Υπήρξε για λίγους μήνες υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας, εν ολίγοις. Πόστο στο οποίο διέπρεψε. Και αφού τον έφυγαν από αυτό, συνέγραψε σε χρόνο μηδέν μυθιστόρημα, που η υπόθεσή του περιστρέφεται γύρω από την τρομοκρατία. Και στο οποίο αποκαλύπτει τις σχέσεις ανάμεσα σε τρομοκράτες, διεφθαρμένους αστυνομικούς και στελέχη του κόμματος το οποίο τον ανέδειξε και τον στήριξε ως υπουργό. Έτσι δήλωσε τουλάχιστον.
Ψευδώνυμα στο βιβλίο, αληθινά ονόματα κατατεθειμένα από τον συγγραφέα σε συμβολαιογράφο, απειλές για τη ζωή του, σκότη εν γένει αστυνομικά και συνωμοτικά, κάνουν το όλον πολύ μαύρο. Panousis noir με τα όλα του. Έτσι που και μόνο από αυτό καταλαβαίνει κανείς πόσο σοβαρός πολιτικός, μετρημένος υπουργός, σεμνός διανοητής και κυρίως απηνής εραστής της αλήθειας και εξίσου απηνής διώκτης της τρομοκρατίας είναι ο δημιουργός της εύλογης αναστάτωσης.
Αλλά δεν είμαστε χώρα, κύριε. Με τι ασχολούνται όλοι, ενώ μπροστά τους εκτυλίσσεται το δράμα ενός ανθρώπου ο οποίος διακινδυνεύει τη ζωή του εν ονόματι του αντιτρομοκρατικού αγώνα; Με το αν θα παρέμβει ο εισαγγελέας ή αν θα έπρεπε όλα τα φοβερά να έχουν ειπωθεί όταν ο συγγραφέας ήταν υπουργός και όχι εκ των υστέρων. Ενώ, ακόμα χειρότερα, καλλιεργείται και η υποψία μήπως ο ντόρος έχει να κάνει με τον ναρκισσισμό και τη διαφήμιση μάλλον, παρά με τη διερεύνηση της αλήθειας.
Και δεν ασχολείται κανείς με το βασικό: Πόσο μεγάλη απώλεια ήταν η έξωση του συγγραφέα από το υπουργικό πόστο. Πόση έλλειψη θάρρους δείχνει αυτή η ενέργεια. Διότι για πρώτη φορά, με πρωτοβουλία μάλιστα ενός αριστερού κόμματος, είχαμε την υλοποίηση ενός από τα συνθήματα του γαλλικού Μάη: Η φαντασία στην εξουσία! Και δεν το αντέξαμε δυστυχώς. Την ξωπετάξαμε τη φαντασία. Και τη στείλαμε να βολοδέρνει σε συμβολαιογράφους και εκδότες.
Πολλοί δεν θα συμφωνήσουν, αλλά νομίζω ότι αυτό πρέπει να κρατήσουμε από την όλη υπόθεση. Τόλμησαν κατ' αρχήν οι αρμόδιοι να αναδείξουν έναν εκπρόσωπο της φαντασίας στην εξουσία, αλλά δεν μπόρεσαν εν συνεχεία να αντισταθούν στις πιέσεις τρομοκρατών, πολιτικών φίλων των τρομοκρατών και αστυνομικών συνεργών των τρομοκρατών. Και τον εξόρισαν τον άνθρωπο στη Σιβηρία της λογοτεχνίας, ακριβώς τη στιγμή που θα διέπρεπε στη δίωξη της τρομοκρατίας.
Κρίμα και πάλι κρίμα...
Από τήν Αυγή
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου