Πέρασα χθες το απόγευμα, την ώρα της διαδήλωσης μερικών εκατοντάδων ανθρώπων, από το Σύνταγμα. Ίσα - ίσα που είχαν κλείσει την Αμαλίας μπροστά στον Άγνωστο, παρά το γεγονός ότι τη διαδήλωση κατά του έρμου του Φίλη την είχε συγκαλέσει κοτζάμ Παμποντιακή Ομοσπονδία, με εκατοντάδες συλλόγους μέλη. Και την προανήγγειλε ως μεγάλο παμποντιακό συλλαλητήριο.
Μεγάλο δεν το έλεγες, βέβαια. Ήταν πάντως εκεί αρκετοί αγριεμένοι άνθρωποι. Κρατούσαν δεκάδες ελληνικές σημαίες. Ανέμιζαν και κίτρινες με βυζαντινό αετό. Είχαν και κάποια πανό, αλλά δεν πλησίασα να διαβάσω τα γαλάζια τους γράμματα. Φύλαγε τα αριστερά σου ρούχα για να έχεις τα μισά, σκέφτηκα. Διότι αυτοί που φώναζαν μπροστά-μπροστά δεν μου φάνηκαν τόσο ειρηνικοί.
Θα σας πω πάντως την αμαρτία μου. Η μάζωξη μύριζε πολλή εθνικοφροσύνη του εξήντα. Πολλή Ελλάδα Ελλήνων Χριστιανών. Με μια essence από Χρυσή -μπρατσωμένη- Αυγή. Και πολύ μίσος για τον προδότη. Με αποτέλεσμα το όλον να θυμίζει ανατριχιαστικά τους "αγανακτισμένους πολίτες" στη Σαλονίκη τον Μάιο του '63. Έψαχνες που είναι κρυμμένο το τρίκυκλο, που λέει ο λόγος.
Κι αναρωτιέμαι. Σοβαρά τώρα, αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι κινδυνεύει η πατρίς, η ιστορία, η ελληνοχριστιανική μας ψυχή, αν κάποιος, έστω και υπουργός, πει μια σκέψη διαφορετική από την επίσημη για τη Μικρασιατική καταστροφή; Και θέλουν να πιστέψουμε κι εμείς ότι άδολος πατριωτισμός και αγνός ποντιακός ενθουσιασμός τούς κινεί σε υβριστικές ανακοινώσεις, κινητοποιήσεις και αυτοσχέδια ποντιοδικεία;
Μπορεί και να τους αδικώ όμως. Γιατί -μην τους φάμε το δίκιο- από την πρώτη μέρα οι ποντιοπατέρες στάθηκαν κοντά στους σύγχρονους πρόσφυγες. Η Παμποντιακή οργάνωσε συλλαλητήρια υπέρ των προσφύγων, εράνους, αποστολές για την περίθαλψη όλων εκείνων που όσο να 'ναι θυμίζουν τη δική μας τραγωδία. Και παραστάσεις εναντίον όσων ζητούν να τους αφήνουμε να πνίγονται για να μη νοθεύσουν το αίμα μας.
Α, δεν το έκαναν; Στάθηκαν απαθείς μπροστά στο δράμα που θύμιζε εκείνοι των προγόνων τους και έστησαν μια κωμωδία για τον Φίλη; Τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Και όσοι ενοχλήθηκαν από τον Φίλη, αλλά τρυγούν το εθνικό σταφύλι, ας το ξανασκεφτούν. Γιατί αυτός ο μούστος μπορεί να βγει σε όλους μας ξινός...
ΥΓ.: Τα παραπάνω γράφτηκαν πριν ο Κουμουτσάκος αποφασίσει να πάει για να συμπαρασταθεί στους... Πόντιους. Και να γνωρίσει τον πατριωτικό τους ζήλο.
Από τήν Αυγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου