Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ για το κίτρινο, ανυπόστατο ρεπορτάζ του "Πρώτου Θέματος"

Ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για το "ρεπορτάζ" του "Πρώτου Θέματος"

Για γέλια και για κλάματα είναι το τρισέλιδο αφιέρωμα της γνωστής και μη εξαιρετέας εφημερίδας "Πρώτο Θέμα" για το νέο Κ.Σ. της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και τον νέο Γραμματέα του. Με προσωπικές φωτογραφίες αλιευμένες από το Facebook, η κ. Νεφέλη Λυγερού "ντύνει" ένα κίτρινο, ανυπόστατο και διαστρεβλωτικό κείμενο που ουδεμία σχέση έχει με ρεπορτάζ. Προφανώς η συντάκτρια σπατάλησε πολύ χρόνο και φαντασία για να γεμίσει τις σελίδες, με προφανή στόχο αφενός να παράξει μια στρεβλή και αβάσιμη εικόνα για τις θέσεις και τη δράση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου με επιτηδευμένες κίτρινες και life style αναφορές να εκθέσει προσωπικά συντρόφισσες και συντρόφους.

Ουδεμία έκπληξη μας προκαλεί αυτό το δημοσίευμα στη συγκεκριμένη κίτρινη εφημερίδα, που με άνεση ξεπλένει τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και τους νεοναζί που ουκ ολίγες φορές έχει διαφημίσει, ενώ δεν διστάζει με χυδαίο και προσβλητικό τρόπο να εκθέτει προσωπικότητες αναπαράγοντας κυρίαρχα σεξιστικά πρότυπα. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε στη συγκεκριμένη εφημερίδα αντίστοιχης ποιότητας "ρεπορτάζ" για τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ. Είχε προηγηθεί το αφιέρωμα της κ. Κατερίνας Φάκα μετά την πρώτη συνδιάσκεψη της οργάνωσης, αντίστοιχου ύφους και επιπέδου.

Αυτό το προηγούμενο, εκτός των άλλων, οδήγησε και στην πολιτική μας απόφαση να μη δεχθούμε να μιλήσουμε στο "Πρώτο Θέμα", κάτι που είχαμε κάνει γνωστό στην συντάκτρια. Η ίδια όμως επέλεξε, καταπατώντας κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία και ηθική, να γράψει αυτό το ευφάνταστο δημοσίευμα.

Μάλλον η κ. Λυγερού και οι συνεργάτες της έχουν συνηθίσει να γνωρίζουν μέλη κομματικών νεολαίων των οποίων η ένταξη ήταν "ένα διαβατήριο για πολιτική καριέρα". Θα την απογοήτευσουμε. Θα οδηγούταν σε διαφορετικά συμπεράσματα εάν έμπαινε στον κόπο να διαβάσει το σχέδιο πολιτικής απόφασης που εγκρίθηκε από τη συνδιάσκεψη. Θα φροντίσουμε να της το στείλουμε.

Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να δίνει τον αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον σεξισμό, να υπερασπίζεται τις αρχές της αλληλεγγύης, της ισότητας και της Δημοκρατίας. Αξίες που για το "Πρώτο Θέμα" είναι μάλλον περιττές και επικίνδυνες.

Ας είναι ξεκάθαρο: Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ θα είναι απέναντι σε αυτό τον οχετό κιτρινισμού, στην δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας και του υπονόμου. Θα μας βρίσκετε απέναντί σας. Την προηγούμενη φορά αρκεστήκαμε σε μια ανακοίνωση. Επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμο δικαίωμά μας. 

Από τό Left.gr

Διαβάστε περισσότερα

Καλά μας κάνουν

Τι καθορίζει την εικόνα, την επιρροή, την αποδοχή ή όχι σε κάθε στιγμή της κυβέρνησης; Η πολιτική της, θα πείτε. Η πολιτική της, βέβαια, αλλά το θέμα εδώ δεν είναι καθόλου απλό. Διότι μπορεί, για παράδειγμα, η πολιτική της κυβέρνησης για την πρώτη κατοικία, η επιμονή της στη διαπραγμάτευση, ακόμα και η αντοχή και η ευελιξία της διαπραγματευτικής ομάδας να είχαν τελικώς ως αποτέλεσμα ούτε ένα λαϊκό σπίτι να μην κινδυνεύσει να βγει στο σφυρί. Αλλά αυτό που έφτασε στην κοινή γνώμη, ακόμα και στους άμεσα ενδιαφερόμενους, όλοι ξέρουμε ότι είναι τελείως διαφορετικό.

Ακόμα χειρότερα. Σήμερα δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα μόνο με το χάσμα ανάμεσα στην αλήθεια κάθε κυβερνητικού μέτρου, κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας, κάθε υπουργικής κίνησης, και την εικόνα που φτάνει στον πολύ κόσμο. Υπάρχει πια, και διογκώνεται σιγά-σιγά, και πρόβλημα στην εικόνα της κυβερνητικής σταθερότητας. Όλο και περισσότερο, όλο και πιο συστηματικά, καλλιεργείται η εντύπωση ότι τελειώνουν τα ψωμιά μας, ότι ακρωτηριάζεται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ότι βγάζει δεν βγάζει η κυβέρνηση τη χρονιά. Και διατρέχουν τη λεγόμενη πιάτσα σενάρια επί σεναρίων.

Δείτε πώς αντιμετωπίστηκε η ιστορία του Γαβριήλ, του Παναγούλη ή και του Νικολόπουλου και θα καταλάβετε. Δείτε τα στοιχήματα που πέφτουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος -ή η επόμενη- και επίσης θα καταλάβετε. Δείτε, τέλος, πώς αντιμετωπίστηκε η πρωτοβουλία Τσίπρα να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και θα καταλάβετε. Η αντιπολίτευση των τριών, οι τρεις μέγιστοι φωστήρες της ενημέρωσής μας και τα κυκλώματα της κατσαρόλας οργανώνουν ήδη κηδείες με τον μακαρίτη εν ζωή. Χτίζουν κυβερνήσεις, χρίζουν πρωθυπουργούς, μοιράζουν υπουργεία.

Καλά -μας- κάνουν, από μια άποψη. Οφείλουν οι πάντες να ξέρουν ότι στην πολιτική αναμέτρηση ο κανόνας είναι «ο θάνατός σου η ζωή μου». Κύριε, μέμνησο του Τσίπρα, απαγγέλλουν κάθε πρωί οι υπηρέτες τους. Θα σε κοπανήσουν αλύπητα. Θα εκμεταλλευτούν κάθε αχίλλειο πτέρνα. Και αν δεν πάρεις εγκαίρως τα μέτρα σου, θα σου πάρουν αυτοί μέτρα. Θα γίνει για παράδειγμα κάτι με τον συντονισμό των υπουργών; Θα αποκατασταθεί μια κυβερνητική εικόνα ομάδας, αλληλεγγύης, πειθαρχίας -ναι, πειθαρχίας; Νοείται καράβι, όχι μόνο χωρίς καπετάνιο, αλλά και χωρίς λοστρόμο, να κουμαντάρει το πλήρωμα;

Ύστερα θα πάψουμε να βαλτώνουμε στα ρηχά των καναλιών; Θα υπάρξει επιτέλους διάλογος με την κοινωνία, ουσιαστική επικοινωνία, έξω από τις συστημικές κονσέρβες; Ανοιχτή, άμεση, αμφίδρομη; Γιατί τεχνογνωσία υπάρχει. Απόφαση χρειάζεται. Εκτός πια -τι να σκεφτείς- αν φτάσαμε κι εμείς να φοβόμαστε τον κόσμο, όπως η προηγούμενη παλιατσαρία. Που κατέστρεψε τη χώρα και την αφήνουμε να βγάζει και γλώσσα... 

Τού Θανάση Καρτερού από τήν Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Γλυκιές αμαρτίες

Τις τελευταίες ημέρες το παλιό πολιτικό σύστημα και τα παπαγαλάκια του, δηλαδή η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και οι δημοσιογραφικές τους ντουντούκες, ανέπτυξαν μια μεγάλη εκστρατεία δυσφήμησης της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που βρίσκεται στο τελικό στάδιο, υποστηρίζοντας απίθανα πράγματα χωρίς καμιά συστολή. Σε αδρές γραμμές υποστηρίζουν δύο πράγματα: 

               α) Το Δημόσιο ζημιώθηκε δεκάδες δισ. ευρώ. 

               β) Το τραπεζικό σύστημα αφελληνίστηκε.

Ο συνδυασμός των δύο αποτελεσμάτων της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. συνιστά, κατ' αυτούς, ένα μικρό ή μεγάλο σκάνδαλο.

Πριν, όμως, εστιάσουμε στο πραγματικό σκάνδαλο των τραπεζών θα πρέπει να κάνουμε μια εισαγωγική παρατήρηση.

Αν οι δύο ισχυρισμοί της εκστρατείας δυσφήμησης της ανακεφαλαιοποίησης ήταν αληθής, γιατί δεν υπάρχουν αντιδράσεις από τους ενδιαφερόμενους; Την Τράπεζα της Ελλάδος, τους Έλληνες τραπεζίτες και γενικότερα τους Έλληνες επιχειρηματίες που χάνουν τα λεφτά τους; Γιατί οι αντιδράσεις προέρχονται από τα κόμματα που διαχειρίστηκαν τα τραπεζικά κεφάλαια και όσους "πνίγηκαν" στα θαλασσοδάνεια; Να είναι τυχαίο ότι οι αντιδράσεις προέρχονται απ' όσους είχαν το δάχτυλο στο μέλι, το δίπολο της αμαρτίας, που τώρα κινδυνεύουν να χάσουν και τη γλύκα και την αθωότητα;

Και σε ό,τι αφορά την ταμπακέρα. Για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, έως την τελευταία, είχαν διατεθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, από το 2008 περί τα 240 δισ. ευρώ, σε δάνεια εγγυήσεις, ομόλογα κ.λπ. Μόνο το 2012-2013 διατέθηκαν από το ΤΧΣ, το Ελληνικό Δημόσιο υποτίθεται, 40 δισ. ευρώ, τα οποία φούσκωσαν το χρέος και χρεώθηκε ο ελληνικός λαός.

Ποια ήταν η περιουσία - συμμετοχή του Δημοσίου στις τράπεζες, την οποία εγκατέλειψε η σημερινή κυβέρνηση; Ουσιαστικά καμία: μηδέν. Το Δημόσιο μέσω του ΤΧΣ κατείχε θεωρητικώς το 55%-60% των μετοχών στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, αλλά αυτό δεν είχε κανένα αντίκρισμα. Οι μετοχές δεν ήταν οι "κοινές", αλλά οι περίφημες "προνομιούχες", που το μόνο προνόμιο που εξασφάλιζαν στο Δημόσιο ήταν έναν εκπρόσωπο στις τράπεζες χωρίς κανένα δικαίωμα: χωρίς ψήφο στη συνέλευση των μετόχων, χωρίς δικαιώματα διοίκησης, χωρίς βέτο σε επιμέρους πολιτικές κ.λπ.

Τι συμβαίνει μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση; Το Δημόσιο θα έχει πλήρη δικαιώματα βασικού μετόχου, ουσιαστικά του βασικότερου, στις τρεις από τις τέσσερις τράπεζες: Εθνική, Πειραιώς και Alpha με ποσοστά από 11% έως 30%. Και το τίμημα για τα εν λόγω ποσοστά θα περιοριστεί στα 5,5 - 6 δισ., από τα 25 που προέβλεπαν οι καταστροφολόγοι.

Ποιο, επομένως είναι το σκάνδαλο; 

Tό κύριο άρθρο τής Αυγής 

Διαβάστε περισσότερα

Στο επιμελητήριο και την ΑΔ Βοιωτίας ο Νίκος Θηβαίος

Τη Δευτέρα 23/11/2015 πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του βουλευτή Βοιωτίας, Νίκου Θηβαίου, του προέδρου του Επιμελητηρίου Βοιωτίας, Παναγιώτη Αγνιάδη και του προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Στερεάς Ελλάδας, Νίκου Κουδούνη. Στη συνάντηση τέθηκαν ζητήματα παραγωγικής ανασυγκρότησης και ειδικότερα η ανάπτυξη της βιομηχανίας του νομού και συμφωνήθηκε η ανάγκη για συνεργασία των φορέων τόσο σε οικονομικό όσο και σε τεχνοκρατικό επίπεδο, με βάση το νέο αναπτυξιακό νόμο.

Συνάντηση είχε ο βουλευτής Βοιωτίας, Νίκος Θηβαίος, με τον Αστυνομικό Διευθυντή Βοιωτίας, Ταξίαρχο κ. Γεωργακόπουλο. Μεταξύ άλλων, συζητήθηκαν τα προβλήματα, οι λειτουργικές ανάγκες και το ζήτημα της ανασυγκρότησης των αστυνομικών τμημάτων, ανά καλλικρατικό Δήμο. Κατά τη συνάντηση εκτιμήθηκε η θετική δράση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Βοιωτίας και συμφωνήθηκε η περαιτέρω συνεργασία για τα ζητήματα που αφορούν το νομό.

Αναδημοσίευση από τό ViotiaNet.gr 

 

Διαβάστε περισσότερα

«Η κυβέρνηση Τσίπρα θέλει να πολεμήσει τη φοροδιαφυγή»

Η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα, σε αντίθεση με την προηγούμενη κυβέρνηση, δείχνει το ενδιαφέρον της για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, υποστηρίζει ο Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόργιανς, υπουργός Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Επισημαίνει μάλιστα ότι η κυβέρνησή του έχει την πρόθεση να βοηθήσει την Ελλάδα στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και το πρώτο βήμα έγινε με την παράδοση, μέσω της ομοσπονδιακής υπηρεσίας φορολογίας, της λίστας με τους ελληνικούς λογαριασμούς στην Ελβετία.

Ο Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόργιανς, τονίζει ότι η Ελλάδα είναι ένα σημαντικό μέλος της Ε.Ε. και η πολιτική άποψή του είναι ότι «η Ελλάδα χρειάζεται υποστήριξη».

Σημειώνει, ωστόσο, ότι δύσκολα μπορεί κανείς να υποστηρίξει στη Γερμανία την άποψη ότι η Ε.Ε. πρέπει να στηρίξει την Ελλάδα, δεδομένης της υπάρχουσας φοροδιαφυγής, που μετρά δισεκατομμύρια ευρώ.

Τονίζει πάντως πως αν ο ίδιος μπορεί να συνεσφέρει «στο να κάνει σαφές η Ελλάδα ότι προτίθεται να αρπάξει από το γιακά όσους μέχρι τώρα δεν πλήρωναν φόρους, τότε αυτό τελικά θα βοηθήσει και τη συζήτηση για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».

«Δεν υπήρχε απήχηση από την προηγούμενη κυβέρνηση»

Ο κ. Βάλτερ-Μπόργιανς αναφέρει, επίσης, ότι είχε απευθύνει για πρώτη φορά πρόταση για συνεργασία και στην προηγούμενη κυβέρνηση, πριν από τρία χρόνια, αλλά «δεν είχε βρει καμιά απήχηση».

«Την επαναλάβαμε στη νέα ελληνική κυβέρνηση, στις αρχές της χρονιάς, και τον Μάιο έγινε η πρώτη συνάντηση» και από τότε υπήρξαν και άλλες επαφές.

Όταν ρωτήθηκε για το γεγονός ότι καταλογίζεται στην κυβέρνηση Τσίπρα ότι δεν έχει κάνει τίποτα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής τόνισε πως «το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση και η αντιπροσωπεία της επεδίωξαν να πάρουν τα δεδομένα λέει το αντίθετο».

Τρία χρόνια συνομιλίες με τις αρχές

Σύμφωνα με τον Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόργιανς, οι συνομιλίες με τις ελληνικές αρχές ξεκίνησαν πριν από 3 χρόνια. Όταν ρωτήθηκε γιατί μόνο στις αρχές της φετινής χρονιάς επετεύχθη πρόοδος, απάντησε ότι δεν μπορεί να αξιολογήσει τα κίνητρα.

Ωστόσο σημειώνει ότι ενώ η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία «είναι το μεγαλύτερο κρατίδιο στη Γερμανία, με περισσότερους κατοίκους από την Ελλάδα, και διαθέτει μια ισχυρή φορολογική διοίκηση, δεν γίναμε αποδέκτες καμιάς αντίδρασης. Τώρα έγινε όμως η αρχή μιας συνεργασίας και μπορούν να ακολουθήσουν και άλλα βήματα».

Επίσης, σε άλλη ερώτηση, αν είναι αισιόδοξος ότι η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, είπε ότι «είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Διότι αν θέλει η κυβέρνηση της Αθήνας να προχωρήσει με συνέπεια, χρειάζεται λειτουργικές δομές».

Ωστόσο δήλωσε διατεθειμένος να συνεισφέρει «στο να δημιουργηθούν αυτές οι δομές ή να ενισχυθούν. Είμαστε πολύ πρόθυμοι να ξαναβρεθούμε με τους Έλληνες», κατέληξε.

Προϊστορία στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Ο υπουργός Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας εξήγησε ότι το κρατίδιο έχει μεγάλη προϊστορία της μάχης κατά της φοροδιαφυγής, καθώς αγόρασε εδώ και πάνω από 5 χρόνια τα δεδομένα πιθανών φοροφυγάδων, κυρίως από την Ελβετία αλλά και από άλλες χώρες, όπως το Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν.

Μέσω αυτών «μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε εκ των υστέρων για το κράτος, για το κοινωνικό σύνολο, ένα σοβαρό μέρος μη καταβληθέντων φόρων», τα οποία φτάνουν σε σύνολο πρόσθετα έσοδα πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ.

Όσον αφορά τη λίστα που ήρθε στην Ελλάδα, είπε πως πρέπει να εξεταστούν τα δεδομένα, διότι δεν είναι όλοι όσοι περιέχονται στα δεδομένα παράνομοι.

«Υπάρχουν και νόμιμοι λογαριασμοί στην Ελβετία», λέει, αλλά δεδομένων των μάλλον υψηλών τελών τήρησης λογαριασμού και των χαμηλών επιτοκίων στις ελβετικές τράπεζες «δεν είναι εσφαλμένη η υποψία, ότι εδώ πρόκειται για μια μεγάλης έκτασης παραβίαση των φορολογικών νόμων». 

Από τήν  Εφημερίδα τών Συντακτών

Διαβάστε περισσότερα

Ήτανε στραβό το... κλίμα

Χωρίς μεγάλες προσδοκίες συνέρχεται από τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι η Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της διαρκώς επιδεινούμενης κλιματικής αλλαγής.

Η Διάσκεψη του Παρισιού, που αποτελεί συνέχεια άλλων παρόμοιων παγκόσμιων διασκέψεων (από το ιστορικό Earth Summit του Ρίο το 1992 ώς το Ρίο+20 το 2012), αναμένεται να προσελκύσει υψηλού επιπέδου κυβερνητικές αντιπροσωπείες από το σύνολο σχεδόν των χωρών του κόσμου, αλλά και πολλές αντιπροσωπείες μη κυβερνητικών κοινωνικών οργανώσεων, των οποίων η προσέλευση ελπίζουμε να μην επηρεαστεί δυσμενώς από το πρόσφατο πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα.

Εδώ και δεκαετίες το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος έχει έρθει στο κέντρο της προσοχής της παγκόσμιας κοινότητας, ενώ παράλληλα έχει πυροδοτήσει και μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Από τα σπλάχνα του πολύμορφου οικολογικού κινήματος ξεπήδησε και μια νέα πολιτική οικογένεια, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, τα Πράσινα κόμματα (Green Parties), με αυξανόμενη επιρροή στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής υφίστανται τόσο οι αναπτυσσόμενες όσο και οι οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες. Για παράδειγμα, μεγάλη φυσική καταστροφή, που αποδόθηκε στην κλιματική αλλαγή, υπέστη τον Σεπτέμβριο του 2005 η πλουσιότερη και ισχυρότερη χώρα του κόσμου, οι ΗΠΑ, από την επιδρομή του τυφώνα Κατρίνα. Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι οι φυσικές καταστροφές δεν είναι «θεομηνίες» (δηλαδή οργή Θεού), αλλά έργο ανθρώπων, διότι συνδέονται με το κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης που αναπαράγει και διευρύνει τις ανισότητες.

Επισημαίνεται ότι και ο ελληνικός λαός έχει ζήσει ουκ ολίγες φορές τις λεγόμενες φυσικές καταστροφές, που τις έχουν υποστεί κυρίως κοινωνικά αδύναμες ομάδες. Εξόφθαλμη η ταξική διάσταση της περιβαλλοντικής καταστροφής. Συνεπώς, η ελληνική κυβερνητική αντιπροσωπεία καθώς και οι αντιπρόσωποι της Ελλάδας στο κοινωνικό επίπεδο έχουν πολλά να πουν για τις συνέπειες στη χώρα μας και στην ευρύτερη περιοχή.

Θα ήταν χρήσιμο, λοιπόν, αν της Διάσκεψης είχε προηγηθεί δημόσιος διάλογος στη χώρα μας, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, ώστε να είχαν αντληθεί ιδέες και προτάσεις που θα μπορούσαν να κατατεθούν στο σημαντικότατο παγκόσμιο φόρουμ. Για παράδειγμα θα μπορούσε η Ελλάδα επισήμως να καταθέσει στο Παρίσι την ιδέα εκπόνησης ενός Βαλκανικού Οικολογικού Χάρτη, ως αποτέλεσμα βαλκανικής συνεργασίας, σε διακυβερνητικό και μη κυβερνητικό επίπεδο.

Επίσης, σαφέστατο έχει καταστεί τις τελευταίες δεκαετίες ότι οι καταστροφές δεν γνωρίζουν σύνορα και δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα σε μεγάλες και μικρές χώρες, ισχυρές και αδύναμες, αλλά απαιτούν την οικοδόμηση της παγκόσμιας συνεργασίας και αλληλεγγύης και την ευθεία σύγκρουση των λαών με τη σημερινή άδικη, άνιση, αντιδημοκρατική και άκρως εκμεταλλευτική παγκόσμια τάξη.

Πρόκειται, λοιπόν, για πρόβλημα πλανητικών διαστάσεων και αντίστοιχες πρέπει να είναι οι προσπάθειες για την αντιμετώπισή του. Από την άποψη αυτή, απαιτείται η ίδρυση ενός παγκόσμιου οργανισμού περιβάλλοντος, διότι, όπως έλεγε ο αείμνηστος σύντροφός μας Μιχάλης Παπαγιαννάκης, «δεν είναι δυνατόν να υπάρχει Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και όχι Παγκόσμιος Οργανισμός Περιβάλλοντος στις σημερινές συνθήκες».

Θα πρόσθετα ότι δεν είναι δυνατόν για το σημερινό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), το οποίο διατηρεί και το Mediterranean Action Plan, δηλαδή το Σχέδιο Δράσης για την Προστασία του Περιβάλλοντος της Μεσογείου, να διατίθενται ελάχιστοι οικονομικοί πόροι την ώρα που στον «μινώταυρο» των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών θυσιάζονται κατά μέσον όρο 4,6 δισ. δολάρια την ημέρα, με πρωταθλήτρια την «μόνη υπερδύναμη».

Καταλήγω με την υπενθύμιση ότι ορισμένες δυνάμεις στον χώρο της πολιτικής οικολογίας δηλώνουν «ούτε δεξιά, ούτε αριστερά». Ωστόσο, η οικολογία και η προστασία του περιβάλλοντος δεν υπηρετείται με τις κυρίαρχες πολιτικές αλλά με την ευθεία σύγκρουση μαζί τους. Γι' αυτό και η σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά έχει ενσωματώσει την οικολογία ως συστατικό της ταυτότητάς της. Γι' αυτό και ένα από τα συνθήματά μας, μετά τις φονικές πυρκαγιές στον Νομό Ηλείας το 2007, ήταν «οι άνθρωποι και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη». Ήτανε στραβό το... κλίμα, το 'φαγαν και τα υπερκέρδη του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. 

Τού Πάνου Τριγάζη από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Ας φοράμε κι αλεξίπτωτο

Αμέσως μετά το τηλεφώνημα του πρωθυπουργού, ο προσωρινός της Ν.Δ. Πλακιωτάκης δήλωσε ότι η πρωτοβουλία Τσίπρα για συμβούλιο των αρχηγών δείχνει «την αδυναμία του να κυβερνήσει και να τηρήσει τις ψεύτικες υποσχέσεις του». Συμπλήρωσε ότι θα πάει βέβαια στη σύσκεψη, αλλά δεν θα συναινέσει στα τερτίπια -έτσι ακριβώς- του Τσίπρα.

Η Φώφη, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΠΑΣΟΚ, θα πάει στο συμβούλιο, αλλά τον αγρίεψε στο τηλέφωνο τον Τσίπρα. Έριξε και τα "τιτιβίσματά" της ότι δεν θα συναινέσει σε «παρωδία διαλόγου». Και ο Σταύρος θα πάει στο συμβούλιο, αλλά δήλωσε επιφυλακτικός, αμφισβήτησε την ειλικρίνεια του Τσίπρα, πρόλαβε και να τον χαρακτηρίσει, πριν από το τηλεφώνημα, δημαγωγό.

Ο Βορίδης δήλωσε ότι ο Τσίπρας θα πρέπει να παραιτηθεί, να αναλάβει ο Σαμαράς και να συνεχίσει το έργο της η Ν.Δ. Η Ντόρα δεν έχει πρόβλημα να παραμείνει ο Τσίπρας, αλλά αφού ζητήσει συγγνώμη από τον λαό. Ο Κουτσούμπας απάντησε ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Και ο Λεβέντης δήλωσε ότι θα πάει χωρίς να βρίσει. Αυτή κι αν είναι είδηση.

Η Γεροβασίλη χαρακτήρισε από τη μεριά της κυβέρνησης απολύτως δευτερεύουσας σημασίας τις όποιες κριτικές και αντιδράσεις. Το θετικό είναι ότι θα γίνει η σύσκεψη είπε. «Είμαστε βέβαιοι ότι οι πολιτικοί αρχηγοί θα συμβάλουν εποικοδομητικά, με τις θέσεις και τις προτάσεις τους, σε όλα τα θέματα που θα συζητηθούν» πρόσθεσε.

Για να σας πω την αμαρτία μου, εγώ δεν είμαι βέβαιος. Κι αν στο Μαξίμου όντως πιστεύουν ότι αυτοί οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν οποιαδήποτε διάθεση να συμβάλουν σε οτιδήποτε, πέραν της φθοράς της κυβέρνησης, τότε δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Η οποία λέει ότι όλος ο θίασος Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι, έχει έναν διακαή πόθο: Να τους ξεφορτωθεί!

Αν δεν δείξουν κάποια σοβαρότητα μπροστά σε τόσο σοβαρά ζητήματα, θα εκτεθούν μπορείς να πεις. Θα εκτεθούν! Ο Βορίδης, η Ντόρα, ο Πλακιωτάκης, ο Κυριάκος, η Φώφη, ο Σταύρος. Πόσο δηλαδή ακόμα να εκτεθούν; Πόσες βόμβες να ρίξουν στην οικονομία; Πόσους λάκκους να σκάψουν στην κοινωνία; Πόση κινδυνολογία να επιστρατεύσουν; Και πόσα κοσμητικά επίθετα;

Τέλος πάντων. Μακάρι να άρχιζε ένας διάλογος ουσίας. Μια αντιπαράθεση ουσίας. Ας είμαστε προσγειωμένοι όμως. Ή, αν μας γοητεύουν οι συναινετικές πτήσεις, ας φοράμε καλού - κακού κι αλεξίπτωτο... 

Τού Θανάση  Καρτερού από τήν Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Ποιος φοβάται το διάλογο;

Τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων της πολιτικής συγκυρίας θέτει η σημερινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καθώς οι πολιτικές δυνάμεις καλούνται να τοποθετηθούν όχι μόνο επί κρίσιμων ζητημάτων, όπως το ασφαλιστικό, το προσφυγικό και η συνταγματική αναθεώρηση, αλλά και επί ζητημάτων στρατηγικής σημασίας για τα κόμματα, όπως η γενικότερη θέση τους στο πολιτικό σύστημα.

Το ΠΑΣΟΚ, που επί χρόνια επαίρεται για την "εθνική" στάση του, δείχνει ιδιαίτερο εκνευρισμό και διά της προέδρου του Φ. Γεννηματά επιλέγει την α λα καρτ συμμετοχή, δηλαδή την ταλάντευση μεταξύ "ευθύνης" και δομικής αντιπολίτευσης. Επιφυλακτική και αμήχανη είναι η στάση των κ. Πλακιωτάκη (Ν.Δ.) και Θεοδωράκη (Ποτάμι), ενώ ο Β. Λεβέντης στήνει "γέφυρες" και τις γκρεμίζει πάραυτα.

* Κυβέρνηση για ασφαλιστικό: "Όχι μείωση συντάξεων" η εθνική κόκκινη γραμμή

* Το ασφαλιστικό ξυπνάει εφιάλτες στο ΠΑΣΟΚ. Αμφιταλαντεύσεις σε Ν.Δ., Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Το ασφαλιστικό και οι... αλεξιπτωτιστές

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά διαφώνησε δημοσίως πριν από τη συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών σήμερα στο προεδρικό μέγαρο. Δεν δέχεται, όπως διεμήνυσε, να γίνει συζήτηση για το ασφαλιστικό. Υποθέτουμε πως κάποιοι συμβουλάτορες την ενημέρωσαν πως, αν δεχτεί να το συζητήσει, τότε θα χρεωθεί και μέρος των ευθυνών για ό,τι τελικά προκύψει σε ένα από τα πλέον ακανθώδη θέματα της ελληνικής οικονομίας, τουλάχιστον τα είκοσι τελευταία χρόνια.

Ένα θέμα που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ακόμα και όσες επιχείρησαν να το αντιμετωπίσουν, υποχρεώθηκαν για εκλογικούς λόγους να το κρύψουν κάτω από το χαλί. Ο τελευταίος στον οποίο μπορούν να χρεώσουν ευθύνες για ό,τι τελικά συμβεί είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός δεν έχει μπροστά του τρεις εκδοχές, την καλή, τη μέτρια και την κακή, και επειδή είναι κακός επιλέγει τη χειρότερη για τους συνταξιούχους. Ο πρωθυπουργός έχει μπροστά του σχεδόν σε όλα τα ζητήματα της δημόσιας οικονομίας μόνο κακά σενάρια και αγωνίζεται για να αποφευχθεί το χειρότερο. Η κ. Γεννηματά δεν έπεσε με αλεξίπτωτο στον τόπο πριν λίγες μέρες. Ήταν εδώ και συμμετείχε στο κόμμα που εξαπάτησε εν ψυχρώ διά του Ευάγγελου Βενιζέλου εκατομμύρια Έλληνες πολίτες. Εξαπάτησε τα ασφαλιστικά ταμεία κουρεύοντας τα αποθεματικά τους, ενώ, χωρίς να ανακοινώνεται, οι συντάξεις περικόπτονταν συνεχώς και σε ορισμένες περιπτώσεις οι μειώσεις άγγιξαν και το 50%. Εξαπάτησε επίσης τους Έλληνες κατόχους ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου παίζοντας θέατρο έως την ύστατη στιγμή πως δεν υπάρχει περίπτωση να κουρευτούν τα συγκεκριμένα ομόλογα, διότι το ποσό είναι μικρό και δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη.

Δεν εκτόξευσαν την ανεργία και δεν περιόρισαν εξ αυτού του λόγου τις ασφαλιστικές καταβολές ο Αλ. Τσίπρας και η πολιτική του. Όταν όλοι, λοιπόν, μηδέ της κ. Γεννηματά εξαιρουμένης, υποχρεούνται όχι φυσικά να συμφωνήσουν με τον πρωθυπουργό και τις προτάσεις του, αλλά να καταθέσουν τις δικές τους, τις οποίες θεωρούν καλύτερες, τι έχουν να φοβηθούν από μια κατ' αρχήν συζήτηση ενός από τα πλέον καυτά και δύσκολα θέματα της κοινωνίας;

Όσοι επιθυμούν ή θεωρούν πως κάθε άρνηση να συζητηθεί σε αυτό το επίπεδο το θέμα τούς απαλλάσσει από τις βαρύτατες ευθύνες τους έχουν σίγουρα υποτιμήσει τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού και την εμπιστοσύνη με την οποία αντιμετωπίζει τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά. 

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής 

 

Διαβάστε περισσότερα

Στην ανάγκη θυμηθείτε τον Καλ(π)ογιάννη

Η πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα -και προς τη Νέα Δημοκρατία- για εθνικό διάλογο έδωσε την ευκαιρία στους τέσσερις υποψηφίους της Συγγρού να θυμηθούν έστω και στο παρά πέντε πως διεκδικούν την ηγεσία ενός ιστορικού κόμματος και όχι ένα αγροτεμάχιο εκτός σχεδίου πόλεως στην Κάτω Μαγούλα. Ανεξαρτήτως της στάσης των τεσσάρων διεκδικητών του γαλάζιου θρόνου έναντι της πρωθυπουργικής πρόσκλησης, είναι γεγονός πως οι υποψήφιοι αρχηγοί της Ν.Δ. είχαν την ευκαιρία να επιστρέψουν έστω και με τον τρόπο αυτόν στην πολιτική πραγματικότητα του τόπου αυτού αφήνοντας έστω και για λίγα λεπτά τα «γαλλικά», τις απειλές, τις αγωγές και τις τηλεοπτικές τους κοκορομαχίες ώστε να τοποθετηθούν έστω και αρνητικά σε ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή η χώρα και η κοινωνία.

Αν και θα άξιζε τον κόπο, ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τις αρνητικές τοποθετήσεις των τεσσάρων γαλάζιων υποψηφίων στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα και ας ασχοληθούμε σήμερα με την έστω και προσωρινή επίσκεψή τους στην καθημερινότητα του τόπου, που απέχει έτη φωτός από την έδρα της περίφημης Infosolution και τις υποπαραγράφους του καταστατικού της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν ευκαιρία λοιπόν για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα πρωτοκλασάτα στελέχη της να αφήσουν για λίγο τους καυγάδες, τους τσαμπουκάδες και τα μαχαιρώματα, που θυμίζουν μακρινά ξαδέρφια πάνω από την κληρονομιά του μακαρίτη μπάρμπα από την Κορώνη, και να τοποθετηθούν επιτέλους και για κάτι που βρίσκεται εκτός του κληροδοτήματος το οποίο μετά παρρησίας διεκδικούν σε εθνικό δίκτυο.

Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους να μετέχουν ή να αποφεύγουν τον κάθε μορφής διάλογο με την κυβέρνηση, να καταψηφίζουν όσα προ εβδομάδων στήριζαν και να επιστρέφουν στα Ζάππεια, αλλά δεν μπορούν να ομφαλοσκοπούν στο διηνεκές για το επιχειρηματικό ποιόν μιας εταιρείας πληροφορικής, δεν μπορούν να καταναλώνουν τον δημόσιο λόγο τους για τις διαδικασίες εκλογής προσωρινών προέδρων και αντιπροέδρων την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αγωνιά για την επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος, η χώρα αισθάνεται τις σπίθες από τις πολεμικές εκρήξεις που δονούν τη γειτονιά μας και η προσφυγική κρίση απειλεί τη σταθερότητα στη Βαλκανική.

Ας αντιληφθούν επιτέλους πως, αντί να δίνουν τροφή στους επιθεωρησιογράφους, είναι προτιμότερο και αξιοπρεπέστερο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και ας καταγγέλλουν καλύτερα τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του από το να αλληλοδιασύρονται στην τηλεοπτική αρένα ψάχνοντας για πέμπτη συνεχόμενη ημέρα μετά τις εκλογές που δεν έγιναν την εταιρεία που θα τις διεξαγάγει. Και στην τελική ανάλυση, αν δουν ότι δεν τα καταφέρνουν με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τις ψηφιακές κάλπες, ας επιστρέψουν στις παλιές καλές εποχές του Καλ(π)ογιάννη.

Του Πέτρου Κατσάκου από τήν Αυγή 

Διαβάστε περισσότερα

Αυτός ο άνθρωπος, αυτός!

Δεν θέλουν, βρε παιδί μου, πώς το λένε. Δεν θέλουν καμιά συνεννόηση, κανέναν διάλογο για θέματα όπως το ασφαλιστικό, η Παιδεία, η συνταγματική αναθεώρηση. Ούτε η Φώφη, ούτε ο Σταύρος. Απορρίπτουν με μια δόση πικρής οργής και δύο δόσεις ξινής καταγγελίας τη σχετική δημόσια πρόταση του πρωθυπουργού. Με βασικό επιχείρημα που θα μπορούσε να συνοψιστεί στον στίχο ενός παλιού λαϊκού τραγουδιού: Αυτός ο άνθρωπος, αυτός!

Διότι, το είπε η Φώφη: Αυτός ο άνθρωπος, αυτός, ο πήξε και δείξε, είναι που το καλοκαίρι, αντί να πάει μαζί μας στις ακρογιαλιές της οικουμενικής, προτίμησε τις εκλογές, και ζητούσε μάλιστα από τον λαό «να τους τελειώσουμε, πριν μας τελειώσουν». Άρα μακριά. Το είπε και ο Σταύρος: Αυτός ο άνθρωπος, αυτός, ο πήξε και δείξε, ο δημαγωγός, μας στήνει παγίδα. Άρα μακριά κι αυτός. Πρόσθεσε μάλιστα και κάτι για ψάρια, ως ποτάμιος.

Σκασίλα μας κι εμάς, θα πείτε. Εντάξει. Εδώ όμως αναδεικνύεται πάλι το στρατηγικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης. Η αντίφαση ανάμεσα σε όσα έκανε ώς τώρα και σε όσα κάνει σήμερα. Η αντίφαση, ιδιαίτερα για το ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα στην πολιτική ανάρμοστων σχέσεων με τη Ν.Δ. χθες, και στην πολιτική καμιά σχέση με τον Τσίπρα σήμερα. Η πολιτική «ψηφίζουμε το Μνημόνιο» το καλοκαίρι και το πολεμάμε το φθινόπωρο.

Διότι, αυτός ο άνθρωπος, αυτός τι ακριβώς κάνει; Προσπαθεί να εφαρμόσει όσα το καλοκαίρι αποφασίστηκαν και με τη δική τους ψήφο. Κι αυτοί τι ακριβώς κάνουν; Πολεμούν όσα το καλοκαίρι ψήφισαν -πριν, μάλιστα, από το δημοψήφισμα και στο δημοψήφισμα απαιτούσαν να δεχτούμε ακόμα χειρότερα. Και τώρα, από προστάτες του ευρώ, έχουν μεταμορφωθεί σε προστάτες του αγρότη, του νοικοκύρη, του φορολογούμενου, του συνταξιούχου.

Πώς να τα πουν όμως αυτά χωρίς να τους πάρουν με τις ντομάτες; Πώς από τη λατρεία της εθνικής ενότητας να περάσουν στη λοταρία της κομματικής φαυλότητας χωρίς να ξυπνήσει ο νοικοκύρης; Καταφεύγουν λοιπόν στο παλιό και δοκιμασμένο κόλπο και μεταθέτουν το θέμα από την πολιτική και το αύριο της χώρας στα πρόσωπα. Εξ ου και: Αυτός ο άνθρωπος, αυτός! Δήθεν ο Τσίπρας είναι το πρόβλημά τους. Και δεν είναι το μαύρο χάλι της πολιτικής τους.

Μεταξύ μας, αυτός είναι. Αλλά για εντελώς άλλους λόγους... 

Τού Θανάση Καρτερού από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Σπάει ο πάγος

Στο τραπέζι του διαλόγου για τα κρίσιμα ζητήματα εθνικής σημασίας θα καθίσουν οι αρχηγοί όλων των δημοκρατικών κομμάτων, με εξαίρεση του ΚΚΕ, μετά την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να ζητήσει σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το προσφυγικό και το ασφαλιστικό. Είναι η πρώτη φορά που κυβέρνηση αναλαμβάνει πρωτοβουλία συνεννόησης με την αντιπολίτευση για κάποιο μεγάλο κοινωνικό θέμα μετά την περίφημη σύσκεψη για το "Μακεδονικό" τη δεκαετία του '90, αφού επί δεκαετίες κυριαρχούσε η αντίληψη ότι συσκέψεις πολιτικών αρχηγών συγκαλούνται μόνο σε περιόδους πολιτικής - κυβερνητικής αποσταθεροποίησης.

Τη σύσκεψη, που πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί αύριο, αναμένεται να συγκαλέσει σήμερα ο Πρ. Παυλόπουλος, αφού προηγουμένως ο Αλ. Τσίπρας επικοινωνήσει με τους πολιτικούς αρχηγούς. Παρά τους προβληματισμούς και τα ερωτήματα που διατύπωσαν, θα συμμετάσχουν οι κ. Πλακιωτάκης, Γεννηματά, Θεοδωράκης, Καμμένος και Λεβέντης.

* Πρώτο βήμα συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων η σύσκεψη των αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ζήτησε ο Αλ. Τσίπρας για προσφυγικό και ασφαλιστικό 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Τις απαντήσεις δεν τις περιμένει ο Τσίπρας, αλλά οι πολίτες

Το Σάββατο λοιπόν θα γίνει υπό την επιμέλεια του Προέδρου της Δημοκρατίας η συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων, απόντων του Ν. Μιχολιολάκου και του Δ. Κουτσούμπα, που πιστεύει ότι τίποτα δεν λύνεται στον καπιταλισμό. Τη συνάντηση αυτή έκρινε σκόπιμη και τη ζήτησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Άλλωστε τα εθνικής σημασίας θέματα, όπως το προσφυγικό, το ασφαλιστικό και η Παιδεία, πάντα μπορούν και πρέπει να γίνονται αντικείμενο διαβούλευσης, καθώς δεν αφορούν πολιτικές που υποχρεωτικά μεταβάλλονται μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση.

Συνήθως οι πρωθυπουργοί αποφεύγουν συναντήσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων, εκτός αν πρόκειται για εξαιρετικά έκτακτες περιπτώσεις και υπό την προϋπόθεση ότι οι προσκεκλημένοι δεν θα έχουν σοβαρά περιθώρια διαφωνιών.

Ίσως ο φόβος ότι μια τέτοια συνάντηση αποκαλύπτει αδυναμία ισχύος να εμπόδιζε τέτοιου χαρακτήρα πρωτοβουλίες σε ένα πολιτικό σύστημα που βασιζόταν σε τεχνικές πολώσεις για τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ναι μεν υπάρχει αντικείμενο, καθώς η χώρα αγωνίζεται να εξέλθει από τις συμπληγάδες των Μνημονίων και αυτό απαιτεί τη μέγιστη δυνατή εθνική συναίνεση και συνεννόηση, υπάρχει όμως μια κυβέρνηση της Αριστεράς και ένας πρωθυπουργός που δεν φοβάται, διότι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, όταν πολύ περισσότερο η αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται σε απειλητική εσωστρέφεια.

Αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν αντιληφθούν τον νέο πολιτικό κύκλο που άνοιξε η διακυβέρνηση Τσίπρα, αν, ακόμα χειρότερα, επιμείνουν στις κλασικές και αναχρονιστικές συνταγές της πόλωσης, δεν πρόκειται να βγουν με κανένα κομματικό όφελος το Σάββατο από το προεδρικό μέγαρο. Διότι αν διαφωνήσουν, όπως φυσικά έχουν δικαίωμα, οφείλουν, αν όχι στο τραπέζι του Προέδρου, στη συνέχεια, στη Βουλή και όπου αλλού υπάρχει πολιτικό γεγονός, να υποβάλλουν τις προτάσεις τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών από τη στιγμή που αποφάσισε να υποβάλλει σχέδια και να αναλαμβάνει τις ευθύνες. Οποιοσδήποτε λοιπόν επιθυμεί να αντικαταστήσει τη σημερινή κυβέρνηση ή ακόμα να ενισχύσει τις εκλογικές του δυνάμεις οφείλει να απαντάει όχι στα ερωτήματα του Τσίπρα, αλλά των πολιτών. Ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν αντικειμενικά ηγεμονικές φιλοδοξίες δεν θα μπορέσουν να κρυφτούν λέγοντας όχι σε όλα και ναι στο τίποτα. 

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής 

 

Διαβάστε περισσότερα

Σχεδόν μηδενική η αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα

Οριακή -και ενθαρρυντική- αύξηση μόνο 0,5% εμφάνισαν οι εκπομπές των «αερίων του θερμοκηπίου» το 2014, σύμφωνα με το Κοινό Ερευνητικό Κέντρο (JRC) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρόλο που η παγκόσμια οικονομία αναπτύχθηκε με μέσο ρυθμό κοντά στο 3%.

Στην Ελλάδα η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα πέρυσι έφθασε το 6,3%.

Οι συνολικές παγκόσμιες εκπομπές αερίων από καύση ορυκτών καυσίμων και βιομηχανικές διαδικασίες (δηλαδή οι ανθρωπογενείς εκπομπές) εκτιμώνται σε 35,7 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου το 2014, έναντι 35,3 δισεκατομμυρίων το 2013.

Αν και πριν μερικά χρόνια οι εκπομπές αυξάνονταν με υψηλό ετήσιο ρυθμό περίπου 4%, κατά την τελευταία τριετία καταγράφεται σημαντική επιβράδυνση στην αύξησή τους, γεγονός ασφαλώς θετικό για την κλιματική αλλαγή. Οι αυξήσεις το 2012 ήταν 0,8% και το 2013 1,5%.

Τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν την καθοδική τάση που έχει διαπιστώσει και η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας. Στη μείωση αυτή συμβάλλει η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης και η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές στην ενεργοβόρα Κίνα. Αν και η τελευταία εκπέμπει πλέον διπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα σε σχέση με τις ΗΠΑ ετησίως, η αύξηση των εκπομπών πέρυσι ήταν μόνο 0,9%, ενώ κατά το ίδιο ποσοστό αυξήθηκαν οι εκπομπές και στις ΗΠΑ.

Οι εκπομπές αερίων στην ΕΕ μειώθηκαν κατά 5,4% το 2014, περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή του πλανήτη, λόγω της μειωμένης κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων στον τομέα παραγωγής ηλεκτρισμού και του σχετικά ηπιότερου χειμώνα πέρυσι. Οι μειώσεις των εκπομπών στην ΕΕ το 2012 και 2013 ήταν μικρότερες, κατά 0,4% και 1,4% αντίστοιχα, πράγμα που δείχνει ότι η Ευρώπη ηγείται διεθνώς στους τομείς της «καθαρής» ενέργειας και της «πράσινης» οικονομίας.

Από τις χώρες της ΕΕ, την μεγαλύτερη μείωση εκπομπών πέρυσι πέτυχαν η Σλοβακία (-10,6%) και η Βρετανία (-9%), ενώ από τις 28 χώρες-μέλη μόνο η Βουλγαρία και η Κύπρος εμφάνισαν αυξήσεις εκπομπών (6,9% και 0,5% αντίστοιχα). Η Ελλάδα είχε πολύ ικανοποιητική επίδοση, εμφανίζοντας μείωση 6,3%, κάτι στο οποίο συνετέλεσε και η ύφεση στην οικονομία.

Τα επίπεδα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ είναι σήμερα 23% χαμηλότερα από το 1990. Από άποψη μεριδίου στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων, η ΕΕ είναι τρίτη (9,6%), μετά την Κίνα (30%) και τις ΗΠΑ (15%). Όσον αφορά τις ανά κεφαλή εκπομπές αερίων το 2014, τα «πρωτεία» ανήκουν στις ΗΠΑ (16,5 τόνοι) και ακολουθούν η Κίνα (7,5 τόνοι) και η ΕΕ (7,1 τόνοι).

Η έκθεση του JRC αποτελεί καλοδεχούμενο νέο ενόψει της συνόδου κορυφής για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι, τον Δεκέμβριο. Από την άλλη, σύμφωνα με τους ερευνητές, τα επόμενα χρόνια αναμένεται οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου να αυξάνονται με μέσο ετήσιο ρυθμό γύρω στο 1%. 

Από τό Left.gr 

 

Διαβάστε περισσότερα

Πόλεμος πολιτισμών λοιπόν;

Ύστερα από τα φρικαλέα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, με την υποδαύλιση των κατεστημένων ΜΜΕ έχει γίνει δημοφιλής μια «ρεαλιστική» τοποθέτηση για το αληθινό νόημα της αντιπαράθεσης. Η τοποθέτηση αυτή μπορεί να συνοψισθεί σε μία μόνη λέξη: πόλεμος. Ας δούμε το ακόλουθο δείγμα γραφής:

«Πρόκειται περί κηρύξεως πολέμου στον δυτικό τρόπο ζωής και πολιτισμό, τον οποίο όλοι μας σχεδόν μοιραζόμαστε. Ανεξαρτήτως των αιτιών, όταν δέχεται επίθεση η οικογένειά σου, το σπίτι σου, δεν σε ενδιαφέρουν ούτε οι συμψηφισμοί με ανάλογα γεγονότα στη διπλανή πόλη ούτε η δίκαιη ανάγνωση της πραγματικότητας, αλλά η άμυνα και η επιβίωση των οικείων σου. Και αυτό κάνεις με κάθε μέσο».

Κατ' αρχάς παρόμοια τοποθέτηση εξομοιώνει μια οικογένεια με μια ολόκληρη κοινωνία, δηλαδή εντελώς άλλη τάξη μεγέθους. Οπότε βαρύνεται με το γνωστό στις επιστήμες του ανθρώπου σφάλμα της σύνθεσης. Ας πάμε όμως παρακάτω. Για τι είδους πόλεμο μιλάμε και ανάμεσα σε ποιους ακριβώς; Εδώ η δήθεν «ρεαλιστική» τοποθέτηση αποδεικνύεται εξωπραγματική.

Δεν απαντά το προφανές, ότι πρόκειται για αντιπαλότητα ενός εξτρεμιστικού κινήματος με τον υπόλοιπο κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του μετριοπαθούς μουσουλμανικού κόσμου. Αλλά ομιλεί αξιωματικά για μια υποτιθέμενη συνολική σύγκρουση ανάμεσα σε δύο «πολιτισμούς» en bloc!

Ωστόσο, μικρή μόνο μερίδα του (άραγε ενιαίου;) «μουσουλμανικού κόσμου» ταυτίζεται με τους φανατικούς του «ισλαμικού κράτους» και παρόμοιων δολοφονικών ομάδων. Όπως επίσης μικρή μόνο μερίδα στους λαούς τού (άραγε αρραγούς;) «δυτικού κόσμου» ταυτίζεται αληθινά με τις αυτοκρατορικές βλέψεις των ΗΠΑ.

Μαζί με πολλούς άλλους, νιώθω Έλληνας, Ευρωπαίος και συνάμα πολίτης του κόσμου. Ο δικός μας νομικο-πολιτικός πολιτισμός είναι χονδρικά αυτός της Οικουμενικής Διακήρυξης και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Δηλαδή ο πολιτισμός της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ειρήνης σε παγκόσμια κλίμακα. Για κάθε ανθρώπινο ον πάνω στην υφήλιο και για κάθε λαό, χωρίς διάκριση. Είναι οικουμενικός πολιτισμός με συνέπεια, άσχετα από το θρήσκευμα, την εθνοτική καταγωγή ή τον «τρόπο ζωής» στον οποίο έτυχε να γεννηθεί καθείς.

Αυτός ο πολιτισμός αναδύεται από τις καλύτερες παραδόσεις του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και το όραμα του τελευταίου για διηνεκή ειρήνευση πάνω στην υδρόγειο. Προς αυτόν τον φιλειρηνικό πολιτισμό είναι παντελώς ασύμβατος κάθε επιθετικός και κατακτητικός πόλεμος. Από όποιον κι αν συντελείται, με όποιο πρόσχημα κι αν επικαλείται.

Τέτοιος είναι δυστυχώς ο πόλεμος που οι ΗΠΑ και ορισμένοι σύμμαχοί τους έχουν εξαπολύσει σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια εις βάρος λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, εγκαθιστώντας εκεί ακόμη και στρατό κατοχής σε περισσότερες της μιας χώρες. Αλλά αυτός ο συγκεκριμένος πόλεμος δεν είναι «δικός μας».

Καθόλου δεν συνταυτιζόμαστε με τον ηγεμονισμό των ΗΠΑ και τις εκατόμβες θυμάτων που έχει προκαλέσει, άλλοτε με πολεμικές ενέργειες άλλοτε με την επιβολή εμπάργκο εις βάρος ολόκληρων λαών αδιακρίτως. Και δεν είναι μόνον οι στρατιές νεκρών -κατά 95% αμάχων- που μετρούν εδώ. Είναι και οι κατεστραμμένες ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, που επιβιώνουν όπως - όπως.

Ηθικά και πολιτικά αδυνατούμε να νιώσουμε ως «δική μας υπόθεση» τις ιδιοτελείς και αρπακτικές διαθέσεις (με έντονη οσμή πετρελαίου και αίματος) μιας χώρας μεθυσμένης από την ίδια την ισχύ της. Η οποία μάλιστα το πρώτο που συνήθως σκέπτεται για την επίλυση διεθνών διαφορών σε αυτή την άκρως εύφλεκτη περιοχή του κόσμου είναι μονότονα η προοπτική του πολέμου.

Η πολεμική μονομανία του επιτιθέμενου, όμως, εξάπτει και διεγείρει στους τοπικούς πληθυσμούς έναν φανατισμό της απόγνωσης, σε ανθρώπους που βλέπουν τη ζωή τους να καταρρέει, τους δικούς τους να σκοτώνονται αλύπητα. Μίσος και απύθμενη εκδικητικότητα αναβλύζουν έτσι. Ό,τι πρέπει δηλαδή ως πρώτη ύλη για κάθε είδους ανορθολογισμό, θρησκευτικό ή μη.

Τα θλιβερά αποτελέσματα είναι ορατά εδώ και πολλά χρόνια ήδη. Μόνο που τώρα εμφανίζονται και στην αυλή «μας». Από τη μία μεριά η μάστιγα του τυφλού πολέμου προκαλεί ένα κολοσσιαίο προσφυγικό ρεύμα. Από την άλλη εκτελούνται πλέον τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα εις βάρος αθώων ανθρώπων, ακόμη και σε ευρωπαϊκές πόλεις.

Ο φαύλος κύκλος της αιμαρητής βίας διαιωνίζεται. Και μην αρχίσει πάλι κανείς καλοθελητής να μπερδεύει ότι ένα πράγμα είναι να κατανοούμε μια συγκρουσιακή πραγματικότητα. Και άλλο πράγμα είναι να δικαιολογούμε τον σκοτωμό ως τρόπο λύσης των διαφορών.

Σεβόμαστε και συμμετέχουμε στο πένθος όλων των αθώων που καθημερινά φονεύονται μέσα, αλλά και έξω από τη Μέση Ανατολή. Στο Παρίσι, στη Μόσχα, στο Μάλι ή οπουδήποτε αλλού. Αλλά ούτε στιγμή δεν εννοούμε να σταματήσουμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται και γιατί, να απαρνηθούμε δηλαδή το καθήκον της έλλογης κριτικής και κατακραυγής. 

Τού Κώστα Σταμάτη από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Πίσσα και πούπουλα

"Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει αμέσως και όχι απλώς να φύγει, αλλά να φύγει με πίσσα και πούπουλα". Το είπε ο Αλέκος Αλαβάνος στον χαιρετισμό του στην πανελλαδική σύσκεψη της ΛΑΕ. Και εισέπραξε το ενθουσιώδες χειροκρότημα των παρευρισκόμενων. Και εν συνεχεία την αναμενόμενη -και προφανώς επιδιωκόμενη- δημοσιότητα, ή και το μοχθηρό χειροκρότημα, από μεγάλα, μεσαία, και μικρά ΜΜΕ. Γέμισαν πίσσα και πούπουλα οι οθόνες της τηλεόρασης, οι οθόνες των υπολογιστών, οι εφημερίδες, ακόμα και τα αυτοκίνητα όσων ακούνε ραδιόφωνο.

Από μια άποψη θα έπρεπε τα στελέχη της ΛΑΕ, που για κάποιο λόγο οργάνωσαν τη σύσκεψή τους, να μην είναι ευτυχισμένα με την εξέλιξη αυτή. Διότι ειπώθηκαν πράγματα εκεί, διατυπώθηκαν προβληματισμοί, σκέψεις, προτάσεις, καταγγελίες. Και τι έμεινε τελικά από όλη τη σπορά στο μεγάλο κολχόζ της επικοινωνίας; Η πίσσα και τα πούπουλα του Αλαβάνου. Όπως παλιότερα διάφορες ανάλογου επικοινωνιακού βεληνεκούς φράσεις της Ζωής. Ή της Ραχήλ. Ό,τι δηλαδή, για να είμαστε καθαροί, θεωρούν οι επίμονοι βαρόνοι ότι πληγώνει πιο αποτελεσματικά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό συμβαίνει και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Και μπορεί να πει κανείς ότι τις ακρότητες σε μια τέτοιου είδους εμφύλια, από μια άποψη, σύγκρουση είναι φυσικό να τις εκμεταλλεύεται ο αντίπαλος. Εντάξει. Αλλά, για να έχουμε καλό ρώτημα, συμφωνούν οι επικεφαλής της ΛΑΕ με αυτού του είδους τις ρουκέτες; Συμφωνούν με όσα κατά καιρούς εκτοξεύει η Ζωή; Συμφωνείς, Παναγιώτη, με τη δήλωση του Πετράκου, αναρτημένη στο site της Λαϊκής Ενότητας, που, επικρίνοντας την κυβέρνηση για το ελαιόλαδο, τη χαρακτηρίζει κυβέρνηση των yes men;

Διότι, σύντροφοι της ΛΑΕ, αν συμφωνείτε μ' αυτά, τότε προσχωρείτε σε λογικές που επί δεκαετίες καταδικάζατε. Αν δεν συμφωνείτε, αλλά σωπαίνετε με τη λογική πως ό,τι χτυπάει το ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση είναι καλό για σας, ακόμα χειρότερα. Διότι οι πιο έμπειροι μεταξύ σας θα έπρεπε να ξέρουν ότι δεν είναι καλό ούτε για σας, ούτε για κανέναν. Εκτός ίσως για κείνους που κυνηγούν τα δευτερόλεπτα της δημοσιότητάς τους με ακρότητες. Κι όταν ο Πετράκος, σαράντα χρόνια στους αγώνες, διαπράττει τέτοιου είδους αμετροέπειες, τότε δεν πάτε καθόλου καλά.

Διότι με τέτοια παραγωγή μαυρίλας και ελαφρότητας θα περισσέψουν πίσσα και πούπουλα για όλους... 

Τού Θανάση Καρτερού από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Τι σχολεία έχουμε και τι σχολεία θέλουμε

Η κρίση αποτυπώνεται και στη σχολική τάξη, είναι το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν εκπαιδευτικοί που παίρνουν μέρος στο σεμινάριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών με θέμα «Διαχείριση των προβλημάτων της σχολικής τάξης», το οποίο διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη. Οι εκπαιδευτικοί διαπίστωσαν ότι έχουν αυξηθεί η βία και η επιθετικότητα στα σχολεία και ότι πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν συναισθηματικές και μαθησιακές δυσκολίες λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές τους, αλλά και της αύξησης των διαζυγίων.

Αυτή είναι μονάχα μία από τις σκοτεινές παραμέτρους που αντανακλά η οικονομική κρίση μέσα στις σχολικές αίθουσες της χώρας. Δημόσιες σχολικές αίθουσες και τάξεις που παρέμειναν ανοιχτές μετά κόπων και βασάνων την ώρα που ένα κομμάτι της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος επαναστάτησαν στο ενδεχόμενο φορολόγησης της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Συσσωρευμένα τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, που χρόνο με τον χρόνο πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας που απειλεί να καταπλακώσει τη μεγάλη πλειονότητα οικογενειών, μαθητών και εκπαιδευτικών. Την ίδια ώρα γηράσκει χωρίς να ανανεώνεται το εκπαιδευτικό δυναμικό στην Ελλάδα, καθώς τα σκληρά προγράμματα δημοσιονομικής λιτότητας έχουν παγώσει τους διορισμούς για μία τουλάχιστον πενταετία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση (Education At a Glance 2015) που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, η Ελλάδα ανήκει στις χώρες με το γηραιότερο προσωπικό. Όπως αποκαλύπτει η έκθεση, το 40% των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας είναι τουλάχιστον 50 ετών, ξεπερνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο (30) στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Αν στις παραπάνω επισημάνσεις προστεθούν τα κενά εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που σταγόνα - σταγόνα αγωνίζεται το υπουργείο τον τελευταίο μήνα να καλύψει, μπορεί εύκολα κανείς να έχει μια σχετική εικόνα της σημερινής πραγματικότητας στα σχολεία. Μια πραγματικότητα που δημιούργησαν εν μέσω χειροκροτημάτων και διθυραμβικών σχολίων οι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί των προηγούμενων χρόνων, που φρόντισαν να αποψιλώσουν με κάθε δυνατό τρόπο τη δημόσια εκπαίδευση ανοίγοντας παράλληλα τους απαραίτητους διαύλους για τη «μετάγγιση» μαθητών και σπουδαστών προς την «ιδιωτική επιχειρηματικότητα», που παρά την οικονομική κρίση κατάφερε να χαίρει άκρας υγείας.

Σήμερα η εικόνα στα ελληνικά δημόσια σχολεία, της πρώτης και δεύτερης βαθμίδας τουλάχιστον, χαρακτηρίζεται από έναν κουρασμένο μαθητικό πληθυσμό και ένα γερασμένο και κακοπληρωμένο εκπαιδευτικό προσωπικό που καλούνται αμφότεροι να υπηρετήσουν έναν υπερφορτωμένο και εξοντωτικό όγκο διδακτέας ύλης, που οι μεν αδυνατούν να διδάξουν και οι δε αδυνατούν να αφομοιώσουν. Και όλα αυτά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, οι οποίες επιμελώς παραβλέφθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας που ναρκοθέτησαν τον χώρο ευθύνης τους προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων και μόνο. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό σήμερα, οι ναρκοθέτες της δημόσιας εκπαίδευσης να διαμαρτύρονται για τα κενά που οι ίδιοι δημιούργησαν και να ανατριχιάζουν στη σκέψη ενός εξορθολογισμού και μιας συνολικής αναδιάρθρωσης του σχολικού προγράμματος και των βιβλίων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Χρέος της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι η δημιουργία ενός σχολείου που θα αμβλύνει και δεν θα οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Σε αυτό το στοίχημα θα κριθεί. 

Τού Πέτρου Κατσάκου από τήν  Αυγή

Διαβάστε περισσότερα

Κινήσεις σε ματωμένη σκακιέρα

Για μερικές ώρες μετά την -πρωτόγνωρη για όλους τους εν ενεργεία ηγέτες και στρατηγούς- κατάρριψη ρωσικού αεροσκάφους από ΝΑΤΟϊκή δύναμη ο πλανήτης έμεινε με κομμένη την ανάσα. Θα προκαλούσε η τουρκική επιθετική κίνηση την αμέριστη κάλυψη του ΝΑΤΟ και πιθανώς την εμπλοκή του; Θα απαντούσε αμέσως η Μόσχα; Ο πρώτος άμεσος συναγερμός φαίνεται να έληξε, παρά τις σκληρές δηλώσεις και τις επιμέρους στρατιωτικές κινήσεις.

Μετά το πρώτο εικοσιτετράωρο, από τη στιγμή που άναψε το φιτίλι σε μια αιώνια πυριτιδαποθήκη, η εικόνα από το "νέο μεγάλο παιχνίδι" της Συρίας είναι θολή. Ενώ οι μεγάλοι παίκτες επανατοποθετούνται, το Ισλαμικό Κράτος επί του εδάφους μάλλον κάνει πάρτι. Οι ψύχραιμες φωνές, π.χ. της μη στρατιωτικής δύναμης Γερμανίας, προειδοποιούν ότι ο γόρδιος δεσμός της Συρίας δεν λύνεται με τα εργαλεία του πολέμου, πλην όμως ο Ερντογάν κατάφερε με μια κίνηση να κλονίσει την εύθραυστη συμμαχία ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, την οποία με πολύ κόπο -και με το αίμα των νεκρών του Παρισιού- φάνηκε να στήνεται μεταξύ Γαλλίας, Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, με την απρόθυμη αποδοχή του Άσαντ και ως παράγοντα της επόμενης μέρας.

Και πριν από την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους η κατάσταση ήταν εκρηκτική στη Συρία -και για τους εκτός, αφού πολλοί χτυπούσαν ταυτόχρονα τον ίδιο περιορισμένο χώρο. Οι Αμερικανοί εξ αποστάσεως και περιορισμένα χτυπούσαν θέσεις των τζιχαντιστών με στόχο να στηρίξουν τη συριακή αντιπολίτευση. Οι Ρώσοι χτυπούσαν το Ισλαμικό Κράτος -και παρεμπιπτόντως θέσεις της συριακής αντιπολίτευσης- με σαφή στόχο τη στήριξη του Άσαντ.

Για τους Τούρκους ήταν και παραμένει προτεραιότητα η αποκαθήλωση του Άσαντ και, όταν άρχισαν να (κάνουν ότι) χτυπούν το Ισλαμικό Κράτος, έβαζαν παράλληλα στον στόχαστρο τους Κούρδους -εχθρούς των τζιχαντιστών και κυρίως εχθρούς δικούς τους. Η Γαλλία άρχισε κι αυτή να χτυπάει, αλαλιασμένη από το πλήγμα που δέχθηκε στα σπλάχνα της.

Κι εδώ έρχεται η απόλυτη σύγχυση της υπόλοιπης Ευρώπης. Χρειάζεται τη Ρωσία -δύσκολο, πλην όμως απαραίτητο στρατηγικό της εταίρο- και στη συμμαχία ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, που έχει φέρει τον ασύμμετρο πόλεμο στο δικό της έδαφος. Χρειάζεται την Τουρκία -σύμμαχό της στο ΝΑΤΟ- και στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.

Το βέβαιο είναι ότι, μέχρι να επανατοποθετηθούν όλοι, το μακελειό στη Συρία θα συνεχίζεται. Και η μεγάλη έξοδος των προσφύγων επίσης. 

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής 

 

Διαβάστε περισσότερα

Θ. Καλαντώνης: Πιο ευέλικτο το πλαίσιο για τα «κόκκινα» δάνεια

Την ανάγκη να προχωρήσουμε άμεσα στην επόμενη φάση χαλάρωσης των capital controls υπογράμμισε ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Eurobank κ. Θεόδωρος Καλαντώνης. Μιλώντας σε ημερίδα της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας ο κ. Καλαντώνης σημείωσε ότι τα χαρτονομίσματα που επιστρέφουν στο τραπεζικό σύστημα θα πρέπει να είναι απολύτως ελεύθερα, να μην υπόκεινται δηλαδή στους περιορισμούς των capital controls. Οπως τόνισε, από την αρχή της κρίσης το συνολικό ύψος των καταθέσεων της χώρας μειώθηκε κατά 120 δισ. ευρώ, ενώ μόνο το 2015, χαρτονομίσματα ύψους 45 δισ. ευρώ «έφυγαν» από τις τράπεζες· ωστόσο, το 80% αυτών παρέμεινε στη χώρα, στα σπίτια, στα χρηματοκιβώτια των εταιρειών και στις τραπεζικές θυρίδες.

«Είναι προφανές ότι η ρευστότητα αυτή, που αντιστοιχεί σε ποσοστό άνω του 25% του ΑΕΠ, που είναι εκτός τραπεζικού συστήματος, αν επέστρεφε πίσω στις τράπεζες, θα δρούσε καταλυτικά για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Με την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης, περίπου 25 δισ. ευρώ καταθέσεις μπορούν και πρέπει να επιστρέψουν εντός της επόμενης διετίας στο τραπεζικό σύστημα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τη ρευστότητα και την ικανότητά του να χρηματοδοτήσει την οικονομία».

Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» δάνεια, ο κ. Καλαντώνης αναγνώρισε ότι η κατάσταση δεν είναι εύκολη, καθώς το σύνολο των μη εξυπηρετούμενων δανείων ξεπερνάει τα 100 δισ. ευρώ (επί συνόλου 206 δισ. ευρώ δανείων) ή ποσοστό 55% του ΑΕΠ. «Ωστόσο, παρά την αρνητική επίδραση και τη δυσλειτουργία που προκάλεσαν τα capital controls, ο ρυθμός αύξησης των επισφαλών δανείων δεν φαίνεται να επηρεάστηκε όσο αναμενόταν».

«Είναι αντιληπτό σε όλους ότι το θέμα των επισφαλών δανείων αφορά στο σύνολο της οικονομίας μας. Τόσο ο νέος νόμος για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους, όσο και μια σειρά βελτιώσεων στον νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και στο πτωχευτικό δίκαιο επιχειρήσεων, δημιουργούν ένα περισσότερο ευέλικτο και δίκαιο πλαίσιο που θα επιτρέψει στις τράπεζες να διαχειριστούν το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά, προστατεύοντας εκείνους που αποδεδειγμένα έχουν ανάγκη, αλλά αυξάνοντας την πίεση προς εκείνους που μπορούν και πρέπει να αρχίσουν να πληρώνουν». 

Από τήν Καθημερινή 

 

Διαβάστε περισσότερα

O Σόιμπλε και οι κανόνες

Ένα μήνα πριν από τη δραματική σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης της 12ης Ιουλίου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε αφήσει να... διαρρεύσει στο περιοδικό "Spiegel" η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει την κρίση, την οποία θα προκαλούσε ένα Grexit, ως ευκαιρία για την περαιτέρω εμβάθυνση της Ευρωζώνης. Εννοείται ότι τότε ακόμη δεν είχε βάλει στο στόμα του την... απαγορευμένη λέξη ούτε είχε αφήσει τα πρώτα υπονοούμενα για ένα προσωρινό τάιμ άουτ της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Μάλιστα ο Σόιμπλε εμφανιζόταν έτοιμος να αποδεχθεί την κοινή εγγύηση των καταθέσεων των πολιτών της Ευρωζώνης -αφού θα είχαν βγει από το ευρώ οι Έλληνες- ως «κίνητρο» προς τις υπόλοιπες χώρες του Νότου για να ακολουθήσουν τις προτάσεις του για κοινό υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης και να αποδεχθούν τη σαφή τήρηση των κανόνων του Δημοσιονομικού Συμφώνου.

Το Grexit δεν του βγήκε, κυρίως διότι κάποιοι ομόλογοί του, κι όχι μόνο οι Νότιοι, τρόμαξαν από την... πρωτοβουλία του. Οπότε τώρα παίρνει πίσω και το "κίνητρο". Εδώ και μέρες, λοιπόν, διεμήνυε ότι δεν συμφωνεί καθόλου με τα σχέδια της Κομισιόν για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος εγγύησης καταθέσεων -ως συστατικού της τραπεζικής ένωσης- και όταν χθες αυτά παρουσιάστηκαν και επισήμως στις Βρυξέλλες, βγήκε μέσα από τις σελίδες της "Bild" να τα απορρίψει. Κι αυτό διότι θεωρεί ότι έτσι "κοινοτικοποιούνται" οι κίνδυνοι, ότι μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον -εκεί στα 2024- να κληθούν οι Γερμανοί να εγγυηθούν τις καταθέσεις των άλλων. Λες και έχει προεξοφλήσει ότι ποτέ ξανά δεν θα κλυδωνιστεί γερμανική τράπεζα -για να βάλουν πλάτη οι άλλοι- ότι ποτέ ξανά δεν θα χτυπήσει η όποια κρίση την πόρτα της Γερμανίας -για να ζητήσει αυτή την αλληλεγγύη των άλλων.

Όμως τι νόημα έχει μια τραπεζική ένωση εάν δεν παρέχει ενιαία ασφάλεια σε όλους τους καταθέτες; Και πώς θα γίνει "ανθεκτική" η Ευρώπη στις τραπεζικές κρίσεις -αυτό είναι το προαπαιτούμενο που ζητάει ο Σόιμπλε για να δώσει το πράσινο φως- εάν δεν καταφέρει να αποκαταστήσει το κλίμα εμπιστοσύνης;

Θα περίμενε κανείς από έναν πολιτικό με την πείρα του Σόιμπλε να διατηρεί την ιστορική του μνήμη όταν φτιάχνονται οι κανόνες της επόμενης μέρας στην Ευρώπη. 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Η Ν.Δ. στην κόψη του ξυραφιού...

Αν ήμασταν στην αρχή του καλοκαιριού και αν υπήρχαν, όπως παλαιότερα, επιθεωρήσεις το θέμα των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη αρχηγού στη Ν.Δ., ασφαλώς θα δέσποζε και θα έκανε το κοινό να κλαίει από τα γέλια. Όχι, δεν είναι υπερβολικό, αφού η εταιρεία που προκρίθηκε και ανέλαβε την ηλεκτρονική υποστήριξη της διαδικασίας δεν είχε αναλάβει ποτέ κάτι ανάλογο και, όπως αποκάλυψε ο σημερινός πρόεδρος του κόμματος, η εμπειρία της ήταν από διαχείριση κοινοχρήστων για πολυκατοικίες! Απίστευτο; Το θέμα, όμως, δεν είναι μόνο για γέλια.

Στη Ν.Δ. λίγοι εντόπισαν το παράδοξο της διαδικασίας και σίγουρα μεταξύ αυτών δεν ήταν ούτε ο Κωστας Καραμανλής ούτε ο Αντώνης Σαμαράς. Και το προφανές ήταν ότι, πριν προχωρήσει το κόμμα στη διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού με μαζική ψηφοφορία, πρώτα πρέπει να προσφύγει σε συνέδριο για να καθοριστεί η φυσιογνωμία της παράταξης, που επί Σαμαρά μπατάρισε επικίνδυνα ακροδεξιά.

Και ενώ το φιάσκο θα έπρεπε να αυξήσει τους προβληματισμούς για την ορθή πορεία, απούσης της ψυχραιμίας, οι στρατοί που έχουν δημιουργηθεί πίσω από τους τέσσερις υποψηφίους επιθυμούν να δώσουν πρώτα τη μάχη του αρχηγού και μετά να αποφασιστεί τι κόμμα θέλουν! Δηλαδή φανταστείτε να αναδειχτεί πρόεδρος ο Άδωνις και στο συνέδριο να αποφασιστεί κεντρώα στροφή της Ν.Δ.

Το φιάσκο της εκλογικής διαδικασίας έχει οξύνει μίση, πάθη και πολιτικές διαφορές, που οξύνονται σε περιόδους αντιπολίτευσης, όταν δηλαδή δεν υπάρχει η ενότητα συμφερόντων, πολιτικών και οικονομικών. Η κατάσταση στη Ν.Δ. είναι επικίνδυνα οριακή, αφού οι πιθανότητες συνθέσεων, μετά από όσα έγιναν και όσα λέχθηκαν, περιορίζονται δραματικά. Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη, εφόσον η παράταξη ψάχνει μόνον αυτόν που -υποτίθεται- μπορεί να νικήσει τον Τσίπρα.

Το θέμα της Ν.Δ. είναι σοβαρό, διότι ο ρόλος της στο πολιτικό σύστημα είναι καθοριστικός. Χωρίς σοβαρή και αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση, χωρίς δηλαδή αντιπροτάσεις στις προτάσεις της κυβέρνησης, δεν μπορεί με την ισοπεδωτική επιλογή τού "όχι σε όλα", να προκύψουν συγκλίσεις στα μεγάλα εθνικής σημασίας θέματα.

Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να χαίρονται από την κρίση της Ν.Δ., αλλά κάνουν λάθος αν νομίζουν πως ένα άπειρο από διακυβέρνηση κόμμα μπορεί μόνο του, χωρίς διάλογο, να προχωρήσει με επιτυχία. Όσοι στη Ν.Δ. έχουν σώας τας φρένας και νιώθουν τις ευθύνες τους ας σπεύσουν πριν να είναι αργά (αν δεν είναι ήδη), δηλαδή πριν διαλυθεί ολοσχερώς το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

Νάνοι της πληροφορικής

Δώστε βάση: Η ομόνοια βασίλευε μεταξύ τους όταν υπέγραφαν και επέβαλαν Μνημόνια. Ενωμένοι και αποφασισμένοι πίεζαν τον Τσίπρα να υπογράψει ό,τι να 'ναι με τους δανειστές. Με μαχητικότητα, σθένος και ομοψυχία έδωσαν τη μάχη του δημοψηφίσματος και του "Ναι". Γαλήνια, ευρωπαϊκά και ενωτικά, ψήφισαν ακόμα και τη συμφωνία της σημερινής κυβέρνησης με τους δανειστές. Την ίδια συμφωνία που έκανε άνω - κάτω τον ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησε σε αποχωρήσεις και πτώση της κυβέρνησης.

Όσο δηλαδή το πράγμα αφορούσε το σύστημα που πατάει κάτω τον απλό άνθρωπο, μέλι - γάλα ήταν μεταξύ τους. Ο Μεϊμαράκης έκοβε στο πατρόν του Σαμαρά, ο Κυριάκος έραβε κουστούμια για τη δημοσιοϋπαλληλία, ο Άδωνις έστρωνε το δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι του για το έργο του στην υγεία -και στην ιδεολογία βεβαίως- κι ο Τζιτζικώστας προβάριζε την καινούργια φόρμα που του χάρισε ο Παπαμιμίκος. Είχαν, εν γένει, μια ωραία ατμόσφαιρα στη Ν.Δ. Μόνο τα χερουβείμ και τα σεραφείμ έλειπαν.

Όμως ξαφνικά έγινε της κακομοίρας. Όλοι εναντίον όλων, σε όλους τους δυνατούς και αδύνατους συνδυασμούς. Και γιατί παρακαλώ; Γιατί ο καθένας διεκδικεί για τον εαυτό του την αρχηγία στη διαδικασία που άνοιξε. Μαλλιά κουβάρια. Αδελφοκτόνα η Ντόρα. Αδελφοφάς ο Βορίδης. Τυραννοκτόνος ο Τζιτζικώστας. Εντομοκτόνος ο Άδωνις - βλέπει τον Τσίπρα σαν μύγα. Πατροκτόνος ο Κυριάκος. Και στο τέλος το ακραίο και σχεδόν τρομακτικό: Σαμαροκτόνος ο Μεϊμαράκης.

Από προχθές φτάσαμε στο εμφύλιο αποκορύφωμα. Με τον ένα να ρίχνει στον άλλο το ανάθεμα γιατί τους πρόδωσε το άτιμο το σύστημα πληροφορικής των εκλογών τους. Συγγνώμη, δεν πρέπει να γράφουμε βωμολοχίες, αλλά εδώ δεν ταιριάζουν ευπρεπείς λέξεις όπως βλακεία, αβλεψία, ανοησία. Μόνο η λέξη μαλακία αποδίδει το μεγαλείο εκείνων που θέλουν να κυβερνήσουν την Ελλάδα και δεν τους κόβει να δοκιμάσουν μία, δύο, εκατό φορές το σύστημα πριν από τη μέρα Χ. Και πριν από το ρεζιλίκι.

Διότι και δάκτυλος να υπήρχε -λέμε τώρα-, θα τον έβρισκαν αν, αντί να δοκιμάζουν ο ένας τις αντοχές του άλλου -και όλοι μαζί τις δικές μας-, δοκίμαζαν τα πληροφορικά τους. Πάντως, υπάρχει κάποιος κερδισμένος από το νταβαντούρι. Ποιος; Αναρωτηθείτε ποιος φαντάζει ήδη γίγαντας της πολιτικής μπροστά στους νάνους της πληροφορικής. Λέτε να μας τον ξαναφορέσει το... σύστημα; Πλάκα θα 'χει... 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΗ: Αν έγιναν λάθος διακοπές ρεύματος θα κάνουμε επανασύνδεση

Δεν αποκλείεται περίπτωση σφάλματος, ωστόσο τα στελέχη και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ και του ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστής Δικτύου) ενεργούν με τον προσήκοντα επαγγελματισμό στα πλαίσια των υπηρεσιακών εντολών και οδηγιών, επιδεικνύοντας παράλληλα την μέγιστη δυνατή κοινωνική ευαισθησία και ευελιξία.

Αυτό ανέφεραν απόψε κύκλοι της ΔΕΗ με αφορμή τις πληροφορίες που έγιναν νωρίτερα γνωστές περί αποκοπών πελατών με χαμηλές οφειλές. 

Οι ίδιες πηγές πρόσθεταν ότι:

Οποιαδήποτε συγκεκριμένη καταγγελία γίνεται θα ερευνάται με βάση τις υπηρεσιακές διαδικασίες της ΔΕΗ. Σε περίπτωση σφάλματος οι αρμόδιες υπηρεσίες προβαίνουν, το ταχύτερο δυνατό, σε επανασύνδεση.

Η διοίκηση της ΔΕΗ βρίσκεται σε πλήρη συνεργασία με το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την αντιμετώπιση του μείζονος θέματος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τη ΔΕΗ με την απαιτούμενη αποφασιστικότητα και κοινωνική ευαισθησία. 

Από τό In.gr 

 

Διαβάστε περισσότερα

Ανοιχτό το ενδεχόμενο «πολιτικού σαμποτάζ» αφήνει το υπ. Ενέργειας για τις διακοπές ρεύματος

Το ενδεχόμενο «πολιτικού σαμποτάζ» με διακοπές ρεύματος σε καταναλωτές για μικρές οφειλές προς τη ΔΕΗ αφήνουν ανοιχτό πηγές του υπουργείου Ενέργειας, τονίζοντας ότι, «αν κάποιος περιφερειακός διευθυντής δείχνει υπερβάλλοντα ζήλο, θα αντιμετωπιστεί με πλεόνασμα αυστηρότητας».

Σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν υπάρξει καταγγελίες στο υπουργείο για διακοπές ρεύματος σε καταναλωτές που χρωστούν 300 ευρώ, για τις οποίες έχει ξεκινήσει διερεύνηση, ενώ η οδηγία που έχει δοθεί είναι να μην γίνονται διακοπές για χρέη κάτω από 1.000 ευρώ.

«Δεν αποκλείουμε το ενδεχόμενο πολιτικού σαμποτάζ. Αυτή η κυβέρνηση τα έχει δει όλα. Έχουμε δώσει πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις, η δουλειά των διευθυντών είναι να κινούνται με βάση τις κατευθύνσεις της διοίκησης», ανέφεραν οι ίδιες πηγές.

Παράλληλα, δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο μείωσης των τιμολογίων της ΔΕΗ, εφόσον οι τιμές του πετρελαίου παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα και αντιμετωπιστεί ως ένα βαθμό το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την επιχείρηση. Επίκειται, πάντως, η κατάργηση της έκπτωσης 20% στα βιομηχανικά τιμολόγια του ηλεκτρικού και αμέσως μετά η έναρξη συζητήσεων μεταξύ ΔΕΗ και μεγάλων καταναλωτών για τη διαμόρφωση νέων τιμολογίων. Ζήτημα ημερών είναι και η υπογραφή της απόφασης με την οποία θεσπίζεται το μέτρο της λεγόμενης διακοψιμότητας που οδηγεί, επίσης, σε μείωση του κόστους για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις.

Άλλα ενεργειακά θέματα

Παράλληλα, σε καλό δρόμο βρίσκεται, σύμφωνα με το υπουργείο, η διαπραγμάτευση με τους εταίρους για τον ΑΔΜΗΕ (Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας). Η ελληνική πρόταση προβλέπει τη μεταφορά των παγίων σε εταιρεία υπό τον έλεγχο (51%) του Δημοσίου με συμμετοχή κατά 49% της ΔΕΗ. Από την πλευρά των εταίρων, έχει τεθεί, επίσης, η παραχώρηση του μάνατζμεντ σε ιδιώτες, ενδεχομένως από τους υφιστάμενους μετόχους της ΔΕΗ, πρόταση με την οποία δεν συμφωνεί η κυβέρνηση. Αναζητείται, επίσης, η μέθοδος αποζημίωσης της ΔΕΗ για την αξία των παγίων που θα εισφερθούν στη νέα εταιρεία (υπολογίζεται σε 450 εκατ. ευρώ) είτε με παραχώρηση άλλων μετοχών εταιρειών του Δημοσίου, είτε με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Στη διαπραγμάτευση εντάσσονται, επίσης, οι δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας (τα λεγόμενα ΝΟΜΕ), προκειμένου να ανοίξει η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Σε σχέση με τους αγωγούς, οι πηγές του υπουργείου ανέφεραν ότι η διαπραγμάτευση με την κοινοπραξία του ΤΑΡ εξασφάλισε αποζημίωση για τη δημόσια γη και για τα δάση, από τα οποία θα διέλθει ο αγωγός, ενώ αυξήθηκαν σε 32 εκατ. (από 11-16) οι δαπάνες της εταιρείας στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης προς τους τοπικούς Δήμους. Στις 10 Δεκεμβρίου αναμένεται επίσης να υπογραφεί στη Σόφια η επενδυτική απόφαση για τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό (IGB), ενώ αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον και για τον Greek Stream, για τον οποίο, όπως τονίστηκε, ενδιαφέρονται και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Ο νέος αγωγός, όπως και συνολικά το φάσμα των ελληνορωσικών ενεργειακών σχέσεων, θα συζητηθούν κατά την επίσκεψη του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνου Σκουρλέτη, στη Μόσχα την 1η και 2 Δεκεμβρίου.

Τέλος, τις επόμενες ημέρες, αναμένεται η ολοκλήρωση της αξιολόγησης των προσφορών για έρευνες υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα και θα ακολουθήσει η αντίστοιχη διαδικασία για τις θαλάσσιες περιοχές στο Ιόνιο. 

Από τήν Αυγή 

 

Διαβάστε περισσότερα

"Ή φτάνεις ή πας πίσω ή πεθαίνεις. Αυτές είναι οι επιλογές των προσφύγων"

Γραβάτες. Οι εθελοντές που βρίσκονται στην Ειδομένη ανοίγουν τα κουτιά με τις προσφορές αλληλεγγύης από τους πολίτες και βρίσκουν σε ένα από αυτά γραβάτες. Ενδεικτικό της αφέλειας από τη μία και της διάθεσης από την άλλη να βοηθήσει ο κόσμος με όποιο τρόπο μπορεί τους κατατρεγμένους της Μέσης Ανατολής.

Κάπως έτσι εξηγείται που μία προσφυγοπούλα φορούσε λαμέ παπούτσια. Της τα είχε δώσει ένα ζευγάρι που γυρνούσε από νυχτερινό κέντρο στη Μυτιλήνη τα ξημερώματα. Η κυρία γύρισε ξυπόλητη σπίτι, αλλά η προσφυγοπούλα δεν θα περπατούσε με γυμνά πόδια για το υπόλοιπο της διαδρομής. Αποδείχτηκε ακόμη ότι η αλληλεγγύη δεν κάνει διακρίσεις. Υπάρχει στους σκυλάδες, υπάρχει και στους ροκάδες. Υπάρχει στους αριστερούς, μπορεί να υπάρχει και στους λιγότερο πολιτικοποιημένους.

Η αλληλεγγύη είναι η τελευταία εντύπωση που αποκομίζουν οι πρόσφυγες πριν φύγουν για τα Σκόπια. Στην Ειδομένη εξοπλίζονται με βασικά είδη υγιεινής, όχι γραβάτες, και με ξηρά τροφή. Προμηθεύονται ακόμη κάποια πιο βαριά ρούχα και παπούτσια, όχι λαμέ. Μπορεί να χρειαστεί να κάτσουν ώρες και πλέον μάλλον περισσότερες αν επαληθευτούν οι πληροφορίες ότι θα υψώσουν τα δικά τους τείχη και οι βαλκανικές χώρες.

Πριν παγώσει τα χαμόγελα ο Βαρδάρης

Δεδομένου ότι ο κόσμος που θα συγκεντρωθεί θα είναι μεγαλύτερος από τους 6.000 ανθρώπους που περνούσαν μέχρι πρότινος από την Ειδομένη, τότε οι πέντε σκηνές χωρητικότητας 150-200 ανθρώπων και οι υπόλοιποι χώροι για την υποστήριξη των προσφύγων κρίνεται επιτακτικό να πολλαπλασιαστούν και να ενισχυθούν.

Μέχρι σήμερα καταβάλλονται σημαντικές προσπάθειες από τις οργανώσεις και τις κοινωνικές δομές για να μην λείψει τίποτα, στον βαθμό του δυνατού, από τους πρόσφυγες. Στις σκηνές υπάρχει πλέον θέρμανση, ενώ η αντιδήμαρχος της Παιονίας μας έλεγε ότι στόχος είναι να τοποθετηθούν ακόμη και ηχεία για να ακούγεται μουσική. Έχει σημειωθεί ασύλληπτη πρόοδος αν σκεφτεί κανείς ότι τον Αύγουστο υπήρχαν όλες κι όλες δύο ενισχυτικές σκηνές και πουθενά μέρος για να κοιμηθεί ο κόσμος.

Αν όμως η συγκέντρωση των προσφύγων γίνει πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι τώρα και ενώ ακόμη δεν έχει ξεκινήσει να φυσάει Βαρδάρης, θα υπάρξει πρόβλημα. Ο ξακουστός άνεμος, τυγχάνει να φυσάει κατά μήκος της κοιλάδα του Αξιού ποταμού, ακριβώς δίπλα δηλαδή στο σημείο όπου βρίσκονται οι πρόσφυγες. Όπως μου λέει φωτορεπόρτερ που καλύπτει από την αρχή το θέμα, ήδη είναι ορατές οι συνέπειες από τον καιρό, καθώς πλέον τα παιδάκια που έρχονται είναι κρυωμένα.

Ιστορίες γεμάτες αίμα και δάκρυα

Φτάνοντας στην Ειδομένη, πολλοί από τους πρόσφυγες λένε πως έχουν διανύσει το 70% του ταξιδιού και ο κυριότερος λόγος είναι η μετάβαση από την Τουρκία με τις βάρκες.

Τα χαμόγελα που αντικρίζεις τη στιγμή λίγο πριν περάσουν ξανά τα σύνορα κρύβουν από πίσω ολόκληρες ιστορίες, γεμάτες αίμα και δάκρυα. "Είχαμε πέντε σπίτια στη Δαμασκό. Καταστράφηκαν όλα από τους βομβαρδισμούς. Στο ένα από αυτά ήταν μέσα τα ξαδέλφια μου" είναι οι πρώτες σκληρές αναμνήσεις που ανασύρει από το πρόσφατο παρελθόν ο 20χρονος Σύρος Όμαρ. "Μου λείπει η πόλη μου. Μου λείπει η μέρα μου πριν από τους πολέμους. Μου λείπουν οι φίλοι που ξέρω ότι δεν θα ξαναδώ, ακόμη κι αν κάποτε γυρίσω στη Συρία. Πέθαναν όλοι. Οι πάντες σκοτώνουν τους πάντες".

Η μέρα του στη Συρία κυλούσε όπως κάθε παιδιού πάνω στον πλανήτη που ζει υπό νορμάλ συνθήκες. Πήγαινε το πρωί στο σχολείο, μετά επέστρεφε σπίτι, έπαιζε, διάβαζε, περνούσε χρόνο με τη μεγάλη οικογένειά του στο σπίτι και μοιράζονταν αστεία λίγο πριν πέσουν για ύπνο. Η οικογένειά του τώρα είναι στον Λίβανο, ξεριζωμένη και χωρίς σπίτι προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Ο Όμαρ δεν έμεινε μαζί τους, και αναζήτησε καλύτερη τύχη, που θα αλλάξει και την τύχη των δικών του, αν τα καταφέρει.

Δούλεψε σκληρά, μάζεψε λεφτά και τις όποιες αποσκευές με τα πράγματα που είχαν απομείνει από τα γκρεμισμένα σπίτια. "Δεν μπορούσα να μείνω στον Λίβανο. Είναι πολύ σκληρά εκεί. Γνώρισα κακούς ανθρώπους και μια κακή χώρα, όπου όλοι μας φέρονταν ρατσιστικά. Θα προσπαθήσω να φτάσω στη Γερμανία. Δεν έχω κανέναν, αλλά ξέρω πως εκεί υπάρχει η πιθανότητα να βρω δουλειά και να σπουδάσω".

Η μέχρι τώρα στατιστική αποτίμηση πάντως μάλλον δεν δικαιώνει την εκτίμηση του Όμαρ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας στη Γερμανία, μόλις το 4% των προσφύγων που είχαν εγγραφεί στο ταμείο ανεργίας βρήκαν δουλειά τον τελευταίο χρόνο. Μεταξύ των προσφύγων μόλις ένας άνδρας στους 26 κατάφερε να βρει εργασία, ενώ στις γυναίκες τα ποσοστά είναι ακόμη χειρότερα, καθώς μόλις μία στις 43 καταφέρνει να βρει δουλειά.

"Θα το τελειώσουμε αυτό το ταξίδι"

Παρά τις δυσκολίες, άπαντες είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής, όσο μεγάλη και δύσκολη κι αν είναι. Περισσότερο δυσβάσταχτες από τις φυσικές κακουχίες είναι οι μνήμες. "Ο γιος της αδελφής μου, 7 μηνών μωρό, πέθανε στη θάλασσα" λέει, χωρίς στιγμή να σπάσει η θλίψη στο πρόσωπό του, ο Σύρος Σόζνταρ.

Στα 29 του δίνει αγώνα για να προλάβει το τρένο της ζωής, με την ίδια αγωνία που τρέχει να προλάβει το τρένο στα Σκόπια. "Βλέπω τα κύματα ακόμη και στον ύπνο μου. Ακούω τα κλάματα των γνωστών μου, της αδελφής μου. Μένω όμως δυνατός για να ζήσω τη ζωή που άξιζαν και εκείνοι να ζήσουν. Θέλω να πάω στη Γερμανία, εκεί είναι ο αδελφός μου και ελπίζω ότι θα βρω μια δουλειά. Θα το τελειώσουμε το ταξίδι, θα δεις".

Ανατριχιαστικές είναι όμως και οι περιγραφές των κατοίκων στην Ειδομένη. Ενός χωριού που μοιάζει με πόλη φάντασμα, καθότι οι λίγοι κάτοικοί του, περίπου 140, μένουν περισσότερο στα σπίτια τους, ενώ τα δύο καφενεία που βρίσκονται στην καρδιά του χωριού έχουν κλείσει. Στάθηκα τυχερός και πέτυχα κάποιους περαστικούς, που με δυσκολία μοιράστηκαν την πραγματικότητα μέσα από τα δικά τους μάτια.

"Όταν είχαν κλείσει τα σύνορα, βρίσκονταν εδώ περίπου 170 λεωφορεία. Ακούγαμε τη χάβρα και τη βουή του κόσμου. Για ένα χωριό όπως το δικό μας, που επικρατεί πάντα ησυχία, ήταν τρομακτικό" μου λέει συνταξιούχος κάτοικος, που προειδοποιεί και εκείνος με τη σειρά για τον χειμώνα. "Εδώ δεν πέφτει χιόνι. Όμως η θερμοκρασία φτάνει ακόμη και τους -7 και -8 βαθμούς". Η εικόνα που θα τον σημαδεύει για το υπόλοιπο της ζωής του είναι εκείνη ενός μεσήλικου άνδρα.

"Είχαμε πάει να βοηθήσουμε όπως μπορούσαμε. Κάποια στιγμή ο πατέρας φεύγει πιο μακριά. Τυχαία απομακρύνομαι κι εγώ λίγο μετά. Τον είδα να κλαίει σε ένα δέντρο, να κλαίει χωρίς να βγάζει φωνή, αλλά έδειχνε ότι πονούσε πολύ. Μετά μου είπε ότι δεν άντεχε την κατάσταση. Κάποτε ήταν στρατιωτικός με καλή ζωή και τώρα το μόνο που έχει μείνει να τη θυμίζει είναι η στρατιωτική του ταυτότητα".

Από το πρόσωπο της απελπισίας μεταφέρομαι στο πρόσωπο της ευγνωμοσύνης με την περιγραφή του Στάθη, εθελοντή στον Ερυθρό Σταυρό. Θυμάται την αντίδραση μικρού κοριτσιού όταν το βοηθούσε. "Καθώς του φρόντιζα τις πληγές που είχε στις φτέρνες, ξεγλίστρησε από την μπλούζα μου ένα σταυρουδάκι. Εκείνο είπε στη μαμά του 'είναι χριστιανός, γιατί μας βοηθάει;' και εκείνη του απάντησε ότι ο θεός είχε αποφάσισε να βρεθώ στον δρόμο τους. Εγώ είδα όμως ότι η ανθρώπινη επαφή σε μια δύσκολη στιγμή καταρρίπτει την προπαγάνδα και το μίσος της μίας θρησκείας για την άλλη".

"Όσοι είναι φτωχοί μένουν πίσω..."

Αν η ταξικότητα υπάρχει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, γίνεται ακόμη σκληρότερη όταν πρόκειται για την επιβίωση. "Εγώ, φίλε μου, είμαι οδοντίατρος, πλούσιος άνθρωπος... Κατάφερα, παρότι η κλινική μου καταστράφηκε και το δημόσιο νοσοκομείο με απέλυσε, να βρίσκομαι εδώ και να παλεύω. Με τους φτωχούς τι γίνεται; Θα σου πω τι γίνεται. Μένουν πίσω και ελπίζουν να πέσουν στα χέρια της μίας πλευράς ή της άλλης".

Τα λόγια αυτά ανήκουν επίσης σε Σύρο πρόσφυγα. Στα 52 του είδε τους κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται για μια "εξέγερση" που "δεν είναι εξέγερση, αλλά και κανείς ακριβώς δεν ξέρει τι συμβαίνει με τον εμφύλιο στη Συρία". Όπως λέει, για να κάνεις αυτό το ταξίδι "χρειάζεσαι 5.000 δολάρια. Θα μπεις σε αυτοκίνητα, θα μπεις σε βάρκες και οι άνθρωποι που θα σε μεταφέρουν νοιάζονται μόνο για τα λεφτά, όχι αν θα πεθάνεις".

Περίτρανη απόδειξη ο θάνατος του τρίχρονου παιδιού από διακινητή που το πέταξε στη θάλασσα έξω από τη Χίο όταν αντιλήφθηκε ότι καταδιώκεται από την αστυνομία . Όμως αυτό το ταξίδι είναι αποφασισμένοι να το τελειώσουν. Άλλωστε οι επιλογές είναι μόνο τρεις για τους πρόσφυγες: "Ή φτάνεις ή πας πίσω ή πεθαίνεις". 

Τού ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ από τήν Αυγή

Διαβάστε περισσότερα