Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Στον κόσμο!

Η αλήθεια είναι πάντοτε επαναστατική, έγραψε ένας μεγάλος. Ενίοτε όμως το συνηθίζει να είναι και ανησυχητική. Αν βέβαια δεν χρησιμοποιούμε το δάχτυλο για να κρυφτούμε πίσω του. Και η αλήθεια τη στιγμή αυτή που μιλάμε είναι ότι την έχουν στριμώξει την κυβέρνηση. Αν επρόκειτο για πυγμαχία, θα λέγαμε ότι είναι στριμωγμένη στα σχοινιά και δέχεται απανωτά χτυπήματα. Αμυνόμενη -όχι πάντα με σωστό τρόπο- αλλά δερόμενη.

Από ποιον; Η απάντηση είναι: Απ' όλους. Από την παντοδύναμη διαπλοκή πρώτα - πρώτα, η οποία δημιουργεί συστηματικά, με τα μεγάλα μαγαζιά της προπαγάνδας που ελέγχει, ατμόσφαιρα φόβου στην κοινωνία. Και εικόνα φθοράς, σκανδάλων, ήττας για την κυβέρνηση. Η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα κανάλια τούς οδήγησε να απασφαλίσουν. Είναι χειρότεροι και από το δημοψήφισμα. Θέλουν, απλούστατα, την κυβέρνηση τελειωμένη. Κι έχουν την αλήθεια χεσμένη.

Σ' αυτή την τεχνητή ομίχλη κινείται η αντιπολίτευση. Εντός και εκτός Βουλής. Μαρξισμός, σοσιαλισμός, φασισμός, νεοφιλελευθερισμός, τσαρλατανισμός: όλοι δέρνουν. Καθένας για τον σκοπό του, φυσικά. Μην φάμε όμως το δίκιο των δικών μας. Διαφορετικοί σκοποί, αλλά επιχειρήματα, ακόμα και συνθήματα, κοινά, αγορασμένα από αριστερά πανέρια. Για τα σπίτια του κοσμάκη. Για την αγροτιά, για τη φοροκαταιγίδα, για τις συντάξεις. Για τον Αρμαγεδδώνα.

Δεν διστάζουν οι σκληροί δεξιοί να αγοράζουν από σκληρούς αριστερούς: Δεν τα λέμε εμείς, οι πρώην δικοί σας τα λένε. Και τι κάνουν οι ακουσίως χρησιμοποιούμενοι ως κρέας για τα κανόνια της ολιγαρχίας; Το κορόιδο κάνουν, αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Κανένας δεν καταδέχεται να απαντήσει στο απλό: Γιατί, ρε παιδιά, έχουν λυσσάξει με την κυβέρνηση ο ΔΟΛ, οι βαρόνοι, οι ολιγάρχες, οι ρουφιάνοι, οι ναζί μπράβοι, αφού τους βολεύει τόσο;

Τέλος πάντων. Και ποιος είναι ο στόχος; Να φθαρεί, να διαλυθεί, να φύγει η κυβέρνηση. Κι αν εξ αριστερών ονειρεύονται ότι αυτό θα ριζοσπαστικοποιήσει την κοινωνία -χρειάζεται σχόλιο;- οι κωλοπετσωμένοι του χρήματος, των ΜΜΕ και της εξουσίας δεν το κρύβουν: Να φύγει η κυβέρνηση, και ο Τσίπρας αν γίνεται, για να έρθει μια ωραία οικουμενική παρτούζα του ΣΥΡΙΖΑ με τους άλλους. Ξέρετε με ποιους.

Αυτή είναι η κατάσταση. Κι όσο οι ψυλλιασμένοι κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους -ή των υπουργείων, ή και του Μαξίμου- τόσο θα χειροτερεύει. Αλλά ως αριστεροί ξέρουμε τι να κάνουμε. Να το κάνουμε λοιπόν. Να βγούμε στον κόσμο, εκεί είναι η δύναμή μας. Με όπλο την αλήθεια: Τι θέλουμε εμείς, τι αυτοί. Τι και γιατί κάνουμε εμείς, τι και γιατί θέλουν να κάνουν αυτοί. Στον κόσμο! Με τον Τσίπρα πρώτο. Παραέμεινε κλεισμένος στο Μαξίμου... 

Τού Θανάση Καρτερού, από τήν Αυγή 


 

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου