Έχουμε τα κόκκινα δάνεια.
Έχουμε το γκρίζο με τις συντάξεις.
Έχουμε το θανάσιμο μαύρο με τους πρόσφυγες.
Έχουμε το ροδαλό με τον Ντομπρόβσκις.
Και, σαν να μην έφταναν αυτά, κι άλλα τόσα, έχουμε και τον κίτρινο πυρετό της αντι-αριστερής προπαγάνδας. Που φορτώνει σε κυβέρνηση μερικών μηνών τις έγχρωμες αμαρτίες γενεών και γενεών δικομματισμού. Και καλεί σε λιντσάρισμα εκείνων που με τα προαπαιτούμενα ετοιμάζονται να επιβάλουν νέα μέτρα.
Δύσκολα πράγματα. Κι ασυνήθιστα για μας, που αλλιώς τόσα χρόνια είχαμε μάθει. Κι αν ρωτήσεις, οι περισσότεροι συριζαίοι -μη σας πω κι ο Τσίπρας- θα σου πουν ότι θα προτιμούσαν κάτι τέτοιες ώρες να είναι στην αντιπολίτευση. Δουλειά που την ξέρουν καλά και στην οποία έχουμε όλοι όχι απλώς πτυχίο, αλλά και master, που λέει ο λόγος. Μας πάει από κάθε άποψη και δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί τους τελευταίους μήνες την προτίμησαν από τα χαΐρια της διακυβέρνησης.
Έλα όμως που οι Έλληνες στις εκλογές αποφάσισαν αλλιώς. Και μην πείτε "μόνοι σας το ζητήσατε". Διότι δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που να έχει τον εαυτό του για το εικονοστάσι -με εξαίρεση ίσως ένα. Κι έτσι η πλειοψηφία, που μέσες άκρες ήξερε τι παίζει με το νέο Μνημόνιο, δεν έδωσε την εμπιστοσύνη της στον Μεϊμαράκη, στη Φώφη και στους φίλους τους. Την έδωσε -με επιφυλάξεις, ερωτηματικά, αντιρρήσεις- στον Τσίπρα και στους δικούς του φίλους.
Να κάνουν τι; Να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, όπως υποσχέθηκαν. Και να τώρα που τα κάστανα, όπως το περίμεναν και το περιμέναμε, καίνε και τσουρουφλίζουν. Βλέπεις κάποιους υπουργούς να ιδρώνουν, να σφίγγονται, να κομπιάζουν και σε πιάνει η ψυχή σου. Διότι, πώς να το κάνουμε, και η κουτσή Μαρία ξέρει ότι πολλά από τα μέτρα που πρέπει να νομοθετήσουν και να πάρουν τους κάθονται στον λαιμό. Από πάντα.
Θα τα βγάλουν όμως τα κάστανα από τη φωτιά. Η λαϊκή εντολή είναι σαφής. Να τα βγάλουν με όσο το δυνατόν λιγότερη ζημιά για τους πιο αδύναμους. Και για να τελειώνουμε με τη φουφού που ψήνει κόσμο και κοσμάκη. Θα καούν χέρια συνεπώς. Και στο τέλος της τετραετίας θα δούμε αν άξιζαν τον κόπο τα εγκαύματα του καθενός μας...
Από τήν Αυγή Online
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου