O αργεντινός Νικολάς που ήρθε στην Ελλάδα να σώσει πρόσφυγες

Η εικόνα έκανε το γύρο του κόσμου, μία από τις εκατοντάδες δυνατές φωτογραφίες που δείχνουν τον αγώνα λιμενικών και εθελοντών να σώσουν τους πρόσφυγες που στέλνουν οι δουλέμποροι από τα παράλια της Τουρκίας στα ελληνικά νησιά.

Είναι ένας 34χρονος αργεντινός, καθηγητής Φυσικής Αγωγής και μόνιμος κάτοικος Βαρκελώνης που ήρθε στην Ελλάδα για να βοηθήσει.

Στην Αργεντινή ο Τύπος αναφέρεται ιδιαίτερα στην περίπτωσή του. Ο ίδιος ο Νικολάς Μιγκέις, μιλώντας στο Diario Uno, λέει: «Εργάζομαι ως ναυαγοσώστης στη Βαρκελώνη. Είδα τις εικόνες που φτάνουν από την Ελλάδα καθημερινά και αποφάσισα να έρθω. Μου πρόσφεραν δουλειά από μία ΜΚΟ και τη δέχθηκα.»

H MKO ονομάζεται Proactiva OpenArms και καλεί όσους μπορούν να βοηθήσουν οικονομικά, να το κάνουν, ώστε να προσφέρουν όσο περισσότερα μπορούν στους πρόσφυγες που φτάνουν στα ελληνικά νησιά.

Ο ίδιος μάλιστα άργησε να συνειδητοποιήσει ότι η φωτογραφία του με το μικρό προσφυγόπουλο στην αγκαλιά έκανε το γύρο του κόσμου. «Είχα ένα τηλέφωνο, αλλά βράχηκε την τέταρτη μέρα. Εδώ βέβαια δεν αργούν να φτάσουν τα νέα γιατί υπάρχουν πολλοί δημοσιογράφοι.»

«Οι εικόνες που έβλεπα ήταν αρκετές για να κινητοποιηθώ. Είμαστε μια παρέα και είπαμε να πάμε να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι» συνέχισε, αναφερόμενος σε μια συμπατριώτισσά του και έναν ουρουγουανό που ταξίδεψαν μαζί του. 

Από τό In.gr 

Διαβάστε περισσότερα

Ενας αυτόνομος Βενιζέλος

Εντονη πολιτική και κοινοβουλευτική δραστηριότητα επιδεικνύει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος ακολουθεί σταθερά αυτονομημένη προσωπική γραμμή, δημιουργώντας προβληματισμό στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και ποικίλους συνειρμούς για την εν λόγω στάση.

Περίπου έναν μήνα μετά τις εκλογές, ο τέως (πλέον) πρόεδρος του Κινήματος εμφανίζεται να μην αρκείται στα τυπικά καθήκοντα του βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, παρεμβαίνοντας με κάθε τρόπο σε όλα τα μικρά και μεγαλύτερα ζητήματα που απασχολούν τον δημόσιο διάλογο, τη χώρα αλλά και τις τύχες του ΠΑΣΟΚ.

Αξιοποιώντας την εμπειρία αλλά και τη ρητορική του ικανότητα, ο κ. Βενιζέλος έχει λάβει τον λόγο σε όλες τις κρίσιμες μέχρι στιγμής κοινοβουλευτικές μάχες, δίνοντας σε πολλούς την εντύπωση ότι η προεδρική του θητεία παραμένει ακόμη σε ισχύ.

Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες παρεμβάσεις του στο νομοσχέδιο για τις άδειες των καναλιών -όπου σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της εκπροσώπησης του κόμματος- και η σφοδρή αντιπαράθεσή του με τον υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά. Ομως το ίδιο συχνά εμφανίζεται στα μέσα ενημέρωσης, όπου επικεντρώνεται στην άσκηση δριμείας κριτικής εναντίον της κυβέρνησης και προσωπικά κατά του πρωθυπουργού.

Εσωκομματική ηρεμία

Στον 6ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη, δεν ενθουσιάζονται από τη «σπουδή του Βαγγέλη» να παίρνει θέση επί παντός επιστητού, κάνοντας αρκετούς να πιστεύουν ότι επιθυμεί να «καπελώσει» την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ή να την έχει στη «σκιά» του.

Ωστόσο, αποφεύγουν να θέσουν δημοσίως ζήτημα, κρίνοντας ότι προέχει η διατήρηση της εσωκομματικής ηρεμίας που έχει επιτευχθεί τους τελευταίους μήνες, κλίμα που βοηθά στην υλοποίηση της προσπάθειας για την ανασυγκρότηση του χώρου.

Ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ εκτιμούν πάντως ότι οι στόχοι μεταξύ Φώφης και Ευάγγελου για το μέλλον της Κεντροαριστεράς και ιδίως για την προοπτική του Κινήματος σε αυτό το εγχείρημα δεν συμπίπτουν.

Η κ. Γεννηματά έχει ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί το ΠΑΣΟΚ να έχει κεντρικό ρόλο και να είναι ο κορμός των πρωτοβουλιών που βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ στον αντίποδα, όπως δήλωσε πρόσφατα ο κ. Βενιζέλος, «δεν περιορίσαμε ποτέ τον χώρο αυτό στη λεγόμενη Κεντροαριστερά, θέλουμε να συσπειρωθούν οι δυνάμεις του μεσαίου χώρου, του προοδευτικού Κέντρου και βέβαια έχουν πολύ μεγάλη σημασία και οι εξελίξεις στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας».

Εγκυρες κομματικές πηγές δίνουν και μια άλλη, πιο προωθημένη ερμηνεία. Διακρίνουν ότι ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει μια εμφανώς πιο αντι-ΣΥΡΙΖΑ λογική σε σχέση με τη διάδοχό του, αλλά η βαθύτερη αιτία των διαφορετικών τους «συχνοτήτων» δεν αποκλείουν να είναι το γεγονός ότι συνυπάρχουν εξ ανάγκης και η Χαριλάου Τρικούπη θα διευκολυνόταν αν ο κ. Βενιζέλος επέλεγε «να καθίσει στον πάγκο».

Από το περιβάλλον του Ευάγγελου Βενιζέλου ατύπως απαντούν ότι δεν βλέπουν «πού έγκειται το πρόβλημα για κάποιους» και θα εξακολουθήσει να λέει την άποψή του με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Παράλληλα αρνούνται τους ισχυρισμούς ότι λειτουργεί ανταγωνιστικά, σημειώνοντας με νόημα ότι «εκφράζει τις θέσεις που είχε το ΠΑΣΟΚ και οι οποίες ελπίζουμε να μην αλλάξουν...». 

Από τήν Εφημερίδα τών Συντακτών

Διαβάστε περισσότερα

Θεοδωράκης κατά Τσίπρα μέσω... Βενιζέλου

«Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς ότι στο τιμόνι της χώρας που κάποτε κάθισε ένας Βενιζέλος, στη συνέχεια κάθισαν δειλοί και ανίκανοι πολιτικοί της ατέρμονης πολιτικολογίας, των κούφιων λόγων και του μηδενικού αποτελέσματος», επισημαίνει ο Σταύρος Θεοδωράκης σε άρθρο του σε εφημερίδα της Κρήτης.

Ο επικεφαλής του Ποταμιού αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα» και στο κείμενο με τίτλο «"'Ακου" τον Βενιζέλο κ. Τσίπρα» ασκεί δριμεία κριτική στον πρωθυπουργό για τις επιλογές του, ενώ τον καλεί να ακολουθήσει ανάλογο δρόμο με εκείνον του ιστορικού Έλληνα πολιτικού.

«Εκείνοι που μέχρι τον Γενάρη καθημερινά στα παράθυρα της τηλεόρασης καπηλεύονταν τις ουρές των κολασμένων και τις αυτοκτονίες των απελπισμένων, τώρα βλέπουν την κοινωνία μόνο πίσω από τα φιμέ τζάμια των αυτοκινήτων τους», τονίζει μετάξυ άλλων ο επικεφαλής του Ποταμιού και προσθέτει «Ο κ. Τσίπρας που 5 χρόνια κατήγγειλε τη λιτότητα έρχεται σήμερα να πάρει μέτρα χειρότερης λιτότητας. Όταν οι άλλοι έκοβαν μισθούς και συντάξεις μιλούσε για νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, τώρα ο ίδιος εξανεμίζει ακόμα περισσότερο το εισόδημα και πετσοκόβει τις συντάξεις».

Παράλληλα, παροτρύνει τον Αλέξη Τσίπρα και τα κυβερνητικά στελέχη να μελετήσουν τη ζωή και το έργο του μεγάλη ηγέτη και σημειώνει ότι «ο Βενιζέλος δεν έλεγε μεγάλες κουβέντες, απλώς πήγαινε την Ελλάδα από τη Θεσσαλία στη Θράκη. Ο Βενιζέλος δεν μεμψιμοιρούσε πάνω στη στάχτη, απλώς πετύχαινε τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ο Βενιζέλος δεν πτοείτο από τις βρώμικες ή και δολοφονικές επιθέσεις, απλώς έστηνε τα θεμέλια του σύγχρονου κράτους».

Αναλυτικά όλο το άρθρο:

«Αν έπρεπε να πω ένα μόνο πράγμα για τον μεγάλο Ελευθέριο Βενιζέλο, αυτό θα ήταν ότι υπήρξε αγωνιστής των έργων και όχι πολιτικός των λόγων.

Ο μαχητής που δεν δίστασε να αναγγείλει "θλιβεράς αληθείας όταν καθήκον αληθείας το επέβαλλεν".

Έδωσε ένοπλες μάχες για τη λευτεριά της Κρήτης, έδωσε πολιτικές μάχες για την ανόρθωση και τον εκσυγχρονισμό της χώρας, έδωσε στρατηγικές μάχες για τον διπλασιασμό της Ελλάδας, έδωσε διπλωματικές μάχες για να επουλώσει την πληγή της Μικρασιατικής καταστροφής και να εδραιώσει την εθνική κυριαρχία στα σημερινά σύνορα.

Ο Βενιζέλος δεν έλεγε μεγάλες κουβέντες, απλώς πήγαινε την Ελλάδα από τη Θεσσαλία στη Θράκη.

Ο Βενιζέλος δεν μεμψιμοιρούσε πάνω στη στάχτη, απλώς πετύχαινε τη Συνθήκη της Λωζάννης.

Ο Βενιζέλος δεν πτοείτο από τις βρώμικες ή και δολοφονικές επιθέσεις, απλώς έστηνε τα θεμέλια του σύγχρονου κράτους.

Ένας Κρητικός που έδωσε περιεχόμενο στη λέξη πατριώτης.

Ένας Ευρωπαίος πολιτικός πριν η χώρα ανακαλύψει την Ευρώπη.

Κάνει κανείς θλιβερές σκέψεις όταν αποτολμά συγκρίσεις με το σήμερα.

Όταν βλέπει την πολιτική ζωή της χώρας να κινείται μεταξύ προπαγάνδας και ψέματος.

Χορτάσαμε από λόγια και από τους προηγούμενους και από τους τωρινούς και στην πράξη βλέπουμε την πατρίδα μας να βουλιάζει αργά και σταθερά.

Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς ότι στο τιμόνι της χώρας που κάποτε κάθισε ένας Βενιζέλος, κάθισαν στη συνέχεια δειλοί και ανίκανοι πολιτικοί της ατέρμονης πολιτικολογίας, των κούφιων λόγων και του μηδενικού αποτελέσματος.

Σήμερα ζούμε μια ανεστραμμένη πραγματικότητα.

Ο κ. Τσίπρας που 5 χρόνια κατήγγελε τη λιτότητα έρχεται σήμερα να πάρει μέτρα χειρότερης λιτότητας. Όταν οι άλλοι έκοβαν μισθούς και συντάξεις μιλούσε για νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, τώρα ο ίδιος εξανεμίζει ακόμα περισσότερο το εισόδημα και πετσοκόβει τις συντάξεις.

Πέντε χρόνια κατακεραύνωνε την ύφεση και τώρα παίρνει τα χειρότερα υφεσιακά μέτρα που γνώρισε η χώρα.

Μιλούσε για κατάργηση του φόρου ακινήτων και σήμερα φορολογεί ό,τι κινείται και ό,τι δεν κινείται.

Τα στελέχη του, που τώρα είναι υπουργοί, ούρλιαζαν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και σήμερα κατεβάζουν δραματικά το όριο κατάσχεσης των σπιτιών.

Έκλεισαν τις τράπεζες και νέκρωσαν την αγορά και τις επιχειρήσεις.

Δεν έκαναν τη συμφωνία όταν μπορούσαν ακόμη να διαπραγματευθούν, αλλά όταν ήταν πια με την πλάτη στον τοίχο.

Κατηγορούσαν τους προηγούμενους που διόριζαν μόνο γαλάζια και πράσινα παιδιά και αυτοί τοποθετούν και προάγουν μόνο τους συγγενείς τους και τους κολλητούς τους.

Πολεμούν δήθεν τους ολιγάρχες, αλλά στην ουσία, με κάθε τρόπο, προωθούν τους δικούς τους ολιγάρχες και κάποια από τα παλιά συμφέροντα που τους στήριξαν και τους στηρίζουν.

Έλεγαν ότι τα Νοσοκομεία είναι Νεκροταφεία και σήμερα κόβουν ακόμα περισσότερο τη χρηματοδότηση του Ε.Σ.Υ.

Φώναζαν ότι η Δημόσια Παιδεία έγινε βορά του νεοφιλελευθερισμού και σήμερα διαλύουν το δημόσιο σχολείο αδιαφορώντας για τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών.

Μιλούσαν για δολοφονίες όταν παιδιά πέθαιναν από μαγκάλια και σήμερα μειώνουν το επίδομα θέρμανσης.

Καθημερινά στα παράθυρα της τηλεόρασης έλεγαν για στρατιές ανέργων, για "ουρές κολασμένων" και καπηλεύονταν τις αυτοκτονίες των απελπισμένων και τώρα -από τον Γενάρη και μετά- βλέπουν την κοινωνία μόνο πίσω από τα φιμέ τζάμια των αυτοκινήτων τους.

Έκαναν καταλήψεις στη Νομική και τη Βίλα Αμαλία για να στεγάσουν τους μετανάστες και σήμερα παρακολουθούν απαθείς τις πλατείες να ξεχειλίζουν από πρόσφυγες.

Λοιδορούσαν τους λιμενικούς λέγοντας ότι έπνιξαν παιδιά μεταναστών στο Φαρμακονήσι και σήμερα προσπαθούν να καρπωθούν την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό των λιμενικών, των εθελοντών και των τοπικών κοινωνιών.

Τους λέγαμε να διαπραγματευθούν ώστε οι προσφυγικές ροές να σταματούν στην Τουρκία και να μην πνίγονται οι άνθρωποι στο Αιγαίο και αυτοί μιλούσαν για πρόσφυγες που λιάζονται και για νησιά που πλουτίζουν.

Χορτάσαμε κορώνες, ιδεολογίες, υποσχέσεις, όλες να διαψεύδονται, η μια μετά την άλλη. Έργα, πράξεις, αποτελέσματα μηδέν.

Ένα πράγμα έχω να συμβουλεύσω τον κ. Τσίπρα και την παρέα του. Να προμηθευτούν και να μελετήσουν μία σύντομη βιογραφία του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ίσως αντιληφθούν ότι η πολιτική είναι γενναιότητα, σχέδιο, όραμα, δράση και όχι φουσκωμένα λόγια, συνθήματα, ιδεοληψίες και αδράνεια.

Νεωτερικότητα και προοδευτικές λύσεις έχει ανάγκη ο τόπος και όχι τον αριστεροδεξιό συντηρητισμό τους». 

Από τήν  Εφημερίδα τών Συντακτών

Διαβάστε περισσότερα

Να κοιτάξουμε και πίσω από τον φράχτη

Φαντάσου μια χώρα που μοιάζει με απέραντη «Μανωλάδα». 

Φαντάσου μια χώρα με εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένα εργατικά χέρια πρόθυμα να κάνουν το κάθε τι με αντάλλαγμα λίγες τουρκικές λίρες. 

Φαντάσου μια χώρα με ένα ανθρώπινο ποτάμι, που για να τη διασχίσει από την Ανατολή έως τη Δύση χρειάζεται μήνες και εκατοντάδες μεροκάματα σε καπνοχώραφα και βαμβακοκαλλιέργειες. Έτσι γεμίζουν το «ρεζερβουάρ» της αντοχής οι πρόσφυγες της μεγάλης φυγής. Έτσι εξοικονομούν τα απαραίτητα για τον διακινητή χρήματα.

Ένας τεράστιος κύκλος οικονομικών συναλλαγών έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια στο εσωτερικό της τουρκικής αγοράς εξ αιτίας των εκατομμυρίων προσφύγων που τη διασχίζουν με αρχικό προορισμό τη γειτονική Ελλάδα. Χιλιάδες φθηνά εργατικά χέρια έχουν τονώσει τη γεωργική παραγωγή, με τους πρόσφυγες να ακολουθούν μια πορεία βασισμένη στις αγροτικές εποχικές ανάγκες της Τουρκίας για την εξοικονόμηση των απαραίτητων χρημάτων που θα τους εξασφαλίσουν τόσο την επιβίωση όσο και το «εισιτήριο» για τη χώρα μας.

Όσοι πιστεύουν πως οι πρόσφυγες φτάνουν στις τουρκικές ακτές με ένα κομπόδεμα κάποιων χιλιάδων δολαρίων ή ευρώ μάλλον είναι οι ίδιοι που νομίζουν πως ανακάλυψαν και τον τροχό. Στη συντριπτική τους πλειονότητα άνθρωποι που έχασαν κάθε οικονομικό εφόδιο κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου και στην προσπάθεια να βγουν από τη χώρα τους μπαίνουν στην Τουρκία με άδειες τσέπες και η παραμονή τους εκεί εξαρτάται από τη ροή των χρημάτων που καταφέρνουν με κόπο να κερδίσουν.

Το ταξίδι τους κατά μήκος της Τουρκίας έχει δώσει, κατά τα χρόνια της προσφυγικής κρίσης, τροφή σε μικρές και ξεχασμένες πόλεις της ενδοχώρας που ουσιαστικά ζουν από τους πελάτες - πρόσφυγες. Την ίδια ώρα, χρυσές δουλειές κάνουν οι πύλες εξόδου στα τουρκικά παράλια, όπου ανθεί το εμπόριο των ειδών ναυσιπλοΐας αλλά και της διακίνησης προς τα ελληνικά νησιά. Με τη γειτονική χώρα να έχει ανοίξει ένα τεράστιο αλισβερίσι με τα περίπου δύο εκατομμύρια των προσφύγων που παραμένουν και κινούνται εντός των εδαφών της, η Άγκυρα έχει την δυνατότητα να διαπραγματεύεται με τη Μέρκελ κοινοτικά κονδύλια, καθώς και την αναβάθμιση του ρόλου της στον χάρτη της ΝΑ Ευρώπης.

Μόνο ζημιωμένη δεν έχει βγει η Τουρκία από τους πρόσφυγες τα τελευταία χρόνια, καθώς δεν της έχουν κοστίσει ούτε μία λίρα και δεν έχουν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με έξοδα φιλοξενίας. Αντιθέτως έχουν καταφέρει να δώσουν ζωή σε σχεδόν ημιθανείς καλλιέργειες εκατομμυρίων στρεμμάτων στις ανατολικές και νότιες επαρχίες της χώρας, όπου τα δύο τελευταία χρόνια η παραγωγή βάμβακος έχει εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της ύπαρξης φτηνών εργατικών χεριών. Στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής, της τόσο κερδοφόρου για την Τουρκία, ακόμα και οι λίγοι πρόσφυγες που επιλέγουν και καταφέρνουν να κατευθυνθούν προς την Ανατ. Θράκη και την Αδριανούπολη εκδιώκονται συνήθως βίαια από την τουρκική στρατοχωροφυλακή.

Η Ελλάδα οφείλει σήμερα κιόλας, στο όνομα της Δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, να γκρεμίσει τον φράχτη του Παπουτσή και των εργολάβων. Η κίνηση όμως αυτή δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτε στην ασφαλή διέλευση των προσφύγων αν δεν συνοδευτεί από την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, που μέχρι σήμερα ευνοεί και διευκολύνει με τον τρόπο της τη συγκεκριμένη πορεία των προσφύγων προς τις ακτές του Αιγαίου.

Τού Πέτρου Κατσάκου από τήν Αυγή Online 

Διαβάστε περισσότερα

Σαμαράς προς Σόιμπλε: Τράβα το χαλί στον Τσίπρα!

Φαντάσματα του παρελθόντος, που ο ελληνικός λαός έθεσε με την ψήφο του στο περιθώριο, επιχειρούν να ξυπνήσουν οι προηγούμενοι συγκυβερνήτες Σαμαράς - Βενιζέλος με τη συνεπικουρία στελεχών του Ποταμιού. Σε συνέντευξή του σε ισπανική εφημερίδα ο Αντ. Σαμαράς, αφού δήλωσε "ενεργός" στις πολιτικές εξελίξεις αναστατώνοντας τη Ν.Δ., επέκρινε Βερολίνο και Βρυξέλλες για "διευκόλυνση των λαϊκιστών" του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που "τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια μεταρρυθμιστικών κυβερνήσεων", όπως -προφανώς- η δική του, στέλνοντας έτσι μήνυμα προς τους δανειστές να σκληρύνουν τη στάση τους.

"Πολιτικό πρόβλημα" διέγνωσε, μέσω άρθρου του σε ιστοσελίδα στην οποία από χθες εργάζεται ο κ. Μουρούτης, ο πρώην αντιπρόεδρος του Σαμαρά και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, για να επαναφέρει το σενάριο της κυβέρνησης "εθνικής ενότητας", που αποτελεί την άλλη όψη του σεναρίου της "αριστερής παρένθεσης". Στο ίδιο πνεύμα και με αντίστοιχη πρόταση εμφανίστηκε ο βουλευτής του Ποταμιού Γρ. Ψαριανός, ο οποίος προβληματίστηκε "αν η κυβέρνηση θα κάνει Χριστούγεννα".

 

Από τήν Αυγή Online 

 

Διαβάστε περισσότερα

Ο Δραγασάκης και η τραπεζική πυρίτιδα

Άστραψε και βρόντηξε το σύμπαν για τη δήλωση - βόμβα, όπως γράφτηκε, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, περί παράλληλου τραπεζικού συστήματος, που δεν θα το ελέγχει η ΕΚΤ. "Πρέπει να στηρίξουμε τις συνεταιριστικές τράπεζες στη χώρα και μετά να φτιάξουμε τις δικές μας τράπεζες", είπε και έσπευσαν όλοι να τον κατηγορήσουν τουλάχιστον για άγνοια του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Κι όμως ο Δραγασάκης δεν προχώρησε σε "επικίνδυνη" επίδειξη άγνοιας. Ούτε είπε κάτι το... ανατρεπτικό.

Πρώτον, οι περισσότερες τράπεζες στην Ευρωζώνη δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ. Μόνο οι λεγόμενες "συστημικές" -128 στο σύνολο- εντάσσονται πλήρως στην τραπεζική ένωση. Και τη μεγάλη μάχη γι' αυτό την έδωσε πρώτος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που δεν ήθελε με τίποτε να τεθούν υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ οι Sparkassen (οι τηρουμένων των αναλογιών συνεταιριστικές τράπεζες) της Γερμανίας.

Δεύτερον, αυτό το "παράλληλο" τραπεζικό σύστημα, των συνεταιριστικών και αναπτυξιακών τραπεζών, υπάρχει ήδη από τον 18ο αιώνα στην Ευρώπη -και λειτουργεί και σήμερα, σε 80 χώρες του πλανήτη. Κυρίως στην... καρδιά της Ευρωζώνης -στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Ισπανία-, αλλά και στην Πολωνία, την Αλβανία, τη Νορβηγία, ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου υπάρχουν και σήμερα 1.500 S&Ls (Savings and Loan), που στήθηκαν με την ίδια λογική.

Αυτές οι τράπεζες έχουν εκ του ιδρυτικού καταστατικού τους την αποστολή να φροντίζουν τις αποταμιεύσεις των απλών ανθρώπων και να χρηματοδοτούν τις δανειακές ανάγκες ενός δήμου, μιας περιφέρειας ή ενός συνεταιρισμού. Η βασική δουλειά τους δεν είναι να κερδίζουν χρήματα, όπως μια "κανονική" τράπεζα, αλλά να υπηρετούν αυτούς που τις ίδρυσαν, την Τοπική Αυτοδιοίκηση ή έναν επαγγελματικό κλάδο. Βέβαια, μετά την απορρύθμιση του τραπεζικού κλάδου στη δεκαετία του 1980, κάποιες από αυτές τις τράπεζες υπερέβησαν τα όρια της αποστολής τους -και έκαναν ανάλογα εγκλήματα απληστίας με τις "κανονικές"- αλλά πολλές δεν παρασύρθηκαν και συνεχίζουν και σήμερα αφενός να φροντίζουν για την ασφάλεια των καταθετών τους, αφετέρου να λειτουργούν ως "αιμοδότες" του κλάδου που τις έφτιαξε.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τις κραυγές οι επαΐοντες κι ας μην πιστώνουν στον Δραγασάκη ότι ανακάλυψε την πυρίτιδα. 

Τό κύριο άρθρο τής Αυγής 

 

Διαβάστε περισσότερα