Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ

Ασφαλώς αποτελεί ένα καλό νέο η αναθεώρηση προς τα πάνω των προβλέψεων για την οικονομική μεγέθυνση των ετών 2015 και 2016. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού. Επομένως παρά τα σενάρια ολοκληρωτικής καταστροφής, δεν υπήρξε ύφεση το 2015 αφού το ΑΕΠ έμεινε αμετάβλητο στα 175 δισ. ευρώ.

Είναι επίσης θετικό ότι από αύριο οι θεσμοί «ελευθερώνουν» τα υπεσχημένα 2 δισ. ευρώ προς την ελληνική οικονομία και επιπλέον τα περίπου 10 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το σχέδιο επομένως της «αριστερής παρένθεσης» φαίνεται ότι απέτυχε, καθώς το «πειραματόζωο» ξεγλίστρησε προσώρας από τις εκβιαστικές συμπληγάδες.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (η οποία προφανώς κοστίζει πολύ ακριβά στον ελληνικό λαό) απομακρύνει οριστικά τον κίνδυνο ενός bail in, «κουρέματος» δηλαδή των καταθέσεων.

Σε λίγους μήνες περιμένουμε να επιστρέψουν καταθέσεις που βρίσκονται «κάτω από τα στρώματα» και έστω να επαναπατριστεί ένα μέρος των εκατοντάδων δισ. ευρώ των Ελλήλων που βρίσκονται στο εξωτερικό. Ετσι θα ομαλοποιηθεί η τραπεζική λειτουργία και θα αρθούν τα capital controls.

Με τους συνυπεύθυνους, βεβαίως, για τη φούσκα και τη χρεοκοπία της χώρας τραπεζίτες να παραμένουν αλώβητοι στα πόστα τους... ονειρευόμενοι ίσως νέες νεοφιλελεύθερες και οικουμενικές κυβερνήσεις.

Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον να τα βάλει με τη διαπλοκή και τη «μαύρη οικονομία», να σταθεροποιήσει (συμμαζεύοντας τα δημόσια οικονομικά και κυρίως την παραοικονομία) και να ενισχύσει (με κίνητρα) την παραγωγική οικονομία.

Με λίγα λόγια, να βάλει μπρος το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμά του.

Είναι χρήσιμο επ’ αυτού το παράδειγμα με τα ισοδύναμα φορολογικά μέτρα των περίπου 400 εκατομμυρίων ευρώ που δεν θα επιβαρύνουν τελικά την ιδιωτική εκπαίδευση, αλλά όλους μας, μέσω του ελάχιστου ΕΦΚ στην κατανάλωση κρασιού (15 λεπτά στη φιάλη) και του 5λεπτου ανά στήλη στον τζόγο του ΟΠΑΠ.

Ανάλογο παράδειγμα είναι και η συνέχιση, έστω και χαλαρότερη, της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Τα επόμενα βήματα θα πρέπει να είναι οι τομές στη δημόσια διοίκηση, στις κοινωνικές υπηρεσίες, στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στην εκπαίδευση, την υγεία, τη Δικαιοσύνη...

Παντού. Ειδικά, η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η ενίσχυση των ελέγχων στους χώρους εργασίας είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Το ίδιο και η απονομή της δικαιοσύνης που πάσχει σοβαρά, καθώς, με τις εξωφρενικές καθυστερήσεις λόγω και του άπειρου αριθμού υποθέσεων και των αναβολών στα δικαστήρια, έχουμε οδηγηθεί στην αρνησιδικία.

Το κόστος μόνο από την τραγωδία στην απονομή της δικαιοσύνης και την απουσία αξιοπρεπών συνθηκών και αμοιβών εργασίας είναι τεράστιο. Κάθε μέτρο που θα βελτιώνει τα πράγματα για τους αδύναμους θα είναι μια μικρή, αλλά αληθινή, επανάσταση. 

Τού Δημήτρη Τρίμη από τήν Εφημερίδα τών Συντακτών