Ακόμη και όταν τα μέσα ενημέρωσης δεν βρίσκονται σε "διατεταγμένη
αποστολή", δεν αποσκοπούν να προστατέψουν ίδια επιχειρηματικά συμφέροντα
ή να υπηρετήσουν κάποιο πολιτικό σχέδιο πλήττοντας τον φορέα της
"απειλής", συνηθίζουν να προβάλλουν τις "κακές" ειδήσεις και τις
δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον παρά τις καλές και ευοίωνες. Είναι
μια κακή συνήθεια, μια παθογένεια, που ώς ένα βαθμό όμως είναι και
κατανοητή, ιδιαίτερα σε περιόδους που οι κακές ειδήσεις στατιστικά είναι
περισσότερες από τις καλές και αφορούν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Στις περιπτώσεις υπερβολής και κατασκευής μιας εικονικής πραγματικότητας η οποία προκαλεί φόβο και πανικό, που με τη σειρά τους λειτουργούν ως συστατικά στοιχεία μιας άλλης πραγματικότητας, κατανοητή και δικαιολογημένη είναι και η αντίδραση της κυβέρνησης, που κατά κανόνα αποτελεί το θύμα αυτής της δημοσιογραφίας, πέραν, βεβαίως, των κοινωνικών της επιπτώσεων.
Αυτό που δεν είναι κατανοητό σε όλες τις περιπτώσεις είναι γιατί οι κυβερνήσεις συνηθίζουν να προσφέρουν υλικό ή λαβές για να κάνουν τα ΜΜΕ το παιχνίδι τους, καλόπιστα ή κακόπιστα. Μια συνήθης πρακτική των κυβερνήσεων διαχρονικά είναι όταν βρίσκονται μπροστά σε δύσκολες και αντιλαϊκές αποφάσεις να διαρρέουν τα χειρότερα σενάρια ώστε να εμφανίσουν ως επιτυχία αυτό στο οποίο θα καταλήξουν. Άσχημο παιχνίδι, αλλά γνώριμο.
Αυτό όμως που συμβαίνει τώρα με το ασφαλιστικό δεν φαίνεται να έχει προηγούμενο. Κυβερνητικοί παράγοντες, επιτροπές σοφών ή μη που διεκδικούν δημόσιο ρόλο, άσχετοι και ειδικοί μιλούν "εγκύρως" για το νέο ασφαλιστικό αυτοδιαψευδόμενοι από τη μια μέρα στην άλλη ή χωρίς κανένας να τους διαψεύδει. Με όλα αυτά η εντύπωση που κυριαρχεί είναι πως σε έναν - δυο μήνες μπορεί να υπάρχει ασφαλιστικό, αλλά δεν θα υπάρχουν συντάξεις. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει και όλο το σημερινό ταρατατζούμ δεν μπορεί να εξυπηρετεί και άρα να εκπορεύεται από κανέναν.
Ορθώς λοιπόν ο Αλ. Τσίπρας πήρε χθες σαφείς αποστάσεις από το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών και σάλπισε σιωπητήριο μέχρι να οριστικοποιηθούν οι κυβερνητικές αποφάσεις. Ας λάβει η κυβέρνηση τις αποφάσεις της και ας βγουν οι αρμόδιοι να τις υποστηρίξουν. Απλό και υπεύθυνο.
Το κύριο άρθρο τής Αυγής Online
Στις περιπτώσεις υπερβολής και κατασκευής μιας εικονικής πραγματικότητας η οποία προκαλεί φόβο και πανικό, που με τη σειρά τους λειτουργούν ως συστατικά στοιχεία μιας άλλης πραγματικότητας, κατανοητή και δικαιολογημένη είναι και η αντίδραση της κυβέρνησης, που κατά κανόνα αποτελεί το θύμα αυτής της δημοσιογραφίας, πέραν, βεβαίως, των κοινωνικών της επιπτώσεων.
Αυτό που δεν είναι κατανοητό σε όλες τις περιπτώσεις είναι γιατί οι κυβερνήσεις συνηθίζουν να προσφέρουν υλικό ή λαβές για να κάνουν τα ΜΜΕ το παιχνίδι τους, καλόπιστα ή κακόπιστα. Μια συνήθης πρακτική των κυβερνήσεων διαχρονικά είναι όταν βρίσκονται μπροστά σε δύσκολες και αντιλαϊκές αποφάσεις να διαρρέουν τα χειρότερα σενάρια ώστε να εμφανίσουν ως επιτυχία αυτό στο οποίο θα καταλήξουν. Άσχημο παιχνίδι, αλλά γνώριμο.
Αυτό όμως που συμβαίνει τώρα με το ασφαλιστικό δεν φαίνεται να έχει προηγούμενο. Κυβερνητικοί παράγοντες, επιτροπές σοφών ή μη που διεκδικούν δημόσιο ρόλο, άσχετοι και ειδικοί μιλούν "εγκύρως" για το νέο ασφαλιστικό αυτοδιαψευδόμενοι από τη μια μέρα στην άλλη ή χωρίς κανένας να τους διαψεύδει. Με όλα αυτά η εντύπωση που κυριαρχεί είναι πως σε έναν - δυο μήνες μπορεί να υπάρχει ασφαλιστικό, αλλά δεν θα υπάρχουν συντάξεις. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει και όλο το σημερινό ταρατατζούμ δεν μπορεί να εξυπηρετεί και άρα να εκπορεύεται από κανέναν.
Ορθώς λοιπόν ο Αλ. Τσίπρας πήρε χθες σαφείς αποστάσεις από το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών και σάλπισε σιωπητήριο μέχρι να οριστικοποιηθούν οι κυβερνητικές αποφάσεις. Ας λάβει η κυβέρνηση τις αποφάσεις της και ας βγουν οι αρμόδιοι να τις υποστηρίξουν. Απλό και υπεύθυνο.
Το κύριο άρθρο τής Αυγής Online
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου