Σοκ. Σεισμός. Εφιάλτης. Στα πρωτοσέλιδα των γαλλικών εφημερίδων, στα πρωτοσέλιδα των γερμανικών εφημερίδων, στα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων. Σοκ από τον εκλογικό θρίαμβο της γαλλικής Ακροδεξιάς στις περιφερειακές εκλογές της περασμένης Κυριακής.
Δεν είναι ότι νοιάζεται ο έξω κόσμος για το ποιος κυβερνάει την Αλσατία ή τη Νορμανδία. Είναι ο φόβος για το τι θα συμβεί στη μάχη όλων των μαχών για το Μέγαρο των Ηλυσίων το όχι τόσο μακρινό 2017. Η πιθανότητα να κυβερνήσει μία από τις δύο μεγάλες χώρες της Ευρώπης η Μαρίν Λεπέν, η οποία κερδίζει συνεχώς πολιτικά έδαφος με συνθήματα ενάντια στην "ομοσπονδιοποίηση με το στανιό" - "να κλείσουμε τα σύνορα", "να γυρίσουμε την πλάτη στο ευρώ", "να ανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία"-, προκαλεί επανωτά εγκεφαλικά στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Κυρίως, επειδή το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής στη Γαλλία ουσιαστικά δεν εξέπληξε κανέναν. Αυτή τη φορά δεν έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις, δεν ήταν "βουβό", αντιθέτως ήταν απόλυτα ορατό το "κύμα της οργής" που έφερε τη Λεπέν στον αφρό. Εντυπωσιακά πολλοί Γάλλοι -σχεδόν το 50% των εργατών και το 40% των υπαλλήλων- ψήφισαν τη μετα-Ακροδεξιά της Λεπέν, η οποία τους "πούλησε" προστασία ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την υπόσχεση ότι θα φέρει έναν νέο προστατευτισμό -τέλη στα εισαγόμενα, επιδοτήσεις στους μικρομεσαίους- σε μια χώρα που επί αιώνες στήριξε την ευημερία της πρώτα στην αποικιοκρατία και μετά στο ελεύθερο εμπόριο.
Το λίπασμα της ενίσχυσης της Λεπέν ήταν ο φόβος. Ο φόβος έναντι της τρομοκρατίας, της μετανάστευσης, του ισλαμισμού και κυρίως ο φόβος έναντι της φτωχοποίησης, σε μια Γαλλία που έχει διαδεχθεί στον ρόλο του "μεγάλου ασθενή" τη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Αυτός ο τελευταίος φόβος, ο πιο παραλυτικός, είναι σαφώς πιο έντονος σε χώρες όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία, που βρίσκονται σε πολύ χειρότερη κατάσταση από τη Γαλλία. Πλην όμως, οι φοβισμένοι Έλληνες και οι φοβισμένοι Πορτογάλοι δεν έφεραν στα πρόθυρα της εξουσίας μια δική τους Ακροδεξιά. Τόλμησαν να ποντάρουν στην Αριστερά. Έδειξαν ότι δεν είναι μονόδρομος η στροφή προς πιο αυταρχικές, τάχα "μαγικές" λύσεις. Αν αρκεί αυτό το ανάχωμα του Νότου, μένει να φανεί. Αλλά όσοι έπαθαν τον Ιανουάριο υστερία με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα βλέπουν ότι υπάρχουν πολύ πιο... επικίνδυνοι τρόποι να εκδικηθεί μια κοινωνία το πολιτικό της σύστημα.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου