Ε, δεν είναι και το καλύτερο, μέρα σαν κι αυτή, να... περιπεράστε στην Αθήνα ο Βάλντις Ντομπρόφσκις. Να ακούς τις οδηγίες του προς την -κυρίαρχη, υποτίθεται- ελληνική κυβέρνηση. Να υφίστασαι για χιλιοστή φορά τον ίδιο ευγενώς διατυπωμένο, αλλά εγγενώς καταραμένο εκβιασμό: Για να έχετε την πολυπόθητη αξιολόγηση πρέπει πρώτα να κάνετε τούτο, και κείνο, και το άλλο. Όπου τούτο, και κείνο, και το άλλο, το ένα χειρότερο από το άλλο. Για μας, εννοείται.
Είπε πολλά ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν. Και για το πρόγραμμα, και για τις μεταρρυθμίσεις, και για την τόλμη, που όλα τα καλά χρειάζονται, και για το επιχειρηματικό κλίμα, και για το εποικοδομητικό κλίμα. Προσεκτικός πάντα, μην του φάμε το δίκιο. Αν οι προηγούμενοι ήταν, για να το ταιριάξουμε με τη μέρα, βάζει ο Τόμσεν τη στολή του, αυτός είναι βγάζει ο Βάλντις της στολή του. Με πολιτικά και με το γάντι δηλαδή, όχι καραβανάς των δανειστών.
Είπε όμως μεταξύ των πολλών και το κορυφαίο. Ότι ένα από τα προαπαιτούμενα είναι να υπάρξει αίσθηση εθνικής κυριότητας του προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Που πάει να πει, στη μνημονιακή γλώσσα, ότι μπορεί να δεχτήκαμε με το στανιό μια σειρά από μέτρα. Αλλά τώρα πρέπει να τα υιοθετήσουμε ασμένως και εθνικώς. Να τα καταστήσουμε εθνική ιδιοκτησία. Να αναφωνήσουμε όπως ο Άδωνις: Δεν είναι των δανειστών, καλέ. Είναι δικά μας.
Και δεν του ξέφυγε φυσικά η φρασούλα. Αυτή εκφράζει με τον πιο σαφή τρόπο τη σκληρή ευρωπαϊκή γραμμή. Η οποία απαιτεί ιδιοκτησία, πώς το λένε. Κάν'το όπως η Λετονία, που όταν βρέθηκε σε κρίση, η κυβέρνηση Ντομπρόβσκις ανέλαβε την ιδιοκτησία του προγράμματος-σοκ, εισαγωγής ΔΝΤ. Και σήμερα η χώρα έχει από τα πιο γρήγορα Internet στον κόσμο. Και την πιο γρήγορη μετανάστευση βεβαίως: Με το ιδιόκτητο Μνημόνιο αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν 330.000 Λετονοί. Σε σύνολο δύο εκατομμυρίων!
Η ιδιοκτησία αυτής της επιτυχίας έκανε τους Γερμανούς να προωθήσουν τον Ντομπρόβσκις στην αντιπροεδρία της Κομισιόν. Και να τον στείλουν στην Ελλάδα, για να μας μάθει πώς να αποκτήσουμε αίσθηση εθνικής κυριότητας των Μνημονίων. Αν τώρα πω ότι ακούγοντας τον συγκεκριμένο ιδιοκτήτη να υπόσχεται έντιμο συμβιβασμό στους ανήσυχους ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας γίνομαι ιδιοκτήτης μεγάλης ανησυχίας, θα είμαι εκτός γραμμής;
Από τήν Αυγή Online
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου