Σαββαϊδικά

Σιγά μην έκαναν αλλιώς. Για τη δεξιά και πιο δεξιά αντιπολίτευση ο λόγος (ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. - Ποτάμι) που ξεσπάθωσε υπέρ της ανεξαρτησίας των ανεξάρτητων αρχών. Με αφορμή βέβαια την απομάκρυνση της Κατερίνας Σαββαΐδου, η οποία μπορεί να διώκεται από τη Δικαιοσύνη, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατά τους ανεξάρτητους υπερασπιστές της ανεξαρτησίας των ανεξάρτητων αρχών, ότι πρέπει να διωχτεί και από τη θέση της αυτοκράτειρας των εσόδων.

Πρόκειται, θα πεις, για αναμενόμενη αντιπολιτευτική στάση. Εντάξει. Αλλά ποιος θα διαφωνήσει ότι είναι στάση που δείχνει και τη στάση τους γενικότερα απέναντι στην ανεξαρτησία στην οποία ορκίζονται; Ανεξαρτησία από την κυβέρνηση; Μάλιστα, να την έχει και να τη χορτάσει. Αλλά μόνο από την κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ανεξαρτησία ένας λειτουργός με τέτοια ευθύνη; Που οι αποφάσεις του επηρεάζουν την καθημερινή ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων;

Ας αφήσουμε στη Δικαιοσύνη το δικαστικό μέρος της υπόθεσης. Προσέξτε όμως: Πήραν ένα στέλεχος ιδιωτικής τράπεζας, από αυτές που μας βούλιαξαν, και τον έκαναν υπουργό Οικονομικών. Ανεξάρτητος! Πήρε κι αυτός με τη σειρά του τη Σαββαΐδου, senior manager της PwC-Ελλάς και knowledge manager όλης της πολυεθνικής, και την ενθρόνισε επί των κρατικών εσόδων. Ανεξάρτητη κι αυτή. Με πρώτο και κύριο καθήκον, να κυνηγήσει τη φοροδιαφυγή.

Ναι, αλλά αυτή, μέχρι την κατάκτηση της ανεξαρτησίας της ελέω Σαμαρά και Χαρδούβελη, ήταν ειδική επί της μεγάλης φοροδιαφυγής. Όχι, προς Θεού, για να την κυνηγάει, αλλά για να τη νομιμοποιεί. Διότι αυτό αποκαλύφθηκε ότι έκανε η εταιρεία της, με έδρα το ηθικό Λουξεμβούργο. Και πρέπει να είναι κανείς πολύ χάχας για να πιστεύει ότι η Senior Manager δεν ήξερε πώς βολευόταν φορολογικά ο όμιλος Λάτση ή ο όμιλος Δαυίδ - Λεβέντη, από την PwC.

Δηλαδή: Η κυρία Σαββαΐδου ήταν ανώτατη υπάλληλος -εκεί ανεξαρτησία δεν χωράει- πολυεθνικής, η οποία στερούσε έσοδα εν καιρώ κρίσης από το Ελληνικό Δημόσιο οργανώνοντας τη φοροδιαφυγή μεγάλων ομίλων. Και κατευθείαν από κει πέρασε στο Ελληνικό Δημόσιο με σκοπό να επιβάλει στους ομίλους να πληρώνουν τους φόρους που πρέπει. Ε, αν δεν τρελαθούμε και μ' αυτά, τότε θα πεινάσουν οι ψυχίατροι.

Κάποιοι, να ξέρετε, πρέπει να προσεύχονται ως εξής: Δος ημίν σήμερον ανεξαρτησία από τον Τσίπρα. Και ημείς αφίεμεν τους μεγάλους οφειλέτες...

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Στη δημοσιότητα η υπουργική απόφαση για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης

Δημοσιευτηκε στο ΦΕΚ η υπουργική Απόφαση που περιέχει δύο αναλυτικούς πίνακες, οι οποίοι δείχνουν την αύξηση στο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, ανά έτος και ανά ηλικία του ενδιαφερόμενου.

Διαβάστε ολόκληρη τήν απόφαση  εδώ


 

Διαβάστε περισσότερα

Τροπολογία ενάντια στην επιβολή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση ετοιμάζει το ΚΚΕ

Συνάντηση με εκπροσώπους της της Συντονιστικής Επιτροπής Συλλόγων Γονέων Ιδιωτικών Σχολείων είχε σήμερα ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας. Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής, ενημέρωσαν τον κ. Κουτσούμπα για την κάθετη αντίθεσή τους στην απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλλει ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, γεγονός που, όπως υποστήριξαν, θα επιβαρύνει παραπέρα τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.

Ο κ. Κουτσούμπας εξέφρασε τη γνωστή θέση του ΚΚΕ να μην επιβληθεί κανένας νέος φόρος σε όλες τις δομές της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που "έρχεται να προστεθεί στη φορολεηλασία της λαϊκής οικογένειας".
Άλλωστε, όπως επισήμανε, το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που καταψήφισε το Μνημόνιο 3 και τα προαπαιτούμενα που το συνόδευαν, ανάμεσα στα οποία και η επιβολή του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Ο γ.γ. του ΚΚΕ ενημέρωσε επίσης τη Συντονιστική Επιτροπή, ότι το κόμμα του "θα στηρίξει με όλους τους τρόπους το δίκαιο αυτό αίτημα, και γι' αυτό προτίθεται να καταθέσει στη Βουλή σχετική τροπολογία".
Στη συνάντηση συμμετείχε επίσης και ο Κυριάκος Ιωαννίδης, υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Οι άνθρωποι της βροχής

Είναι αργά τη νύχτα, ένα βροχερό Σαββατόβραδο.

Βρέχει καταρρακτωδώς στην Πανεπιστημίου.
Βρέχει επί δικαίων και αδίκων, επί όσων τας ουσίας κατέχουν και επί απόρων και πενήτων.

Βρέχει για τις τρεις κυρίες με τις ομπρέλες που περιμένουν να περάσει κάποιο ταξί να τις πάει στά σπίτια τους μετά τη νυχτερινή έξοδο.

Βρέχει και για τον άστεγο που κοιμάται μ’ ένα πλαστικό κύπελο στο εκτεταμένο χέρι του.
Βρέχει ακόμα και γι' αυτόν, λουσμένο σ’ ένα εξώκοσμο μπλε φωτισμό.

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Λέσβος: Ενθάδε κείται... «Άγνωστος» πρόσφυγας

Καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες επιχειρούν το ταξίδι προς την Ευρώπη. Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, πολλοί δεν τα καταφέρνουν και αφήνουν την τελευταία τους πνοή στο Αιγαίο. Καθρέφτης αυτής της τραγωδίας είναι το νεκροταφείο του Αγίου Παντελεήμονα στη Μυτιλήνη.

Μέχρι και σήμερα το συγκεκριμένο νεκροταφείο χρησιμοποιείται ως τελευταία κατοικία για όσους χαρακτηρίζονται από την Εκκλησία «αιρετικοί», «μάρτυρες του Ιεχωβά», ή πάμφτωχοι μοναχικοί τρόφιμοι του Γηροκομείου. Εκεί θάφτηκε και ο μεγάλος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, πριν γίνει «μεγάλος».

Τον τελευταίο καιρό σε αυτό τον χώρο, σε μια μικρή γωνιά θάβονται χριστιανοί αλλά κυρίως μουσουλμάνοι πρόσφυγες που έχασαν τη ζωή τους σε ναυάγια κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους προς την Λέσβο. Σπασμένες μαρμάρινες πλάκες σηματοδοτούνται κάπου 80 ταφές, μουσουλμάνων στην πλειονότητά τους και ελάχιστων χριστιανών. Οι περισσότερες από αυτές τις πλάκες χωρίς ονόματα. Αντί για όνομα, με λαδομπογιά γραμμένη σε αυτές τις πλάκες η μοναδική ταυτότητα του νεκρού. «ΑΦΓΑΝΟΣ», «ΑΓΝΩΣΤΟΣ». Κι ένας αριθμός με την ημερομηνία ταφής.





Όμως το Κοιμητήριο του Αγίου Παντελεήμονα γέμισε από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των θανάτων. Δέκα σωροί βρίσκονται είδη σε «αναμονή» για την εκταφή τους και παραμένουν στο ψυγείο μέχρι να βρεθεί κάποιος χώρος. Οπότε και δεδομένων όλων των παραπάνω προέκυψε το αδιέξοδο.



Το Διοικητικό Συμβούλιο των Φιλανθρωπικών καταστημάτων Μυτιλήνης, στην ερχόμενη συνεδρίαση, του την επόμενη Δευτέρα, αναμένεται να αποφασίσει πως δεν θα δέχονται άλλες ταφές προσφύγων. Ενώ, όπως σημειώνεται, έχει ενημερωθεί ο Δήμος Λέσβου και όλες οι υπόλοιπες εμπλεκόμενες αρχές πως δεν υπάρχει άλλος χώρος στο νεκροταφείο, έχουν δε υποδειχθεί δυο λύσεις: Η μία είναι να πραγματοποιούνται οι ταφές των προσφύγων σε νεκροταφεία του νησιού που ανήκουν στον Δήμο Λέσβου και η δεύτερη είναι να βρεθεί χώρος ειδικά για αυτή τη χρήση.

Ήδη η δημοτική αρχή αναζητά τρόπο να ξεπεραστούν οι πολύπλοκες στην περίπτωση γραφειοκρατικές διαδικασίες και να λειτουργήσει άμεσα ένα νεκροταφείο.

Από τό tvxs.gr


 

Διαβάστε περισσότερα

Φόρος 23% στα ιδιωτικά σχολεία

Πολύ περίεργη η αντίδραση των επιχειρηματιών που έχουν ιδιωτικά σχολεία. Δεν θέλουν λέει να πληρώνουν φόρους - επειδή προσφέρουν λειτούργημα φαντάζομαι! Πολύ ωραία. Ο καθηγητής του λυκείου δεν προσφέρει λειτούργημα; Να μην φορολογείται κι αυτός. Το ίδιο και ο πανεπιστημιακός, ο εφοριακός, ο δικηγόρος και ο γιατρός. Όλοι αυτοί προσφέρουν λειτούργημα και - μετά συγχωρήσεως - πολύ ανώτερο από αυτό του ιδιοκτήτη σχολείου.

Η κυβέρνηση έβαλε ένα λογικό ΦΠΑ 13% στα ιδιωτικά και ένα μικρό 6% στα φροντιστήρια. Δηλαδή περίπου 10 με 20 ευρώ μηνιαίως για τα φροντιστήρια και περίπου 500 το χρόνο για τα ιδιωτικά. Το μέτρο αυτό, απ' ό,τι θυμάμαι, ήταν το ισοδύναμο για να μην αυξηθεί η τιμή του βοδινού κρέατος και πρόκειται να αποφέρει κάτι πέριξ των 100 εκ ευρώ.

Δηλαδή τι ακριβώς ζητάνε οι ιδιοκτήτες σχολείων; Την ώρα που έχουν κοπεί στο μισό μισθοί και συντάξεις και το δημόσιο χρωστάει εφάπαξ, δεν πληρώνει προμηθευτές, δεν έχει να δώσει επίδομα θέρμανσης, δεν έχει να προσλάβει αναπληρωτές, δεν έχει ανταλλακτικά για τον στρατό, δεν έχει να πληρώσει τους φαρμακοποιούς και θα μείνουμε με πίεση στο 20, χρωστάει σε βιβλιοπώλες, σε εκδότες στους πάντες, τι ζητάνε οι ιδιοκτήτες; Να χτυπάνε αμέριμνοι τα κουδούνια τους και να ενημερώνουν τα βιβλιάριά τους, χωρίς να πληρώνουν φόρους;

Αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα. Κανονικά, η κυβέρνηση θα έπρεπε να τους βάλει όχι 13, αλλά 23%. Και να τους υποχρεώσει να μην μεταφέρουν όλη την αύξηση στους πελάτες τους. Ούτε να βάζουν τους δασκάλους τους να δουλεύουν μέρα - νύχτα. Θα έπρεπε με λίγα λόγια να τους βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι η αριστερή κυβέρνηση και όχι να τους νταντεύει. Όποιος δεν θέλει ιδιωτικό σχολείο και του φαίνεται ακριβό, να πάει στο σχολείο της γειτονιάς του. Τέλος.

Όσον αφορά στα φροντιστήρια, η αύξηση έπρεπε και εκεί να είναι 23%. Το επιχείρημα ότι η λαϊκή οικογένεια στέλνει τα παιδιά στο φροντιστήριο είναι έωλο, διότι, πολύ απλά, η ύπαρξη φροντιστηρίων είναι εκπαιδευτικό και οικονομικό σκάνδαλο. Η κυβέρνηση της αριστεράς θα πρέπει να προγραμματίσει κατάργηση της υποχρεωτικής φροντιστηριακής εκπαίδευσης, ώστε να ελαφρυνθεί πραγματικά η λαϊκή οικογένεια. Στο μεταξύ, οι επιχειρηματίες αυτοί να πληρώσουν βαρύ φόρο, 23%, ώστε να περιορίσουν τα κέρδη τους και να μπει πλαφόν στα δίδακτρα.

Η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη, μια πτωχευμένη χώρα. Μαζεύει πόρους απ' όπου μπορεί, να κλείσει δημοσιονομικές τρύπες, ώστε να μην πεθάνει ο κόσμος από την πείνα. Μετά συγχωρήσεως και πάλι, αλλά καθόλου δεν μας απασχολεί πως πάει το επίπεδο κερδών των επιχειρηματιών στο χώρο της εκπαίδευσης.

Τέλος, το επίπεδο του ΦΠΑ σε κάθε τομέα είναι αρμοδιότητος του υπουργού. Αυτός ξέρει, αυτός εκλέχτηκε, η Βουλή αποφασίζει και αυτός εκτελεί, λαμβάνοντας υπόψιν το γενικό συμφέρον και τις απόψεις όλων- όχι μόνον των εμπλεκομένων, δηλαδή και τη δική μου και των υπολοίπων πολιτών.

Προκειμένου να αυξηθεί λοιπόν η τιμή του κρέατος, αποφασίστηκε να μειωθεί το κέρδος του ιδιοκτήτη σχολείου και το κόστος του πελάτη των ιδιωτικών σχολείων.

Λογικό. Απολύτως λογικό.

Από τό tvxs.gr

Διαβάστε περισσότερα

Μυτιλήνη: Αλευτικό σκάφος διέσωσε 41 ανθρώπους

Συνολικά 41 ανθρώπους, 28 άνδρες, επτά γυναίκες από τις οποίες οι δυο σε εγκυμοσύνη και έξι μικρά παιδιά, όλοι ναυαγοί μετανάστες από το Αφγανιστάν, έσωσαν αργά χθες το απόγευμα οι ψαράδες του αλιευτικού σκάφους "Ταξιάρχης".

Οι ναυαγοί είχαν εντοπιστεί από το Λιμενικό Σώμα στο ακατοίκητο νησί Παναγιά, ένα από τα μικρονήσια Τουκμάκια ανατολικά της Λέσβου ανοικτά του Μανταμάδου. Επειδή στην περιοχή έπνεαν άνεμοι έντασης επτά Μποφώρ και ήταν αδύνατον να πλησιάσουν στο μικρονήσι άλλα σκάφη, αλλά και επειδή οι ναυαγοί σε αυτό κινδύνευαν λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών όταν θα νύχτωνε, ο καπετάνιος του ξύλινου αλιευτικού σκάφους "Ταξιάρχης" Στρατής Κάσσος που έπλεε εκείνη την ώρα στην περιοχή ακούγοντας την έκκληση του Λιμεναρχείου για βοήθεια αποφάσισε να πλησιάσει και να αρχίσει τη διαδικασία διάσωσης. Με μια ξύλινη βάρκα του αλιευτικού σκάφους που έριξαν στο νερό, το πλήρωμα του σκάφος άρχισε να μεταφέρει σιγά τους ναυαγούς στο αλιευτικό. Πρώτα τα παιδιά και τις γυναίκες και μετά τους άνδρες. "Τρεις τρεις ή τέσσερις τέσσερις τους ανεβάσαμε όλους στο καΐκι. Μας βοήθησε ο Θεός και τα καταφέραμε. Το σκάφος κινδύνεψε κι η βάρκα κυριολεκτικά έσπασε" λέει ο κυβερνήτης του αλιευτικού μιλώντας στο Αθηναϊκό και μακεδονικό Πρακτορείο ειδήσεων στο λιμάνι της Μυτιλήνης όπου κατέπλευσε με το σκάφος του χθες το βράδυ για να αποβιβάσει τους διασωθέντες. Εκτός από τον κυβερνήτη στο αλιευτικό επέβαιναν ο αδελφός του Σταύρος, ο γιος του Βασίλης και τρεις Αιγύπτιοι ψαράδες ο Μουσά, ο Ταχντί και ο Αχέντ.

Ας σημειωθεί εδώ ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένοι ψαράδες με το σκάφος τους έχουν διασώσει ναυαγούς μετανάστες και πρόσφυγες. Όλοι οι διασωθέντες καλά στην υγεία τους αφού τους παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες στο λιμάνι της Μυτιλήνης από εθελοντές και καταγράφτηκαν, μεταφέρθηκαν στους καταυλισμούς.

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Εξόριστοι

«Πού είναι το παλιό στρατόπεδο εξορίστων;". Ο αστυνομικός δεν καταλάβαινε τι του έλεγα. Σαράντα πέντε χρόνια μετά την απόλυση του πατέρα μου από το στρατόπεδο Παρθενίου Λέρου, επισκέφθηκα το νησί με τον Μουζάλα και τον Τόσκα. Ήταν ο ενδιάμεσος σταθμός μετά την Κω και πριν από τη Σάμο. Για το προσφυγικό. Κάτι μου θύμιζαν οι ευκάλυπτοι, το υψωματάκι δίπλα στο αεροδρόμιο κι ένα εστιατόριο που έμοιαζε με το καφενείο όπου συναντούσαμε τους εξόριστους.

Αισθάνθηκα ότι ήμουν κοντά. Περπατούσα συγκινημένος. Έστριψα, αντίκρισα τους μεγάλους στρατοπεδικούς θαλάμους της δωδεκανησιακής ιταλοκρατίας μέσα στα πεύκα. Εκεί έζησε εκτοπισμένος ο πατέρας επί τέσσερα χρόνια, από το 1967 έως το 1971. Μαζί με πολλούς από τη λαμπρή ΕΔΑ. Διάβασα την πινακίδα: «Προς Αγία Κιουρά». Το εκκλησάκι που είχαν εικονογραφήσει ιδιότροπα οι εξόριστοι. Ο Τσακίρης, νομίζω. Ήμουν πια σίγουρος. Βρήκα τα ίχνη του πατέρα μου, προσπαθώντας να βρω τα δικά μου. Όσο δυσκολεύομαι, τόσο βαθύτερα θυμάμαι.

Η πολιτική είναι ένα άνυδρο πράγμα, ενίοτε άχρηστο, βίαιο σίγουρα. Η πολιτική που προϋπέθεσε τα στρατόπεδα της μεγάλης αριστερής δημοκρατίας, που χρησιμοποίησε την υπεραξία αυτών των ανθρώπων, των εξορίστων, με τη χαμηλή φωνή, που κανείς δεν τους προέβαλε, που δεν έγιναν κανενός είδους πρωτοσέλιδα και που σήμερα σχεδόν κανείς δεν θυμάται, ούτε καν αναγνωρίζει το στρατοπεδικό ίχνος τους, με παραπέμπουν στο είδος του ταξιδιού μου. Ενός μεικτού μυστηριώδους ταξιδιού που ξεκίνησε νύχτα.

Το ελικόπτερο απογειώθηκε εκ νέου με κατεύθυνση τη Σάμο. Από ψηλά κοίταζα τον κόλπο όπου αναπτυσσόταν το στρατόπεδο, επιστρέφοντας πλέον στο νησί μου. Οι πρόσφυγες συνωστίζονταν στα κοντέινερ. Διάφοροι «ΟΗΕδες», ομάδες πολιτών, εθελοντές, λιμενικοί, αστυνόμοι, αυτοδιοικητικοί, συνωστίζονταν σε μια ιδιότροπη προσφορά. Οι γυναίκες και οι άντρες των ουμανιστικών οργανώσεων είχαν ένταση. Πού θα στεγαστούν τώρα που έρχεται ο χειμώνας; Πώς θα σιτιστούν; Μια μέριμνα και μια αγωνία που την επέτειναν διάφορες γραφειοκρατικές και οικονομικές ανασχέσεις. Όλα γίνονται δύσκολα όταν δεν υπάρχουν τα χρήματα.

Τις τελευταίες ημέρες βρέθηκα στο κέντρο μιας μιντιακής παρόξυνσης (αρπάζουν ένα απόσπασμα από τον λόγο σου και το στρίβουν όπως θέλουν, χωρίς δυνατότητα για αντίπραξη, αφού ο καθένας διαβάζει αυτό που χρειάζεται και όχι αυτό που λες), πιάστηκα λίγο απ' τα μεγάλα σχήματα της παλιάς Αριστεράς. Νοστάλγησα λίγο την καθαρή σχέση με τον κόσμο που έχει αυτός που κατοικεί στον δικό του κόσμο -όπως η παλιά Αριστερά. Και μίσησα την ωμή και αδιέξοδη σχέση που έχει με τον κόσμο αυτός που κατοικεί σε κανέναν κόσμο -όπως εμείς, η «νέα» Αριστερά.

Γιατί αυτό το αλλόκοτο που πολιτικά συμβαίνει σε πάει αλλού, όχι κάπου, αλλά σ' ένα διαρκές και αχανές πολιτικό αλλού. Κι αυτό το αλλού, άτοπο και άτμητο, ενιαίο και ασχημάτιστο, καταφέρνει παραδόξως να ορίζει έναν νέο και εντελώς μεταφυσικό ρεαλισμό. Ναι. Ο Ολάντ μίλησε στη Βουλή όπως ακριβώς χρειαζόταν να τον ακούσουμε οι Έλληνες. Πρόσφερε μια σκληρή ευεργεσία προς αυτόν που έχει χάσει τα πάντα. Εμάς, δηλαδή.

Εύκολο. Και οδυνηρό. Όπως ο πρόγονός του, Ζισκάρ Ντ' Εστέν, που πριν καμιά σαρανταριά χρόνια στερέωσε την Ελλάδα και τον Κ. Καραμανλή σε μια εναλλακτική δυτική συμμαχία, μια ευρωπαϊκή φαντασίωση και μια οικονομική καχεξία. Που, όμως, δεν θεμελίωσε απλώς μια νεόπλουτη φτώχεια -αυτή που ανέπτυξε ο τόπος μας στη θέση της ανάπτυξης- αλλά μια ερημιά. Σαν αυτή του στρατοπέδου της Λέρου, των ναυαγισμένων προσφυγικών λέμβων του Αιγαίου και της συλλογικής πολιτικής μας λύπης.

Από τήν Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα

Κίνημα Απένταρων Καναλαρχών και Σχολαρχών: «Εσύ να πληρώσεις»

Χορεύουν τη χαρά τους τα κανάλια στον χορό της προαναγγελθείσας βροχής. Επανέλαβαν τόσες φορές τη λέξη φοροκαταιγίδα που κατά το ήμισυ επαληθεύτηκαν σε κάτι. Καταιγίδες και ανεμοστρόβιλοι έπληξαν όχι μόνο το τηλεοπτικό τοπίο, καθώς το ν/σ για να πληρώσουν για πρώτη φορά ψηφίστηκε στη Βουλή.

Τρία τα μέτωπα της τηλεπολιτικής: ασφαλιστικό, αγρότες, παιδεία και το κυβερνητικό ρεπορτάζ για το ασφαλιστικό παρουσιάζεται από τους έγκριτους ως το νέο επικοινωνιακό κόλπο της κυβέρνησης. Αξιοποιώντας μάλιστα στο έπακρο τη βασική αρχή των ΜΜΕ ότι τα καλύτερα ψέματα είναι οι μισές αλήθειες, οι πενταροδεκάρες του Φίλη και το πολιτικό κοινό του Σεβαστάκη τέθηκαν στην υπηρεσία της στρέβλωσης των ειδήσεων και της παραπληροφόρησης του κοινού.

Οι δανειστές μας λένε τη γνώμη τους για τη διαπραγμάτευση από το κεντρικό δελτίο του Mega, όπου όμως η απελπισία στο κανάλι πλέον δεν κρύβεται. Τουλάχιστον τρία ρεπορτάζ με αναφορά στη ΓΣΕΕ στην αρχή της εβδομάδας. Δεν τους έκατσαν οι εκλογές και ανακάλυψαν τον αδούλωτο και ακομμάτιστο συνδικαλισμό.

Συγχαρητήρια στην ΕΣΗΕΑ για τα γρήγορα αντανακλαστικά που επέδειξε στην υπεράσπιση των καναλαρχών και της πολυθεσίας των δημοσιογράφων, την ώρα που ο κλάδος μαστίζεται από υπερμεγέθη ποσοστά ανεργίας που αγγίζουν το 60%.

Μπ. Παπαδημητρίου: "Ένας μικρός Θάτσερ, αν ο Τσίπρας δεν γίνει Θάτσερ δεν γίνεται τίποτα." Όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο, ακόμα και ο Μπάμπης του «βάστα γερά ΔΝΤ». (Πέμπτη, ΣΚΑΙ)

Κ. Σκρέκας:"Πάρα πολλοί άνθρωποι δίνουν τα πάντα... για να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Μπορεί να έχουν και εισόδημα 500 ευρώ και από τα 500 ευρώ τα μισά να τα δίνουν (στα φροντιστήρια)". Ενώ κάποιοι εγωιστές τα κρατάνε όλα για να θρέψουν την οικογένειά τους. (Πέμπτη, ΕΡΤ)

Λ. Κανέλλη: "Το 0% ΦΠΑ στους βρεφονηπιακούς είναι για να φέρουν τους ιδιωτικούς". Αν παρέμενε το 23% δηλαδή, η βουλευτής του ΚΚΕ θα ήταν ευχαριστημένη; (Πέμπτη, ΣΚΑΙ)

Μ. Μιχελιδάκη: "Πού να τα πάει τα παιδιά του, στο Δημόσιο;" Πού δουλεύετε, στην ΕΡΤ; (Τετάρτη, ΕΡΤ)

Γ. Κυρίτσης: "Στα κανάλια λέγατε τεμπέληδες τους εκπαιδευτικούς το 2010 για να γίνουν οι απολύσεις". Μια ιστορική αναφορά που καθόλου δεν άρεσε στον κ. Οικονομέα. (Πέμπτη, Mega)

Δ. Οικονόμου: "Λειτούργησε όμως ο νόμος Λοβέρδου, μάζεψε τα παιδιά στα Θρησκευτικά." Φυσικά για όλα υπάρχει τρόπος. Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα μπορούμε να ζητάμε από τους γονείς και δηλώσεις μετανοίας μαζί με τη δήλωση απαλλαγής. (Τετάρτη, Mega)

Σ. Βούλτεψη: "Σώσαμε τη χώρα, τον Τσίπρα δεν τον ήθελαν". Σας το αναγνώρισε άλλωστε ο ελληνικός λαός με ποσοστό στις εκλογές που δεν θέλετε να θυμάστε. Θέλαμε να σας ξεσκεπάσουμε με τα υποτιθέμενα για συνεργασία. Έξυπνο. Πώς το κάνατε; (Τρίτη, Mega)

Κ. Μητσοτάκης: "Ήταν λάθος η πολιτική των οριζόντιων απολύσεων". Τι είναι μια παραδοχή μπροστά στην αρχηγία της Ν.Δ., σκέφτηκε ο Κυριάκος και μετά από τέσσερις εκλογικές ήττες της Ν.Δ. είπε στους απολυμένους, στην ΕΡΤ, ότι έκανε λάθος. (Δευτέρα, ΕΡΤ)

Αν. Λοβέρδος: "Τη σωτηρία του ασφαλιστικού διέκοψε η κυβέρνηση Τσίπρα". Μας σώσατε για τα καλά με το PSI και είπαμε φτάνει. (Δευτέρα, ΕΡΤ)

Π. Λαφαζάνης: "Μόλις ακούει για εθνικό νόμισμα ο δημοσιογράφος, εκτινάσσεται στα ύψη, δεν λέω για εσάς... ξέρετε κ. Χατζή". Πού να δεις ο κόσμος πού εκτινάχτηκε, Παναγιώτη. Όσο το έκρυβες κάτι γινόταν. Το μετά... Φάνηκε.

Πιό αναλυτικά στην Αυγή Online

Διαβάστε περισσότερα