δεν έδωσε την εμπιστοσύνη της στον Μεϊμαράκη, στη Φώφη και στους φίλους τους. Την έδωσε -με επιφυλάξεις, ερωτηματικά, αντιρρήσεις- στον Τσίπρα και στους δικούς του φίλους.

Να κάνουν τι; Να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, όπως υποσχέθηκαν. Και να τώρα που τα κάστανα, όπως το περίμεναν και το περιμέναμε, καίνε και τσουρουφλίζουν. Βλέπεις κάποιους υπουργούς να ιδρώνουν, να σφίγγονται, να κομπιάζουν και σε πιάνει η ψυχή σου. Διότι, πώς να το κάνουμε, και η κουτσή Μαρία ξέρει ότι πολλά από τα μέτρα που πρέπει να νομοθετήσουν και να πάρουν τους κάθονται στον λαιμό. Από πάντα.

Θα τα βγάλουν όμως τα κάστανα από τη φωτιά. Η λαϊκή εντολή είναι σαφής. Να τα βγάλουν με όσο το δυνατόν λιγότερη ζημιά για τους πιο αδύναμους. Και για να τελειώνουμε με τη φουφού που ψήνει κόσμο και κοσμάκη. Θα καούν χέρια συνεπώς. Και στο τέλος της τετραετίας θα δούμε αν άξιζαν τον κόπο τα εγκαύματα του καθενός μας...

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

1.498 λέξεις, με αφορμή κάποιες αποχωρήσεις αγαπητών συντροφισσών και συντρόφων

Επειδή δεν γνωρίζω πόσοι θα κατορθώσουν να το διαβάσουν ως το τέλος είπα να προτάξω το Υ.Γ:

Μου ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση της δημοσιοποίησης αυτού του κειμένου. Είναι άχαρο να ασκείς κριτική σε συντρόφους με τους οποίους μοιράζεσαι χρόνια συμπόρευσης ή παράλληλων διαδρομών.

Ο αστείος κεντρώος λαϊκισμός που υποδύεται την επαναστατική Αριστερά, ο πολιτικός πρωτογονισμός της ΛΑΕ, οι άναρθρες κραυγές αυτών που ζουν ή υποκρίνονται ότι ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπως απροσχημάτιστα κάνουν οι κλασικοί σταλινικοί του ΚΚΕ και οι παραλλαγές τους στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην υπόλοιπη εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα του νεφελώματος που έχει (η προσποιείται πως έχει) αριστερή δομική διαφωνία με τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς, πέρα από αυτά τα τμήματα, υπάρχει και ένα κομμάτι συντρόφων του αριστερού κινηματικού χώρου που ειλικρινά βρίσκεται σε κατάσταση βαθιάς απογοήτευσης. Συνήθως, η επιλογή των συντροφισσών και συντρόφων που βιώνουν μια τέτοια συνθήκη, είναι η αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και για αρκετούς από αυτούς η εμπλοκή σε προσπάθειες συγκρότησης μιας νέας συλλογικότητας με φιλοδοξίες κεντρικής, ή λιγότερο κεντρικής, πολιτικής παρέμβασης.

Δεν θα επιχειρήσω να απαντήσω στην πολιτική επιχειρηματολογία τους, επειδή αυτή βρίσκεται σε πολύ πρώιμα στάδια διαμόρφωσης. Θα επιχειρήσω να μιλήσω για αυτό που αναδείχτηκε ως κεντρικό σημείο και κοινός τόπος των απόψεων τους. Δεν θα ασχοληθώ με άλλες πλευρές της κριτικής τους, όπως η σωστή σε γενικές γραμμές επισήμανση από την πλευρά τους του αντιδημοκρατικού ελλείμματος στη λειτουργία του κόμματος, μια και δεν αποτελεί την κυρίαρχη πλευρά του σημερινού πολιτικού τους λόγου (ενώ, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, δεν αρκεί για να αποτελεί επαρκή βάση μιας τόσο κομβικής επιλογής, όπως είναι η αποχώρηση).

Τι μας λένε αυτοί οι αγαπητοί σύντροφοι σε διάφορους τόνους, από την 13η Ιουλίου και μετά ? Μας λένε πως AYTΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (της ήττας που υποστήκαμε τότε, του αδιέξοδου της στρατηγικής μας, της απουσίας εναλλακτικών λύσεων μια που η άτακτη χρεωκοπία θα συνοδευόταν από δραματικές εξελίξεις, της αναγκαιότητας του συμβιβασμού) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΠΕΙΔΗ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΡΙΖΙΚΑ. Πρoσέξτε : Δεν λένε πως αυτή η πραγματικότητα πρέπει να ανατραπεί, πράγμα που θα έπρεπε, νομίζω, να βρίσκει σύμφωνο κάθε έναν που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός. Λένε πως αυτή η πραγματικότητα δεν υπάρχει, επειδή δεν πρέπει να υπάρχει. Επιλέγουν λοιπόν ως πεδίο παρέμβασης όχι την προσπάθεια αλλαγής της πραγματικότητας, αλλά στρατεύονται στο σισύφειο αγώνα της άμεσης κατασκευής μιας δικιάς τους Ι.Χ. πραγματικότητας.

Πίσω από μια τέτοια στάση κρύβεται η καταθλιπτική επιρροή της απίστευτης έκτασης αλαζονείας που για χρόνια όλο και αναπτυσσόταν, στις γραμμές αυτής της εκδοχής της κινηματικής, δημοκρατικής, διεθνιστικής , οικολογικής, φεμινιστικής, ελευθεριακής ή αντισυμβατικά ευρωκομμουνιστικής Αριστεράς.

Οι ιδέες, ο αξιακός πυρήνας, η πολιτική κουλτούρα αυτού του χώρου της Αριστεράς, εμφανίζονται στην ελληνική κοινωνία από πολύ μειοψηφική βάση εκκίνησης, με την Εναλλακτική Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση το 1989 και την Αριστερή, Πρωτοβουλία το 1990. Μετά την πολύ δύσκολη δεκαετία του 90, ο χώρος αυτός μπαίνει σε μια θριαμβευτική πορεία επέκτασης της επιρροής του στην ελληνική Αριστερά. Τυχαίες συγκυρίες, σωστές τακτικές και στρατηγικές επιλογές, σε συνδυασμό με τις απίστευτες αλλαγές στην κοινωνία, οδηγούν αυτό το ρεύμα από το 0,2 % της αρχικής εκλογικής καταγραφής στην κατάκτηση της ιδεολογικής ηγεμονίας στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στο μεταξύ έχει μεταβληθεί από μικρό κόμμα σε παράταξη σωτηρίας της κοινωνίας.

Το τίμημα αυτής της απίστευτης διαδρομής ήταν η παράλληλη ταχύτατη εξάπλωση της αλαζονείας στον κόσμο που πλαισίωνε αυτό τον χώρο. Της αλαζονείας όχι ως απλού συμπτώματος της προσωπικής ψυχολογίας, αλλά ως δομικής κατάστασης που χαρακτηρίζει καθοριστικά την οπτική γωνία θέασης του κόσμου. Ως άμεσο παρεπόμενο της αλαζονείας προέκυψε η αυτοαναφορικότητα. Εμείς είμαστε το άλας της γης, αυτοί που είναι οι πιο αριστεροί σε κάθε πεδίο, επομένως σημασία έχουν μόνο όσα συμβαίνουν μεταξύ μας.

Ο συμβιβασμός και οι κινήσεις τακτικής αναδίπλωσης θρυμμάτισαν αυτήν, την για χρόνια επιμελώς φιλοτεχνημένη, εικόνα. Το καθρεφτάκι που απαντούσε πως εμείς είμαστε οι αριστερότεροι που υπάρχουν, αρχικά θόλωσε από τις αποχρώσεις του γκρίζου που προκάλεσε η στιγμιαία αντανάκλαση της πραγματικότητας και τελικά έσπασε, τραυματίζοντας θανάσιμα τον περιούσιο ναρκισσισμό μας.

Το σκληρό αριστερό είδωλο του εαυτού μας που αντικρίζαμε καθημερινά σε αυτό τον παραμορφωτικό καθρέφτη δεν μπορούσε να ανεχτεί ούτε την παραδοχή του λάθους στην εκτίμηση του συσχετισμού δύναμης, ούτε την αναγκαιότητα του ελιγμού, ούτε μπορούσε να συμφιλιωθεί με την προοπτική επανατοποθέτησης του σε ένα νέο περιβάλλον. Είχε έρθει η δύσκολη στιγμή της επιλογής. Ανάμεσα σε αυτό που επιθυμούσε το τμήμα της κοινωνίας που εμπιστεύτηκε τη ριζοσπαστική Αριστερά και στις απαιτήσεις της θεαματικής (με την καταστασιακή, αλλά και με την κοινή, σημασία του όρου) εικόνας μας.

Αυτή το υπαρξιακό δίλημμα τέθηκε σε όλες της γενιές των συντρόφων αυτού του ρεύματος ιδεών. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως, πέρα από την λίγο πολύ αναμενόμενη (για λόγους που η εξήγηση τους απαιτεί μεγάλη ανάλυση) στάση της νεολαίας, οι περισσότεροι από αυτούς που διάλεξαν την αυτοαναφορική στάση ανήκουν στο ηλικιακό στρώμα των σαραντάρηδων, στη γενιά πιο κεντρικός εκπρόσωπος της οποίας είναι ο Τσίπρας.

Διαισθάνομαι πως, όπως στους μεγαλύτερους σε ηλικία αριστερούς είναι εμφανής η επίδραση 25 χρόνων βαθιάς ιδεολογικής ήττας των αξιών της Αριστεράς, σε αυτή τη νεαρότερη γενιά πηγή προβλημάτων αποτελεί η εύκολη πορεία προς τον θρίαμβο, μέσα από τις αλλεπάλληλες νίκες της από το 2001 και μετά Υπενθυμίζω κομβικά σημεία αυτής της διαδρομής: δυναμική επανεμφάνιση των κινημάτων μέσα από το Παγκόσμιο, το Ευρωπαϊκό και το Ελληνικό κοινωνικό Φόρουμ, θρίαμβος του Τσίπρα στις δημοτικές εκλογές του 2006, κυριαρχία των στελεχών που εκπροσωπούν αυτή τη γενιά στα συνέδρια του ΣΥΝ το 2008 και ακόμα περισσότερο το 2010, το απίστευτο βίωμα μιας αληθινής εξέγερσης εκείνο τον Δεκέμβρη, και μετά, η γνωστή απίστευτη πορεία της ριζοσπαστικής Αριστεράς στα χρόνια των μνημόνιων.

Η ήττα που είχαμε βιώσει οι μεγαλύτεροι σε ηλικία στη μίζερη δεκαετία του 90 δεν αποτελεί συλλογική εμπειρία αυτής της γενιάς στελεχών, επειδή τότε ήταν πολύ νέοι (και πολύ λίγοι σε αριθμό) για να τους εγγράψει ανεξίτηλα αποτυπώματα.

Ίσως, αυτό το στοιχείο προσφέρει μια διάσταση χρήσιμη για την εξήγηση της ευκολίας με την οποία αυτές οι συντρόφισσες και αυτοί οι σύντροφοι επέλεξαν ένα δρόμο που χαρακτηρίζεται από μια τριπλή αδιαφορία. Αδιαφορία για τη χώρα και για την Αριστερά ως σύνολο. Αδιαφορία για τον κίνδυνο επιστροφής στο περιθώριο της πολιτικής κουλτούρας της κινηματικής Αριστεράς.

Δυστυχώς, όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό, μια πάρα πολύ μικρή πλευρά της μεγάλης σύγκρουσης στην οποία πρωταγωνιστεί η επαναστατημένη κοινωνία, αφορά τη διαμάχη στο εσωτερικό της κινηματικής Αριστεράς. Ανάμεσα σε δυο αλαζονικές στάσεις. Ανάμεσα σε αυτούς που επιλέγουν τη στάση ΑΛΛΑΖΩ (επιδιώκοντας τη) ΝΙΚΗ, και σε αυτούς που περιφέρουν το θρύψαλο από το καθρεφτάκι, με σημαία το ΑΛΛΑ(ο τόνος στην παραλήγουσα) ΖΩ (αδιαφορώντας για τη) ΝΙΚΗ. Οι κίνδυνοι καθεστωτικής ενσωμάτωσης που διατρέχουν οι πρώτοι είναι τόσο εμφανείς, ώστε είναι δύσκολο να μην ενεργοποιήσουν αντισώματα στους φορείς τους. Οι κίνδυνοι περιθωριοποίησης που αντιμετωπίζουν οι δεύτεροι είναι πιθανό να περάσουν απαρατήρητοι και έτσι να μην ενεργοποιήσουν κανένα εξωστρεφές αντανακλαστικό.

Θα ήταν εξαιρετικά μικρόψυχη στάση η μη αναγνώριση της ανιδιοτέλειας που διαπερνά τις επιλογές των συντρόφων που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι από αυτές και αυτούς θυσίασαν σίγουρες βουλευτικές έδρες, ή ένα εξασφαλισμένο στάτους ηγετικού στελέχους. Σε ένα χώρο που υπάρχουν τόσες παραγοντίστικες πρακτικές και όπου η επίδραση της αντίπαλης ιδεολογίας στο εσωτερικό του είναι ισχυρή (π.χ. οι προσωπικές επιλογές κομματικών στελεχών αποδεικνύουν πόσο πολύ διαδεδομένη είναι η μαγευτική έλξη που ασκεί η βουλευτική ιδιότητα) τέτοιες προσωπικές στάσεις δεν είναι καθόλου αμελητέες. Κι όμως, η δικιά μας πολιτική ηθική δεν μπορεί να αρχίζει και να τελειώνει με την εξύμνηση του αυτονόητου, ακόμα και αν το τελευταίο είναι σχετικά δυσεύρετο. Το δικό μας ηθικό κριτήριο πρέπει να κινείται πέρα από το προφανές. Όταν αυτό που απαιτεί το μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που προσβλέπει στη ριζοσπαστική Αριστερά συγκρούεται με αυτό που μας βολεύει υπαρξιακά, τότε η επιλογή της αυτοαναφορικότητας δεν είναι μόνο πολιτικά συντηρητική (Θα λέμε αυτά που λέγαμε μια ζωή.) Είναι και ελαφρώς (λόγω ελαφρυντικών ειλικρινούς επίδρασης ιδεοληπτικών στερεότυπων) επιλήψιμη, από τη σκοπιά της αριστερής ηθικής, της ηθικής που συμπυκνώνεται στην επιλογή του ΕΜΕΙΣ από το ΕΓΩ.

Παρόλα αυτά τα δομικά προβλήματα της πολιτικής κουλτούρας αυτών των συντρόφων (από τα οποία κάθε άλλο παρά έχουμε απαλλαγεί όσοι δεν συμμεριστήκαμε τις επιλογές τους) και την εντελώς λάθος ανάγνωση της συγκυρίας η οποία χαρακτηρίζει τις αναλύσεις τους, γνώμη μου είναι πως μπορούν να υπάρξουν πολλοί τρόποι εποικοδομητικής πολιτικής παρέμβασης τους. Οι άνθρωποι αυτού του χώρου εξακολουθούν να αποτελούν ένα στελεχιακό δυναμικό ο ρόλος του οποίου σε θέματα παρεμβάσεων σε τομείς της κοινωνικής οικονομίας, ανάληψης αντιρατσιστικών πρωτοβουλιών, ενεργοποίησης συμμετοχικών διαδικασιών, δράσεων προστασίας του περιβάλλοντος, επεξεργασίας διεθνιστικής πολιτικής, κινηματικής υπεράσπισης των δημοκρατικών και άλλων κοινωνικών δικαιωμάτων και οργάνωσης πρωτοβουλιών κοινωνικής αλληλεγγύης, θα μπορούσε να συνεχίσει να είναι πολύτιμος. Με την προϋπόθεση ότι θα επιλέξουν να ασχοληθούν με τομείς και πεδία συμβατά με την γενικότερη πολιτική τους συγκρότηση. Παρακάμπτοντας τον πειρασμό της ολοκληρωτικής και αποκλειστικής αφοσίωσης στον κλασικό αντιμνημονιακό αγώνα, πεδίο το οποίο (πέρα από τα προφανή του συνολικά αδιέξοδα, η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, εξάλλου το κίνημα του 2011 προέκυψε από την κοινωνία και όχι από σχεδιασμούς σε κομματικά γραφεία) μοιραία θα ηγεμονεύεται από άλλους. Εκείνους στους οποίους η απλοϊκότητα αποτελεί το φυσικό περιβάλλον τους.

Τού Μιχάλη Καστρινάκη, μέλους της NΕ Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ από τό tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα

Ποινική δίωξη για κακούργημα στην Κ. Σαββαΐδου

Δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για απόπειρα απιστίας ασκήθηκε στη γ.γ. Δημοσίων Εσόδων Κατερίνα Σαββαΐδου για την υπόθεση Gennet και το «πάγωμα» φοροπροστίμου-μαμούθ ύψους 78 εκατομμυρίων ευρώ.

Πριν από τρεις μέρες η Κ.Σαββαΐδου είχε κληθεί να καταθέσει ως ύποπτη για τον εν λόγω αδίκημα, ωστόσο, οι Εισαγγελείς διαφθοράς φαίνεται να μην πείστηκαν από τις εξηγήσεις της και άσκησαν σε βάρος της ποινική δίωξη για τη σχετική κατηγορία.

Το φορολογικό πρόστιμο 78 εκατ. ευρώ που είχε επιβληθεί στην εταιρεία είχε «παγώσει», παρότι το πρόστιμο είχε επικυρωθεί και από επιτροπή διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών.

Μάλιστα, η απόφαση φέρεται απλώς να «πάγωσε» επ' αόριστον το πρόστιμο, καθώς 2,5 χρόνια μετά απ' αυτήν ο επανέλεγχος φέρεται να βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Στην κ.Σαββαίδου αποδίδεται ότι ανέσυρε μια ήδη κατατεθείσα αίτηση της εταιρείας από το 2013 και διέταξε επανέλεγχο χωρίς να έχουν προκύψει νέα στοιχεία, όπως ρητά προβλέπει ο νόμος.

Σύμφωνα με την κατηγορία «με την πράξη της αυτή (σ.σ του επανελέγχου) απέβλεπε στη μείωση έως και την εξάλειψη του επιβαλλόμενου προστίμου».

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο υπόμνημά της η Κ.Σαββαΐδου αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή της στην υπόθεση, ενώ φέρεται να αναφέρει μεταξύ άλλων πως σε ολόκληρη τη θητεία της κινήθηκε με γνώμονα την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, την τήρηση της νομιμότητας και τη χρηστή διοίκηση.

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Ανείπωτη τραγωδία στο Αιγαίο με νεκρούς πρόσφυγες - Δεκάδες οι αγνοούμενοι

Δεν έχουν τέλος οι τραγωδίες με πρόσφυγες και μετανάστες που επιχειρούν να διασχίσουν το Αιγαίο. Δέκα πέντε άνθρωποι, μεταξύ αυτών αρκετά μικρά παιδιά, έχουν χάσει τη ζωή τους σε διαφορετικά περιστατικά ανοικτά της Λέσβου και της Σάμου όπου επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ενώ αγνοούνται δεκάδες.

Συγκεκριμένα, τέσσερις ακόμα νεκροί προστέθηκαν στη λίστα των θυμάτων του χθεσινού μεγάλου ναυαγίου με πρόσφυγες, ανοικτά της Εφταλούς στη βόρεια Λέσβο. Το ναυάγιο συνέβη χθες στις 16.00 και πλέον ο συνολικός αριθμός των θυμάτων έχει φτάσει στα οκτώ.

Από ακτή νότια της Μήθυμνας περισυνελέγησαν σήμερα το μεσημέρι τέσσερις σοροί, δυο παιδιών ηλικίας περίπου τριών ετών –το ένα αγοράκι και το άλλο κοριτσάκι– και δυο ενηλίκων, ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Χθες από τη θάλασσα ανασύρθηκαν τρεις σοροί, δύο αγοριών ηλικίας περίπου έξι και ενός έτους αντίστοιχα και ενός ενήλικου άνδρα. Κατά τη διάρκεια της νύκτας επίσης, κατέληξε στο νοσοκομείο, όπου είχε μεταφερθεί και νοσηλευόταν, άλλο ένα μικρό κορίτσι.

Στην παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου Μυτιλήνης νοσηλεύονται 15 παιδιά, ενώ τρία μεταφέρθηκαν με ειδική πτήση αεροπλάνου τύπου C130 σε ειδική παιδιατρική ΜΕΘ σε νοσοκομείο της Αθήνας.

Οι διασωθέντες ναυαγοί ανέρχονται σε 242 άτομα, τα οποία έχουν μεταφερθεί σε καταυλισμούς προσφύγων και σε δημόσιους χώρους στην περιοχή του Μολύβο, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός των αγνοουμένων. Επίσημα, από μαρτυρίες συγγενών και φίλων τους που επέβαιναν στο σκάφος, αγνοούνται 34 άτομα όμως άλλες μαρτυρίες ανεβάζουν μέχρι και σε 350 τους επιβαίνοντες, άρα οι πιθανοί αγνοούμενοι μπορεί να υπερβαίνουν τους 100. Η προσπάθεια των στελεχών του Λιμενικού Σώματος και της Frontex αλλά και των ψαράδων της περιοχής ήταν πραγματικά ηρωική. Σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες με ανέμους στο στενό μεταξύ Λέσβου και Τουρκίας να πνέουν με ένταση τοπικά μέχρι και οκτώ μποφόρ έδωσαν μια πραγματική μάχη για να σώσουν από βέβαιο θάνατο όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν. Τα λιμάνια του Μολύβου και της Πέτρας μετατράπηκαν κυριολεκτικά σε «υπαίθρια πολεμικά ιατρεία» όπου γιατροί, νοσηλευτές, διασώστες και πολλοί εθελοντές έδωσαν μάχη για να κρατήσουν στη ζωή ναυαγούς.

Στην τεράστια επιχείρηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη συμμετέχουν, πλωτά περιπολικά σκάφη Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας, ελικόπτερο δύναμης FRONTEX, πλωτό σκάφος του FRONTEX καθώς και ιδιωτικά πλωτά μέσα. Η ανακοίνωση από το Λιμενικό

«Στον εντοπισμό και τη διάσωση διακοσίων σαράντα δύο (242) αλλοδαπών προσφύγων, προέβησαν, χθες, στελέχη του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, στη θαλάσσια περιοχή βόρεια ν. Λέσβου.

Ειδικότερα, ενημερώθηκε μεσημβρινές ώρες χθες η Λιμενική Αρχή Μυτιλήνης, από το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης για περιστατικό ανατροπής ξύλινου σκάφους, με ικανό αριθμό επιβαινόντων στην παραπάνω θαλάσσια περιοχή.

Άμεσα υπό το συντονισμό του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ πραγματοποιήθηκε ευρείας κλίμακας επιχείρηση έρευνας και διάσωσης η οποία και πραγματοποιήθηκε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφού στην περιοχή έπνεαν βόρειοι άνεμοι εντάσεως 7-8BF και κατά την οποία διασώθηκαν διακόσια σαράντα δύο άτομα (242) άτομα, ενώ εντοπίστηκαν και περισυνελέγησαν επτά (07) σοροί που ανήκουν σε τέσσερα (04) ανήλικα παιδιά και τρεις (03) ενήλικες.

Στην ανωτέρω επιχείρηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη συμμετέχουν, πλωτά περιπολικά σκάφη Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας, ελικόπτερο δύναμης FRONTEX, πλωτό σκάφος του FRONTEX καθώς και ιδιωτικά πλωτά μέσα.

Σύμφωνα με δήλωση των διασωθέντων, αγνοούνται τριάντα τέσσερα (34) ακόμη άτομα, οι έρευνες για τον εντοπισμό των οποίων συνεχίζονται με αρνητικά μέχρι στιγμής αποτελέσματα, ενώ τυχόν εξελίξεις θα γνωστοποιηθούν με νεότερο Δελτίο Τύπου».

Επτά νεκροί στη Σάμο

Επτά είναι μέχρι το πρωί της Πέμπτης, οι νεκροί από τρία ναυάγια στην περιοχή της Σάμου. Και συγκεκριμένα στο Αγαθονήσι, τον Άγιο Κωνσταντίνο και το Ποσειδώνιο.

Στο Αγαθονήσι ανασύρθηκαν νεκροί μία ηλικιωμένη γυναίκα και δυο μικρά παιδιά, ένα αγοράκι πέντε και ένα κοριτσάκι δυο χρόνων. Επίσης, από το ίδιο ναυάγιο αναζητείται και ένας νεαρός άνδρας, ενώ διασώθηκε άλλο ένα μικρό παιδί από το πλήρωμα σκάφους του Λιμενικού Σώματος που το επανέφεραν στη ζωή με τεχνητή αναπνοή.

Στο ναυάγιο στο Ποσειδώνιο είχαμε άλλους τρεις νεκρούς, ενός νεαρού άνδρα 22 περίπου ετών και δυο μικρών παιδιών ηλικίας περίπου ενός έτους.

Τέλος, στο ναυάγιο στον Άγιο Κωνσταντίνο ανασύρθηκε νεκρό ένα κορίτσι πέντε μόλις ετών ενώ αναζητούνται και δυο ενήλικες.

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Το υπόγειο κρατητήριο των ναζί

«Ο Δημήτρης Μωραΐτης έγραψε: “24 ώρες χωρίς νερό και χωρίς φαΐ, μόνο μυρίζοντας το γιασεμί”»

Αυτό παραθέτει στο βιβλίο επισκεπτών ένας μαθητής που βρέθηκε πρόσφατα στον χώρο ιστορικής μνήμης στην πλατεία Κοραή στον αριθμό 4, εκεί όπου στην Κατοχή στεγαζόταν η Κομαντατούρ και 6 μέτρα κάτω από τη γη, στα υπόγειά της, βρέθηκαν κρατούμενοι πολλοί Αθηναίοι, ακόμη και παιδιά 14 χρόνων.

Μπορεί να βρίσκεται κυριολεκτικά στα πόδια μας, ακριβώς έξω από τον σταθμό του μετρό στο Πανεπιστήμιο, αλλά δύσκολα κατεβαίνει κανείς τα σκαλιά για να τον επισκεφτεί.

Την ίδια δυσκολία είχαν ακόμη και όσοι κρατήθηκαν εκεί που δεν θέλησαν να καταγραφούν επωνύμως οι μαρτυρίες τους ή δεν θέλησαν ούτε να μιλήσουν για την εμπειρία τους, όπως μας λέει η επιμελήτρια του χώρου Φρύνη Παπαγεωργίου.

Το στολίδι της Εθνικής Ασφαλιστικής, που ολοκληρώθηκε το 1938 σε σχέδια των σπουδαίων αρχιτεκτόνων της εποχής Κριεζή και Μεταξά, ήταν από τα πρώτα κτίρια που επέταξαν οι κατακτητές στις 6 Μαΐου του '41, λίγες μόλις μέρες μετά την κατάληψη των Αθηνών από τα γερμανικά στρατεύματα στις 27/4/1941.

Οι πόρτες ήταν ειδικά φτιαγμένες ώστε να κλείνουν αεροστεγώς. Χώρα κατασκευής η... Γερμανία. | Μάριος Βαλασόπουλος

Φτιαγμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, είχε όχι μόνο ανελκυστήρες και κεντρική θέρμανση αλλά και υπόγεια προορισμένα για αντιαεροπορικά καταφύγια, με ειδικές μεταλλικές πόρτες που έκλειναν αεροστεγώς, κατασκευασμένες στη... Γερμανία.

Αυτά τα δύο υπόγεια καταφύγια, με δεξαμενές νερού και αποχωρητήρια, μετατράπηκαν σε κρατητήρια, κέντρα μεταγωγών και ανάκρισης, απ' όπου οι κρατούμενοι μεταφέρονταν στις Φυλακές Αβέρωφ, στα γερμανικά στρατοδικεία, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε καταναγκαστικά έργα ή σε τόπους εκτελέσεων.

«Εδώ κρατούνταν άνθρωποι για κάθε αιτία, όχι μόνο αντιστασιακοί», μας λέει η ξεναγός μας στον χώρο Μαρία Γεωργάκη, που είχε λάβει μέρος στις εργασίες συντήρησης του χώρου πριν αποδοθεί στο κοινό το 1991.

Και μας δείχνει τα τεκμήρια στους τοίχους του κρατητηρίου που το μαρτυρούν.

Μάριος Βαλασόπουλος

Σαλταδόροι, τσαμπατζήδες που κρέμονταν από τα τραμ, για μικροκλοπές ψωμιού ή ακόμη και σεντονιών, φτωχοδιάβολοι, όπως μαρτυρούν οι ανορθόγραφες επιγραφές, ή θύματα ρουφιάνων, όπως αποκαλούν τους καταδότες που τους έδωσαν στις Αρχές και χαράζουν τα ονόματά τους στους τοίχους:

➲ «ΕυΚΟΛΑ ΜΠΕΝΗΣ ΔΗΣΚΟΛΑ ΒΗΕΝΗΣ»,

➲ «ΑΔΗΚΑ ΜΕ ΚΡΑΤΝΕ ΟΙ ΚΑΡΙΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΠΟΤΕΝΙΑ ΗΠΟΘΕΣΗ»,

➲ «ΓΙΑ Ταφτότητα»

➲ «ΧΟΡΙΣ ΚΑΜΗΑ ΕΤΙΑ».

«Με αυτές τις επιγραφές πολλοί άνθρωποι εξέφραζαν το παράπονό τους και την αγωνία τους και περισσότερο πρέπει να το έκαναν αυτό οι πιο αφελείς, γιατί οι αντιστασιακοί δεν ήθελαν να αποκαλυφθούν», παρατηρεί η κ. Γεωργάκη.

Μάριος Βαλασόπουλος

Στο πρώτο υπόγειο εκτίθενται αντικείμενα που βρέθηκαν στον χώρο, πακέτα από τσιγάρα και σπιρτόκουτα, σημειώματα και ένα γράμμα κρατουμένου, ξυραφάκια και εμαγιέ σκουριασμένες κούπες, ακόμη και μερικές σφαίρες που βρέθηκαν σφηνωμένοι στον τοίχο, πάνω σε μια ζωγραφιά του Μουσολίνι, μάλλον κατά την Απελευθέρωση.

Μάριος Βαλασόπουλος

Εκτίθεται ακόμη, εκτός της ναζιστικής σημαίας που κυμάτιζε στο κτίριο, και μία πόρτα από το κολαστήριο της Γκεστάπο στην οδό Μέρλιν.

Εδώ βρίσκονται και τα σκοτεινά κελιά απομόνωσης, όπως μαρτυρούν τα σημάδια που έχουν μείνει στο μωσαϊκό.

Στα περισσότερα δεν χωράει άνθρωπος ξαπλωμένος, ενώ φως υπήρχε μόνο στους διαδρόμους.

Στο δεύτερο υπόγειο σε πιάνει η ψυχή σου και δεν φταίνε μόνο τα γραπτά στους τοίχους, ούτε τα κλειστοφοβικά αντανακλαστικά στο γεγονός ότι βρίσκεσαι τόσο βαθιά χωμένος στη γη.

Η επιγραφή του Δ. Μωραΐτη που πέρασε 24 ώρες χωρίς φαγητό και νερό, αλλά παρηγορήθηκε μυρίζοντας το γιασεμί | Μάριος Βαλασόπουλος

Τα παράθυρα που βλέπουν στους φωταγωγούς είναι κλειστά και με κάγκελα, ενώ οι επιγραφές στους τρεις θαλάμους κράτησης σου δημιουργούν αίσθημα ασφυξίας: μιλούν για 80 κρατούμενους σε έναν μόνο θάλαμο και μάλιστα τον Αύγουστο του '44, «ζητώ νερό» στον διπλανό θάλαμο όπου κρατήθηκαν κυρίως γυναίκες, μαζί με την ξεκάθαρη προειδοποίηση: «Φωνάξτε για νερό, αλλιώς θα πεθάνετε εδώ».

Ετων 14... | Μάριος Βαλασόπουλος

Βλέπεις χαραγμένα ονόματα με ηλικίες παιδιών 16, 17 χρόνων και «Ανδρέας Λιωτάκης ετών 14» μέσα σε μια καρδιά κι αλλού «μαρτύρια ιεράς εξέτασης, έξοδος αβέρωφ».

Σε άλλα σημεία ονόματα σε ξένες γλώσσες προδίδουν ότι κρατήθηκαν αλλοδαποί.

Σκίτσα με πρόσωπα, γυναικείες φιγούρες, τραμ, σημαίες ελληνικές και μία αγγλική, κιθάρες και νότες, εκτός από τα γραπτά μηνύματα, παραμένουν μάρτυρες της ιστορίας του χώρου.

Κάποιος εξέφρασε μέχρι και την αγάπη για την ομάδα τους γράφοντας «ΑΕΚ» και ζωγραφίζοντας τον δικέφαλο αετό.

Σε αυτούς τους θαλάμους όπου η λέξη μπουντρούμι παίρνει την κυριολεκτική της έννοια υπάρχει και η υπογραφή του γνωστού φωτογράφου της εποχής που έχει δώσει σπουδαία ντοκουμέντα: «Πέτρος Πουλίδης πολεμικός φωτορεπόρτερ, 14ην-7-44».

Αλλά και η πολιτική επιγραφή «υπεράνω όλων οι ΣΕΣΔ» που παραπέμπει στις σοβιετικές δημοκρατίες.

Γράφει ένας άλλος επισκέπτης: «Είδα το όνομα του θείου μου Π. Μιχαλάτου, δύο γενιές συναντήθηκαν σε τόπο μαρτυρίου».

«Συχνά έρχονται συγγενείς ή μαθητές και μας λένε ότι κάποιο μέλος της οικογένειας τους είχε κρατηθεί εδώ», μας ενημερώνει η κ. Παπαγεωργίου.

Ανεβαίνοντας ξανά στην Κοραή νιώθουμε ανακούφιση βγαίνοντας σε μία συννεφιασμένη Αθήνα.

Οσοι όμως κρατήθηκαν εδώ έζησαν στο πετσί τους την καταιγίδα της γερμανικής κατοχής αφήνοντας τις επιγραφές τους στους τοίχους ως μαρτυρία για τις επόμενες γενιές.

Ο χώρος ιστορικής μνήμης Κοραή 4 λειτουργεί από την Τρίτη έως το Σάββατο και ώρες 9.00-14.00, ενώ η είσοδος είναι δωρεάν.

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα