Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Σενάρια οικουμενικής φαντασίας

Η ανάγκη κυβερνητικής σταθερότητας αποτελεί μία από τις κλασικές «επωδούς» στη δημόσια συζήτηση ύστερα από την επιβολή των σκληρών μνημονιακών προγραμμάτων. Η στόχευση είναι προφανής: η σκληρή δημοσιονομική πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης «τραντάζει» συθέμελα το πολιτικό σύστημα όπου κι αν εφαρμόζεται, διαλύοντας παραδοσιακούς κομματικούς σχηματισμούς.

Ως μοναδική λύση στον πολιτικό κατακερματισμό προβάλλεται η όσο το δυνατό πιο διευρυμένη συνεργασία ολοένα και μικρότερων κομμάτων, με ιδανική εκδοχή τη δημιουργία οικουμενικών κυβερνήσεων.

Τα μνημονιακά προγράμματα προβάλλονται ως η αυτονόητη «συγκολλητική ουσία» τέτοιων κυβερνητικών σχημάτων, γεγονός που φάνηκε και από την ευρύτατη υπερψήφιση του τελευταίου Μνημονίου το καλοκαίρι.

Ωστόσο τα μνημόνια αποτελούν απλώς δικαιολογία για το προσκήνιο, καθώς στο παρασκήνιο διακυβεύονται πολύ περισσότερα ζητήματα, που είναι ουσιαστικά για τη διάρθρωση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Τα κάθε είδους διαπλεκόμενα και αλληλεξαρτώμενα συμφέροντα, για να αναπαραχθούν, απαιτούν τους «σωστούς διαχειριστές».

Τις τελευταίες ημέρες εντείνονται τα σενάρια για την κυβερνητική ανασύνθεση, με «όχημα» τις αντικειμενικές δυσκολίες που συνεπάγεται η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία των 153 βουλευτών. Το σκηνικό στήνεται πλέον φανερά από το εξωτερικό, από τους δανειστές, ενώ το υπηρετούν με ευλαβικό τρόπο οι παραδοσιακοί πολιτικοί εισηγητές τους, η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, αλλά και «νεόκοποι» στη Βουλή, όπως η Ενωση Κεντρώων.

Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι επίσης το γεγονός ότι η σχετική συζήτηση εντείνεται λίγο πριν από την έναρξη της σκληρής διαπραγμάτευσης για το ασφαλιστικό.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας οφείλει άμεσα να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να διαλύσει τις ποικίλες «αμφιβολίες» για το μέλλον της κυβερνητικής και κοινοβουλευτικής συνοχής. Οφείλει έμπρακτα να αποσαφηνίσει τι θα πράξει στο πολιτικό επίπεδο για να διαλυθούν οι «διακαείς» πόθοι των διαφόρων κέντρων εξουσίας στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Εάν δεν κινηθεί γρήγορα, τότε δεν θα κινδυνεύει απλώς να αφομοιωθεί από τη μνημονιακή πολιτική, αλλά θα αναγκαστεί να συρθεί πίσω από τους πολιτικούς σχεδιασμούς όσων εξέθρεψαν το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά και τη διαπλοκή στη χώρα. 



 

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου